Dagblaðið Vísir - DV - 21.05.1983, Page 23

DV. LAUGARDAGUR 21. MAÍ1983.
23
Popp
Popp
Popp
Popp
Popp
MIENAT
WORKI
Colin Hay hefur orðið. „Það var bara
eitt af þessum nöfnum. Við áttum aö
byrja að spila á pöbbi einum og við
vorum nafnlausir. Men At Work var
ein af fjölmörgum litlausum uppá-
stungum, aö okkur fannst. Og þegar
við gengum inn á sviðið spurðum við
bara, ja, af hverju ddö Men At Work
eins og eitthvað annað? Þetta er
hræöilega venjulegt nafn og engin
sniðug saga á bak við það.” Og
þannig gekk um nokkurt skeiö. Einn
góðan veðurdag komu útsendarar
CBS hljómplötufyrirtækisins. Ekki
að beiðni Men At Work heldur æsts
aödáanda þeirra sem að sögn trúði
meira á mátt þeirra og megin en þeir
sjálfir.
Tónlistin fékk brátt fast form.
Kannski að hún sé dæmigerð fyrir
Astralíu. Eitt er það sem bendir í þá
átt. Fyrir nokkru vakti önnur
áströlsk hljómsveit, Mental As Any-
thing, umtalsverða athygli hérlendis
sem í Bretlandi með plötu sinni Cats
& Dogs. Tónlist þessara tveggja
hljómsveita er merkilega lík. Báðar
sækja þær hugmyndir og fyrirmynd-
ir aftur til 7. áratugarins þegar létt
og kitlandi melódia og einfaldar og
auðmeltar útsetningar voru fyrsta
boðoröiö. Enda segja Men At Work
sjálfir (og vart er ástæða til að þýða
þann frasa): „.. . our music has a
lot of simiiarities to 60s good-time
popp tunes — the sing-along chorus-
es and strong melodies.” Og þeir
bæta viö að meginmunurinn liggi í
textunum. Þeir séu ekki jafnbjart-
sýnir og jákvæðir og þeir voru hér í
eina tíð.
Poppspekúlantar hafa auðvitaö
reynt að marka tónlist Men At Work
bás. Einn lýsti henni samblandi af
nýbylgju, „popp’n’roll” og engilsax-
neskri þjóölagatónlist. Ekki verri
lýsing en hver önnur. Aðrir hafa þóst
greina áhrif frá Police (Rödd Hays
svipi til Stongs og reggeaáhrif), Cars
og Traffic (sérstaklega flautu- og
saxófónleikur Hams). Hvað sem öllu
líður leika Men At Work létt og
melódískt rokk. Vandað að allri gerð.
Men At Work þykja húmoristar vel
fyrir ofan meðallag. Því fengu ís-
lenskir Skonrokksgláparar að kynn-
ast fyrir stuttu þegar videóspólan
Down Under birtist á skjánum. Men
At Work þykja einkar skemmtilegir
á sviði. Liflegir og litríkir. Skopskyn-
ið birtist oft í textum þeirra þótt þeir
séu langt í frá að vera einn brandari
út í gegn. Það fer dálítið í taugarnar
á Könunum að skilja ekki orð og
orðasambönd sem virðast sér-
áströlsk. Þar birtist húmorinn meöal
annars. Dæmi (úr Down Under):
A Fried-out combie: hálfónýtt Volks-
wagen rúgbrauð.
Vegemite: kjöttætlur fyrir ofurhuga
aðéta.
Yonnie: steinn, Docket (úr laginu
Helpless Automation): þýðir ekki
neitt en rímar á móti „pocket”.
-TT.
Það hefur smám saman orðið lýð-
um ljóst að popp og rokk dafna bæri-
lega í fleiri löndum heldur en Bret-
landi og Bandaríkjunum. Meira aö
segja Bretar og Bandarikjamenn
viðurkenna orðið að svo sé. Það má
til sanns vegar færa að i Eyjaálfu sé
einhver frjóasti jarðvegur popps-
ins/rokksins þessi misserin, utan
móðurlandanna tveggja. Frá Ástra-
líu hafa frá öndverðu komið nafntog-
aðir listamenn á borð við hina jarm-
andi Bee Gees bræður og Oliviu New-
ton-John hina fögru. Og viö skulum
bæta hinum smávöxnu en kraftmiklu
AC/DCvið.
