Dagblaðið Vísir - DV - 13.09.1982, Qupperneq 16

16
DV. MÁNUDAGUR13. SEPTEMBER1982.
Spuíhingin
Treystirðu þór til að halda
ræðu á opinberum vettvangi?
Eygló Gunnarsdóttir húsmóðir: Nei,
alls ekki, enda hef ég aldrei flutt neina.
Gaman af ræðum? Ekki svo, leiöast að
minnsta kosti langar ræður hjá stjóm-
málamönnum.
Guömundur Olafsson verkamaður: Ja,
ég held að ég myndi treysta mér til
þess. En hef þó aldrei flutt neina. Nei,
ég hef aldrei kynnt mér ræðumennsku.
Erna Valsdottir tækniteiknari: Nei,
alls ekki. Myndi engan veginn treysta
mér til að standa upp í fjölmenni, þar
sem maöur þekkir engan og halda
ræðu. Annaö kannski innan um kunn-
ingjana.
Bára Jónsdóttir húsmóðir: Nei. Og ég
hef áldrei haldið neina ræðu. Lærai
ræðumennsku? Nei, ég hef ekki hugsaðj
mér þaö.
Grétar Sölvason kjötiðnaðarmaður:
Nei, ég treysti mér ekki til þess. Læra
ræðumennsku? Jú, ég gæti vel hugsað
mér að læra slíkt, enda kemur það sér
ábyggilega vel að kunna aö halda
ræðu.
Eiríkur Greipsson tæknifræðingur:'
Ekkert mál. Hef reyndar haldið ræðu í
nokkrum sinnum. Skemmtilegustu I
ræðumar? Ætli það séu ekki þessar
stuttu þar sem nokkrir brandarar
fljóta með.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
„Beini óg eindregið þeirri áskorun til forvigismanne sjávarútvegsmála að halda ekki að sór höndum og kanna hvað hægt erað gera, áður en gripið er
til þess að stöðva flotann" — segir kona útgerðarmanns i Vestmannaeyjum.
STÖÐVUN BÁTAFLOTANS ÖRÞRIFARÁÐ
Til útvarpsins:
Meira efni fyrir gamla fólkið
— útvarpið oft eina afþreying þess
Bjöm Jónsson hringdi:
Ég er einn margra. sem eru
þakklátir útvarpinu okkar fyrir ýmsa
fróðlega og skemmtilega þætti. Þó
finnst mér öll dagskráin taka meira
mið af þörfum táninganna og unga
fólksins heldur en tíðkaöist hér áður
fyrr.
Það er aldrei hægt að gera öllum til
geðs, hversu vel sem staðiö er að dag-
skrárgerðinni, en væri ekki hægt að fá
aðeins meira efni fyrir eldri
kynslóðina? Blessuð bömin og ungling-
arnir em t.d. í skólum allan daginn á
veturna, og hlusta sennilega hvort eö
er ekki eins mikið á útvarp og gamla
frá því að sjávarútvegsráðherra væri
að fara í fimm daga ferð til útlanda. Er
slíkt tímabært þegar svona stendur á?
Til bílstjóra:
Reiðhjól og
skellinöðrur
eiga líka
umferðarrétt
S.J. skrifar:
Undanfama mánuöi hef ég heyrt
um hvert skellinööruslysið á fætur
ööm, þar sem ekið hefur veriö á
skellinöðmr, þó þær hafi verið í rétti.
Tilefni þessa bréfs er þó það að um
daginn var snarsvínað fyrir mig;
beygt fyrir mig, svo að lá við slysi. Eg
slapp samt meö skrekkinn.
Af einhverjum ástæðum er eins og
sumir bílstjórar taki ekki mark á
j skellinöðm- og reiðhjólamönnum.
Álíta þeir okkur þriðja flokks borgara
eða hvað? Eg held svo sem ekki að
veriö sé að stofna okkur í hættu af á-
settu ráði. Okkur stafar samt jafn-
mikill háski af að vera ekki álitnir
jafnréttháir og aðrir í umferöinni.
Ég vona að Umferðarráð taki þetta
bréf mitt til athugunar, og láti þaö
verða til þess að brýna enn betur fyrir
bílstjórum, að reiðhjól og skellinöðrur
em líka til. Þá mætti taka annaö með í
leiðinni. Það er að litlu pollamir, sem
em nýbúnir að fá skellinöðrupróf, em
oft með alls konar stæla. Þessi fífla-
skapur fer í taugarnar á öllum, sér-
staklega bílstjómm, sem láta þaö svo
kannske bitna á næsta
skellinöðrumanni.
Stuölum að j afnrétti í umferðinni.
„Utvarpið er oft eine afþreying þeirra sem orðnir eru gamlir og þreyttir. Það fólk er jafnframt oft mjög ein-
mana og umkomulaust," — segir Björn Jónsson.
fólkið.
Utvarpið er oft eina afþreying
þeirra sem orðnir eru gamlir og
þreyttir. Þaö fólk er jafnframt oft
mjög einmana og umkomulaust. Væri
nú ekki hægt að hafa fleiri dagskrárliði
um liðinn tíma? Þá á ég viö efni, sem
við köllum þjóðlegan fróðleik, en á
raunar erindi við alla aldursflokka.
„Af einhverjum ástæðum »r eins
og sumir bilstjórar taki ekkl mark á
skellinöðru- og reíðhjólamönnum, ”
— segir S.J. i brófi sinu.
öll stöðvun hefur samdrátt íför með sér, segir kona útgerðarmanns
7386—8378 hringdi frá Vestmanna-
eyjum:
Eg er kona útgerðarmanns, og þeg-
ar ég heyrði í hádegisútvarpinu sl.
miövikudag að stöðva ætti bátaflotann,
brá mér illilega.
Mér er vel kunnugt um það hversu
mikil þörfin er fyrir áframhaldandi
vinnu við öflun og úrvinnslu fisksins.
Fyrir hönd mannsins mins legg ég
nefnilega oft inn á bankabækur skips-
hafnarinnar, og þegar greiðslur falla
niöur vegna stoppa, þá er hringt til
mín, því fjárhagsvandamálin
hrannast upp.
Því beini ég eindregið þeirri á-
skorun til forvígismanna sjávarút-
vegsmála að halda ekki að sér höndum
og kanna hvað hægt er að gera, áöur en
gripið er til þess að stöðva flotann.
Þaðerörþrifaráð.
öll stöðvun, hvers kyns sem hún er,
hefur samdrátt í för með sér. Og þaö
er eins gott að almenningur, ekki
síður en stjórnvöld, geri sér grein fyrir
aö stöðvun bátaflotans mun hafa
víðtæk og óheillavænleg áhrif á fjár-
hagsafkomu landsmanna yfirleitt.
Pyngja margra er áreiðanlega
mjög létt um þessar mundir, á sama
tíma og víxlar og aðrar greiðslur falla í
gjalddaga. Margt verkafólk í fisk-
vinnslustöðvum er nú að koma aftur í
vinnu eftir sumarfrí. Þetta fólk hefur
reitt sig á að vinna væri framundan.
Jafnframt get ég ekki stillt mig um
að geta þess, að samtímis þessum
stöðvunarfréttum í útvarpi var greint