Dagblaðið Vísir - DV - 08.04.1986, Blaðsíða 14

Dagblaðið Vísir - DV - 08.04.1986, Blaðsíða 14
14 DV. ÞRIÐJUDAGUR 8. APRÍL1986. Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF. Stjórnarformaðurog útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON Ritstjórar: JONAS KRISTJANSSON og ELLERT B. SCHRAM Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON Fréttastjórar: JÖNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON Auglýsingastjórar: PALLSTEFANSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift, ÞVERHOLTI11,SlMI 27022 Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: HILMIR HF„ ÞVERHOLT111 Prentun: ARVAKUR H F. -Askriftarverð á mánuði 450 kr. Verð i lausasölu virka daga 45 kr. - Helgarblað 50 kr. N Ofsækja neytendur Ríkisstjórnin hefur ákveðið að auka kostnað heimil- anna í landinu með því að selja landbúnaðarráðherra sjálfdæmi um að leggja 200% gjald á innfluttar búvör- ur, ef þær eru ódýrari en innlendar. Hún hefur lagt fram lagafrumvarp um þessa atlögu að hagsmunum neytenda. Landbúnaðarflokkarnir, sem stjórna þjóðfélaginu, verja þessa árás með því að segja innflutta búvöru vera í ýmsum tilvikum greidda niður af erlendum stjórn- völdum og raska samkeppnisaðstöðu íslenzkra bænda. Þessi gamalkunna fullyrðing er afar villandi. í öllum framleiðslugreinum eru einhvers staðar til í heiminum aðilar með svo hagkvæman rekstur, að þeir geta boðið lágt verð. I öðrum löndum kveina framleið- endur og heimta opinberan stuðning til að standast samkeppnina, þrátt fyrir sinn eigin óhagkvæma rekstur. í búvöru ráða Bandaríkin og ýmis önnur hagkvæmn- isríki hinu lága verði, sem er á heimsmarkaði. Þar greiða stjórnvöld ekki niður útflutning, allra sízt á kartöfluflögum, þótt ríkisstjórnin hér virðist halda slíku fram. Þess vegna er heimsmarkaðsverðið rétt verð. í öðrum löndum kveina síðan óhagkvæmir framleið- endur og heimta opinberan stuðning. Þannig urðu til útflutningsuppbæturnar í Efnahagsbandalaginu. Mark- mið þeirra er að vernda eigin landbúnað gegn arðbærum landbúnaði, sem ekki þarf á stuðningi að halda. I hvert skipti sem stjórnvöld ákveða að grípa til stuðnings við óarðbæra framleiðslu á heimamarkaði, eru þau að styðja hagsmuni framleiðenda á kostnað hagsmuna hinna, sem nota vöruna. Neytendum er mein- að að njóta hins lága og rétta heimsmarkaðsverðs. í hvert skipti sem stjórnvöld ákveða að grípa til stuðnings við óarðbæra framleiðslu í útflutningi eru þau að styðja hagsmuni erlendra neytenda á kostnað innlendra skattgreiðenda. Gott er, ef erlend stjórnvöld vilja lækka á þann hátt kostnað íslenzkra neytenda. Framfarir í erlendum landbúnaði eru slíkar, að fyrir- sjáanlegt er gífurlegt og varanlegt offramboð á heims- markaði. Þeir, sem eru kaupendur á þeim markaði, njóta hins lága verðs, eflds kaupmáttar og rýrnandi verð- bólgu, - nema stjórnvöld reyni að spilla þessum hagnaði. Að sjálfsögðu lýsir það hreinni fyrirlitningu á hags- munum neytenda, þegar Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn, við fögnuð Alþýðubandalagsins, selja landbúnaðarráðherra sjálfdæmi um að leggja 200% toll á hvaða innflutta búvöru, sem honum sýnist. Þ egar þröngir hagsmunir landbúnaðarins eru í húfi, eru þessir stjórnmálaflokkar fljótir að gleyma forsend- um nýgerðra kjarasamninga, baráttunni við verðbólgu og umræðunni um fátækt í.landinu. í þessu máli sýna þeir eins og fyrr, hvar