Dagblaðið Vísir - DV - 10.10.1986, Blaðsíða 16

16
FÖSTUDAGUR 10. OKTÓBER 1986.
Spumingin
(Spurt á Akureyri)
Hver er þinn uppáhaldsmatur?
Ómar Guðmundsson: Það er
ábyggilega rauðvínssteiktur svína-
hryggur. Það er það besta. - Borðar
þú allan sláturmat? Já, enda alinn
upp við slíkan mat.
Jóhanna Arnoddsdóttir: Kjúkl-
ingar, alveg tvímælalaust, þó ég
borði þá ekki oft. Einnig finnst mér
allur fiskur góður, til dæmis soðinn
fiskur með rófum og smjöri.
Valdimar Thorarensen: Hamborg-
arhryggur með öllu tilheyrandi er
það besta. Enda er það jólamaturinn
á mínu heimili. Eins fmnst mér fisk-
ur góður, nema þorskurinn, alltaf
fundist hann vondur.
Sigfús Jónasson: Kjúklingar eru
bestir. Ég hef þá tvisvar til þrisvar í
mánuði heima, en geri lítið að því
að fara á kjúklingastaðinn hér. Og
ég hef auðvitað kjúklinga í matinn
á jólunum.
Guðrún Jónsdóttir: Svínakjöt er
það besta, og þá sérstaklega svina-
kamburinn, hann er langbestur. -
Hefurðu oft svínakjöt? Nei, ekki oft,
það er svo dýrt. En á jólunum? Að
sjálfsögðu, það er engin spurning.
Guðmundur Óli Jónsson: Roast-
beef með remolaði og frönskum kemur
niimer eitt, það er alveg meiriháttar.
- Hvað er næstbest? Það er nú það,
eigum við ekki að segja grillað læri,
það er frábær matur.
Lesendur
Barnanauðganir
Elísabet Brekkan skrifar:
I sambandi við umræður um af-
kynjun bamanauðgara sem lausn á
því óhugnanlegu vandamáli þá lang-
ar mig að koma á framfæri nokkrum
meginpunktum sem mér finnst að
beri að athuga í samhenginu.
Hver er orsök þess að menn fremji
verknað sem getur leitt til þess að
gjöreyðileggja líkama og sál sak-
lausra bama sem lært hafa að bera
traust til hinna fullorðnu?
Orsökina má oftast rekja til þess
að verknaðurinn er framinn af
manni sem á við alvarleg geðræn
vandamál að stríða. Annars vegar
sér nauðgarinn sjálfan sig sem fórn-
arlamb, það er að segja hann
„identiferar" sig með baminu, hins
vegar tekur drifkraftur hefhdarinnar
yfirhöndina og leysir þetta viður-
styggilega ofbeldi úr læðingi.
Nauðgarinn telur sig sjálfan vera
bamið og ofbeldismanninn í sömu
persónu og getur ekki greint þar á
milli. Undantekningalítið hefur
bamanauðgari orðið_ fyrir einhverri
svipaðri reynslu í eigin bemsku.
Það hefur sýnt sig og verið mikið
um það fjallaö bæði í Svíþjóð og
Þýskalandi að gelding eða vönunar-
aðgerð hefti ekki eða dragi úr þeirri
ofbeldishneigð sem hér er um að
ræða. Með þvi að vana manninn er
„Menn með þessa geðbilun fái ekki að komast í návígi við börn.“
aðeins eitt af hans ofbeldistólum þessari kolbrjáluðu hugsun, er alveg
gert óvirkt, hneigðin, sem byggir á jafhsterk eftir sem áður. Það er svo
sem allt í lagi og góð viðvömn að
vana svona mann en það er ekki
aðgerð sem fyrirbyggir að hann sé
eða verði umhverfi sínu hættulegur.
Ég þori varla að hugsa þá hugsun
til enda hvað svona maður getur
gert eftir að hann hefur verið vanað-
ur. Það sem ég og fleiri leggjum til
í þessari óhugnanlegu en nauðsyn-
legu umræðu er að það komi til
lagabreytingar „núna strax“, að
bamssálin sundurtætta verði metin
til heils mannlífs og bamanauðgari
látinn sæta dómi sem um morð væri
að ræða.
Nú, ef dómskerfið og lagakrókar
geta með engu móti breytt þessu
skilgreiningaratriði þá finnst mér að
löggjöfin ætti að innleiða „loboto-
meringu", heilabarkarskurðaðgerð.
Komi til þeirrar aðgerðar er ömggt
að viðkomandi gerir hvorki sjálfum
sér né öðrum mein framar. Ég veit
að allir foreldrar finna til viðbjóðs
og vanmáttar ganvart þessum geð-
biluðu mönnum. Þetta er sjúkur
verknaður framinn af sjúkum mönn-
um og þeir em sjúkir í heilanum en
ekki kynfærunum einum saman.
Þess vegna tel ég hættulegt að stara
sig blindan á vönunargerð sem
lausn. Það þarf að beita sér fyrir að
menn með þessa geðbilun fái ekki
að komast í návígi við böm.
