Dagblaðið Vísir - DV - 22.09.1990, Blaðsíða 9

LAUGARDAGUR 22. SEPTEMBER 1990.
9
Þannig leit Arna út um það leyti sem
hún hélt til Kanada ásamt foreldrum
sinum.
Módelmynd af Örnu. Eins og sjá má hefur hárgreiðslan breytt henni mikið.
Ama Kristjánsdóttir, 18 ára Skagamær:
Sigraði í fyrirsætu-
keppni í Kanada
Sigurður Sverrisson, DV, Akranesi:
Ung stúlka frá Akranesi, Arna
Kristjánsdóttir, hefur á síðustu miss-
erum verið að vinna sér nafn sem
fyrirsæta, jafnt í Kanada sem Japan.
Arna, sem er dóttir Kristjáns Einars-
sonar og Helgu Guðmundsdóttur,
flutti ásamt foreldrum sínum frá
Akranesi fyrir réttum þremur árum
til Saskatoon í Saskatchewan-fylki í
Kanada og hefur ekki komið heim til
íslands fyrr en í sumar er hún dvaldi
hér í 3 vikur. Helgarblaðið náði tali
að Örnu áður en hún hélt utan á ný
um helgina:
„Það var nú fyrir algera tilviljun
að ég lenti í fyrirsætustörfum.
Reyndar haíði mig alla tíð langað til
þess að verða fyrirsæta en spáði lítið
meira í það, fannst ég ekki vera tilbú-
in og þetta er dýrt. Námskeið í fyrir-
sætuskóla eru dýr og það kostar líka
mikið að láta útbúa myndamöppur
og myndbönd af sér.
Svo var það eitt sinn að ég var á
gangi með vini mínum i Saskatoon
að hann stakk upp á því að ég léti
skrá mig í samkeppni þar sem verið
var að leita að fyrirsætum. Ég vildi
það ekki en annar kunningi minn
skráöi mig án þess að láta mig vita.
Ég sló því til og keppti ásamt 50 stúlk-
um og vann keppnina, mér til mikill-
ar undrunar," sagði Arna.
Stökkframávið
Sigurinn í keppninni í Saskatoon
færði Örnu mörg skref áfram á
framabrautinni í módelheiminum.
Auk peningaverðlauna fékk hún 18
vikna námskeið í módelskóla í verð-
laun og vann sér einnig rétt til þátt-
töku í stórri keppni í Toronto árið
eftir, 1988, þar sem kepptu stúlkur
hvaðanæva úr Kanada um titilinn
„ljósmyndafyrirsæta ársins“.
Ekki er að orðlengja það að Örnu
gekk mjög vel í þeirri samkeppni og
hafnaði.í 3. sæti. Og þá fóru hjólin
að snúast.
Eftir keppnina var haft samband
við hana frá módelskrifstofu í Van-
couver, Mittsu Model Management,
og henni boðið að vinna við fyrir-
sætustörf í Japan. Þangað fór hún í
nóvember á síðasta ári og dvaldi í tvo
mánuði við fyrirsætusörf í Tokyo.
Hún heldur aftur til Japans innan
nokkurra vikna en heima í Kanada
bíða hennar fyrst nokkur fyrirsætu-
verkefni.
„Ég læröi mikið á dvölinni í Japan.
Þetta var strangur skóli; erfiður en
skemmtilegur. Eg fór í viðtöl á hverj-
um degi. Sum þeirra leiddu til þess
að ég fékk vinnu, önnur ekki. Ég
hafði heilmikiö að gera á þessum
tveimur mánuðum, vann þó aðallega
sem hárgreiðslufyrirsæta en einnig
gerði ég einn tískuþátt. Hann var
allur tekinn um borð í Queen Ehsa-
beth II., sem lá við akkeri í höfninni,
og það var spennandi vinna.“
Hvernig er svona vinna borguð?
„Hún er vel greidd en þegar maður
er að byrja eins og ég vill vinnan
verða stopul. Þetta er ekki starf frá
9-5 alla daga eins og hjá flestu fólki.
En sem dæmi um launin get égriefnt
