Dagblaðið Vísir - DV - 20.12.1984, Blaðsíða 47

DV. FIMMTUDAGUR 20. DESEMBER1984.
47.
Sandkorn Sandkorn Sandkorn
Svipaður kostn-
aður
Nú eru Danir búnir að fá
sína rás 2 í sjónvarpinu. Upp-
setning hennar mun hafa
kostað um 36 milljónir ís-
lenskra króna.
Áhugamenn um f jölmiðlun
velta nokkuð vöngum yfir
þessari upphæð. Ástæðan er
sú að rás 2 í íslenska útvarp-
inu kostaði einnig um 36
milljónir þegar hún var sett
upp. Nú þykir víst að upp-
setning sjónvarpsrásar eigi
að kosta öllu meira en tilurö
útvarpsrásar. Dæmið þyldr
því hafa snúist við hjá RUV,
auk þess sem rúmt ár er nú
liðlð síðan rás 2 tók til starfa.
Fannfergi
Davið Oddsson borgar-
stjóri þykir sprellfyndinn
þegar hann vill það við hafa.
Sagan segir að nýlega hafi
nokkrir útlenskir flugum-
ferðarstjórar verið í léttu hófi
hjá borgarstjóra. i ávarpi
sem bann fluttl gestum sínum
ræddi hann meðal annars um
erfiðleika þá sem hrjáðu ís-
lenska flugið. Taldi Davíð
snjóinn þar verstan af öllu
vondu. Sagði hann, að fann-
fergið á landinu yfir vetrar-
tímann setti verulegan svip á
samgöngur, svo og þjóðlif
ailt. Til marks mætti nefna að
vegamálastjórinn á Islandi
(Snæbjöm Jónsson) héti
„Snowbear”.
[ læknisleik
Skipan læknismála á Kópa-
skeri og í nágrannabyggðum
hefur þótt með eindæmum
furðuleg. Eins og Dagur á
Akureyri greinir frá er for-
saga málsins sú að læknishér-
aðið á Kópaskeri var auglýst
laust til umsóknar. Um það
sótti Sigurður Halldórsson
iæknir, sem er heimamaður.
Heldur þótti það dragast
hjá ráðherra að skipa eða
setja Sigurð i embættið. Var
það einkum talið stafa af mót-
mælum lækna viö sjúkra-
húsið á Húsavík. En læknis-
staðan á Kópaskeri hefur
heyrt undlr þá stofnun.
Það varð því úr, að
Sigurður sótti um Raufar-
hafnarlæknishérað, og fékk.
Hann býr hins vegar á Kópa-
skeri og þjónar báðum
stöðum.
Það virðist því gilda sama
lögmállð um læknismálin
þaraa og vegi Guðs. Hvort
tveggja er órannsakanlegt.
Sameinaðir
stöndum vér...
Sameining vinstrl flokk-
anna hefur verlð nokkuð til
umræðu að undanförau.
Efldist sá söngur tlitakanlega
við formannaskiptin i Alþýðu-
flokknum.
Hefur til að mynda heyrst
að á nýafstaðinni stórsam-
kundu í Aiþýðubandalaginu
hafi komið f ram tillaga um að
samelna umræddar fylkingar
á skjótan og einfaldan hátt.
Samkvæmt henni áttu
alþýðubandalagsmenn að
ganga allir sem einn i Alþýðu-
flokkinn. Það herfylki gengi
síðan óskipt i Bandalag
jafnaðarmanna.
Kvennalistlnn var ekki
talinn með í þessum samruna
þar sem menn vildu melna að
hann væri hvorki til hægri né
vinstri.
Bletturinn
fundinn?
Margir hafa velt vöngum
yfir G-blettinum margum-
rædda og þvi hvar hann sé aö
Hann skyldi þó akJrei vera
þarna...?
finna. Bletturinn sá araa á
nefnilega að geta auklð enn á
hamingju islensku þjóðar-
lnnar, eða að minnsta kostl
stórs hluta hennar. Er það út
af fyrir sig spuraing hvort
nokkurt gustukaverk sé að
trukka upp þjóð sem þegar
hefur slegið heimsmet i
hamingju samkvæmt
skoðanakönnun.
En árvakrlr þykjast nú
hafa fundið blettinn. Blasi
hann vlð augum almennings
alla daga, og sé melra að
segja rækilega merktur. Og
vitanlega er þetta hamíngju-
tákn komið frá bændum, svo
sem fieira gott. Að öðru leyti
er vísað til meðfylgjandi
myndar, sem skýrir sig sjálf.
Umsjón:
Jóhanna S. Sigþórsdóttir.
Menning Menning Menning
Plata ^
ársins
Hljómplata mað semballeik Heigu Ingólfsdótt-
ur.
Verkefni: Johann Sebastian Bach: Forleikur afl
frönskum hœtti í h-moll, BMW 831; Konsert í
ítölskum stfl í F-dúr, BMV 971; Frönsk svfta nr.
IVÍES-dúr, BMV815.
Tónmeistari: Bjami Rúnar Bjamason.
Prossun: Teldec Hamborg, platan er beinskor-
in = DMM.
Útgefandi: Fólkinn hf. FA 047.
