Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.1983, Page 31
DV. MIÐVUCUDAGUR 27. JULI1963.
31
Sandkorn Sandkörn Sandkorn
Þ]óðvfljtam segir að hann
stjórnl riklsstjðminnL
Mikil ðhrif
Helgarblað Moggans birti
um síðustu helgi þriggja
síðna viðtal við athafna-
manninn Gulla Bergmann í
Karnabæ. Þjóðviljinn ýjaði
svo aðeins að þessu sama við-
tali i g®r og sagði: „Nú vita
allir . . . . að stórauðvaldið
sem hagnast af þessari rikis-
stjóm ræður mlklu, bæðl i
Framsóknar- og Sjólfstasðls-
flokki (sbr. viðtal við Guð-
laug i Kamabœ i helgar-
Mogga).”
Nú hefur téður Guðlaugur
margoft lótlð hafa eftir sér,
að hann sé maður framtaks
og stjóraunar. En liklega
hefur aldrei hvarflað að
honum, að hann stjórnaði
heOli rikisstjórn og þar af
leiðandi landinu öllu.
Ekki stór
„Ekki er nú heimurinn
stór,” sagði Hafnflrðingur
við kunningja sinn. „Ég
staidraði við i Staðarskóla
um daginn og sá þó mann
héðan úr Hafnarfirði. Á Akur-
eyri sá ég hann lika og þegar
ég kom tfl EgUsstaða var það
einmitt þessi saml maður
. sem ég kom fyrst auga á.”
„Þa'raa sérðu,” sagðl kunn-
inginn og stundi. „Þú hefðir
átt að borga honum áður en
þúlagðirafstað.”
Ólíkur varningur
MikUl viðbúnaður mun
hafður, þegar fiytja á gáma
með dinamiti frá höfninni.
Svo var einnig á dögunum,
þegar fœra átti slikan farm á
ófangastað. Löggan var m®tt
ó staðinn, gámnum var lyft
með ýtrustu varfænii upp á
bU og svo var ekið af stað
mUli blikkandi ljósa. Um
sama leyti var annar gámur
með svipuðu númeri tekinn,
honum rykkt og þjösnað upp
á bil og skrölt með bann af
stað, að því er sagan segir.
Þegar nokkur tími var
liðinn, birtist dinamít-
prósessian aUt í ebiu á tvelm
hjólum með vælandi sírenur
og blikkandi ljós. Þegar að
var gáð kom i ljós að einhver
rugiingur hafði orðið á gám-
unum, vegna þess hve lik
númerin á þeim voru. Og til
að kóróna aUt, reyndist gám-
urinn, sem hafði fenglð fo^-
setafylgd i gegnum bæinn
vera fuUur af klósettpappir.
Raunveruleg
ástæða
Kanar á veUinum sækjast
nú mjög eftlr því að fá
leigðar ibúðir á Suðurnesjum.
Vikurfréttir greina frá þessu
máli og segir blaðið að með
því að yfirbjóða húsalciguna
hafi varnarliðsfólki „tekist
að hremma þær íbúðir sem
losnaðhafa”.
En hver skyldi nú vera
skýringin á því að Kanarnir
sækja svo stíft út af veU-
inum? Jú, þelr vflja vera í ró
og næði, að því er blaðið seg-
ir. önnur skýring, ekki létt-
vœgari, er sú „að hinn banda-
riski f jölskylduþegn kærir sig
ekki um að búa nálægt eitur-
lyfjaneytendum, en slik
neysla hefur aukist verulega
upp á síðkastið á veUinum.
AUar íbúðir, sem bjóðast á
vellinum eru i blokkum og
fóikiö vUI ekkl að krakkar
þess umgangist eiturlyfja-
neytendur.”
Svo mörg voru þau orð sem
hljóta að vekja umhugsun.
