Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.1985, Blaðsíða 16

16
Spurningin
Ef þú gætir ferðast
hvert á land sem væri,
hvert færir þú?
Auður Pétursdóttir sölumaður:Ætli
ég færi ekki til Bandaríkjanna til að
ferðast og skoða mig um.
Kristín Eyjólfsdóttir húsmóðir: Ég
mundi fara til Austurríkis, geri ég ráö
fyrir, þá jafnvel á skíöi.
Snorri Halldórsson bankamaður:
Það væri gaman að ferðast um Evr-
ópu, akandi á bíl.
Rósa Halldórsdóttir skrifstofumær:
Tja, fara til Hawaii eða eitthvað svo-
leiöis, liggja í sólinni og hafa það gott.
Benedikt Benediktsson kennari:Ég
hef nú alltaf verið heillaður af menn-
ingu Hellena, ætli Grikkland sé ekki
efst á óskalistanum.
Hulda Hannesdóttir gæslukona:
Það væri nú margt, en fyrst til Grikk-
lands, alveg tvímælalaust.
DV. FÖSTUDAGUR1. MARS1985.
Bannlistinn
ísfirðingur hringdi:
Mér finnst þaö skjóta skökku við aö
á bannlista Kvikmyndaeftirlitsins yfir
myndbönd þau sem nú er bannað að
leigja út skuli vera myndir sem þegar
hafa verið sýndar í kvikmyndahúsum í
Reykjavík við miklar vinsældir. Að
sjálfsögðu ætti að vera samræmi milli
þess sem bannaö er aö sýna í kvik-
myndahúsum og leigja út á myndbönd-
um. Fólk hefur talað um að lítil börn
komist í myndböndin en ég tel að það
sem þurfi leiðréttingar við í slíkum til-
vikum sé uppeldi foreldranna á börn-
unum og óréttlátt er aö landslýður
þurfi að gjalda þess á þennan hátt. Það
getur líka verið varhugavert að dæma
allar þessar myndir eftir þeim úrklipp-
um sem voru sýndar Barnaverndar-
nefnd o.fl. þar sem atriöi voru tekin úr
samhengi við söguþráö myndanna.
Málefni beitinga-
manna í ólestrí
Margir eru þeirrar skoðunar að Ís-
lendingar eigi nú að leggja aðal-
áherslu á fiskirækt til að skapa
landinu útflutningstekjur.
Góður
staðurtil
fiskiræktar
Kristján Jónsson skrifar:
Ég vil koma þeirri skoöun minni á
framfæri aö Kleifarvatn sé hinn besti
staöur til fiskiræktar. Það er hægt að
fá heitt vatn í kerin og allar aðstæður
fyrir laxeldisstöö þar eru eins og best
verður á kosiö. Ég þekki þetta svæöi af
eigin raun sem veiðivörður þarna um
nokkurra ára skeið (Lukku Láki).
Óngþveitií
umferðar-
málum
Lesandi hringdi:
Mig langaöi til að vekja athygli á
nokkru stórfurðulegu sem kom fyrir
mig. Það er bíll búinn að standa í göt-
unni hér fyrir utan húsiö mitt undan-
farnar vikur og hefur honum ávallt
verið lagt í bílastæði öfugt við aksturs-
stefnu. Ég lét loks lögregluna vita af
þessu en fékk það svar frá lögreglu-
þjóninum, sem svaraði í símann, að
þeir í lögreglunni hefðu annaö aö gera
en svara slíku kvabbi. Síðan skellti
hann á. Ég hringdi þá í Bjarka Elías-
son yfirlögregluþjón og sagði honum
frá þessu. Hann var hinn kurteisasti,
bað afsökunar á framkomu lögreglu-
þjónsins og lofaði að senda einhvern til
að athuga málið. Stuttu seinna kom
lögregluþjónn akandi á mótorhjóli
hérna eftir götunni en fór án þess að
gera nokkuö í málinu.
Þetta finnst mér alveg dæmigert.