að ég fékk 1200 dollara (um 66 þús.
kr. ísl.) fyrir einn dag og síðan fékk
ég eitt sinn 600 dollara (33 þús. kr.
ísl.) fyrir klukkustundar vinnu. Þetta
er annars mjög misjafnt og maður
tekur nánast öllu sem býðst á meðan
maður er að vinna sér nafn. Sam-
keppnin er geysilega hörð og því
mikilvægt að standa sig.“
Féllusthendur
Varstu ekkert smeyk viö að fara ein
til Japans?
„Ekki fyrst en þegar ég kom til
Tokyo lá við að mér féllust alveg
hendur. Þá langaði mig mest til að
hrópa: „Mamma, hvar ertu? Mig
langar heim!“ En ég harkaði af mér
og þetta varð mjög skemmtileg dvöl.
Þarna voru tvær íslenskar fyrirsæt-
ur að vinna á sama tíma og ég, Berg-
hnd Johansen og Hendrikka Waage,
en hana hitti ég reyndar aldrei, tal-
aði bara við hana í síma.“
Hvernig komu Japanir þér fyrir sjón-
ir?
„Ákaflega vel. Ég fékk ýmsar upp-
lýsingar um Japan og Japani áöur
en ég fór þangað en fæst af því stóðst.
Mín reynsla er sú að maður getur
treyst þeim fullkomlega. Þeir gera
miklar kröfur en kunna vel að meta
það ef maður stendur sig vel. Þeir
eru framúrskarandi kurteisir og mér
fannst gott að vinna með þeim.“
En borgin Tokyo, hvernig var hún?
„Mér fannst hún ákaflega heillandi
en mannmergðin er gífurleg og göt-
urnar margar þröngar. Það kom
stundum fyrir að mann langaði mest
til að öskra þegar miðaði hægt áfram
í manngrúanum. En Japanir eru
heiðarlegir og besta dæmið um það
fannst mér þegar vinkona min skildi
veskið sitt eftir í einni neðanjarðar-
lestinni. Þar fara milljónir manna
um á hverjum degi. En viti menn,
skilvís fmnandi kom því á eina
brautarstöðina þangað sem hún gat
sótt það. Engu hafði verið stolið.“
Á samning hjá Ford?
Arna er nú við nám í menntaskóla
í Saskatoon og lýkur námi í júní á
næsta ári. í náminu er hún með sál-
fræði, hffræði, stærðfræði og ensku
sem aðalfóg. Hún segir gott að hafa
góðan grunn úr skóla upp á fram-
haldið, hvort heldur hún ílengist í
fyrirsætustörfum eða heldur áfram
námi.
Arna er á samningi við Mittsu
Model Management fram á mitt
næsta ár en um leið og hann rennur
út hefur henni verið boðið að senda
myndir af sér til Ford-fyrirsæturis-
ans í New York. „Auðvitað væri
æðislegt að komast að þar því þetta
er eitt ahra stærsta fyrirsætufyrir-
tæki heims. Ég geri mér mátulegar
vonir en það væri frábært að komast
þar á samning,“ sagði Arna.
„Mig langar til þess að vinna áfram
sem fyrirsæta en maður verður að
vera þolinmóður í þessu starfi. Þetta
er skemmtilegt en um leið ákaflega
erfitt. Maður þarf að gæta sín vel,
hvort heldur er með svefn, mataræö-
ieöa annað, þannig að það er að
mörgu að hyggja. Það er mikill mis-
skilningur að starfiö felist bara í því
að vera sæt og brosa. Þetta er mikil
og erfið vinna sem er vel launuð þeg-
ar vel gengur.“

; -,í ;
KÆLISKAPAR
FRYSTISKÁPAR
OG
MARGT
FLEIRA
auknecht
ÞYSK GÆÐATÆKIA G0ÐU VERÐI
r I
ELDAVELAR
OG
OFNAR
UPPÞVOTTAVÉLAR ÞV0TTAVÉLAR
ÞURRKARAR

KAUPFELOGIN
UM LAND ALLT
SAMBANDSINS
HÖLTAGÖRDUM SÍMI 68 55 50
VID MIKLAGARD