Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.1989, Side 12

12
FIMMTUDAGUR 21. SEPTEM0ER 1989.
Spumingin
Ætlarðu að sjá sýningu
Errós á Kjarvalsstöðum?
Brynja Scheving: Þaö gæti vel verið
að ég sæi hana.
Bergrós Guðmundsdóttir: Nei, ætli
það. Ég hef þó ekkert spáð í það.
Ama Skúladóttir: Nei, ég er að fara
vestur á morgun en þar á ég heima.
Loftur Erlingsson: Ég veit ekki hvort
ég get gefið mér tíma til þess, en mig
langar mjögtilaðsjá sýningu Errós.
Lesendur
Stóriðja hér eða
Austfirðingur skrifar:
Nokkuð hefur verið rætt um að koma
upp stóriðju á fleiri stöðum en á suð-
vesturhomi landsins. Hefur þá aðal-
lega verið minnst á staði eins og
Eyjafiörð norðanlands og Reyðar-
fiörð austanlands. í því sambandi
hefur verið talað um að Fljótsdals-
virkjun yrði að veruleika til að flýta
fyrir þessari þróun.
Ég er einn þeirra sem tel að hér sé
stórlega veriö aö blekkja þá lands-
menn sem helst myndu njóta þeirra
elda sem stóriðja myndi verða á þess-
um svæðum. Mér finnst eins og póli-
tíkusar séu að leika sér að eldinum,
þegar þeir koma á fundi hér. á lands-
byggðinni og eru að reyna að fá inni
fýrir málflutning sem er ekkert ann-
að en lofttómt hjal.
Flest virðist benda til að engin
raunveruleg áform séu uppi um að
setja niður stóriðju úti á landi yfir-
leitt. Eyjafjarðarsvæðið er nánast
útilokað vegna andstöðu yfirgnæf-
„Þannig er Austurland fyrirfram dæmt úr leik,“ segir hér m.a. - Líkan af
fyrirhugaðri kísiimálmverksmiðju á Reyðarfirði. Draumur sem dó?
andi meirhluta íbúanna, sem ekki
segjast vilja taka ákvörðun fyrr en
þeir séu fullvissir um að umhverfi
stafi ekki hætta af framkvæmdun-
um. Sú andstaða er enn í fullu gildi.
Á Austurlandi er staðan sú að þar
þar?
eru engin pólitísk stórmenni sem
geta eða vilja setja Reykjavíkurvald-
inu stólinn fyrir dymar um að láta
Austurland ganga fyrir um stóriðju-
ff amkvæmdir. Þannig er Austurland
fyrirfram dæmt úr leik.
Þótt iðnaðarráðherra vilji stuðla
að stóriðjuframkvæmdum á Norður-
eða Norðausturlandi, bætir hann
ávallt við þeirri staðhæfingu að þetta
gæti orðið að veruleika á næstu 5-10
árum - og aðeins ef samstaða næst
um slíka stefnumótun. Fimm eða tíu
ár er langur tími og samstaðan um
þetta þjóðþrifamál er langt undan,
því miður. - Og það veit þessi ráð-
herra eins og allir aðrir.
Hitt er svo annað að nú virðist iðn-
aðarráðherra ætla í framboð á Norð-
austurlandi og þá þarf auðvitað að
halda íbúunum volgum til næstu
kosninga. - Bara að þeir verði ekki
fluttir suðrn- áður!
Við Sogaveg og Bústaðaveg, þar sem verið er að framkvæma útvíkkun á
gatnamótunum.
Á horni Bústaða-
vegar og Sogavegar
Ibúi og ökumaður skrifar:
Að hvaða framkvæmdum skyldi
vera verið að vinna að á horni Bú-
staðavegar, Sogavegar og Stjömu-
grófar? Á að breikka götuna eða
hvað? - Ef svo er langar mig til að
fa svar við hvort standi þá til að upp
komi umferðarljós á þessum gatna-
mótum. - Ég spyr hér sem íbúi í götu
neðan við þessi gatnamót og sem
notandi gatnanna.
Ef ekki verða sett upp ljós, en gatan
breikkuð, þá held ég að ekki verði
mjög auðvelt fyrir íbúana þama að
komast til og frá vinnu. Sérstaklega
ekki fyrir þá sem þurfa að taka
vinstri beygju. Ástandið þama hefur
sannarlega ekki verið slíkt að hægt
sé að hrópa húrra fyrir.
