Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1981, Blaðsíða 34

74
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. MÁNUDAGUR 7. DESEMBER 1981.
r Ávallt eitthvað nýtt í
^Nyborg&?o
^HÚSGAGNAVERSLUN
SMIÐJUVEGI8 KÓPAVOGI
Gamli góði
barnastóllinn kominn aftur
Fáanlegur í:
boyki, hvrtlakkaður og brúnu
Verð kr. 740,-
NÝBORG
húsgagnadeild,
Ármúla23 — Sími86755
Nýborgarhúsgögn, Smiðjuvegi 8,
Kópavogi. Sími 78880.
Reiknistofa bankanna
óskar að ráða:
1. Kerfisforritara
Nauðsynlegt er að umsækjendur hafi háskólapróf í
tölvunarfræði eða umtalsverða reynslu í forritun.
2. Nema í forritun
Æskilegt er að umsækjendur hafi lokið stúdentsprófi eða
öðru hliðstæðu prófi.
Umsóknarfrestur er til 20. desember 1981.
Umsóknir berist á þar til gerðum eyðublöðum er
fást hjá Reiknistofu bankanna, Digranesvegi 5,
200 Kópavogi, sími 44422.
Jæja krakkar —
þar kom að því
Ég og nokkrir tröUastrákar — og kannski mamma, tröll-
skessan, líka, svo^og fleiri söguhetjur úr bókinni Gegnum
holt og hæðir — við munum mæta í eigin persónu óg
skemmta ykkur næsta miðvikudag 9. desember, kl. 16.00 í
Glæsibæ og kl. 17.00 í Austurveri. Við munum syngja og
tralla rétt eins og við gerum á nýju plötunni sem komin er
út hjá Erni og Örlygi. Við vonumst til þess að sjá ykkur
sem flest og auðvitað eru fullorðnir velkomnir líka á
skemmtunina okkar.
Kveðja
Tröllastrákarnir og fleiri persónur
sögunnar Gegnum holt og hæðir.
Gunnar Þórðarson: Himinn ogJörð
Pottþétt söluplata
Hér er Gunnar Þórflarson ásamt meðllmum trióslns Klikan sem syng-
ur eitt lag i Himinn og Jörð.
Gunnar Þóðarson á einkar auðvelt
með að semja lög sem hinn almenni
hlustandi meðtekur fljótt, enda sýna
vinsældir hans gegnum árin það
glögglega. Hann er sá hljómlistar-
maður sem samið hefur'fleiri lög er
hafa komið út á hljómplötum en
nokkur annar íslendingur, og er þar
að finna margar perlur inn á milli,
lög sem eru orðin klassísk í íslenzkri
dægurmúsík.
Þó að Gunnar hafi undanfarin ár
að mestu haldið sig við gerö platna,
þar sem allir vinsælustu söngvarar
landsins hafa lagt honum lið, hefur
hann einnig samið tónlist við sjón-
varpsmyndir með góðum árangri, og
er vonandi aö framhald vérði á því.
Það er því alveg fyrirfram trygg
söluvara þegar Gunnar Þórðarson fer
i stúdió, semur lög, stjórnar upptöku
og fær reynda söngvara á borð við
Björgvin, Pálma, Ragnhildi, Shady
og einn nýliða, söngvara úr hljóm-
sveitinni Start, Eirik Hauksson og
stofnar trió með Þorgeir Ástvaldssom
í fararbroddi, að útkoman getur ekki
mistekizt sölulega séð, enda er það
svo að Hjminn og Jörð er strax við
fyrstú hlustun Iétt og grípandi, dálítið
flöt, en hefur samt alla kosti sem þarf
til að verða vinsæl.
Á plötunni eru tíu lög eftir Gunn-
ar Þórðarson og eru þau nokkuð mis-
jöfn að gæðum. Finnst mér lögin
Himinrí og Jörð, Læknisráð, Vetrar-
sól og Þitt fyrsta bros vera betri hluti
plötunnar. Himinn og Jörð og Lækn-
isráð eru fjörug og grípandi, Vetrar-
sól og Þitt fyrsta bros eru aftur á
móti rólegar og góðar melódíur. Yfir
öðrum lögum plötunnar finnst mér
vera dálítill meðalmennskubragur, en.
þar kemur kannski bezt fram hversu
góður útsetjari og upptökustjórf
Gunnar er orðinn, því lögin verða
ekki leiðinleg, heldur eru þau ekki
eins góð og fyrrnefndu lögin.
Um frammistöðu söngvaranna
þarf varla að fjölyrða, þeir standa
allir fyrir sínu, sérstaklega þeir Björg-
vin Halldórsson sem virðist verða
betri og betri með árunum, og Eirík-
ur Hauksson sem hefur skemmtilega
rödd og efast ég ekki um að hann á
framtíðina fyrir sér sem söngvari.
Þetta er sem sagt pottþétt plata í
alla staði, hvað varðar alla vinnslu,
en ég veit að Gunnar Þórðarson getur
samið metnaðarfyllri tónsmíðar en
eru á þessari plötu, það sýndi hann á
fyrstu tveimur sólóplötum sínum, og
er vonandi að í framtíðinni fáum við
að njóta alls þess bezta sem Gunnar
Þórðarson getur samið. -HK
PLÖTUR
Bad Manners: Gosh Ifs...
