Dagblaðið Vísir - DV - 22.08.1984, Blaðsíða 11

DV. MIÐVIKUDAGUR 22. AGUST1984.
11
Fyrr á þessu ári barst okkur í stjórn
Landssambands lögreglumanna bréf
frá félagsmanni utan af landsbyggð-
inni þar sem hann óskaði liðsinnis
okkar vegna máls af þessu tagi. Lög-
reglumaður þessi kvaðst hafa alið
barn í desember á sl. ári. Undanfarin 7
ár hefði hann starfað til jafns við aðra
lögreglumenn í vaktavinnu og jafn-
framt unnið þá aukavinnu sem bauöst
og hefðu laun hans að sjálfsögðu verið í
samræmi við það. Hinn 1. september á
síðasta ári fer yfirmaður hans þess á
leit við hann að hann skipti um starf,
öryggis hans vegna, og er hann látinn
vinna dagvinnu upp frá því. Við þessa
breytingu á vinnutilhögun rýrna laun
hans um helming þar sem nú var ekki
lengur til að dreifa föstum greiðslum
s.s. vaktaálagi, bakvaktarálagi og
þeirri aukavinnu sem viðkomandi naut
áöur. Auk þess var klippt á greiöslur
vegna símakostnaðar, teknir af svo-
kallaðir fæðispeningar og réttur til út-
hlutunar einkennisfatnaðar. Og til að
kóróna allt saman var viðkomandi
lækkaður í launum um 4 launaflokka
(sem síðar leiðréttist eftir ærna fyrir-
höfn.)
6 mánaða meðaltal
Síðan gerist það, sem áður hefur ver-
ið rakið, þegar barnsburðarleyfi lög-
reglumanns hefst að meðaltal auka-
vinnu síðustu 6 mánaða er reiknað
(eins og lög gera ráð fyrir) og reynist
þaö aðeins vera svipur hjá sjón frá því
sem það hefði getaö verið ef skjólstæð-
ingur okkar hefði haft tök á að vinna
við sín reglubundnu störf allt til loka
meðgöngu. Þaö er því ljóst að viökom-
andi lögreglumaður hefi i orðið fyrir
stórfelldu launatapi á síðustu mánuð-
um meðgöngu, svo og í barnsburðar-
leyfi, vegna þess eins að hann gerðist
„sekur” um aö verða þungaður í
starfi.
Nú skal þaö tekið fram að þama er
um einstakt mál að ræða og er hér ekki
um að ræða þverskurð í framkvæmd
þessara mála hjá hinum ýmsu embætt-
um. Oft eru þessi mál leyst á farsælan
hátt og sem dæmi má nefna að barns-
hafandi lögreglumenn við embætti lög-
reglustjórans í Reykjavík hafa m.a.
verið settir í störf við fjarskiptamið-
stöð lögreglunnar og missa því í engu í
launum.
Dæmið sem ég rakti hér er þó sönnun
þess að heildarlausn til frambúðar
verður að finnast á málefnum barns-
hafandi lögreglumanna og verður eitt
yfir alla að ganga, hvar sem þeir
kunna að starfa á landinu.
I mínum huga er meðganga og fæð-
ing ekki tímabundin veikindi eða eitt-
hvert sjúklegt ástand heldur eðlilegur
og óumflýjánlegur þáttur lífsins. En
eins og málum er háttað í dag verða
lögreglumenn að búa við launalega
refsingu á þessu sviði. Það skal að lok-
um tekið fram að stjórn Landssam-
bands lögreglumanna hefur átt við-
ræður við fulltrúa dómsmálaráðu-
neytisins varöandi frambúðarlausn
þessara mála og er það von okkar aö
svo megi verða. Einnig hefur Jafnrétt-
isráöi verið kynnt málið þar sem óskað
er umsagnar.
Ragnheiður Davíðsdóttir.
„Radarstöð á Deild eða Stigahlið verður hernaðarmannvirki Bandarikjanna, enda þótt einhver not iandsmanna af stöðinnisóu höfð að yfirvarpi,
meðan verið erað koma öllu í kring."
