Dagblaðið Vísir - DV - 18.07.1983, Page 38

38
DV. MANUDAGUR18. JUli 1983.
Ensk módel i vikingaklæðum. A öldum áður kynntust ensUr vfklngunum og t
þeirra tisku þegar norrænlr menn fóru ruplandl og rænandl um lendur þeirra.
VEISLUFONG
a vœgu
veröi
ÁMAN ÁRMÚLA 21
IMotaöir lyftarar
Sýnum og seljum næstu daga rafmagns- og dísil-
lyftara á gamla genginu.
Lyftararnir eru til sýnis hjá okkur að Vitastíg 3.
Simar 91-26455
91-12452.
Opið nk. laugardag.
u
K. JÓNSSON & CO. HF
VORULISTI KOMINN
Nær 1000 blaðsíður troð-
fu/lar af stórglæsilegum
vörum á góðu verði. Listinn
kostar kr. 130.-
+ burðargjaid.
Pantaðu Grattan listann
* strax og við sendum þér
að auki glæsilegan nýjan tísku-
lista, ókeypis, meðan birgir
okkar endast!
OPIÐ TIL KL. 22:00 f KVÖLD
mi91) 43766
Ein ung úr Tungunum í London:
VILL RYÐJA BRAUT NÝRRI
TÍSKU FYRIR EFNAÐRIPÖNK-
ARANA - VÍKINGATÍSKUNNI
„Eiginlega fór ég til London til að
gerast leikkona," sagði Asta Eyvind-
ar, 24 ára, ættuð úr Tungunum, en hef-
ur síðari árin búið á Selfossi.
Asta stundaöi nám í 3 vetur í Mynd-
lista- og handíöaskóla Islands og tvo
vetur í Central School of Art and
Design i London. Leikkonudrauminn
hefur hún lagt á hilluna í biii að
minnsta kosti, en einbeitir sér þess i
staö að fatahönnun. Tiskuna sem hún
hefur unnið að þvi aö kynna í vetur og
vor kallar hún vikingatískuna.
„Þessi hugmynd varð þannig til að
ég gerði mér búning héma heima, not-
aði gærur i flfkina, síðhærðar gærur,
mjög frumlegur og pönkaður búning-
ur. Þegar ég kom til London leist öllum
svona óskaplega vel á flikurnar sem ég
hafði gert. Mér datt þá í hug að gera
meira og reyna að selja í tiskubúðir í
London. Mér veitti svo sannarlega ekki
af því að þama var maður vita pen-
ingalaus og enga atvinnu að fá.
Nú, ég rölti af stað í múnderíngunni
og fór i ELLE sem er ein tiskubúð i
mikilli verslanakeðju, verslun í dýrari
kantinum. Mér var tekiö þama með
kostum og kynjum af verslunarstjór-
anum og starfsfólki hans. En þau vildu
fá að sjá meira. Eg sagði aö það væri
nú vandalaust, það gæti ég sýnt fljót-
lega. Nú, ég pantaði fleiri gærar frá Is-
landi og fékk þær. En þá vom þetta
„..öggklipptar gæmr, sem breytti öllu
dæminu. En ég byrjaði samt með það
sem ég hafði fengið, hannaði alls konar
Qíkur, kjóla, kápur, pils og vesti og
fleira, alls 8 mismunandi fh'kur.
Svo fór ég til Elle og í Harrod’s sem
líka er dýr verslun. Eg fór líka víðar og
þetta líkaði mjög vel. Hins vegar var
ég fullseint á ferðinni. Innkaupastjór-
arnir vom búnir að gera sín innkaup
fyrir næsta vetur. Núna er ég að fara
aftur til London til að ræða við þessar
verslanir. Það sem ég þarf núna fyrst
og fremst er einhver framleiðandi, ég
mundi aldrei geta ráðið við aö fram-
leiða sjálf. En ég held að búðimar séu
talsvert spenntar fyrir þessu. Ríka
fólkið er aÚtaf að leita sér að einhverju
frumlegu til að klæðast — og þessi
klæðnaður verður ekki við allra hæfi,
svodýrerhann.”
Ásta býr í Brixton-hverfi Lundúna en
þar urðu miklar kynþáttaóeirðir á síð-
asta ári. Asta sagði að það hefði verið
erfiöur tími en hún hefði ekki orðið fyr-
ir teljandi vandræðum. Hún hefur
stundað sitt myndlistamám, unniö
sem módel við fatasýningar og reynt
að ryðja braut hugmynd sinni um The
Viking Collection of Iceland, víkinga-
tiskunni.
Asta segist ekki nota teikningar við
hönnun sína. Hún segist vinna þetta
eins og skúlptúrverk, laga skinnið að
h'kamanum og finna hvemig þaö
leggst best að honum þannig aö flík-
urnar fari vel og veiti eigandanum
þægindiogvellíðan.
SMÁ-
AUGLÝSING I
\ r
Ásta í flíkum, sem hún hannaði eftir eigln hugmyndum og kallar víkingatfskuna.
Eigum vlð eftir að hitta Lundúnapönkarana í íslenskum gæram?
tslenskar peysur og gæruflíkur samkvæmt víkingatiskunnl.