En hægan nú. Þessir þrír aðilar
munu ekki ástralskir nema að nafn-
inu til. Allir eru þeir nefnilega inn-
flytjendur en ekki innfæddir Ástral-
ir. A þetta benda fimmmenningar er
nefna sig Men At Work og hafa ný-
lega slegið hressilega í gegn í Banda-
ríkjunum og Evrópu. Þeir segja að
tæpast megi líta á Gibbbræður, Oli-
víu og AC/DC sem dæmigerð sýnis-
horn af ástralskri poppmúsík.
Af orðum þeirra má ráða að sjálfir
séu þeir nær því aö kallast „hin
týpíska ástralska poppgrúppa”. Og
ef svo er er ekki ástæða til að ör-
vænta. Men At Work gáfu út plötuna
Business As Usual í hittifyrra en hún
vakti fyrst verulega athygli í öðrum
heimsálfum seint á síðasta ári. Fyrst
lagið „Who Can It Be Now” og síðan
„Down Under” sem notið hefur fá-
dæma vinsælda. Nú í mars kom önn-
ur breiðskífa sem nefnist Cargo og
hefur lagið Over Kill náð aö klifra
hátt á vinsældalista. Men At Work
virðast því f astir í sessi.
Hljómsveitina skipa fimm menn.
Fyrstan skal telja Colin Hay sem er
eigandi hinnar hásu en viðkunnan-
legu söngraddar sem er aðalsmerki
Men At Work. Hay semur að auki
flest laganna og öll sem einhverjum
vinsældum hafa náð. Hann leikur
auk þess á gítar. Sólógítaristi er hins
vegar Ron Strykert og hefur hann
vakið mikla athygli sem slíkur enda
stíll hans sérstæður um margt. Þeg-
ar hann var eitt sinn í viðtali spurður
hverjir helstu áhrifa valdar hans sem
gítarleikara væru svaraöi Ron:
„Brennivín.. og margir breskir gít-
aristar, sér í lagi Jeff Beck.” Þeir
Hay og Strykert hafa lengi staðið
saman. Allt frá þvi þeir störfuðu í
banka og hættu saman og héldu á vit
frægðarinnar til Melboume. A litlum
pöbbi í borginni hittu þeir gamlan
skólafélaga Hays og trommara, Jim
Speiser, og John Rees bassaleikara
sem stundaði tónlistarnám á píanó
og fiðlu. Þeir tveir slógust í hópinn.
Við sama tónlistarskóla og Rees nam
var annar vinur Hays við nám. Sá
hét Greg Ham, saxófón-, flautu- og
hljómborðsleikari. Liðið varfullskip-
að.
Saman byrjuðu Men At Work að
spila á litlum pöbbum fyrir lítinn
pening. En hvaðan kom nafnið?
Hodgson
ad hætta
Frá vinstri: Creg Ham, Ron Strykert, Colin Hay, John Rees og Jerry Speiser.
Fyrir um tveimur mánuðum til-
kynnti höfuðpaur Supertramp, Roger
Hodgson, aö hann væri aö hætta. Þetta
fékkst staöfest skömmu síðar. Af ein-
hverjum ástæðum fór fregnin alveg
framhjá mér. Ef svo skyldi vera um
fleiri er þetta itrekaö hér. Supertramp
þarf ekki að kynna enda eitt stærsta
nafnið i rokkinu síðasta áratug. Hljóm-
sveitin var stofnuð 1970 og frá 1974
(Crime Of The Century) hafa engin
mannaskipti orðiö. Ásamt Rick Davies
hefur Hodgson samiö flest þau lög sem
Supertramp hefur skilið eftir sig. Lög á
borð við The Logical Song, Breakfast
In America, Fool’s Overture og It’s
Raining Again. Og með Hodgson hverf-
ur einnig hin sérstæða háa og tæra
rödd sem verið hefur svo einkennandi
fyrir Supertramp.
Supertramp er þó ekki þar með úr
sögunni. Hinir fjórir ætla að halda
ótrauðir áfram og hyggjast að sögn
hverfa aftur til þeirra hugmynda sem
mótuðu Crime Of The Century hvað
mest. Og einnig hyggjast þeir snúa sér
i auknum mæli að video og kvikmynd-
um. Það má því búast við nokkrum
breytingum á þeim bæ.
Þess ber að geta að áður en Hodgson
segir endanlega skiliö við félaga sína
ætlar hann ásamt þeim að halda i
hljómleikaferðalag í sumar. Þeir
verða á ferðinni í Evrópu í júní og júlí
en í Bandarík junum í ágúst og septem-
ber. -TT.
»
- Roger Hodgson (fyrir miðju) er að
hætta með gömlu félögunum
sinum en þeir hyggjast halda uppi
merkinu. F.v. John A. Helliwell,
Rick Davies, Hodgson, Bob
Siebenberg og Dougie Thomson.