Vont
fordæmi
Reykvikingar nokkrir sem
fóru inn i Þjórsárdal um helg-
ina urðu heldur betur rasandi
vegna atburðar sem þeir
urðu vitni að. Fólkið var að
tjalda þegar þar bar að inn-
helmtumann. Hann ók brún-
um Bronco-jeppa með X-
númeri. 1 stað þess að aka
troðnar slóð í átt tU tjald-
svæðisins, var bUnum ekið
stystu leið, yfir grasið,
bakkana, víðibrúska og ann-
an gróður sem varð á lelð
hans. Sagði ebm ferðamanna,
að siðan hefðu aðeins verið
teknar 100 krónur fyrfa- tjald-
•stæðið, sem hrykkju liklega
rétt fyrir þrifnaði á svæði nú.
Trúlega þyrfti að hækka
umrætt gjald um helmfaig, ef
Jeppar era skaðræðisfarar-
tæki á viðkvæmum gróður-
blettum.
það ætti að duga einnig fyrir
gróður- og umhverfisspjöU-
um, sem unnin væru með
ofangreindum hætti.
„Það er alltaf verið að klifa
á því, að við sem komum af
malbikinu kunuum ekki að
umgangast gróðurinn,” sagði
ferðalangurinn. „En svo
horfum við upp á heimamenn
haga sér svona.”
Umsjón:
Jóhanna Sigþórsdóttir
Kvikmyndir Kvikmyndir
Kvikmyndir Kvikmyndir
Stjömubfó, salur A, Hanky Panky:
Stjórn: Sidney Poitier.
Handrit: Henry Rosenbaum og David Taylor.
Kvikmyndun: Arthur Ornisz.
Aðalloikendur: Gene Wilder, Gilda Radner,
Kathleen Quinlan, Ríchard WkJmark, Robert
Prosky, Josef Sommer.
Tónlist: Tom Scott.
Framloiðandi: Martin Ransohoff.
Þetta er kvikmynd sem leitar í
það gamla far að seg ja sögu sakleys-
ingjans sem af tilvUjun lendir inn í
flókna atburðarás glæpa og eltingar-
leiks. Það á fyrir honum að liggja að
lenda i aUs kyns dularfuUum ævin-
týrum sem hann finnur í fyrstu enga
skýringu á, en er flæktur svo í netið
undir lokin að hann neyöist tU að
leita lausnarinnar sjálfur. Söguþróð-
ur Hanky Panky er þannig fráleitt
frumlegur því urmull ameriskra
mynda, svo og annarra þjóðema,
hefur fengist við svipað viðfangsefni
á líöandi stund.
Annars er helsti veUdeiki Hanky
Panky uppbygging hennar. Ahorf-
andinn á oft og tíðum í nokkrum
erfiðleUtum með að átta sig á hvort
hann hefur fyrir framan sig flókna
njósnasögu eöa gáskafuUa grinmynd
sem tekur sig hvergi alvarlega. Ann-
að veifið blasa við atriði sem sverja
sig i ætt við harkalega sakamóla-
mynd og fylgst er með af spenningi,
aö öðm atríði er jafnvel skeUt upp úr
og bakföU tekin af fyndnum upp-
átækjum persónanna.
Að þessu leyti er svolitiö erfitt að
lifa sig inn í atburðarós Hanky
Panky. Ahorfandinn veit aldrei hvar
hann hefur myndina; hvort á að
hlæja eða hrjósa hugur; hvort hann
er að horfa á hreinræktaöa spennu-
mynd eða gáskafuUan ærslaleUt.
Þetta sambland ótuktar og ærsla
gerir Hanky Panky að ódýrri afþrey-
ingu, óheilsteyptri mynd sem jaðrar
við að vera furðuleg vitleysa.
Gene WUder fer með aðalhlut-
verkið i Hanky Panky. Hann stend-
ur sig hvorki betur né verr en hann
hefur gert í fyrri kvikmyndum sin-
um. Reyndar hefur mér aUtaf fund-
ist Wilder vera að leika sömu persón-
una, hver svo sem rullan er sem
hann er að takast á við hverju sinni.
Þessi skoðun mín á leikaranum
styrktist frekar en hitt við að sjó
Hanky Panky.
