Dagblaðið Vísir - DV - 29.12.1989, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 29. DESEMBER 1989.
Spumingin
Hvað er þér minnisstæð-
ast frá árinu sem er að
líða?
Jens Hjelm: Léleg pólítík og land-
flótti.
ívar Halldórsson: Ekkert sérstakt, og
þó, ég gifti mig á árinu.
Kristín Sigurðardóttir: Ég er búin aö
vera úti í Hollandi og fegin að vera
komin heim til íslarids.
Árni Bóasson eldri og Árni Bóasson
yngri: Það veit ég hreinlega ekki.
Vigfús Guðmundsson: Það er af svo
mörgu að taka.
Lesendur______________________________________
Björgunarskýli
á Hornströndum
Tómas Einarsson skrifar:
Slysavamir, bæði á sjó og landi, er
forvarnarstarf sem helst þarf að vera
í sifelldri umræðu. Menn leita sér
þekkingar og bæta útbúnaðinn.
Á síðri árum hefur starf slysa-
varnamanna aukist mjög. Bylting
varð t.d. þegar SVÍ eignaðist skóla-
skipið. Námskeið í slysavörnum eru
um borð í skipinu í höfnum víðs veg-
ar á landinu. Þar er skólastofa búin
bestu tækjum og skólinn kemur til
nemendanna - öfugt við þaö venju-
lega.
En þótt mikið hafi verið gert eru
mörg verk óunnin. Er nóg að kunna
réttu handtökin við að sjósetja björg-
unarbát og að komast um borð? Er
ekki einnig nauðsynlegt að hafa
„þéttriðið net“ björgunarskýla með
ströndum fram til að hinir sjóhröktu
menn geti átt lífsvon ef þeim auðnast
að ná landi? - Sú staðreynd ætti öll-
um að vera ljós.
Á síðustu áratugum hefur byggð
eyðst mjög í landinu, miklu meira
en menn gera sér ljóst. í flestum
fjarðarbotnum og á annnesjum um
land allt voru býli áður fyrr. Víðast
eru þessir staðir komnir í eyði. Þar
standa tóftir einar. Fyrrum áttu sjó-
hraktir menn þar víst skjól og að-
hlynningu ef þá bar að garði. Nú
heyrir það til liðinni tíö.
Hornstrandir eru dæmi um slíka
eygðibyggð. í upphafi aldarinnar
munu nokkur hundruö manns hafa
búið í Sléttu- og Grunnavíkurhrepp-
um í Norður-ísafjarðarsýslu og
nyrsta hluta Ámeshrepps í Stranda-
sýslu. Nú er þessi landshluti í eyði,
frá Tyrðilmýri á Snæfjallaströnd að
Ingólfsfirði, að undanskildum bústað
vitavarðar í Látravík við Hornbjarg.
Allir sem þekkja Hornstrandir vita
hve ströndin þar er hættuleg. Þver-
smial
Bar!,s»lk@ „I*
Slétta para,átU |iörður rt
Uvtrðlf. Furufjöröur pa peykia,i“ °þjarrian
® ^ sKi»ido * ðu.
Bi^arfi
f U, ota09ar
DRÁNGAJÖKULL * Dran9
Eyvindarl\
Ófeigsfjöröur
w \
Ingólfsfjöröur
Björgunarskýli í
Hornströndum
@ Björgunarskýli i Sumarbústaöir
DVJRJ
„Björgunarskýli þyrftu aö vera á öllum stöðunum en ekkert hús er á 10
þeirra,“ segir m.a. i bréfinu.
hnípt björgin ganga í sjó fram en
miili þeirra eru grunnar víkur fyrir
opnu hafi. Þar er oft ólendandi dög-
um saman, ekki síst í rysjóttri vetrar-
tíð. En meðfram þessari strönd er
fjölfarin skipaleið milli landshluta
og utar eru gjöful fiskimiö sem sótt
er á frá Vestfjörðum og víðar að.
Nú mætti ætla að sérstök áhersla
hefði verið lögö á byggingu björgun-
arskýla á Homströndum þegar þær
lögðust í eyði. En svo virðist ekki
vera. - Um það vitnar m.eðfylgjandi
kort. Þar em nefndir 24 staðir. Að
mínu áliti þyrftu björgunarskýli að
vera á þeim öllum en ekkert hús er
á 10 þeirra.
Vert er að benda á að björgunar-
skýlum fækkar eftir að komið er
austur fyrir Hornbjarg. Það væri
ákjósanlegt aö menn þyrftu aldrei á
þessum skýlum að halda. En slysin
gera ekki boð á undan sér og þess
vegna er þeirra þörf. Á undanfornum
árum hefi ég átt þess kost að ferðast
um Hornstrandir og því kynnst
þessu ástandi af eigin raun. Þessi
skrif mín eru því sett saman í þeim
tilgangi að vekja menn til umhugs-
unar um þörfina og hvað gera skal
til úrbóta.
Hvaða jólasteik er þetta?
H.E. skrifar:
Maður heyrir oft og tíðum, einkum
í útvarpsstöðvunum upp á síðkastið,
að verið er að tala um .jólasteik-
ina“! Fólk fyrir austan, sem lenti í
veðurofsanum og varð fyrir þvi að
tapa rafmagninu, fór á mis við jóla-
steikina! - Fór það ekki einfaldlega á
mis við jólamatinn (kvöldverðinn
sem átti að vera heitur)?
Ég sá svo grein í blaöi nú um helg-
ina þar sem talaö var um , jólasteik"
og, að mig minnir, með evrópsku
sniði! - Jæja, hugsaði ég með mér,
er þá „steikin" ættuð frá Evrópu eft-
ir allt? Flest gott á nú aö koma þaðan!
