Fylkir - 01.04.1921, Blaðsíða 68

68
landsins, fjallanna, dalanna, fjarðarins og litlu bæanna, sem stóðu
eins og Ijóss-boðar með fram honum og við og við hlustaði ejj
á öldusöng hafsins, sem nauðaði og raulaði við stuðlabergið a
frá Ólafsfjarðarmúla til Sigluness við Siglufjörð. F*ann söng he
ur enginn enn sett á nótur; það lag hefur enginn enn þá suhc,
ið, ei heldur hefur neinn ritað alt það, sem vindurinn og storu1
urinn segir manni á morgni upprennandi sumars. Ekkert málver
jafnast á við Eyafjörð í allri sinni dýrð. — Á Siglufirði ^
nokkrir farþegjar af skipinu og fékk eg þá leyfi til að leggja lT1'^
útaf og sofa stundar korn.
Fáum stundum síðar lögðum við inn á Sauðárkrók. Á me^a
skipið stanzaði þar, fór eg í land og fann einn eða tvo gó°
kunningja og sá mig þar um ofurlítið betur en eg hafði áo
gert. Bærinn hefur fagurt útsýni, og mætti gera þar góðann kajjjP
stað, ef höfnin væri betri, en að bæta hana kostar talsvert.
Sauðá mundi nægja bænum tii Ijósa, en alls ekki til eldunar y*
því síður til hitunar og Gönguskarðsá er sögð alt of erfið v'
fangs. Af því eg þekki ekki til vatna vestanvert í Skagafirði, lie
eg Kolkuá, eða Grafará, einna hentasta afl-lind fyrir Sauðárk1"0
til hitunar, ljósa og annars, en þori þó ekkert visst um þa^ 3
segja í þetta sinn. Eg hafði heyrt getið um steina-auðlegðina, se
á að finnast í fjallinu, Tindastóll, og ætlaði mér að skoða han
á leiðinni til baka, ef efni leyfðu. Frá Sauðárkróki kom vestur>a
einn um borð, Jón Gíslason kennari, frá Selkirk í Manitoba; haf
hann komið heim fyrir nokkru, til að finna bróður sinn, Kristja ’
og verið vetrarlangt á Sauðárkrók. Kvaðst hann hafa fengið rl
af kuldanum hér heima, og sumrin, sem við köllum sumur, "
uðu honum heldur ekki, enda eru hér aldrei bruna liitar e'
og stundum í Manitoba. Víð höfðum sézt og talast við í ^in^.
peg fyrir meir en 40 árum, en nú, þegar við mættumst, Þe.
hvorugur annan, svo breyttir vorum við báðir orðnir. Einung
eftir að við höfðum talast talsvert við, þektum við hvor antiau^
Frá Sauðárkróki hélt skipið viðstöðulaust til Blönduóss.
meðan skipið stanzaði þar, gekk eg upp í kaupstaðinn og hel
sótti Jón læknir, góðkunningja minn, síðan eg var í Lundúbú