Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.1990, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 9. OKTÓBER 1990.
Fréttir
Skoðanakönnun DV um álið:
Tveir þriðju að
Ummæli
ffólks í
spurðra samþykkir
álsamningnum
Tveir af hverjum þremur lands-
mönnum, sam taka afstöðu, eru
fylgjandi samkomulaginu í álmálinu,
sem Jón Sigurðsson iðnaðarráðherra
hefur undirritað. Þetta kom fram í
skoðanakönnun sem DV gerði nú um
helgina.
Úrtakið í skoöanakönnuninni var
600 manns. Jafnt var skipt milli
kynja og jafnt milli Stór-Reykjavík-
ursvæðisins og landsbyggðarinnar.
Spurt var: Ertu fylgjandi eða and-
vígur því samkomulagi í álmálinu,
sem iðnaðarráöherra undirritaði á
fimmtudag?
Allir þekkja hinar miklu deilur um
álmálið og það, hvort Jón Sigurðsson
hafi haft heimild til undirritunar og
hversu góður eða vondur samning-
urinn sé.
Af öllu úrtakinu í könnuninni
sögðust 46,2 prósent vera fylgjandi
Tveir þriðju hlutar þjóðarinnar eru samþykkir undirritun álsamninganna samkvæmt skoðanakönnun DV.
DV-mynd BG
þessu samkomulagi í álmálinu.
25,3 prósent sögðust andvíg sam-
komulaginu. 25,8 prósent voru óá-
kveðnir, og 2,7 prósent vildu ekki
svara spurningunni.
Ef aðeins eru teknir þeir, sem tóku
afstöðu, reynast 64,6 prósent vera
fylgjandi samkomulaginu í álmálinu.
35,4eruandvígir. -HH
Niðurstöður skoðanakönnunarinnar urðu þessar:

Fylgjandi samkomulaginu 277 eða 46,2%
Andvígir 152 eða 25,3%
Óákveðnir 155 eða 25,8%
Svara ekki 16eða 2,7%
Afstaöan til
álverssamninganna
Andvígir
Fylgjandi
\
Kona 1 Reykjavík sagðist sam-
þykk staðarvalinu. Verksmiöj-
an mundi skapa atvinnu fyrir
Suðurnesjafólk. Önnur kvaðst
óánægð með þetta samkomu-
lag. Karl kvaðst ekki geta tekið
ákvörðun fyrr en orkuverðið
væri frágengið. Kona í Reykja-
vík kvað illa komið í álmálinu
þar sem álverið yrði ekki á
landsbyggðinni. Karl í Reykja-
vík sagðist 51 prósent fylgjandi
undirskrift Jóns Sigurðssonar.
Karl á Norðurlandi sagðist
treysta því að Jón gerði þetta
af viti. Karl á Norðurlandi
vestra sagði aö samningarnir
væru ekki nógu harðir. Karl á
Austurlandi sagði að iðnaðar-
ráðherra tæki of stórt upp í sig
og klyfi stjórnina. Karl á Aust-
urlandi kvaöst lifandi fegirrn að
álveriö færi ekki austur. Kona
í Grindavík sagði að álverið
gengi endanlega frá sjávarút-
veginum á Suðurnesjum. Kona
í Keflavík sagöi að Jón Sigurðs-
son væri hennar maður. Karl á
Akureyri sagði að staðsetning
álversins á Keilisnesi væri hár-
rétt frá þjóðhagslegu sjónar-
miði. Kona á Akureyri kvað ís-
lendinga hijóta að geta fundið
upp á einhverju betra en álveri.
Kona á Vesturlandi sagðist ekki
viJja hafa stóriðju í landinu.
Önnur sagðist vera byggða-
manneskja en ákvörðun Jóns
væri þó besti kosturinn. Kona
á Norðurlandi kvað ómögulegt
að hafa þetta allt á jarðskjálfta-
svæðinu fyrir sunnan. Karl á
Norðurlandi kvaðst á móti
skollaleiknum í álmálinu. Karl
í Reykjavík sagði að Davíð heíöi
vit fyrir liðinu í stóriðjumálun-
um.
-HH
í dag mælir Dagfari
Davíð á þing
Helgin kom sér vel fyrir Davíð
Oddsson. Þá gat hann loksins gefið
sér tima til að hugsa um það hvort
hann gæfi kost á sér í prófkosning-
ar Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík
fyrir komandi alþingiskosningar.
