Dagblaðið Vísir - DV - 26.09.1986, Page 16

16
FÖSTUDAGUR 26. SEPTEMBER 1986.
Spumingin
Lesendur
Ætlarðu að skemmta þér
um helgina?
Bryndís Malmo afgreiðslustúlka: Ég
býst ekki við að fara neitt, þó gæti
verið að ég færi eitthvað út úr bæn-
um.
Berglind Gylfadóttir afgreiðslu-
stúlka: Það er aldrei að vita, það
væri athugandi að fara á ball eða í
bíó.
íris Arthúrsdóttir nemi: Já, alla vega
eitthvað, eins og bíó eða ball, en það
kemur allt í ljós um helgina.
á
Arnar Guðlaugsson: Líklega, það fer
eftir því hvað er að gerast um helg-
ina.
Erla Traustadóttir: Ég ætla á Borg-
ina, skemmti mér alltaf vel þar.
íva Elíasdóttir: Ég veit ekki, það fer
eftir því hvað er á boðstólum.
Okkur vantar hugsjóna-
menn inn á alþingi
Kristján Pétursson skrifar:
Svo virðist sem langflesta stjóm-
málamenn skorti skilning á hlutskipti
sinu sem alþingismenn og þeirri
ábyrgð sem á þeim hvílir. Þetta kemur
til dæmis fram í framkvæmd stjómar-
sáttmála ríkisstjóma, ályktana á
flokksþingum stjómmálaflokkanna og
verkum einstakra þingmanna. Flokks-
ræðið virðist draga úr athafnagetu
þingmanna og markar verksviði þeirra
allt of þröngar skorður. Ákveðið
frjálsræði, og að menn geti starfað
samkvæmt sannfæringu sinni, er
hveijum einstaklingi nauðsynlegt ef
hann á að geta nýtt hæfileika og fram-
kvæmdagetu sína. Almenningur er að
sjálfsögðu sár og vonsvikinn með
hvemig ýmsir veigamiklir málaflokk-
ar fá 'litla sem enga umíjöllun og
tímans tönn fær þar engu um breytt.
Séu þingmenn spurðir álits á slíkum
málum svara þeir því oftast til að hann
.eða hún sé bara eitt atkvæði á al-
þingi. Það gleymist alltof oft að „bara“
einn duglegur og röggsamur þing-
maður getur haft gífurleg áhrif á
almenningsálitið í landinu ef hann
lætur til sín taka rétttlætismál sem
varðar heill lands og þjóðar og heldur
ótrauður áfram baráttu sinni þó að á
móti blási. Þjóðina vantar slíka bar-
áttu- og hugsjónamenn inn á alþingi
íslendinga en ekki menn sem stöðugt
lofa að gera þetta og hitt og þar við
situr. Tökum nokkur dæmi sem skýra
þetta á ótvíræðan hátt.
Skattsvik em og hafa verið landlæg
plága sem allir stjómmálaflokkar telja
sig vilja uppræta. Umræður þar að
lútandi hafa staðið áratugum saman,
en aldrei hefúr verið unnið að úrlausn
þessa vandamáls af neinni alvöm, orð-
in ein mega sín þar lítils. Varla ætti
almenningur í landinu að vera skatt-
svikum fylgjandi því um 75% þjóðar-
innar em launþegar sem vinna hjá
öðrum og greiða því eðlilega skatta
af sínum launatekjum, en atvinnurek-
endur greiða almennt litla sem enga
skatta enda samkvæmt nýgerðri
könnun tekjulægstu þegnar þjóðfé-
lagsins. Allir sjá þó að flestir þeirra
sem em í atvinnurekstri eiga marg-
faldar eignir umfram venjulegt launa-
fólk og lífsþægindi þeirra í formi
ferðalaga og hvers konar munaðar em
í engu í samræmi við uppgefhar launa-
tekjur. En hvemig stendur á því að
atvinnurekendur hafa komist upp með
slík skattsvik áratugum saman? Ekki
em teljandi vandkvæði að sanna sök
enda hafa þessir skattleysingjar bein-
línis í gegnum árin stillt sönnunar-
gögnum upp í formi glæsilegra
húseigna og bíla fyrir framan nefið á
skattaeftirlitinu í landinu, þar sem
lengst af hefur ekki borgað sig að eiga
peninga í bönkum á íslandi. Það er
skylda ykkar þingmanna að sjá til
þess að þessi meinsemd verði skorin
burt með hertu eftirliti og ströngum
viðurlögum við skattbrotum.
