Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.1987, Síða 18
18
MÁNUDAGUR 23. FEBRÚAR 1987.
RÍKISSPÍTALAR
LAUSAR STÖÐUR
Sérfræðingur í veirufræði óskast til starfa á Rann-
sóknastofu Háskólans í veirufræði.
Um er að ræða heila stöðu, þ.e. hálfa fasta stöðu og
hálfa afleysingarstöðu til viðbótar.
Umsóknir á umsóknareyðublöðum fyrir lækna ber að
senda stjórnarnefnd ríkisspítalanna fyrir 20. mars nk.
Upplýsingar veitir yfirlæknir rannsóknastofunnar í
síma 29000.
Rafvirkjameistari óskast á Vífilsstaðaspítala og Kópa-
vogshæli. Umsækjandi skal hafa löggild réttindi frá
Rafmagnsveitum ríkisins.
Umsóknir, er greini menntun og fyrri störf, sendist
skrifstofu ríkisspítala fyrir 2. mars nk.
Upplýsingar veitir framkvæmdastjóri tæknisviðs rík-
isspítala í síma 29000-215.
Bakaranemi og aðstoðarmaður óskast í bakarí
Landspítalans. Upplýsingar veitir yfirmatráðsmaður í
síma 29000-491.
Starfsmaður óskast til ræstinga á dagheimili ríkisspít-
ala, Sólbakka við Vatnsmýrarveg.
Upplýsingar veitir forstöðumaður dagheimilisins í
síma 22725.
Starfsfólk óskast á dagheimili ríkisspítala að Kleppi.
Vaktavinna.
Upplýsingar veitir forstöðumaður dagheimilisins í
síma 38160.
Hjúkrunardeildarstjóri óskast við kvenlækningadeild
21A (gyn).
Umsóknir, er greini menntun og fyrri störf, sendist
hjúkrunarforstjóra Landspítala fyrir 16. mars nk.
Upplýsingar veitir hjúkrunarframkvæmdastjóri
Kvennadeildar í síma 29000-509.
Reykjavík, 23. febrúar 1987.
VIKAN
er ekki sérrit
heldur fjölbreytt
og víölesið heimilisblað
og býður hagstæðasta auglýsingaverð
allra íslenskra tímarita
VIKAN
nær til allra stétta og allra aldursstiga. Aug-
lýsing í Vikunni nær því til fjöldans en ekki
aðeins takmarkaðra starfs- eða áhugahópa.
VIKAN
hefur komið út í hverri viku í næstum 50 ár
og jafnan tekið breytingum í takt við tímann,
bæði hvað snertir efni og útlit. Þess vegna er
Vikan svona flölbreytt og þess vegna er les-
endahópurinn svona stór og fjölbreyttur.
VIKAN
selst jafnt og þétt, bæði í þéttbýli og dreifbýli.
Þess vegna geta auglýsendur treyst því að
auglýsing í Vikunni skilar sér.
VIKAN
er ekki sérrit. Enginn efnisflokkur er henni
óviðkomandi. Þess vegna er Vikan svo vinsæl
og víðlesin sem raun ber vitni.
VIKAN
veitir auglýsendum góða þjónustu á skynsam-
legu verði og hver auglýsing nær til allra
lesenda Vikunnar.
VIKAN
hefur sína eigin verðskrá yfir auglýsingar.
Upplýsingar um auglýsingaverð Vikunnar
eiga við hana eina og þær fást hjá auglýsinga-
deild Vikunnar í síma 27022.
„Ef nýju sælgætisbúðirnar eru að slá einhver met þá er það sennilega að þar sé lágt verð á gæðavörum
frekar en öfugt.“
Okurbúðir eða hvað?
Fyrir hönd Hnetubarsins (sem er
sjálfsafgreiðsluverslun) finn ég mig
knúinn til að svara kjallaragrein
eftir Önnu Bjamason blaðamann
undir fyrirsögninni „Skiptir nokkru
hvað hlutimir kosta?“ sem birtist í
DV 17. febrúar síðastliðinn.
í þessari grein er farið með svo
rangt mál að það er með ólíkindum
að vanur blaðamaður setji svona
lagað frá sér. Vakna hjá manni
spumingar um hvað blaðamenn geti
látið frá sér fara án ábyrgðar.
Anna byrjar grein sína á þessum
orðum: „Margt af því sem hér er
gott og gilt er talin þversögn erlend-
is þar sem alheimshagfræðikenning-
ar em í fullu gildi. Þær gilda ekki
hér á landi.“ Hvað verð á sömu vöm
í Danmörku snertir kosta 100 g frá
15 dkr.-25 dkr. sem samsvarar 85
kr.-142 kr. I versluninni Hnetubam-
um er verðið hins vegar frá 59
kr.-129 kr. á 100 g. Sést á þessu að
okkar verð er þónokkuð undir verði
í Danmörku. Hins vegar hef ég ekki
trú á að danskir blaðamenn komist
upp með skrif eins og Anna Bjama-
son í umræddri grein. Nei, það
gengur ekki upp erlendis.
Hvar eru „okurbúðirnar“
hennar önnu?
