Dagblaðið Vísir - DV - 18.07.1983, Blaðsíða 4

4
DV. MÁNUDAGUR18. JULl 1983.
Elliheimili meö
fæðingaraðstöðu
Elli- og hjúkrunarheimili hefur verið
starfandi á Hö&i í Homafirði síðan
1974. Þaö voru sýslusjóður Austur-
Skaftafellssýslu og Hafnarhreppur
sem festu kaup á tveim viðlagasjóðs-
húsum. I þeim hefur heimilið verið og
fæðingarheimili einnig. Fyrir rúmum
mánuði var síðan tekin í notkun álma
sem tengir þessi hús saman og bætir
alla aðstöðu margfaldlega.
Akvöröun um byggingu tengi-
álmunnar var tekin árið 1980 og var þá
þegar hafist handa. Byggingin er á
tveim hæðum. A efri hæðinni er setu-
stofa og herbergi fyrir vistmenn en í
kjallaranum fæðingardeildin. Eld-
húsið og matsalurinn eru í vestara hús-
inu ásamt nokkrum herbergjum en í
eystra húsinu er meðal annars deild
fýrir hjúkrunarsjúklinga.
Eftir þessar breytingar er heimiliö
um 900 ferm að flatarmáli. Það er
nokkru minna en flest nýju elli-
heimilanna sem risið hafa víða um
land á undanfömum árum en mun
engu að síöur rúma 40 manns. Flestir
eru í 2ja manna herbergjum. Fer-
metrafjöldi á mann er 18, en 40—50
víða annars staöar. Engin eldunarað-
staða er í herbergjum heimilisfólksins.
Við Elli- og hjúkrunarheimiliö starfa
25 manns í 18 stöðum. A fæðingardeild-
inni geta legið 2—3 konur og ljósmóöir
er Vilborg Einarsdóttir. Forstöðu-
maður heimilisins er Amalía R.
Þorgrímsdóttir en ráðsmaður
Asmundur Gíslason.
Að sögn Asmundar hefur reksturinn
á heimilinu verið þungur. Fæöingarað-
staðan hafi einkum verið fjárhags-
legur baggi. Annars sé vel búið að fólk-
inu þó iðju- og sjúkraþjálfun vanti til-
flnnanlega. JBH.
Sigriður Gísladóttir bjó áður á Borg á Mýram í Austur-Skaftafellssýslu. Nú er hún
á Elli- og hjúkninarheimilinu á Höfn og unir sér vel. „Ég held að það geti alls ekki
verið betra,” sagði hún. „Mér virðist gert það sem hægt er til að láta fólkinu líða
vel.” Sigriður eignaðist 7 syni og 4 dætur. Hún fluttist 1972 til Hafnar en hefur
verið á heimilinu rúmt ár.

Með þvi að tengja viðlagasjóðshúsin tvö saman hafa Hornflrðingar eignast ágætis elli- og hjúkrunarheimili—með
f æðingaraðstöðu fyrir yngri konur.
Setustofan er hin vistlegasta. Þar gt.ar gamla fólk'4 íátið sér líða vel við lestur, handavinnu eða bara spjall utr lífið
og tilveruna. Þarna er líka sjónvarp fyrir þá sem þaðkjúsa. DV-myndir GVA.
Svo mælir Svarthöfði________ Svo mælir Sva/thöfgi Svo mælir Syarthöf ði
Þegar náttúrunni verður ekki mútað
Við höfum eignast mikla peninga
á undanförnum árum og ber vlð, að
nokkurt rikidæmi þjóðarinnar hafi
leitt tii þess, að stjóramálamenn hafi
viljað sigrast á náttúranni með pen-
ingunum einum. Nú í miðjum júli
segir veðurstofan okkur að snjóa
muni í fjöU norðanlands, en það
þykja ekki mikU tíðindi við norðan-
vert tsafjarðardjúp, þar sem fanna-
þekjur iiggja niður að sjó, þótt túnin
hafi víðast komið undan fönn. Ekki
er viðUt að álíta að þar hafi nokkur
úthagl komið upp fyrir sauðfé. Hér í I
Reykjavik sitja svo landbúnaðar-
spekingar, sem álíta samkvæmt ára-
tuga stefnumiðum, að hægt sé að
gera þau kaup við náttúruna, og láta
krónur fyrir, að þaraa sé byggUegt.