Er Sjallinn orðinn unglingaathvarf þar sem allir eru 15 ára á föstu?
Unglingar
í Sjallanum
Alltof mikið
um skoðana-
kannanir
Aðdáandi Sjallans skrifar:
Ég vil koma því áleiðis til dyravarða
Sjallans að þeir hleypi ekki yngra fólki
en átján ára í húsið.
Ég fór í Sjallann um síðustu helgi
og mér brá vægast sagt því þar var
aragrúi af unglingum, fímmtán til
sextán ára, innandyra. Þetta gengur
náttúrlega ekki. Ég hef um árabil sótt
staðinn enda mikill Sjallaaðdáandi.
Óviðfelldin
Gestur skrifar:
Hótel Örk virðist taka flestum veit-
ingastöðum hérlendis fram að glæsi-
leika og öllum búnaði, svo unun er á
að líta, og er það vel.
Ég lagði þangað leið mína ásamt
vinafólki um síðustu helgi og fengum
við okkur súkkulaði og kaffi ásamt
einhverju meðlæti. Er um það allt
gott að segja og nutum við stundarinn-
ar til að byrja með. En jafnótt og
diskar tæmdust hjá einhverju okkar
eða ef hlé varð á drykkju voru öll
áhöld (diskar, bollar og könnur) í
burtu numin og sátum við brátt yfir
auðu borði áður en við höfðum áttað
okkur á að þessari neyslu væru i raun-
inni lokið.
Okkur fannst þessi ffamkoma þjón-
Sjallinn er tvímælalaust einn besti
skemmtistaður landsins en ef á að
gera hann að unglingaathvarfi þar
sem allir eru „fimmtán ára á föstu“
þá sný ég mér eitthvað annað.
Ég vil minna Sjallamenn á að Hótel
KEA er í mikilli sókn og hægur vandi
er að snúa sér þangað.
Dyraverðir góðir, BIÐJIÐ krakkana
um PASSA.
ofþjónusta
ustukvenna vægast sagt ákaflega
óviðfelldin. Hvað á svona ofþjónusta
að þýða? Táknar hún það að gestir
eigi sem snarast að hafa sig í burtu?
Mega þeir ekki ræða í ró og næði
stundarkorn, þótt neyslu veitinga sé
lokið? Ekki voru gestir staðarins svo
margir þessa stundina að rýma þyrfti
fyrir öðrum aðvífandi. Það er óvið-
kunnanlegt að sitja yfir auðu borði.
Við stóðum því bráðlega upp og kom-
um okkur af stað fyrr en ástæða hefði
verið til eða við höfðum ætlað okkur.
Ég vil óska að ráðendur þessa nýja
húss hafi hér gætur á, til þess að við-
skiptavinimir, sem ef til vill eiga eftir
að líta þama inn aftur, þurfi ekki að
hafa leiðindi af komunni þangað, í
stað þess að njóta hennar sem best.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
80% landsmann vilja imbann dauð-
an á fimmtudögum. 75% vom hlynntir
hvalveiðum á sínum tíma. 64% vom
meðmæltir Bylgjunni. 50% þótti hitt,
þú veist, álitlegast. Aðeins 10% kusu
eitthvað allt annað en þetta og þar
fram eftir götunum. Hvað er mann-
fjandinn að rugla? Góð spuming,
þama á ég að sjálfsögðu við skoðana-
kannanirnar sem dynja á þjóð vorri
af svo miklum krafti og á svo skömm-
um tíma að manni verður bumbult af
því einu að heyra orðið. Ég bíð aðeins
eftir að hinir forvitnu fari af stað og
kanni hug fólks til hurðaskella al-
mennt í heimahúsum. Sú könnun
verður mjög gagnleg og forvitnileg þvi
7779-3712 hringdi:
Ég vil koma á framfæri að tekið
verði stefið, „rás 2 um allt land“, á
rásinni þar sem Djúpivogur er ekki
fátt er hvimleiðara fyrir hinn svefh-
stygga sem reynir við hádegisblundinn
sinn en það em eilífir skellir í hurðum
alla daga. Nú, svo væri alveg upplagt
i leiðinni að spyrja þá hina sömu
hvaða skoðun þeir hefðu á því ef dóna-
legir gæjar tækju upp á því að ganga
allsnaktir niður Laugaveginn klukk-
an fjögur á föstudögum, sem sagt á
háannatímanum. Niðurstaðan yrði að
öllum likindum heilmikill fróðleikur
og lesning. A því leikur enginn vafi.
Ef svo undarlega vildi til að 70% af
landslýð væri fylgjandi þessum háal-
varlegu nektarsýningum, hef ég það
eitt að segja að siðferðiskennd Islend-
inga er á hálum ís.
inni í dæminu. Við hérna á Djúpavogi
heyrum ekki í rás 2 og þykir mér það
mjög miður því stöðin lofaði
góðu.
Rás 2 nær ekkí
um allt land