hjarta þeirra slær, - í fortíðinni. Arás frumvarps þríflokkanna á neytendur kemur að sjálfsögðu harðast niður á þeim, sem minnsta mega sín. Fátækasti hluti þjóðarinnar finnur mest fyrir tilraunum meirihluta Alþingis til að halda uppi óeðlilega háu verði á matvælum í landinu. Frumvarpið er ekki orðið að lögum enn. Komið hefur í ljós, að innan Sjálfstæðisflokksins eru sumir ekki hrifnir af framgöngu ráðherra sinna í máli þessu. Þeir eiga erfitt uppdráttar, því að sjálfur flokksformaðurinn er umboðsmaður annars kartöfluflögu-kjördæmisins. Fróðlegt verður að fylgjast með framvindu þessa magnaða óþurftarmáls á Alþingi á næstu dögum. Al- menningur getur orðið ýmiss vísari um stjórnmálin. Jónas Kristjánsson „Og það er vissulega kapítuli út af fyrir sig hvemig vinnubrögð rikisvaldið og Alþingi viðhefur varðandi skiptingu fjár til verkefna í sveitarfélögunum.“ Færam vald frá ríki til bæja Oftlega heyrist minnst á „aukið sjálfsforræði sveitarfélaga" í máli stjómmálamanna. Og það virðist engu skipta hvar menn eru í flokki fastir; allir virðast sammála þeirri meginhugmynd að færa eigi vald írá ríkinu til hinna kjömu fulltrúa í sveitarfélögunum. f þeirri stefnu sjá menn skerta miðstýringu, aukna valddreifingu og síðast en ekki síst að það séu þeir sem þekkja málin hvað best - heimamenn - sem eigi að ráða ferðinni á sem flestum svið- um. En í íslenskri pólitík em orð eitt en athafhir eitthvað allt annað. Því er það svo að þrátt fyrir tiltölulega samhljóma kór þegar talað er um nauðsyn ó auknu sjálfsforræði sveit- arfélaga, þannig að verkefnum sé í ríkara mæli vísað til sveitarstjóm- anna, þá hefúr lítið sem ekkert gerst í þeim efnum. Þvert á móti hefur þróunin verið í öfuga ótt. Það em t.d. ekki mörg ár síðan lögreglan var á hendi sveitarfélaganna. Nú er rík- ið með alla stjóm þeirra mála á sinni könnu. Tregða á framsali valds Það er einnig lítið en talandi dæmi um þá tregðu, sem til staðar er hjá ríkisvaldinu varðandi framsal á valdi frá ríki til sveitarfélaga, að framkomnar hugmyndir um að færa veitingu vínveitingaleyfa til veit- ingahúsa heim í hérað frá ráðherra hafa valdið miklum titringi og and- stöðu. Nú er það vissulega ekkert aðalatriði í þessu samhengi að ák- vörðunarvaldið í veitingu leyfa til vínveitinga liggi heima í héraði. Mörg önnur mál em miklu meira aðkallandi í því sambandi. En engu að síður segir þetta dálitla sögu um þá tregðu sem til staðar er í ríkis- valdinu. Því röksemdir, sem heyrst hafa gegn því að heimamenn ákvarði um áfengismálin, em þær m.a. að þrýstingur verði of mikill ó hina kjömu fulltrúa heimamanna og þeir geti ekki tekið óvilhalla eða hlut- læga afstöðu til mála. En spumingin er þá þessi: Hvað með alla hina stóm málaflokkana? Má yfirfæra þessar röksemdir yfir á aðra veigameiri málaflokka? Þýðir þetta í raun að kjömum fulltrúum í sveitarstjómum er ekki treyst til að bera ábyrgð, taka ákvarðanir. Ég undirstrika að þetta dæmi um áfengismálin er langt frá því tekið vegna þess að það sé fyrst í ein- hverri forgangsröð. Það er mér ekkert keppikefli að sveitarstjómir fái þau undir sinn hatt, þótt segja megi að mglingsleg stjóm þeirra móla í tíð núverandi dómsmálaráð- herra kalli á róttækar breytingar í þessum efnum. Fleiri dæmi má nefna. Þær hug- GUÐMUNDUR ÁRNI STEFÁNSSON BÆJARFULLTRÚI ALÞÝÐU- FLOKKSINS í HAFNARFIRÐI myndir em á kreiki í ráðuneytinu, og að hluta til komnar til