Einn stærsti viðburður Listahátíð-
ar í Reykjavík á því herrans ári nítj-
án hundruð áttatíu og f jögur var leik-
ur Helgu Ingólfsdóttur semballeik-
ara í Krístskirkju i Landakoti. Hér er
óþarfi að endurtaka lýsingar frá
þeim atburöi en um þá tónleika dugir
eitt orð til lýsingar — stórkostlegir.
Ég hygg að mörgum sé farið eins
og mér að vilja helst treysta á eigiö
minni til varðveislu minninga um
stórviðburöi og hafa þá viðmiðun aö
það sem maöur ekki muni sé manni
ekki meira virði en svo að ekki taki
að varðveita það í hugarfylgsnum.
Sumir tónleikar standa manni ijóslif-
andi fyrir hugskotssjónum, rétt eins
og maður hafi heyrt þá í gærkvöldi,
meöan aörir falla í gleymsku. En svo
mikið er víst að tónleikum Helgu
Ingólfsdóttur í Kristskirkju í júní
gleyma fæstir þeirra sem á hlýddu í
bráð.
Þegar tæknimaðurinn
gerist meðleikari
Líkast til hef ég tönnlast einum of
oft á þvi að niðursoðin geti tónlistin
aldrei náð þeim sama glansi sem í
lifandi flutningi og því sé mér kær-
ara að hlýöa á misgóðan tónleik en
úrvalsgóða plötu. Það kemur hins
vegar ekki í veg fyrir að ég fái dáðst
aö góðu handverki viö upptöku og
eftirvinnu. En einmitt þessi plata
lætur unnendum tæknivinnunnar nóg
til að dást að. 1 fyrsta lagi ber þar að
nefna upptöku Bjarna Rúnars
Bjamasonar. Þegar svo vel er unnið
sem hér er upptökumaðurinn ekki
lengur hinn ópersónulegi „tekno-
krat” sem stýrir hnöppum og hand-
föngum heldur meðleikari músik-
antsins sem hann er að taka upp.
Bjarna Rúnari hefur ekki einungis
tekist að skila sérstæðri heyrð
Garðakirkju á Alftanesi heldur einn-
ig, sem ekki er minna virði, hinum
Hljómplötur
Eyjólfur Melsted
einstæða karakter hljóðfæris Helgu
Ingólfsdóttur.
Kjörgripur í réttum
höndum
Einhverjum kann að koma það
spánskt fyrir sjónir að árinni sé hrós-
að ekki síður en ræðaranum. En
semball Helgu, smíðaður af meist-
ara Mark Stevenson, er einstakur
gripur. Eg held að það sé alveg ein-
stakt að heyra sembal sem flytur svo
kröftugan bassa og býr yfir svo ein-
stöku samræmi hljómsins jafnt á
djúpum sem háum tónum. Hann er
gripur sem hæfir svo snjöllum
semballeikara sem Helga er. Gott
hljóðfæri er lítils viröi nema í hönd-
um þess sem kann með það að fara
og hér er slíkur kjörgripur í réttum
höndum.
Bachtúlkun Helgu er einstök. Hún
hefur skapað sér sterkan, persónu-
legan stil og á færni hennar og kunn-
áttu þarf vart að minnast. Seinni hlið
plötunnar, með Italska konsertinum
og Frönsku svítunni númer fjögur, er
með léttara yfirbragði og aðgengi-
legri til áheymar þeim sem ekki eru
beinlínis innvígðir barok-og sembal-
aðdáendur. En það er meðferð Helgu
á Franska forleiknum sem er toppur-
inn á þessari plötu að mínum dómi.
En hér er það sem oftar að fáránlegt
kann aö virðast að láta sér þykja
einn tindur öðrum fegurri í stórfeng-
legum fjallgarði. Við hverja hlustun
finnur maður eitthvað nýtt og áhuga-
vertíleikHelgu.
Það má fleira flytja út en
saltan fisk
Mér þykir allundariegt hversu
hljótt hrfur verið um þessa frábæru
hljómplötu. Því er líkast að útgef-
andinn geri sér enga grein fyrir því
hvern dýrgrip hann hefur undir
höndum — eða er það goðgá og óþarfi
aö auglýsa annaö en poppið? Eg tel
fyllstu ástæðu til þess að vekja
athygli á því aö hér er ekki aðeins
um að ræða frábæra plötu miðaö við
íslenskar aðstæður heldur er þetta
plata sem gæða sinna vegna í öllu til-
liti á fullt erindi á alþjóðlegan mark-
að. Það sakar kannski ekki að reyna
aö koma öðrum þjóöum í skilning um
aö menning okkar Isiendinga felst i
fleiru en vel varðveittum skinnhand-
ritum? Kannski er til of mikils mælst
að mönnum skiljist að menning geti
verið útflutningsvara ekki síður en
saltfiskur. En iátum stóru draumana
bíða og höldum okkur við túnfótinn
heima að svo stöddu. I raun hefði
mátt þjappa allri umfjöllun um
hljómplötu þessa í eina setningu:
Þetta er plata ársins — hugsanlega
er plata Bachársins þegar komin
undirnálina. EM
af
Ný sending
TISKV
SKOM
670
Kr
Kr. 670,-
Kr. 990,-