Það er alveg eins og lögreglan sé hætt
að skipta sér af umferðinni. Bílar
standa orðið þvers og kruss um bæinn,
þeim er lagt upp á gangstéttir eöa öf-
ugt viö akstursstefnu og menn komast
upp meö alls konar lögbrot í umf'erð-
inni. Ég er alveg sannfærður um að
umræða um þetta mál er einungis af
hinu góða og þess megnug að ýta við
þeim sem hlut eiga að máli. Það ætti að
vera kappsmál allra, bílstjóra og lög-
reglu, að umferöarlögin séu haldin.
Þannig minnkum við mest slysahættu í
umferðinni.
a) Stéttarfélagsgjald eða vinnuleyf-
isgjald, en menn verða að vera
skráðir í stéttarfélag til að eiga
rétt á atvinnuleysisbótum.
b) Tryggingariðgjald til Trygginga-
stofnunar ríkisins vegna slysa-
tryggingar o.þ.h.
c) Iðgjald til Atvinnuleysistrygging-
arsjóðs.
Menningarleg dráp og pyntingar?
Ö.R.P. skrifar:
Þá er byrjuð enn ein vitleysan. Þór-
hallur nokkur Már hneykslast yfir sýn-
ingu sjónvarpsins á Hjartarbananum
síðla kvölds 23. febr. síðastliðinn.
Hjartarbaninn en margföld verðlauna-
mynd, séð af milljónum manna um all-
an heim, en Þórhallur Már lýsir henni
sem hámenningarlegri kennslustund í
pyntingartækni sem ætti heima á svo-
kölluðum bannlista Kvikmyndaeftir-
litsins.
Samkvæmt lýsingum f jölmiöla höfða
kvikmyndirnar á bannlistanum til
mjög fámenns hóps, enda um að ræða
kvalalosta af verstu tegund, afbrigöi-
legar hvatir sálsjúks fólks og sögu-
þráður myndanna er yfirleitt enginn.
Ég býst ekki við því aö fólk hafi tekið
Hjartarbananum sem kennslustund í
drápstækni og pyntingaraðferðum,
eins og Þórhallur hefur gert, og því síð-
ur að fólk sjái samhengi milli Hjartar-
banans og bannlistamyndanna.
Hvar hefur þú, Þórhallur minn, lært
um „hámenningarleg” dráp og pynt-
ingar? Þetta er ljóta bulliö hjá þér. Þú
mátt ekki ofkeyra þig á kvikmynda-
náminu. Taktu það nú rólega í ein-
hvern tíma og horfðu á Húsið á slétt-
unni áður en þeir þættir verða settir á
bannlistann. Eitthvað fleira hlýtur að
vera við þitt hæfi að auki í sjónvarpinu.
Þó vara ég þig við fréttunum, þær eru
oft svona, eins og þú mundir orða það,
„hámenningarlegur” en blákaldur
sannleikur. Þú vilt kannski fá þær á
bannlistann?
9---------------
„Horfðu á Húsið á sláttunni," segir
Ö.R.P. m.a. i bréfi sinu til Þórhalls
Más.
VEXTIR HINS OPINBERA
Kona hringdi:
Ég var að fá orkureikning frá Raf-
magnsveitunni og er þar rukkuö um
vanskilavexti vegna þess að ég greiddi
síöasta reikning of seint. Vegna of
hárrar áætlunar átti ég hins vegar inni
2.000 krónur hjá Rafmagnsveitunni
allt síöasta ár og viö endurgreiðslu fæ
ég enga vexti ofan á þá upphæð. Þessu
er eins farið meö skatta fólks og getur
engan veginn talist sanngjarnt.
Þorsteinn Ragnarsson, innheimtu-
stjóri hjá Rafmagnsveitunni:
Inneignir viðskiptamanna eru til-
kynntar á orkureikningum sem sendir
eru út og eru þær lausar til greiðslu
hvenær sem viöskiptamaður óskar
þess. Oftar en ekki er um smáupphæð-
ir að ræða sem ganga upp í greiðslu
næsta tímabils. Við höfum ekki greitt
vexti af þessum inneignum en látum
fólk vita af þeim um leið og þær mynd-.
ast og eru þær þá þegar lausar til
greiðslu.
