Dagblaðið Vísir - DV - 20.01.1983, Blaðsíða 16

16
DV. FIMMTUDAGUR 20. JANUAR1983.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Hvernig verður árið 1983?
Þórhildur Gunnarsdóttir húsmóðir:
Þaö veröur erfitt, bæöi fyrir einstakl-
inga og atvinnurekendur. Ég er
hrædd um að allir veröi aö leggjast á
eitt að gera eins gott úr því og hægt
er. Þaö er ekki vafi aö viö stefnum
inn í þrengri tíö.
Þorkell Guðmundsson, starfar í Hag-
kaupum: Ég held aö það veröi bara
allt í lagi, ekki verra en þaö hefur
veriö. Viö réttum úr kútnum þegar
viö veröum búnir aö fá nýja ríkis-
stjórn.
Ævar Guðmundsson sölumaöur: Ég
ætla að vona aö þaö verði gott, verð-
bólgan minnki. Veðrið veröur fínt. Já,
ég held aö viö fáum ööruvísi ríkis-
stjórn.
Hallur Guðmundsson: Ég á frekar
von á haröindum áfram. Þaö kemur
örugglega ööruvísi stjórn. En þaö
verður sama tóbakið, verri ef eitt-
hvaö er.
íbúðarkaup:
Endar
— hvemigfer
fólkað?
1030-7244 skrifar:
Viö hjónin eigum tvö börn, fjögurra
og sex ára, og erum að kaupa þriggja
herbergja íbúö. íbúöarkaupin væru
ekki í frásögur færandi ef ekki væri
fyrir þann vanda aö ekkert er gert til
þess aö gera fólki kleift aö standa und-
ir afborgunum og tóra samtímis.
Áöur en viö réöumst í þessi íbúðar-
kaup vorum viö í leiguhúsnæði og
maðurinn minn í námi. Um leiö og því
námi lauk ákváöum viö aö festa kaup á
eigin íbúö vegna sifeUdra hækkana
húsaleigu annars vegar og íbúöaverös
hins vegar.
Viö vinnum bæöi úti og tökum aUa þá
aukavinnu sem viö getum fengiö. Jafn-
framt búum við nú meö börnin hjá for-
eldrum annars okkar til þess aö spara
húsaleiguna. Samt ná endar engan
veginn saman þrátt fyrir aö viö reyn-
um aö spara eins og viö mögulega get-
um. Ég þarf því varla aö geta þess aö
viö förum ekki einu sinni í bíó, hvaö þá
á baU.
Samanlagt kaup okkar beggja
hrekkur þó engan veginn fyrir lánum
og afborgunum af íbúöinni og viö höf-
um því auðvitaö hvorki efni á aö borga
fæöi néfatnað.
Er ekki, meö því ástandi sem hér
tíðkast í húsnæöismálum, veriö að
Björn Sigurðsson leigubílstjóri: Ekki
lítur nú vel út meö snjóinn og umferö-
ina. Næstu vikurnar veröa líklega
slæmar. Það virðist Ula ganga aö
lækna verðbólguna og aUt fer hækk-
andi.
Ársól Árnadóttir húsmóðir: Ég er aö
vona aö þaö veröi betra aö öUu leyti.
UtUtiö er þó ekki gott, hvaö sem verð-
ur. Mér finnst okkur vanta aö ekki
séu aUtaf þeir sömu á stjómmálasvið-
inu. Þaö þyrfti annan Olaf Thors eöa
einhvern sUkan til aö bjarga þessu.
„Grundvöllur krístínnar trúar er kæríeiksboðskapur Krísts — og hvar er
hann að finna?" — spyr Jón Ólafsson sem telur of litla áherslu lagða á
lestur Bibliunnar og túlkun orða hennar.
ærin ástæöa til þess aö gefa fólki kost á
aö taka þátt í rökræöum og spjaUi um
þessi orö?
Hvaö merkir þetta með aö elska ná-
unga sinn? MargþuUn veröa þessi orö
hversdagsleg og merkingarlaus mörg-
um. En af hverju hefur þaö þýðingu
fyrir hvern einstakan að tileinka sér
þótt ekki væri nema snefU af inntaki
þessara orða?
Eru reiði og gremja ósamboðin
kristnum mönnum eða getur sUkt átt
rétt á sér? Þá hvenær og undir hvaöa
kringumstæðum? Svarið viö fyrstu
spumingunni er ekki eins augljóst og
mörgum kann aö finnast í fyrstu. Ann-
ars vegar getum við vitnaö til orðanna
um að snúa að hinni kinninni — og hins
vegar reiddist Jesú tollheimtumönnun-
um og peningavíxlurunum.
