Fylkir - 01.04.1921, Blaðsíða 72

72
Rétt ofan við tangann bundum við hesta okkar og gengurrl
upp í gilið og skoðuðum kalksteininn þar og eins kalksteinin11
og silfurbergið í urðinni fyrir neðan gilið. Að því búnu riðu111
við ögn léngra inn með firðinum og athuguðum hvort ekki s#
ust fleiri kalkæðar, en sú þar í gilinu. En hvergi gátum við se
neitt sem líktist kalksteini, nema í áðurnefndu gili og fjall*11^
upp af því. Austanvert við fjörðinn var engan kalkstein að s)a
og hefði hann þó ekki leynt sér, því glaðasólskin var þann
og sól var gengin í vestrið. Riðum við svo heim um kveldið.
Næsta dag fórum við aftur fram að áðurnefndu gili og
um hæð þess, mynnisins og urðarinnar, þar sem kalkið og SJ
urbergið finst og vegalengd þeirra frá sjó, einnig þykt og dyP
kalkæðarinnar og lengd hennar, eftir því sem okkur var frama5
unt. En ekki treysti eg mér að klifra upp gilið, því það, eins
fjallið, er afar bratt. Að þessu búnu tókum við sýnishorn 3
kalksteini úr gilinu og eins úr urðinni fyrir neðan ásamt silfur
bergs molurn, sem finnast þar til muna og höfðum heim me
okkur. Ennfremur athugaði eg steinategundirnar í klöpprnlUl11
austur frá Brekku- Um kveldið hélt Hákon alþm. BarðstréndinSa
af stað frá Brekku, að loknum þingmálafundi og tók fylgdar
maður hans við hnakki Jóns bónda í Hlíð og hét mér að korria
honum til skila.
Næsta dag 15. Júlí, lagði eg af stað frá Brekku með Andre;s'
bónda, sem átti ferð vestur að Arngerðareyri við ísafjarðardim
Og lánaði hann mér hest þangað. Við urðum ekki ferðbúmr
fyf
en litlu fyrir hádegi; en frá þeirri stund héldum við áfram ns25
um hvíldarlaust, vestur yfir hálsinn, yfir Oufudal og fjallið veS
an við hann og náðum bænum Kletti, um miðnætti. Ingimú’1
ur bóndi var enn á ferli og tók Andrési og mér tveim hönd11
og bað okkur hvílast þar til morguns. Bær hans var, eins
flestra annara Barðstrendinga, torfbær og húsakynni fremur þrönS’
en hið glaða viðmót þessara hjóna bætti það sem húsakynn^
vantaði. Ingimundur var nú miklu glaðari, en þegar hann 'e .
með mér til Brekku. Barn þeirra hjóna var úr allri hættu, ha