Konráð K. Björgúlfsson skrifar:
Ég hef starfað sem beitingamað-
ur á vertíðum undanfarin ár og í því
starfi oröið var við margvíslegan
misskilning á milli vinnuveitenda,
stéttarfélaga og þeirra sem vinna að
beitingu. Engin heildarlög viröast
vera til um beitingu, þess jafnvel
dæmi að beitingamenn séu ekki
skráðir í stéttarfélög og þar af leið-
andi ótryggðir að störfum hjá vinnu-
veitanda. Ég hef heldur ekki fundið
nein lög um stéttarstöðu beitinga-
manna á útilegu (hvar eigi að skipa
akkorðsvinnu á sjó í launaflokk) né
ákvæöi um beitingavélavinnu, upp-
sagnarfrest og veikindafrí í akkorðs-
beitingu, verkaskiptingu eöa verk-
skil á tengdri starfsemi. Svo mætti
lengi telja.
Sjómannafélög hafa nú þegið stétt-
arfélagsgreiðslur beitingamanna í
heila öld eða síðan beiting hófst upp
sem sérstök starfsgrein hér á landi.
Það hefur því gefist einhver tími til
að vinna að málum beitingamanna.
Vil ég skora á sjómannafélögin að
ræða þessi mál viö viðsemjendur
þeirra.
Að lokum langar mig að spyrja
nokkurs. Þar sem akkorðsbeitinga-
menn eru ólögskráöir landmenn og
njóta af þeim sökum skattafrádrátt-
ar hafa þeir þá ekki rétt til að skrá
sig atvinnulausa hjá sjómannafélög-
unum í þessu verkfalli? Þaö ætti að
teljast eðlilegt þar sem ekkert hefur
heyrst um að verið sé að semja fyrir
þá. Eins fýsir mig að vita hver lífeyr-
isréttur minn væri ef ég hefði ekki
verið skráöur í stéttarfélag né lífeyr-
issjóð síöastliðin ár. Fengi ég at-
vinnuleysisbætur og slysabætur
greiddar?
Málefni beitinga-
manna í ólestri
Rætt var við þá Hafþór Rósmunds-
son hjá Sjómannasambandinu, Bárö
Jensson frá Verkalýðs- og sjómanna-
félaginu Olafsvík, Eyjólf Jónsson hjá
Tryggingastofnun ríkisins og Þóri
Daníelsson hjá Verkamannasam-
bandi Islands. Kom fram í máli
þeirra allra að málefni akkorðsbeit-
ingamanna eru í miklum ólestri.
Samningar um þessa vinnu eru ein-
ungis í gildi hjá tveimur verkalýðsfé-
lögum á landinu, í Olafsvík og Kefla-
vík, og eiga menn ekki von á að sam-
ræmdir samningar verði gerðir um
hana í náinni framtíð. Slíkt sé hins
vegar mjög æskilegt.
I sumum tilvikum líta atvinnurek-
endur á akkorðsbeitingamenn sem
verktaka og skjóta sér þannig undan
allri ábyrgð á launþeganum. Hann
þarf þá sjálfur að greiða öll gjöld af
vinnu sinni en er réttindalaus ef hann
gerir það ekki. Umrædd gjöld eru
m.a.:
Æskilegast er að sjálfsögðu fyrir
þá sem vinna við akkorösbeitingu að
ganga þannig frá samningum við
vinnuveitanda að þeir séu launþegar
og félagar í verkalýðsfélagi. Vegna
atvinnuleysisbóta í yfirstandandi
verkfalli eiga menn að snúa sér til
verkalýðsfélagsins á hverjum staö
Beitingamaður að störfum. Svo virðist sem þessi atvinnugrein sé og eins til að koma málum sinum á
olnbogabarn i kjarasamningum. þurrt.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur