Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.1986, Page 20

20
LAUGARDAGUR 6. DESEMBER 1986.
Sælkerinn
Matur og menning
Á undanförnum árum hafa átt
sér stað miklir fólksflutningar í
Evrópu. Verkamenn frá löndum
fyrir botni Miðjarðarhafs og
löndum Suður-Evrópu hafa
þyrpst til Norður-Evrópu. Þess-
um flutningum hafa fylgt miklir
félagslegir örðugleikar sem
kunnugt er. Hinir erlendu verka-
menn hafa átt í erfiðleikum með
að tileinka sér lifnaðarhætti
hinna iðn- og tæknivæddu Norð-
ur-Evrópubúa. Eitt af því sem
einkennir hið erlenda verkafólk
er að það stendur vörð um menn-
ingu sína sem í flestum tilvikum
er mun eldri og ekki síður merki-
leg en menning okkar.
Umsjón:
Sigmar B. Hauksson
Meðal annars halda erlendu
verkamennimir fast í matarvenj-
ur sínar. Víða, t.d. í Þýskalandi,
Frakklandi, Danmörku og Sví-
þjóð, hafa hinir erlendu verka-
menn opnað veitingahús og
matvöruverslanir. Það er reglu-
lega ánægjulegt að heimsækja
þessa staði. Er þú, lesandi góður,
ert á ferð í títtnefndum löndum
ættir þú ekki að láta undir höfuð
leggjast að heimsækja t.d. þessar
verslanir og kynna þér vöruúr-
valið og skoða mannlífið. Þá er
hægt að kaupa ýmislegt, t.d.
krydd sem ekki fæst annars stað-
ar.
Þessi litla verslun er í „Söluhöllinni" í Gautaborg. I búðinni eru á boðstólum ytir 500 vörutegundir -
ótrúlegt en satt.
Er ekki sild sælgæti?
Jú, það hefur nú verið talið svo.
Að vísu hafa íslendingar ekki verið
eins miklir síldameytendur og Danir
og Svíar - hvemig nú sem á því
stendur.
Vel verkuð síld er ljómandi matur
og að auki er síldin ódýr og holl. Því
miður er það nú svo að íslenskum
síldarréttaframleiðendum hefur enn
ekki tekist að framleiða eins góða
síldarrétti og frændur vorir á Norð-
urlöndum, sem betur fer em þó til
nokkrar undantekningar á því. Það
er Sælkerasíðunni hulin ráðgáta
hvemig á þessu stendur.
Það er ansi hart fyrir okkur íslend-
inga að þurfa að kaupa danska síld
í verslunum. Fróðir menn fullyrða
að í íslensku verksmiðjunum séu
sömu eða svipuð tæki og í dönsku
og sænsku verksmiðjunum. Ein-
hverjir íslendingar hafa meira að
segja farið til náms og þjálfunar til
áðurnefhdra landa. Þrátt fyrir þetta
em íslensku síldarréttimir lakari
vara en sú danska eða sænska.
Hvemig stendur á þessu? Augljós-
asta skýringin er sennilega sú að
ekki er notuð fyrsta flokks síld, það
getur ekki annað verið.
Víkjum nú að öðm.
Einn af mörgum kostum síldarinn-
ar er að það má matreiða hana á
ótal vegu. Þessa dagana er hægt að
fá í verslunum bæði nýja og saltaða
síld. Hvemig væri nú að útbúa góm-
sæta síldarrétti fyrir hátíðimar? Hér
koma tvær auðveldar uppskriftir.
Fyrsta réttinn getum við kallað:
„Kraftmikla karrísíld"
Það sem þarf er:
4 útvötnuð síldarflök, fisksalinn tek-
ur roðið af flökunum fyrir ykkur.
Þá er það kryddlögurinn:
1 laukur, skorinn í þunnar sneiðar
1 msk. karrí
10 svört piparkom (grófmöluð)
1 dl edik
1 /2 dl vatn
1 dl sykur
Blandið öllum þessum efnum vel
saman og hellið í pott. Hitið nú
kryddlöginn. Þegar hann fer að sjóða
er potturinn tekinn af hellunni og
lögurinn látinn kólna.
Síldarflökin em nú skoluð úr köldu
vatni, snyrt og þeim raðað í bakka.
Leginum er svo hellt yfir þau og
bakkinn geymdur á köldum stað yfir
nótt. Síldin er svo tekin upp úr legin-
um og hún skorin í hæfilega stóra
bita og þeim raðað í kmkkur. Legin-
um er svo hellt yfir. Óþarfi er að
nota allan löginn.
Þá kemur hér sænskur síldarréttur
sem er sérlega góður. í hann þarf:
4-6 nýjar síldar sem búið er að
skera hausinn af, gera að og hreinsa
vel. Síldin er svo skorin í hæfilega
bita. Þá er það kryddlögurinn.
í hann þarf:
2 dl vatn
2 dl edik
2 tsk. salt
5 hvít piparkom /
5 kom allrahand^
2 lárviðarlauf '
Lögurinn er látinn sjóða í 10 mín.
Þá er síldin sett í og hún látin sjóða
í 5 mín.
Síldin er látin kólna í leginum.
Með þessum síldarrétti er t.d. gott
að hafa gróft brauð og soðnar kart-
öflur.
Vel verkuð síld er Ijómandi matur.
Þrælgóður
lystauki
Hér áður fyrr þótti sjálfsagt að
bjóða hanastél fyrir matinn. Nú hef-
ur nokkuð dregið úr vinsældum
hanastélanna eða kokkteilanna.
Segja má að nú orðið sé minna
dmkkið af brenndum vínum fyrir
mat en áður enda er það ekki gott
fyrir bragðlaukana. Vinsældir léttra
vínblandna hafa hins vegar aukist,
flestir kannast t.d. við franska
lystaukann „KIR“ sem ér þurrt hvít-
vín bragðbætt með sólberjalíkjör.
Hér kemur uppskrift að léttum for-
drykk sem er mjög góður og raunar
ekki ósvipaður KIR.
í drykkinn þarf:
4 hluta vel kælt rósavín og einn
hluta Grand Mamier.
í staðinn fyrir rósavín má nota
freyðivín eða þá þurrt hvítvín. At-
hugið að vínið verður að vera vel
kælt.