Anna segir orðrétt um sælgætið í
sjálfsafgreiðslubúðunum, eða okur-
búðunum, eins og hún kallar þær:
„Það kostar að jafnaði helmingi
meira en nákvæmlega sama sælgæt-
ið ef það er keypt í pokum í nálægri
verslun" Þettaeraðsjálfsögðuekki
rétt frekar en annað í þessari stór-
merkilegu grein.
Ef farið er í allar venjulegar sjopp-
ur í 300 metra radíus frá Hnetubam-
um kemur í ljós að sambærileg vara
(í þessu tilfelli wine gums) kostar að
jafnaði 53 kr. 100 g en í Hnetubam-
um 59 kr. 100 g. Eins og sjá má er
þetta ekki helmingsmunur, eða
hvað, lesandi góður. Þess ber þá að
geta að í flestum sjálfsafgreiðslubúð-
um er jafnaðarverð, þannig að í
sumum tilfellum er álagning há og
sumum tilfellum lág. Sem dæmi má
taka að önnur vara, sem seld er
undir verðinu 59 kr. 100 g, kostar
52 kr. 100 g í heildsölu, þ.e. 13,5%
álagning og varla getur það talist
okur.
Súkkulaðirúsínurnar dýru!
Anna fullyrðir eftirfarandi: „I sæl-
gætisbúðunum er rúsínukílóið selt á
900 kr. sem kostar 313 kr. í heild-
sölu.“
I Reykjavík em nú fimm sjálfsaf-
greiðslubúðir, Hnetubarinn, Lauga-
Kjallariim
Viktor Urbancic
verslunarmaður
vegi 33, Gott og blandað, Laugavegi
53, Góðgæti (Mixit), Austurstræti 8,
og íkominn, Laugavegi 8 og Lækjar-
götu 2.1 verslununum Hnetubarinn,
Gott og blandað og Góðgæti kosta
súkkulaðirúsínur 590 kr. kílóið en í
íkomanum 700 kr. kílóið. Hér skeik-
ar aðeins 52% en hvað munar
blaðamann sem amast við verði um
það.
Hveiti og rúsínur
í greininni ber Anna saman kíló-
verð á súkkulaðirúsínum og hveiti
sem eins og allir sjá er óskyld vara.
Ég undrast að Anna beri ekki saman
verð á harðfiski og súkkulaðirúsín-
um þar sem kg af harðfiski kostar
1.463 kr. án söluskatts en súkkulaði-
rúsínumar í sjálfsafgreiðslubúðun-
um 590 kr. kílóið með söluskatti,
eins og áður sagði.
Gæðakonfekt
í greininni minnist blaðamaðurinn
gæðakonfekts sem flutt var inn frá
Sviss og kostaði sitt. „Nú talar eng-
inn lengur um svissneska konfektið
enda er það sennilega ekki lengur
það dýrasta á markaðnum. Nú em
nýju sælgætisbúðimar búnar að slá
öll met,“ fullyrðir Anna. I Hnetu-
bamum er einnig selt gæðakonfekt
(þó ekki handunnið). Það kostar 129
kr. 100 g. Konfektið frá Sviss er enn-
þá til og kostar 315 kr. 100 g. Sviss-
neska konfektið kostar þvi 144%
meira en konfektið í Hnetubamum.
Ef nýju sælgætisbúðimar em að
slá einhver met þá er sennilegra að
þar sé lágt verð á gæðavörum frekar
en öfugt.
Alhæft út í loftið
Tilvitnun: „1 þessum búðum var
fyrir jólin til sælgæti sem kostaði 250
kr. 100 g eða 2.500 kr. kg.“
Hvað Hnetubarinn snertir er
hæsta verð 129 kr. 100 g og því ekk-
ert selt svo dým verði eins og Anna
fullyrðir. Ekki veit ég hvort einhver
hinna sjálfsafgreiðslubúðanna hefur
boðið sælgæti á þessu verði fyrir
jólin, enda hætti ég mér ekki út á
sömu braut og Anna Bjamason að
fullyrða um eitthvað sem enginn fót-
ur er fyrir.
Óábyrg blaðaskrif
Niðurstaðan er sú að ekkert verð
stenst í þessari grein og er meira að
segja ofreiknað um tugi og hundmð
prósenta.
Hvað höfundur greinarinnar hefur
á móti hreinlegum og gimilegum
sjáfsafgreiðsluverslunum veit ég
ekki. Hitt veit ég að skrif sem þessi
geta vegið þungt fyrir starfsgrund-
völl slíkra verslana. Vakna því
spumingar um hvort blaðamenn
beri enga ábyrgð á skrifum sínum
og skáldskap.
Ekki veit ég í hvaða sælgætisversl-
un Anna Bjamason keypti súkku-
laðirúsínumar dým en hitt veit ég
að það hefur ekki verið í Hnetubam-
um á Laugavegi 33.
Hvet ég því fólk til þess að láta
gagnrýni sem þessa sem vind um
eyru þjóta og láta reyna á hvort
sannara reynist.
Viktor Urbancic
„Ég undrast að Anna beri ekki saman
verð á harðfiski og súkklaðirúsínum þar
sem kg af harðfiski kostar 1.463 kr. án
söluskatts en súkklaðirúsínumar í sjálfs-
afgreiðslubúðunum 590 kr. kílóið með
söluskatti.“