Stofnum BibUuIestrarhópa — slík
starfsemi gæðir trúna lífi.
ná ekki saman
Það er enginn barnaleikur fyrir ungt fólk að koma sór upp þaki yfir höfuðið i henni Reykjavík.
brjóta fólk niöur? Húsnæðismálalániö
nemur t.d. ekki nema broti af venju-
legu íbúðarverði. — Er ekki tími til
þess kominn að taka þessi mál til ræki-
legrar endurskoðunar? Mér er vel
kunnugt um aö meö þessum línum tala
ég ekki einungis fyrir okkur hjónin
heldur líka fjölda fóUcs sem á í
svipuðum erfiöleikum og við. Aö því
ógleymdu aö aUlir eiga ekki foreldra
að sér til aðstoðar.
Jafnframt ætla ég aUs ekki að þakka
fyrir svokallaöar „láglaunabætur”,
því ekki fengum viö þær.
Ég bið þá, sem standa í svipuðu basU
og viö, að eignast þak yfir höfuöiö, aö
láta í sér heyra. Þaö hlýtur að vera
flestu ungu fólki ókleift aö standa viö
útborganir af íbúö og lánum og eiga
fyrir mat og fötum samtímis. Hvemig
ferfólkaö?
Spurningin
STOFNUN
BIBLÍU-
LESTRAR-
HÓPA
Jón Ölafsson hringdi:
Algeng spummg til presta og guö-
fræöinga er sú hvort þeir telji kirkjuna
valda hlutverki sínu í nútímaþjóöfé-
lagi. Svarið er venjulega játandi og
rökstutt meö upptalningu á. sa fnaöar-
starfi ýmiss konar; unglmgastarfi,
trúboösstarfi — og þar fram eftir
götunum.
Stundum hefur þaö samt hvarflað aö
mér hvort oft er ekki leitaö langt yfir
skammt í þessum efnum. GrundvöUur
kristinnar trúar er kærleiksboðskapur
Krists — og hvar er hann aö finna? „I
BibUunni, auövitað,” mundu nú marg-
ir hugsa meö sér og velta því fyrir sér í
leiöinni hvaöa tilgangi þessar vanga-
veltur mínar eigi aö þjóna; hvert stefn-
ir.
Ég tel einfaldlega aö meiri áherslu
beri aö leggja á lestur BibUunnar;
hver boöskapur hennar er; hvað hún
hefur aö segja. Þá á ég ekki viö aö viö
ættum að setjast niöur og lesa hana
eins og hverja aöra sögubók. Ég á viö
að vafalaust heföu margir áhuga á t.d.
BibUulestrarkvöldum. Undirbúnmgur
sUks kvölds yröi þá aö hver um sig læsi
heima hjá sér ákveðinn kafla — og all-
ir þátttakendur læsu sama kaflann.
Síöan myndi fróöur maður, svo sem
sóknarprestur, stjóma umræðum um
inntak og merkingu þess efnis.
— slík starfsemi
gæðirtrúna lífi
VU ég benda á aö þetta er prýðilegt
f jölskyldu-viöfangsefni, enda ættu ung-
ir sem gamlir að geta mætt saman á of-
angreind umræöukvöld. Þaö er nefni-
lega svo oft aö maöur sér ekki skóginn
fyrir trjánum og hlutirnir fá oft allt
aðra merkingu í huga fólks eftir skyn-
samlega umræöu.
Næg umræðuefni
Ég veit vel aö þessi hugmynd mín er
ekkert nýnæmi. Biblíulestrarhópar af
þessu tagi eru meöal annars mjög al-
gengir víöa um heim. Ef þeir fyrirfinn-
ast hér aö einhverju marki, hefur þaö
samt svo sannarlega fariö fram hjá
mér. Þaö þýöir jafnframt aö of lítil
kynning hef ur farið f ram á þeirri starf-
semi, sé hún fyrir hendi. Ég er þeirrar
skoöunar aö hver einasti sóknarprest-
ur ætti aö setja lestrarhóp af þessu tagi
á laggirnar. Þaö fyndist mér vera að
gera trúna lifandi.
Jafnvel einstakar setningar Bibh'-
unnar eru efni í heilt umræðukvöld.
Hvaö þýöir í raun „fyrirgef oss vorar
skuldir svo sem vér og fyrirgefum vor-
um skuldunautum”? Af hverju er
þetta einn hornsteina kristinnar trúar?
Er það nægilegt svar aösetningm sé úr
faöirvorinu? Það skyldi þó ekki vera