Fíkniefnaneysla er þegar orðið vem-
legt og vaxandi vandamál hérlendis,
þar sem þúsundir ungmenna neyta
fíkniefna og fjölmörg heimili eiga um
sárt að binda af þeim sökum. Einnig
í þeim efnum em þingmenn sammála
um að gera þurfi stórt átak bæði í
aukinni löggæslu á því sviði, með-
ferðastofíiun fyrir fíkniefriasjúklinga
og aukinni fræðslu. Þama virðist ríkja
sama dugleysið og í skattsvikamálun-
um. Stjómmálamenn ræða þessi
vandamál einkum fyrir kosningar og
láta þar við sitja, síðan fara þessi mál
til umfjöllunar til duglausra embættis-
manna í ráðuneytunum, þar sem málin
dagar uppi. Nú em liðin um 15 ár síð-
an fyrst var vakin athygli á þessum
vanda og lagðar fram tillögur um
raunhæfar aðgerðir lögreglu og dóms-
yfirvalda til að spoma við þessari
óheillaþróun, almenningur er þess vel
meðvitandi að þessi mál em vægast
sagt í mesta ólestri bæði er tekur til
skipulags löggæslu, fræðslu og með-
ferðar sjúkra. Hafskipsmálið er einnig
dæmigert um það pólitíska siðgæðis-
og athafnaleysi sem ríkir hér á landi.
Olíumálið, Klúbbmálið, nú kaffi-
baunamálið og fleira hafa sýnt okkur
í gegnum tíðina að ákveðin pólitísk
hagsmunasamtök hafa haft afgerandi
áhrif á meðferð og framkvæmd alvar-
legustu tegunda fjársvikamála. í
þessum efhum er vegið að einum helg-
asta og veigamesta þætti lýðræðis-
skipulagsins en stjómmálamenn
virðast láta sér nægja að muldra at-
hafhalausir hver í sínu homi í stað
þess að berjast sleitulaust gegn þessu
siðlausa „undirheimakerfi".
Hinn almenni kjósandi ræður með
atkvæði sínu hvaða menn veljast til
setu á alþingi. Látið ekki blekkjast af
fagurgala óvandaðra auðhyggju- og
ofstækisafla, reynsla fortíðarinnar er
sá raunhæfi mælikvarði sem hægt er
að byggja á.
Hvers eiga veik
bóm að
Ólöf Bjömsdóttir skrifar:
Hvers eiga veik böm að gjalda? Á
dagvistarstofnunum er líkamlegum og
andlegum þörfum bama sinnt. En
hvað er gert á stofnunum þegar ekki
'er hægt að sinna andlegum þörfum
bama, hvað þá sjúkra? Er hægt að
sætta sig við að þeim sé einungis þveg-
ið og gefinn matur? Böm sem ekki
geta tjáð sig vegna slysa eða veikinda
eiga ekki að liggja að mestu afskipta-
laus. Þau þurfa mikla örvun og líf í
kringum sig, blíðu og skilning.
Á þeim tveim mánuðum sem ég
dvaldi hjá bami mínu á Bamadeild
Hringsins allan sólarhringinn varð ég
oft vör við mikla manneklu sem ætti
ekki að eiga sér stað á deild þar sem
mörg böm, sem ekkert geta tjáð sig,
em. Mitt bam leið ekki vegna þessa
því ég gat verið hjá því allan sólar-
hringinn og annast það. Ég skrifa ekki
út af mínu bami heldur öllum hinum
sem ekki geta haft annað hvortforeld-
rið hjá sér alltaf. Það er erfitt að hugsa
til þess að líkamlegri og andlegri
umönnun sé ábótavant þar sem veik
böm þurfa að dvelja langdvölum. Það
em mjög ör skipti hjúkrunarfræðinga
á spítölum sem er ekki skritið ef tekið
er mið af launum því þeir virðast ein-
„Það er kominn tími til að athuga
hvað veldur manneklu á barnadeild-
unum,“ segir Ólöf.
ungis vinna af hugsjón. Þetta hlýtur
að vera mjög erfitt fyrir bömin, að
þurfa alltaf að finna ný handtök og
sjá ný andlit.
Það er kominn tími til að athuga
hvað veldur manneklu á bamadeild-
unum og viðurkenna orsakimar. Of
lág laun miðað við vinnu. Það er mjög
mikið á starfsfólkið þama lagt. Við
viljum úrbætur.
fólki á skemmtistöðum?
Guðlaug Haraldsdóttir hringdi:
Ég ætlaði á skemmtistaðinn Sigtún
fyrir ca þremur mánuðum og þar var
tekið af mér nafnskírteinið mitt. Ég
hef reynt að grafa það upp en ekkert
gengur. Ég hef athugað á Lögreglu-
stöðinni en skírteinið er ekki þar,
einnig athugaði ég í Sigtúni og ekki
fannst það þar. Mig langar að vita
hvað er gert við nafhskírteini sem eru
tekin af manni á skemmtistöðum? Ég
hef heyrt að þau séu klippt i sundur
og síðan hent. Ef það er satt, hvort
það sé leyfilegt.
Starfsmaður á Lögreglustöðinni
svarar:
Eftirlitsmenn vínveitingahúsanna fá
yfirleitt öll svona skírteini í sínar
hendur og em því skírteinin ekki
geymd á skemmtistöðunum eða undir
þeirra ábyrgð. Eftirlitsmenn koma síð-
an öllum óbreyttum skírteinum til
Hagstofunnar. Sé búið að breyta nafh-
skírteininu eitthvað er viðkomandi
boðaður á Lögreglustöðina og tekin
skýrsla af honum.