Dagblaðið Vísir - DV - 26.09.1990, Qupperneq 4

4
MIÐVIKUDAGUR 26. SEPTEMBER 1990.
Fréttir_________________________________________________________________________pv
17 f slendingar hafa látið lífið í 13 umferðarslysum það sem af er árinu:
Langf lest dauðaslysin
urðu á Suðvesturlandi
Frá síðustu áramótum hafa 17
manns beðið bana í 13 umferðarslys-
um hér á landi.
Á sama tíma í fyrra 1989 höfðu
tveimur fleiri, eða 19 manns, látist í
14 dauðaslysum.
Fyrsta dauðaslysið í umferðinni í
ár varð þann 18. mars og hafði þá
enginn látið lífið í umferðarslysi á
íslandi síðan 10. desember 1989 - í
97 daga eða í röska þrjá mánuði. At-
hyglisvert er að þá var um að ræða
hávetur þegar ætla mætti að skilyrði
til aksturs væru erfiðust.
Miðað við skiptingu á milli lands-
hluta hafa mannslát í umferðinni
komið mest niður á íbúum suðvest-
urhomsins. Þar hafa tólf af sautján
látist í umferðarslysum í ár. Eru þá
bæði Ámessýsla og Akranes með-
talin. Sex manns biðu bana í slysum
á svæði lögreglunnar á Selfossi.
Þrjú dauðaslys urðu innan borgar-
marka Reykjavíkur en aðeins eitt
þeirra varð í sjálfri borginni. Ekkert
dauðaslys varð á Suðurlandi fyrir
austan Selfoss, á Austurlandi og
vestur um að Árskógsströnd.
Mannskæðasta umferðarslysið
varð 9. júní í sumar og kostaði það
þrjú mannslíf. Þrennt lést þá í
árekstri sem varð skammt frá
Reykjaskóla í Hrútafirði. í tvö skipti
dóu tveir í sama slysinu - tveir menn
létust í mótorhjólaslysi skammt ffá
Hveragerði og aðrir tveir eftir að bif-
reiö þeirra hafði farið út í Ölfusá. í
þremur dauðaslysanna var ekið á
i fólk sem ekki var í öðmm ökutækj-
um.
Slysum, sem hafa alvarleg meiðsl
í för meö sér, hefur fækkað um 45
prósent miðað við sjö fyrstu mánuði
þessa árs og sama tímabils 1989.
Fækkunin er meðal annars talin
vera ástæðan fyrir því að notkun
bílbelta hefur aukist - sérstaklega
hvað varðar belti í aftursætum bif-
reiða.
Heildarfjöldi slasaðra hefur þó
nokkurn veginn staðið í stað. Á fyrri
| helmingi þessa árs höfðu 356 manns
\ slasast vegna umferðaróhappa.
Fyrstu sex mánuði ársins í fyrra
höfðu 362 slasast. Á síðustu þremur
árum hefur slösuðum í umferöaró-
höppum fækkað litillega.
-ÓTT
Alþjóðabankinn:
■ ■___
ojw manna
sendinefnd
Sjö íslendingar sitja nú aðalfundi Már Guömundsson, á fundinum.
Alþjóðabankans og Alþjóðagjaid- Frá Seðlabanka fóm Jóhannes
eyrissjóðsins. Nordal bankastjóri og Ingimundur
Frá viðskiptaráöuneytinu era Friðriksson, forstöðumaöur al-
JónSigurðssonráðherraogFinnur þjóðadeildar.
Sveinbjömsson fulltrúi. Loks fór Sigurgeir Jónsson, for-
Frá Qármálaráðuneytínu era Ól- stöðumaður Lánasýslu ríkisins,
afur Ragnar Grímsson fjármála- einnig á fundinn.
ráðherra og efnahagsráðgjafi hans, -gse
Dauðaslys í umferðinni það
sema rínu 1990 1
Á Bústaðavegi{
í Hafnarfiri
Á Vesturlandsvegi
Við Hveragerði
Dauðaslysin í umferðinni 1990
- 18. mars lést stúlka í bílveltu
skammt frá Stokkseyri.
- 3. apríl dó maður eftir að bifreiö,
sem hann var í, rakst á staur viö
Vesturlandsveg
- 5. apríl varð ungur drengur fyrir
vélsleða við Nesjavallavirkjun og lést
hann.
- 2. maí dó tveggja ára barn efftir aö
hafa orðið fyrir bfi í Hafnarfirði
- 6. maí létust tveir menn í mótor-
hjólaslysi á Suðurlandsvegi á móts
við Hveragerði
- 12. maí fóru tveir menn með bfi í
Ölfusá og vora þeir bráðlega taldir
af.
- 26. maí beið ungur maöur bana en
hann var í bíl sem hafnaði utan veg-
ar skammt frá Árskógsströnd
- 1. júní lést ung stúlka eftir aö hafa
ekið út af á Skagastrandarvegi.
-9. júní varð mannskæðasta um-
ferðarslys ársins. Þá beið þrennt
bana í hörðum árekstri í Hrútafirði
- 28. júlí.lést maður eftir bílveltu við
Kiðaskarð
- 3. ágúst dó karlmaður eftir að hafa
orðið fyrir bíl við Sementsverk-
smiðju ríkisins
- 17. ágúst lést maður á sjúkrahúsi
- nokkram dögum eftir að hann lenti
í umferðarslysi á Bústaðavegi
- 16. september lést kona í hörðum
árekstri á Suðurlandsvegi.