Hernámsf ramkvæmdir keppa
við undirstöðugreinar
Þessa dagana, meðan ríkisstjórn
Steingríms kúreka Hermannssonar
grefur kerfisbundið undan útgerð og
fiskvinnslu í landinu svo nemur við
hallæri í sumum byggðarlögum, hug-
kvæmist öðrum ráðherra í ríkisstjórn-
inni aö biöja Ameríkana um radar-
stöðvar í nánd útgerðarbæja. I hinu
óháða málgagni DV segir aö hver
radarstöð útheimti tíu til fjórtán
manns, en aö sögn utanríkisráðherra
verður Islendingum nú treyst fyrir
rekstri þeirra.' Þó er ljóst að öllu fleira
fólk þarf kringum hverja stöð, þegar
öll þjónusta er tekin meö i reikninginn,
hvaö þá meðan á byggingu stendur.
Þetta gerist á sama tíma og fólksflótti
er að bresta á í fiskvinnslubæjum
vegna ótta um hrun sjávarútvegsins.
Samkvæmt Vestfirska fréttablaðinu
eru um f jörutíu manns að taka sig upp
frá Flateyri einni saman.
Hernámsframkvæmdir
keppa um vinnuaflið
Víða á Vestfjörðum er mikil fólks-
ekla í fiskvinnslu, bitist er um vinnu-
aflið og húsin rekin með lágmarks-
fjölda verkafólks. Þaö munar gífurlega
um hvem þann sem hættir störfum við
þennan undirstöðuatvinnuveg, enda
þótt núverandi ríkisstjórn beri ekki
skynbragð á slíkt. Þess vegna er fjölg-
un herstöðva og aukin hemaðarumsvif
mikill váboði þeim sem standa fýrir út-
gerð og fiskvinnslu I landinu þar sem
slík starfsemi kemur til með að keppa
við undirstöðugreinar um vinnuaflið.
Vinnuaflsröskun í kjölfarið
Ef til vill rámar einhvem í viðtöl við
Olaf Bjömsson, útgerðarmann í Kefla-
vík, og fleiri fulltrúa atvinnulífsins á
Suðurnesjum, en þau birtust í Helgar-
póstinum fyrir um það bil ári. Kom
þeim öllum saman um að hernaðar-
framkvæmdir á Miðnesheiði hefðu
staðið innlendri atvinnuuppbyggingu
þar syðra mjög fyrir þrifum, þar á
meðal útgerð og fiskvinnslu. Þvi
verður það að skoðast sérkennilegt,
með tiÚlti til reynslu Suðurnesja-
manna, ef Vestfirðingar með sína
sjálfstæðu og þróttmiklu atvinnuupp-
byggingu telja herstöð í fjórðungnum
aufúsugest. Ef fer sem utanríkisráð-
herra æskir verða brátt á döfinni um-
fangsmiklar hemámsframkvæmdir
líklega í nánd Bolungarvíkur, þar sem
heimamenn sunnar á Vestfjöröum
hafa frábeðið sér herstöð. Slíkt á vafa-
laust eftir að draga dilk á eftir sér hvað
varðar vinnuaflsröskun horft til feng-
innar reynslu á Suðumesjum. Því
verður vart trúað að þeir sem ábyrgð
bera á atvinnulífinu í bráð og lengd
sætti sig við slíka röskun, með því slíkt
kann að hafa í för með sér alvarlegar
afleiðingar bæði fyrir atvinnufyrir-
tæki, byggðarlög, svo og þjóðarbúið í
heild enda þótt hernámsframkvæmdir
þjóni stundarhagsmunum einstakra
manna.
Radarstöð er skotmark
I þessu greinarkomi verða ekki
tíunduð sérstaklega þau önnur rök sem
mæla gegn hemámi Islands og hlut-
deild Islendinga í æ vitfirringslegra
vígbúnaðarkapphlaupi stórveldanna.
Radarstöö á Deild eða Stigahlíð verður
hernaðarmannvirki Bandaríkjanna,
enda þótt einhver not landsmanna af
stöðinni séu höfð að yfirvarpi, meðan
verið er að koma öllu í kring. Eins og
önnur hemaðarmannvirki verður það
kortlagt sem skotmark hjá and-
stæðingnum og þannig verða allir
landshlutar Islands smám saman skot-
mark Sovétmanna í hugsanlegri
styrjöld. Jafnvel gætum við orðið fóm-
arlömb kjamorkuslyss sem mikil
hætta er talin á. Af þessum sökum
þjónar radarstöð hvorki vestfirskum
né austfirskum byggðum. Hún færir
Finnbogi Hermannsson
okkur aðeins nær tortímingunni og
þeim hörmungum sem hljótast kunna
af hamslausu vígbúnaðarkapphlaupi
og bregður skugga á mannlíf sem áður
var fjarri daglegu samneyti við hem-
aðarbrölt stórveldanna.