Menn hafa verið að spyrja hann í
þaula undanfarnar vikur hvort
hann yrði ekki með í prófkjörinu
en Davíð hefur hingað til sagt pass
á þeirri forsendu að hann hafi ekki
haft tíma til að hugsa máhð. Það
er mikið að gera á borgarskrifstof-
unum og í mörg horn að líta fyrir
borgarstjórann og jafn önnum kaf-
inn maöur og Davíð Oddsson hefur
engan tíma til að velta fyrir sér
jafn ómerkilegum málum og því
hvort hann vilji á þing. Það mætir
afgangi í vinnunni og þaö mætir
afgangi heima fyrir og það var ekki
fyrr en um helgina sem Davíð gat
leitt hugann aö þessu máh. Helgin
kom sér vel því þá gat Davíð loks
gert upp sinn hug og tilkynnt fram-
boö.
Dagfari er himinlifandi. Sjálf-
stæðisflokkurinn er eins og höfuð-
laus her í höfuðborginni þegar
kemur inn á alþingi og enda þótt
flokkurinn hafi fimm eða sex þing-
menn fyrir sem vilja gefa kost á sér
og enda þótt margt vahnkunnra
sæmdarmanna úr rööum yngri
manna í flokknum vilji taka það
að sér aö sitja á þingi fyrir flokk-
inn, þá jafnast enginn á við Davíð.
Hann er ómissandi maður. Davíð
gat þess sjálfur í samtölum sínum
við íjölmiðla að í rauninni gæti
enginn verið almennilegur borgar-
stjóri nema hann sæti áþingi. Þetta
sagði Bjarni Ben og þetta sagði
Gunnar Thor og maður er eiginlega
alveg hissa á því hvernig Davíð
hefur farið að því að stjórna borg-
inni fram að þessu án þess að sitja
á þingi.
Davíð segir að þetta sé gott fyrir
Reykjavík og það er líka gott fyrir
ríkið að hann setjist á þing. Ríki
og borg eru sífellt að rífast og tog-
ast á um málefni og fjármuni og
það er engum til góðs aö slík mál
séu í höndunum á óviðkomandi
þingmönnum og nú ætlar borgar-
stjórinn að bjarga þessum eilífðar-
deilumálum í eitt skipti fyrir öll
með því að setjast á þing. Þá ræður
hann í borginni og þá ræður hann
á þingi og þá þarf ekki lengur að
spyija ókunnuga og valdalausa al-
þingismenn um lausn á deilum
borgar og ríkis. Nú kemur Davíð
og heggur á hnútana og hefur þetta
allt saman í hendi sinni einn og sér.
Um það hvort Davíð verði ráð-
herra i nýrri ríkisstjórn, vill Davíð
sjálfur lítið segja og er hógværöin
uppmáluð. Þó er ljóst að það mundi
að sjálfsögðu styrkja borgartjórann
ef hann væri ráðherra auk borgar-
stjóraembættisins, því þá þarf
borgarstjórinn ekki að tala við ráð-
herrann og ráðherrann við borgar-
stjórann þegar þetta verður einn
og sami maðurinn. Öll mál verða
auðleystari fyrir vikið eins og alhr
sjá.
Davíð vill heldur ekki svara því
hvort hann verði forsætisráðherra
þegar þar að kemur, en það gefur
auðvitað augaleið með sömu rök-
semdafærslu og fyrr að það mundi
styrkja borgarstjórann í sessi ef
hann getur orðið forsætisráðherra
um leið. Það gengur ekki lengur
aö borgarstjórinn í Reykjavík sé
nánast valdalaus og með því aö
taka að sér að vera forsætisráö-
herra í framhjáhlaupi hefur borg-
arstjórinn í Reykjavík loksins náð
þeirri aðstöðu sem hæfir því emb-
ætti og þeim manni sem því gegnir.
Þess vegna er það ekkert spursmál
í huga Dagfara og fleiri stuðnings-
manna Davíös að hann á ekki að
skorast undan því að taka að sér
að vera forsætisráðherra eftir
kosningar. Reykvíkingar eiga
kröfu á því aö þeirra maður verði
forsætisráðherra, auk þess sem það
leysir öll ágreiningsmál milh ríkis
og borgar þegar einn og sami mað-
ur fer með málefni beggja. Þá verð-
ur landinu stýrt frá borgarstjóm-
arskrifstofunum og þá fer um leið
að vera óþarfi að kaha saman þing
og treysta á óviðkomandi þing-
menn sem ekki hafa vit á hagsmun-
um borgarinnar.
Aö öllu þessu samnanlögðu fer
ekki á mhli mála að Davíð hefur
tekið rétta ákvörðun fyrir sína
hönd og borgarinnar og áður en
yfir lýkur munu kosningar reynast
óþarfar, nema þá til þess eins aö
kjósa Davíð í þau embætti og þær
áhrifastööur sem eftir eru. Slíkar
kosningar eru tiltölulega auðveld-
ar fyrir almenning sem þarf þá
ekki lengur að velja á mhli fleiri
manna en Davíðs hér og Davíös
þar.
Dagfari