ÁGÆTIS HRESSING í
SVARTASTA SKAMMDEGINU
Eftir að hafa séð þá félaga í Bad
Mannars flytja lag sitt Walking in the
Sunshine i Skonrokki Þorgeirs og
hlýtt á Can Can á Borginni var ég far-
inn að gera mér háar vonir um nýj-
ustu plötu þeirra Tjalla, Gosh
It’s. . . Þótt þær vonir hafi að
nokkru leyti brugðizt, er þó ekki ann-
að hægt en að vera vel sáttur við þá
tónlist sem Bad Manners flytja, jafn-
vel þótt svo önnur lög á þessari nýju
breiðskffu þeirra standi öðrum hin-
um tveimur fyrmefndu töluvert að
baki.
Tónlist Bad Manners er ska og eins
og hljómsveitir á borð við Madness
flytur hún þá tónlist á léttan og fjör-
ugan hátt. Margbreytilegur horna-
leikur setur mjög svip sinn á plötuna
og þar sem ég hef aOa úð verið veikur
fyrir lúðrahljómi, er ég ekki mikið að
sýta það. En þekktust mun Bad
Manners eflaust vera fyrir söngvara
sinn, Buster Bloodvessel. Hrikalegri
söngvari hefur varla sést hér á
Norðurhveli jarðar, og þótt víðar
væri leitað. Fyrir utan að vera hinn
stórskomasti ( andliti, er maðurinn
trðllaukinn að vöxtum.og buröumog
nauðasköllóttur,. Hið síðarnefnda
verður að teljast mjög óvanalegt af
jafnungum manni að vera, en Buster
þessi er rétt liðlega tvitugur að aldri.
Buster sér sem söngvara er venja
um allan söng á plötunni og ferst það
misvel úr hendi (hálsi?). Lakast tekst
honum upp í lögunum End of the
World og Gherkin, em bezt í Iögum á
borð við Walking in the Sunshine og
Ben. E. Wriggle, en hið síðarnefnda
er gott dæmi um þann ágæta húmor
sem er að finna í textum Bad Mann-
ers. Lögin og textarnir em öll eftir
liðsmenn Bad Manners, en Can Can
er hið eina á plötunni sem ekki er
sungið og ekki er eftir þá félaga.
Gosh It’s. . . er ekkert meistara-
verk, en vel þess virði aö fjárfesta í,
þvi það er hin ágætasta hressing að
bregða skífunni undir nálina og fá
smá skammt af ska-tónlist þegar.
drungi og dimma skammdegisins
leggst á sálarlíf Frónbúans. -SA
The Cut:—Shadow Talk
The Cut—eru bara ágætir
Hljómsveit þessi var stödd hér á
landi fyrir viku eða svo, og hélt hér
nokkra hljómleika sem yfirleitt tók-
ust vel. Persónulega varð ég fyrir
vonbrigðum, en það er annað mál.
Eftir að hafa hlustað, lengi og vel á
plötuna komst ég að því að The Cut
er bara ágætasta grúppa og platan
vinnur á við hverja hlustun.
Hljómsveitina skipa þeir kumpán-
ar, Volker Zibell söngur, hljómborð
og synthesizer, Don Buckhanan git-
ar, Atle Gundersen gitar, Torgrim
Eggen bassi, og Arne Lund trommur.
Þeir semja allir eitthvað.en það kveð-
ur mest að Zibell enda skarar hann
frammúr, bæði hvað varðar texta og
lög. Textarnir fjalla annarsvegar um
daglegt líf eins og allir þekkja og
hinsvegar eru þeir vangaveltur um
allt mögulegt. Zibell hefur ágætis
rödd og beitir henni skemmtilega,
svona til að gefa einhverja nasasjón
þá syngur hann stundum eins og
Howard Devoto í Magazine (ef ein-
hver man eftir þeirri hljómsveit?)
Hljóðfæraleikurinn er góður, þeir
kunna að spila og gera sitt besta.
Lögin eru ágæt, sum bera þó keim af
nýrómantísku bylgjunni: sem er að
hellast yfir núna og önnur eru alger-
lega sjálfstæð. Það eina sem gefur
mínus er að þetta er frekar ung
hljómsveit og það er eins og þeir séu
ekki alveg búnir að móta sína stefnu,
hvort þeir eigi að fylgja einhverri
ákveðinni tískustefnu t.d. nýróman-
tíkinni eða móta sina eigin stefnu.
Það gefur óneitanlega dálítið undar-
legan blæ. Besta lagið er (að mínu
mati) Success. Lögin eru The Crowd,
Disquises, I wish it was simple,
Atmospheres, From day to day Succ-
ess, (All you need is) television,
Supernatural conspiracy, Break it,
This time. Þrátt fyrir einstaka við-
vaningslega texta og misgóð lög,
bendi ég fólki eindregið á að hlusta á
plötuna og síðan getur það ákveðið
sig. En ég mæli með henni. OVJ