Ég held hins vegar aö það sem kall-
ast „steik“ víðast um heim sé það
kjöt sem eldað er við opinn eld eða
glóðarsteikt og var upprunalega tíðk-
að í Ameríku. Þaðan eru líka „stór-
steikurnar" sem var neytt á ferðum
landnemanna, frá austri til vesturs,
en var svo seinna fariö að bjóða á
veitingahúsum þar í landi. - Eftirlík-
ingar af þeim bárust svo til gamla
heimsins en þar eru allir svo fátækir
og jafnframt nískir að þar verður
aldrei um neina stórsteik aö ræða
heldur aðeins eftirlíkingu, sneið sem
skorin er við nögl og brettir upp á
sig þegar hún nálgast hita.
Og hvað jólasteikina áhrærir þá er
þaö fyrirbæri náttúrlega ekki úr
hverju sem er. Það verður t.d. aldrei
hægt að tala um rjúpur sem jóla-
steik, heldur ekki hangikjöt eða
svinahrygg. Þetta veröur aldrei ann-
að en þaö sem það er. Það er hins
vegar hægt að kalla steikt lambalæri
því nafni, svo og nautakjöt sem á að
steikja eða glóða. Það er hins vegar
hætt við að það veröi bara eftirlíking
því hér er nú lítið annað en kýrkjöt
á boðstólum yfirleitt. - Það er því lít-
ið um steikur hér hjá okkur að öðru evrópska sniðinu, við tímum ekki að
jöfnu. En þaö er rétt, við fylgjum nota steikur, síst af öllu jólasteikur.
Lagt til atlögu við úrbeiningu stórgripalæris - af nauti eða kú.
Lítil þjónusta á jólum:
Lokað 2.
joladag
Sigurður Björnsson hringdi:
Það viröist ekki ætla að batna
þjónustan hjá okkur. Frægt er
nú orðið öafnvel víða um heim
með frásögn ferðamanna) hvern-
ig verslanir ioka hér í Reykjavík
yfir sumarmánuðina. Það er þó
ekki eini tíminn því um jóhn
snýst allt til verri vegar í þessum
efnum og ílestir staðir í þjónustu-
hlutverki, frjáisir sem opinberir,
hafa lokað alla jóladagana.
Nú bar jólin þannig upp á að
aöfangadagur jóla var á sunnu-
degi og var því talið sjálfsagt að
loka verslunum þann dag og - það
sem verra var - einnig flestum
veitingahúsum. En látum það nú
vera því reikna má með aö flestír
boröi hátíðamáltíö að kvöldinu
og því myndi ekki vera örtröð á
veitingahús þami daginn. - En
að ekki skyldi allt taka við sér 2.
jóladag get ég ekki skilið. Ég og
margir aðrir sem ekki bjuggu sig
sérstaklega út fyrir 3 daga með
matvæli eða annað lentu í vand-
ræðum 2. jóladag.
Margt af þessu fólki hefur
reiknað með að hægt væri að fara
út á hina ódýrari staði 2. jóladag
til að borða. Ég kom t.d. viö á
Svörtu pönnunni þennan dag.
Þar stóð skýrum stöfum að þar
væri lokað! Annars staöar þar
sem ég reyndi var sömu sögu að
segja. Hvergi í allri höfuðborg-
inni var t.d. hægt að fá keypta
kjúklinga til aö fara með heim,
hvaö þá að hægt væri að boröa
þá á staðnum.
Ég var mest hneykslaður á
Svörtu pönnunni þar sem ég hef
notið ágætrar þjónustu og þar
sem er seldur góður matur við
frekar vægu verði. En að loka
slíkum stað á degi sem heföi mátt
búast við miklum viðskiptum,
eins 2. jóladag, það tel ég óafsak-
anlegt. - Raunar er ég svo móðg-
aður og sár yfir þessu lokana-
fargani að ég hef heitið því að
fara ekki í langan tíma á neinn
þessara staða i bráð og kannski
lengd líka. Þeír mega alveg finna
það, þessir aðilar sem reka svona
þjónustustaði og aðra líka, að fólk
tekur því ekki með þögninniþeg-
ar viðskiptavinii' eru hunsaðir
svona gjörsamlega.
Jólaboð afa
vel heppnað
Gísli Gíslason hringdi:
Mig langar til að hrósa sérstak-
lega þeim aðilum á Stöð 2 sem
höfðu veg og vanda af barnatíma
Stöðvarinnar annan dag jóla,
þættinum Jólaboði afa. Þessi var
með þeim allra bestu (og reyndar
var þátturinn jafnt fyrir alla ald-
urshópa) sem maður hefur séð í
sjónvarpi hér á landi.
Þarna voru allir undantekning-
arlaust samtaka og fóru með
hlutverk sín frábærlega vel. Tón-
listin var einkar smekkleg og vel
flutt, ekki síst „Skottulágiö“ sem
var á við það besta sem maður
heyrir i svona þáttum erlendis.
Ég vil ekki taka neinn sérstakan
út úr en þeir aðilar, sem stjórn-
uðu og sáu um þáttinn, eiga mik-
inn heiður skilinn fyrir framlag-
ið.
Þama mátti sjá að svona þætti
er hægt að gera, og þá vitum viö
það. Eflaust er þetta fokdýr upp-
færsla, það þekki ég ekki, en slíkt
hlýtur að vera hægt að slípa með
timanum, t.d, með því að nota
sömu leiktjöld oftar en einu sinni,
o.s.frv. - Ég vil þó ekki eyðileggja
þáttinn með því að vera að tala
um það sem ég þekki ekki. En
Stöö 2 má vera hreykin af þessum
jólaþætti fyrir börn - og full-
orðna.