Ég tek dæmi frá sl. vetri. Oft var
nauðsynlegt að bíöa í allt að fimm
mínútur, stundmn mun lengur, til
þess að geta tekið vinstri beygju inn
á Bústaðaveginn, með tilheyrandi
bið fyrir þá sem fyrir aftan vom. -
Er þessi bið réttlætanleg?
Ástandiö kemur mjög sennilega til
með að versna þama, með aukinni
umferð um Bústaðaveg, eftir að
framkvæmdum í Öskjuhlíð lýkur.
Lesendasíöa hafði samband við skrif-
stofu gatnamálastjóra. Þar fengust
þær upplýsingar að á ofannefndum
gatnamótum sé verið að framkvæma
eins konar útvíkkun, likt og átti sér
staö við Eyrarland. - Gert sé ráð fyr-
ir að umferðarljós komi þama að
öllu óbreyttu á næsta ári í framhaldi
af lokum framkvæmdanna.
„í dagsins önn“ og
meðalaldur karla
H.H. hringdi:
Ég var sem oftar að hlusta á rás 1
núna áðan (fimmtudag), mér til
ánægju, þótt oftast megi ég ekki vera
að því nema með öðm eyranu. í þetta
sinn var þaö þátturinn „í dagsins
önn“, umsjónarmaður Alfhildur
Hallgrímsdóttir. Hún var að tala við
Dögg Pálsdóttur lögfræðing og eins
og vepjulega í þessum þætti var
margt áhugavert sem bar á góma.
En allt í einu vom þær famar að
velta fyrir sér hvers vegna meðalald-
ur kvenna (sér í lagi íslenskra, í
þessu tUfelli) er hærri en karia. Og
þá datt yfir mig að hvomg skyldi
vita eða láta sér detta í hug augljós-
ustu og stórtækustu skýringuna:
færri karlar en konur komast til
hárrar elii vegna þess að þeir era
meira úti á vinnumarkaðnum og sér
í lagi í hættulegum störfum og farast
mun fleiri af slysum heldur en kon-
ur. Að því viðbættu - sem raunar
kom frám hjá þeim stöllum - að
vöggudauði er meiri meðal svein-
bama en meybama verður meðal-
aldur karla litið eitt lægri af þessum
sökum.
Vel má vera aö konan sé betur af
guði gerð en kariinn, eins og þær
stöllur virtust helst halda, eða hafi
fram undir þetta ekki erfiðað eins
mikið og karlinn. Ugglaust er hún
betur gerð, að minnsta kosti er hún
miklu fallegra sköpunarverk. En
mest áhrif á meðalaldurinn hafa slys
sem kippa í einu vetfangi burtu heO-
um skipshöfnum, karlkyns, svo að
nokkuð sé nefnt en erlendis bætist
hemaðurinn við sem líka lækkar
meðalaldur karla.
Ég er alveg steinhissa á að jafngáf-
aðar konur og vel gerðar og þær
Dögg og Alfhildur skyldu ekki sjá
þetta í hendi sér.
Veðurfar og varnarlið
Kristján Sigurðsson hringdi:
í kjallaragrein í DV fyrir stuttu las
ég hugleiðingar einnar þingkonu
Kvennalistans. Þar var rætt um fé
sem varið er til hermála í heiminum
og í leiðinni minnst á veru vamar-
liðsins hér á landi. Allt var þetta að
sjálfsögðu í anda þeirra herstöðva-
andstæðinga sem hér hafa löngum
þóst berjast gegn varnarliðinu, en
orðið að sætta sig við að aldrei hefur
vamarliðið verið öraggara í landinu
en þegar þeirra flokkar hafa verið
við stjómvöhnn, eins og nú sannast.
í þessum hugleiðingum kvennalis-
takonunnar setur hún fram þá kenn-
ingu að ef það fé sem rennur til her-
mála myndi fyrr en varir stuðla að
beislun veðurfarsins og þá hugsan-
lega hægt að panta eitthvert óskaveð-
ur hér á landi, myndi ekki líða á
löngu áður en um það væri gerður
samningur; áframhaldandi vamar-
liðsdvöl hér gegn góðviðri. - Þetta
væri í mesta lagi stigsmunur en varla
eðhs, frá því sem nú er, sagði í grein-
inni!