-ÓTT
í dag mælir Dagfari
Lýðræði á Austfjörðum
Alltaf era allir að gjamma um
lýðræði en Dagfara finnst stundum
á skorta að menn geri sér ljóst hvað
í því felst og vill hann gera sitt til
að bæta örlítið úr því. Málið er í
raun afar einfalt. Lýðræði þýðir
auðvitaö það að lýðurinn á alltaf
að ráða öllu sem hann vill. Þess
vegna á t.d. ævinlega að taka mark
á undirskriftalistum, hvaö sem á
þeim stendur, svo framarlega sem
ekki kemur annar listi með fleiri
undirskriftum sem segir allt ann-
að, en þá verður líka að taka mark
á honum. Það skiptir auðvitað engu
máh að reynslan sýnir að menn
skrifa undir hvaða endemis vit-
leysu sem er svo sem kröfu um að
krúnuraka afa sinn, sem var sköll-
óttur fyrir, en efftir því verður auö-
vitaö að fara, annars er það ekkert
lýðræði.
Lýðræði felst líka í því að fara
eftir því sem lýðurinn samþykkir
á fundum með handauppréttingu
og lófataki. Ærin ástæða er til þess
einmitt nú að brýna menn á því aö
taka alvarlega miktivægar fundar-
samþykktir sem gerðar era sam-
hljóða. Hefur Dagfari þá einkum í
huga samþykkt sem gerð var á alls-
herjarþingi Alþýðusambands
Austurlands í síðustu viku. Þar var
nú ekki verið að skera utan af hlut-
unum. „Ekkert álver, engin orka“
segir í fyrirsögn á frétt af fundinum
í Þjóðviljanum og fyrir neðan
stendur: „Orkan frá Fljótsdals-
virkjun aðeins fyrir álver á Austur-
landi.“ Þar með er þetta útþvælda
álmál afgreitt. Verkalýðurinn á
Austurlandi hefur með lýðræðis-
legum hætti sagt sitt síðasta orð og
einhveijir kallar á Keilisnesi þurfa
ekki að ímynda sér að þeir geti rek-
ið álbræðslu við kertaljós. Búiö er
að skrúfa fyrir Fljótsdalinn, Lagar-
fljót og öll önnur vatnsfóll á Aust-
urlandi með einfaldri handaupp-
réttingu í verkalýðsfélaginu og þar
við situr.
Menn skyldu gá að því að hér
vora Austfirðingarað verki en þeir
eiga að baki mikla frægðarsögu í
fundarsamþykktum. Nægir til upp-,
rifjunar að minna á frægustu fund-
arsamþykkt síðari alda á íslandi,
sem kennd er við fundarstaðinn og
kölluð í kennslubókum Egilsstaöa-
samþykktin. Var hún gerð af því
tilefni að ein af vinstri stjómum
landsins fyrr á árum hafði, eins og
allar aðrar slíkar sem á eftir komu,
sökkt þjóðinni í glórulaust skulda-
fen á skömmum tíma. Leit þetta
mjög illa út þangað tfi framsóknar-
mönnum og öðrum stuðnings-
mönnum ríkisstjómarinnar á
Austfjöröum hugkvæmdist að boöa
til fundar á Egtisstöðum. Mikfil
einhugur ríkti á fundinum og í lok
hans var gerð samþykkt sú sem
síðan er fræg orðin og til fyrir-
myndar tahn a.m.k. á Austfjörðum.
Var efni hennar stutt og laggott á
þá leið að skuldir ríkisins hefðu
ekki aukist. Þetta var sem sagt lýð-
ræðisleg ákvörðun og er ekki til
þess vitaö að henni hafi veriö
hnekkt.
En samþykktin í Alþýðusam-
bandi Austfjarða leynir á sér. Þótt
verkalýðsfélögin hafi skrúfað fyrir
aha raforku til utansveitarmanna
meö handauppréttingu er ekki þar
með sagt aö þeir geti ekki komið
sér upp svo sem eins og einu ál-
veri. Eins og áður er til vitnað seg-
ir í þessari þrauthugsuöu fundar-
samþykkt: „Orkan frá Fljótdals-
virkjun aðeins fyrir álver á Aust-
urlandi". í þessu felst auðvitað það
að Austfirðingar hafa einungis sht-
ið raforkusambandi við aðra lands-
hluta en eftir sem áður eiga þeir
Fljótsdalinn og geta virkjað þar
eins og þeim sýnist og reist álver
og stálver eftir því hvernig stemn-
ingin er á fundum í verkalýðsfélag-
inu. Þeir gætu kannski þurft að
hækka félagsgjöldin smávegis rétt
á meöan þeir eru að byggja og ef
það dugar ekki til þá safna þeir
bara skuldum. Skuldir eru nefni-
lega ekkert vandamál á AustQörð-
um. Ef þær keyra úr hófi er stutt
að fara tfi Egilsstaða og mun ekki
vefjast fyrir mönnum á svo sögu-
frægum fundarstað að gera um það
nýja Egilsstaðasamþykkt að þeir
skuldi ekki neitt.
Þegar Austfirðingar eru komnir
meö eigin orkuver og heimihsiðnað
úr áh og orðnir skuldlausir með
handauppréttingu er sjálfsagt að
halda áfram á sömu braut. Næst
því að slíta orkusambandi við aðra
menn hggur beint við að shta vega-
sambandi viö umheiminn og loka
hringveginum og shta svo stjóm-
málasambandi viö óviðkomandi
fólk fyrir fuht og allt. Mun þá lýð-
ræði blómgast á Austfjörðum sem
aldrei fyrr.
Dagfari