Þessari kvikmynd, sem nú er
sýnd í Stjörnubíói, er þó ekki aUs
varnað. Agæt kvikmyndataka í sum-
um atriðum hennar svo og oft og tíð-
um smekkleg leikstjórn Sidney Poit-
ier bjargar því sem bjargað verður.
Jafnvel má segja að sumt í myndinni
sé listavel gert, en það er leiðinleg
uppbygging myndarinnar sem
skyggir þar á og gerir hana sem fyrr
segir að ódýrri afþreyingu.
— Sigmundur Ernlr Rúnarsson.
Skrítið sambland
ótuktar og ærsla
BÆKUR OG ÝMISS
KONAR PRENTGRIPIR.
Bókavarðan tekur daglega fram nýlegar og gamlar bækur og
einnig margs kyns sórstæða prentgripi sem ekki heyra undir
bækur. Nokkur dæmi:
Mynd Friðriks konungs VIII. sem hann skenkti veislugestum
við konungskomuna 1908, handlitaðar franskar kventisku-
myndir frá 1796—1806, þýskar koparstimgur, handlitaðar,
fregnmiða íslensku blaðanna frá seinni heimsstyrjöldinni,
söngskrár Eggerts Stefánssonar frá ýmsum tímum, gömul
símskeyti, gömul hlutabréf, Islandskort frá eldri tímum,
þessa stundina m.a. eftir Bleu, Mercator, Zatte, Hohman og
Björn Gunnlaugsson, gamlar ljósmyndir, þ.á m. eftir
Ingimund Sveinsson (bróður Jóhs. Kjarvals), kort frá Ásgrimi
Jónssyni listmálara, rituð eigin hendi til móður Muggs (Guð-
mundar Thorsteinssonar), matseðla frá eldri íslenskum veit-
ingahúsum, pólitísk plaköt frá ýmsum tímum og margt fleira í
skyldum greinum.
Afnýkomnum bókum viljum við vekja athygli á m.a.:
Tímaritiö Morgunn frá upphafi, ib., bækur Hafsteins miðils,
Gríma, handbundin 1—15, Lækningabók Jónasens, skb.,
Straffesaken mot Vidkun Quisling, Oslo 1946, Soviet fUosofi,
Af stöv er du kommet eftir Tove Kjarval, Dáleiðsla eftir S.
Herlufsen, Skuldaskil Jónasar frá Hriflu við sósíalismann
eftir Héðin Valdimarsson, BUdudalsminning eftir Lúðvík
Kristjánsson, ritsafn Guðmundar Kambans, íslenzkir
örlagaþættir eftir Tómas og Sverri, Skútuöldin 1—5, Ævisaga
Ólafs Thors 1—2, Ritsafnið Að vestan 1—4, íslenzkt mannlíf
1—4, Tímaritið Óðinn 1—32, Pétur mUíli 1—2, Öldin okkar, aU-
ar bækurnar, Tímaritið Hljóðabunga 1—3, Tímaritið Húni 1—
5, Dagskrá 1—3, Olympíubókin, Saga Ljósvíkingsins 1—4,
frumútg. eftir Halldór Laxness, Ævisaga Hallgríms Péturs-
sonar, Leninisminn eftir Jósep Stalín, Faust eftir J.W.
Goethe, Sannar draugasögur eftir Cheiro, slæðingur úr
Náttúrufræðingi og Veiðimanninum og ótal margt fleira
nýkomið.
Við höfum í þúsundatali pocket-bækur á ensku, dönsku, þýsku
og frönsku, íslensk ljóð, þýddar skáldsögur og reyfara, bækur
um náttúrufræði, héraðasögu, ættfræði, íslenskar og erlendar
ævisögur, ungskáldabækur, handbækur, guðfræði- og trú-
málarit og alla flokka bóka aðra.
Kaupum og seljum allar íslenskar bækur og flestar erlendar.
Sendum í póstkröfu hvert sem er
Vinsamlega hringið, skrifið — eða lítið inn
- GAMLAR BÆKUR OG NÝJAR -
Bökavarðan
Hverfisgötu 52. - Sími 29720.