fram- kvæmda, að tollgæslan í Reykjavík sjái einnig um afgreiðslu þeirra mála í Hafnarfirði. Það liggur hins vegar fyrir að þeim málum hefur verið sinnt með mikilli prýði í Hafnarfirði og tollafgreiðsla verið hröð og skil- virk. Þorsteinn Pálsson fjármálaráð- herra hefur hins vegar séð ástæðu til að færa yfirstjóm þeirra mála til höfuðborgarinnar - til Reykjavíkur. Sama er uppi á teningnum varð- andi löggæsluna á hinu svokallaða Stór-Reýkjavíkursvæði. Hugmyndir em uppi um það að það verði lög- reglustjórinn í Reykjavík sem hafi þau mál með höndum. Við Hafn- firðingar erum ekkert hrifnir af slíkum ráðstöfúnum. Höfúm vel þjálfað og skipulagt lögreglulið í Firðinum sem er öllum hnútum kunnugt i sinni heimabyggð, teljum óstæðulaust að færa ókvörðunar- vald í þessum efnum til Reykjavíkur. Ekki ber að líta svo á að ég sé að hafna augljósum hugmyndum til hagræðingar því oft er réttlætanlegt að steypa saman þjónustu og stofn- unum sem em dreifðar og veikburða hver um sig. En því er ekki að heilsa í þeim dæmum sem hér hafa verið nefnd. Skuldseigt ríkisvald En talandi um aukið sjálfsforræði sveitarfélaga þá sér vitanlega hver maður að verkefhi verða ekki færð frá ríki til sveitarfélaga án þess að tekjustofnar fylgi. Og það er vissu- lega kapítuli út af fyrir sig hvemig vinnubrögð ríkisvaldið og Alþingi viðhefur varðandi skiptingu fjár til verkefna í sveitarfélögunum. Fjölda- mörg verkefni víða um land em sameiginlega á hendi sveitarfélag- anna og ríkisvaldsins og fjánnögnun samkvæmt fastmótuðum reglum þar um. í Hafnarfirði hafa samskipti bæjar- ins og ríkisvaldsins hins vegar verið á þeim nótum að ef ævinlega væri beðið eftir boðuðum framlögum rík- isins til brýnna framkvæmda, s.s. skólabygginga, dagvistarheimila og fleira, þá hefði lítið orðið úr fram- kvæmdum. Framlag ríkisvaldsins skilar sér nefnilega hneykslanlega seint og illa. Því er það regla fremur en undantekning að bæjarfélög verði að fjármagna hlut ríkisvaldsins í við- komandi verkefni um lengri eða skemmri tíma. Þannig er nú t.d. skuld ríkisins við Hafnarfjarðarbæ um 50 milljónir króna. Snakk eða ákvarðanir Hér hefur aðeins verið drepið á örfáa þætti þessá máls. Hitt vil ég leggja ríka áherslu á, að þessu móli verður aldrei þokað áfram með snakkinu einu saman og sveitar- stjómarlagafrumvarp félagsmála- ráðherra, sem nú liggur fyrir þinginu, tekur aðeins að litlum hluta ó aðkallandi ákvörðunum í þessa vem. Víst er það ekki óþekkt að sjaldn- ast er vald framselt með góðu og því er að hluta til skiljanleg út frá því sjónarmiði sú tregða sem ríkir á Alþingi og hjá ríkisvaldinu varðandi hreinar og klárar tillögur um verk- efnaflutning frá ríki til bæja. Það verður þó að gera þær kröfúr til þingmanna að þeir sýni hreinskilni í þessum málum en tali ekki þvert um hug sér. Ef menn vilja aukið sjálfsforræði sveitarfélaga, en ekki bara að tala um það, þá vantar að sjó borðliggjandi dæmi þar um. Þau hafa sést á stundum í þinginu í formi frumvarpa eða þingsályktunartil- lagna. Undantekning er ef þau mól fá hins vegar einhverja afgreiðslu. Flest dagar þau uppi eða em útvötn- uð, eins og raunar er reglan um langflest þau mál sem lögð em fram á þingi. Guðmundur Árni Stefánsson. a „Ef menn vilja aukið sjálfsforræði ^ sveitarfélaga, en ekki bara að tala um það, þá vantar að sjá borðliggjandi dæmi þar um.“

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.