Eg held að ekki þurfi um það að
deila, að flestir íslendingar myndu
ekki slá hendinni á móti slíkum
kjarasamnigum, ef th boða stæðu.
Er það ekki eitt helsta vandamál
okkar að hafa ekki betri veðráttu?
Hvað era % hlutar landsmanna að
sækja erlendis ár hvert? Kannski
bókasöfn eða listsýningar. - Nei, þeir
era að að fiýja íslenska veðráttu.
Og þar sem það er dýrara fyrir
okkur íslendinga að ferðast til þeirra
staða á íslandi sem þegar hafa besta
veðrið en að ferðast th útlanda og
halda sér þar uppi, mun sú stefna
verða við lýði hér að íslendingar
sækja heim erlend lönd þar sem
óskaveðráttan ræður ríkjum. - Hug-
leiðingar kvennahstakonunnar í
DV-greininni eru því ahs ekki út í
hött. Við íslendingar berum einmitt
í brjósti „vitfirrta þrá“ eftir annarra
þjóða veðri, og myndum við fyrsta
tækifæri gera samning um nánast
hvað sem er gegn betri veðráttu, ef
slíkt byðist. Það er ofur eðhlegt.
Erlendar lántökur
aldrei
E.P. skrifar:
Nú era langtímaskuldir íslendinga
orðnar tæpir 135 mihjarðar króna!
Og á fyrstu 6 mánuðum þessa árs
tókum við íslendingar að láni erlend-
is tæpa 14 mhljarða króna. Þar af var
hlutur ríkisins sjálfs um 5 mhljarð-
ar, aðahega th að greiða skuld þess
við Seðlabankann.
Heimhd ríkisins th erlendrar lán-
töku á þessu ári er sögð um 8 mhlj-
arðar króna. Hvað skyldi upphæðin
verða há í árslok þegar heinhld upp
á 5 mhljarða hefur verið nýtt á fyrstu
6 mánuðunum?
Með samdrætti í landsframleiðslu
má áreiðanlega gera ráð fyrir að rík-
meiri!
ið fari allveralega fram úr þessari
áðumefndu heinhld ef að hkum læt-
ur og í samræmi við fyrri reynslu. -
En hvað ætlast hið opinbera fyrir í
framtíðinni þegar svo komið að það
ætlar að lifa á erlendum lántökum í
öllum greinum ríkisbúskapar?
Ef þessi ríkisstjórn ætlar ekki aö
efna það loforð sitt að draga úr er-
lendum lántökum þá á hún að koma
hreint fram og lýsa því yfir opin-
berlega að hún hafi gefist upp við
þann hluta stefnuskrár sinnar. Og
ef sú verður raunin þá er líka falhnn
út einn mikhvægasti þátturinn í th-
vera þessarar ríkisstjómar.
Seljum þar sem
hagstæðast er
Sjómaður hriugdi: þýðir þá einfaldlega að enn verður
Mér finnst aö það gleymist oft í hagstæðara að selja afiann úr ís-
hita umræðunnar um sjávarútveg lenskum fiskiskipum erlendis.
og fiskvinnslu að munurinn á fisk- Og aftur þýðir þetta að ekki verð-
verði innaniands og erlendis hefur ur gegn því spomað að íslenskir
fariö mjög vaxandi, bæði vegna útgerðarmenn láti selja afia skipa
hækkunar á sjálfú fiskverðinu ytra sinna erlendis. Það þýðir ekkert að
og líka hinu að gengi íslensku berja höfðinu við steininn í því efni
krónunnar hefur fariö lækkandi að þar á að selja fiskinn sem hæsta
frá mánuöi til mánaðar. verðið feest fyrir hann og engar
Nú er spáin sú aö verð á fiski reglugerðir hins opinbera geta th
fari enn hækkandi, t.d. í flestum lengdar komiö í veg fyrir þessa
Evrópulöndum, þar sem þau hafa þróun. - Nema þá að útgeröin hér
nú meira og rainna kláraö kvóta eigi alfarið að vera ríkisrekin, líka
sína og þar með veröi framboð á í ákvarðanatökura frá degi til dags!
fiski mjög takmarkaö þar. Þetta