En eins og kunnugt er hafa hvorki
bankaf jármál eða ríklskassi neitt að
segja gegn harðindum. Veðurstofan,
sem er gagnmerk stofnun, einkum
þegar kemur að atómsprengjum,
ætti að reyna að hafa vit fyrir land-
búnaðarherrum og gera spár um
meðalhita, en við lækkun á honum er
ljóst, að ekkl verður hægt að kaupa
mannlíf í útsveitum á íslandl í fram-
tíðinni við nokkru verði. VUji hins
vegar þeir bændur, sem sitja á sæmi-
legum jörðum og í lágsveitum, una
því tU frambúðar að mflljónagróði sé
greiddur tU þeirra í fáránlegu land-
búnaðarverðl, vegna afkomu þelrra
18% bænda, sem ekki geta Ufað á
jörðum sinum hvað sem i boði er, þá
eru þelr fólk sem þyrfti að fara tfl
sérstakrar rannsóknar.
Þá þyrfti m.a. að kanna hvaða
þátt rUtu bændurair ættu i þvi að við-
halda 18% bændastéttarinnar við
hungurmörkln tU að þeir geti látið
verðleggja i frlðl, og samkvæmt
meðaltalsreglu, búvöra sina langt
yflr aUri skynsemi. Einhvers staðar
að hlýtur sú pólitik að vera runnin,
að halda verði öUum jörðum í byggð
þótt snjóa leysi ekki af útjörð aUt ár-
ið, og þótt slydduél geri í júlimánuði
með kólnandi veðurfarl, sem Veður-
stofan hefur ekki tima tU að gera
grein fyrir. Búsetuánauðin á tslandi
er hneyksli, sem blaslr við augum
manna, sem fara um afskekktar
sveitir landsins á þessum árstima,
þar sem fólk er enn að vonast eftlr
sumrinu. Hún er í gUdi tU að við-
halda hagstæðum útreikningum
handa þeim, sem geta búið og efnast
nokkuð ríflega á fáránlegum útreUm-
ingum. Þannig er 18% bændastéttar-
innar fóraað fyrir hina riku. Þeir era
látnir sitja i sumarsnjónum og lifa á
byggðakjaftæði, sém náttúran hefur
dæmt ómerkt og viU ekki skUja þrátt
fyrir áætlanir og kuldastyrki.
Séu Vestfirðir teknir sérstaklega,
þá kom þar tU svonefnd Vest-
fjarðaáætlun tU bjargar landbún-
aðl. Hlöður voru byggðar á hæð við
tveggja hæða blokkir. Þær fennti
sumstaðar i kaf á Uðnum vetri. Tún
era kalln ár eftlr ár og lítið þar að
hafa nema arfa, þegar og ef snjóa
leysir. Koml annar vetur eins, á fólk
á þessum svæðum ekki annað fyrir
hendi en flytja burt frá hlööunum og
f járhúsunum. Og það eru allar likur
á því að náttúran verði ekki mUduð
að sinnl með fjárgjöfum. Þetta
ástand minnir á fólksflóttann tU
Ameriku á sinum tíma og forsendur
hans. Hér eru hlns vegar þau þræla-
lög í gUdi, að fólk sem verður að flýja
harðindi fer af jörðum sfnum slyppt
og snautt nema það deyi í húsum sín-
um. Hér má aUs ekki koma við þelrri
regiu, að flýjandi fólki sé tryggt lág-
marksverð fyrir búin, svo það geti
komið sér fyrir í t.d. tveggja herbergja'
ibúð á þægllegri stöðum eftlr hina
hörðu útivlst. Við getum hins vegar
gefið fé tU Tlmbuktu hvaða dag sem
kólerufaraldur kemur þar upp. Það
versta er að bændasamtökin og
nautshausarnir þar standa þvert
gegn aUri neyðarhjálp við fóUt sem
getur ekki annað en flúlð undan
snjónum — ef ekki i ár, þá næsta ár.
Við höfum oft lifað vonda harð-
indatima. Þá hefur fóik teklð sig upp
og leitað skárri staða. Nú er því hald-
ið við neyðina með lygum. Það eru
harðindi i landinu, jafnvel svo að
tivoli-gleðskapurinn á Klambratúni
getur ekkigengið.
Svarthöfði