Finnbogi Hermannsson.
• „Víða á Vestfjörðum er mikil fólksekla í
fiskvinnslu,....er fjölgun herstöðva og
aukin hemaðarumsvif mikill váboði þeim, sem
standa fyrir útgerð og fiskvinnslu í landinu,
þar sem slík starfsemi kemur til með að keppa
við undirstöðugreinar um vinnuaflið.”
Frjálslyndi flokkurínn
íræði, kjarki og þori tókst þeim að
soma í veg fyrir að litli maðurinn með
bogna bakið færi sér að voða í áfengu
51i. Þeir sögðu að rannsóknir félags-
fræðinga hefðu sýnt að bjórinn leiddi
Henn ævinlega út í eitthvað sterkara,
íil dæmis þau eðalvín sem fjármála-
'áðuneytið selur fyrir heildverslun Al-
ierts Guðmundssonar hf.
Atkvæðisrétturinn
Uti í hinum stóra heimi berjast
rjálslynd öfl fyrir því að sérhver borg-
*ri hafi eitt og jafnt atkvæöi viö hverj-
tr lýðræðislegar kosningar. Sjálfstæð-
sflokkurinn hefur ranglega verið
iagnrýndur fyrir að framfylgja ekki
tessari stefnu á þingi. Við verðum að
hafa í heiðri þá grundvallarreglu að
réttur eins skerði ekki rétt annars.
Hugsanlegt er til dæmis að með jöfnun
atkvæðisréttar hefðu frjálshyggju-
menn eins og Sverrir, Egill, Haukdal,
Blöndal, Pálmi og Þorvaldur Garðar
ekki lengur rétt til að setja lög í land-
inu. Það væri því mjög misráðið að
veita þeim þéttbýlisgemlingum sem
búa á suðvesturhorninu fullan atkvæð-
isrétt, a.m.k. á meðan engar upplýs-
ingar eru fyrirliggjandi um heilbrigð-
ar og skynsamlegar skoðanir þeirra á
þjóðmálum almennt. Þetta lið gæti allt
eins viljað rústa landsbyggðina með
einu pennastriki.
Bankarnir
A síðastliðnum vetri lögðum við
bandalagsmenn til að ríkisbankamir,
þessar gegnumspilltu gullnámur fjór-
flokkanna, yrðu seldir í hendur al-
menningshlutafélögum sem væntan-
lega samanstæðu af starfsfólki, við-
skiptavinum og öðrum almenningi.
Þessi tillaga mætti harðri andstöðu.
Og hverjir skyldu nú hafa verið helstu
andstæðingarnir? Kommarnir? 0, nei,
það voru sjálfir fulltrúar einkafram-
taksins með formanninn unga í broddi
fylkingar, mennirnir sem hingað til
höfðu þóst vilja selja allt milli himins
og jarðar.
Hvemig mátti þetta gerast? Eftir
vandlega athugun sáum við þaö auð-
vitað sjálfir í hendi okkar. Þessum
stofnunum er í dag blessunarlega
stjómað af eins frjálslyndum mönnum
og hugsast getur. Megnið af þessum
mönnum hefur meira að segja dýr-
mæta reynslu af trúnaðarstörfum inn-
an Frjálslynda flokksins. Sumir eru
jafnvel hugmyndafræðingar og vilja
báknið burt. Þá er það ekki síður dýr-
mætt fyrir frelsið í landinu að hægt sé
að koma hinum frjálslyndustu flokks-
mönnum nær fyrirvaralaust í banka-
stjórastól, ekki síst ef þeir hinir sömu
hafa hlotið nokkurra ára þjálfun í að
túlka og verja frjálslynd sjónarmið í
sölum Alþingis.
Við skulum átta okkur á því að ef
ríkisbankarnir yrðu seldir gætu þeir
hugsanlega lent í höndum vafasamra
vinstrimanna sem stefna leynt og ljóst
að ríkisrekstri, jafnvel bankakerfis-
ins. SJefán Benediktsson.
^ „Við skulum átta okkur á því að ef ríkis-
bankarnir yrðu seldir gætu þeir hugsan-
lega lent í höndum vafasamra vinstrimanna
sem stefna leynt og ljóst að ríkisrekstri, jafn-
vel bankakerfisins.”