Fylkir - 01.04.1921, Blaðsíða 62

62
hauga rétt við göturnar og á alfaravegi. Gryf/urnar ættu að vera hlaðnaf
innan úr steini en botninn úr steinsteypu og veggirnir múraðir með steyPu;
svo vatnsheidir væru alt í kring. Oryfjur þessar ættu að vera hér og Þar
útjöðrum bæarins og allur saur og alt þvag ætti að flytjast út í þær vikulef»a
blandað móösku og ofurlitlu af slöktu kalki, í lokuðum kerrum, frá hvef|u
því heimili, sem ekki á safnþró sjálft.
Að þessi safnþróabygging og bæarhreinsun mundi meir en borga allau »
kostnað, held eg flestum verði augljóst, sem íhuga, að manna saur og Þva^
er af efnafræðingum og jarðyrkjufræðingum talið hið bezta áburðarefni, seU’
til er, betra en sauðatað eða síld; og að svo telst til, að nærri hálf smal*
(450 kg.) af þessu áburðarefni fáist frá hverjum fullorðnum nianni til jafnaðar
á ári (sbr. Ödegaards Jordbrugslære útg. Kra. 1902). Óhætt að fullyrða, a
frá 1000 manns mætti fá um 400 smálestir af bezta áburði, sem hefði me‘ra
verðmæti en jafnmargar smálestir af síld eða saltpétri unnum úr loftinu. ^
Ýmislegt fleira er hér þarft að gera; en vikublöðin geta bent á það
fleirum en mér finst þess þörf. Eða eru þau ekki gefin út til að fræða
ið og beina því á rétta braut? Um uppfræðslumál, póst-stjórn og útgjöld u ,
arins hirði eg ekki að ræða nú; aðrir eru til þess betur færir en eg. E'1 ^
eitt þarft verk vil eg þó benda enn, það n.l., að Akureyri byrji nú og Þa
tafarlaust, að léggja til síðu nokkuð fé, til að bæta húsakynni sín og uppa1
un þeirra yfirleitt, ef bærinn á ekki að verða eintómt veikinda bæli og UPÞ,
vaxandi kynslóð enn vesælli en sú, sem nú er á förum. — Menn hafa a' .
borið því víð, að bærinn ætti enga peninga til stórræða; ekki einu slU .
hálfa eða heila million til raforkustöðvar. En samtímis hafa bæarbúar eytt 9ua
rnillion til 400 þús. kr. á hverju ári í áfengi, tóbak, sælgæti, svall, stáss
vitlausar skemtanir og hvorki prestar, læknar, Iögreglan né ritstjórar bæar!«
hafa lyft rödd sinni móti þessu óhófi og þessari óttalegu blindni, nú á óff1^
artímum. — Mér þykir sárt ef stærsti og fegursti kaupstaðurinn hér v
Eyafjörð, ef ei á Norðurlandi, steypir sér í ^sjóinn og sekkur, — sekkur veg
eyðslu sinnar og fávizku. Haldi eyðslunn! áfrarn, svo hefur bærinn a,ur
peningaráð til stórræða.
Framanritað er sagt, ekki til þess að álasa fólki eða gera því ilt í skap'
að
ónif
óþörfu, heldur til að benda á betri veg, sem fólki er fært að fara. Yfirsj0
manna leiða sjálfar hegninguna á eftir sér, eins og dygðin færir sín e'^
vcrðlaun. Eg er fullviss um, að fleiri en eg hafa séð og sjá hvað œtt1 ^
vera og að flestir myndu leggja talsvert á sig til að bæta það, sem brofið
Allur þorri kvenna og fjöldi heimilisfeðra, ef ei allir, mundu gefa mik*®
að losast við svarðarrykið, reykinn, húskuldann, rakann, vesöldina og veikind <
sem þeim fylgja og mundu fúslega gefa Vio inntekta sinna á ári, til að s,° ,
sjóð í þeim tilgangi, að koma hér á nægilegri rafurmagnshitun ásanit r I
lýsingu og afli til iðju með notkun einhvers nærliggjandi vatnsfalls, svo ^
almenn heilbrigði, velmegun og verklegar framkvæmdir einkenni þennan