Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.1990, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 9. OKTÓBER 1990.
Spumingin
Spurt á 50 ára afmæli
Lennons:
Manstu eftir John Lennon?
Eyþór Borgþórsson, starfsm. Ríkis-
endurskoðunar: Já, já. Hann var frá-
bær tónlistarmaður.
Kristinn Bjarnason ríkisstarfsmað-
ur: Já, eðÚlega. En hann var alls
ekki einn af mínum uppáhaldstón-
Ustarmönnum.
Hrafnhildur Eiðsdóttir nemi: Já, ég
hafði og hef reyndar enn gaman af
því að hlusta á hann.
Laufey Elsa Þorsteinsdóttir húsmóð-
ir: Já, hvort ég man. Ég hélt svo mik-
ið upp á Bítlana en það var erfitt að
hætta að halda úpp á Cliff Richard.
Jenný Björgvinsdóttir ferðamaður:
Besti vinur minn í gegnum árin.
Daniela Björgvinsdóttir nemi: Já,
auðvitað. En sú spurning.
Lesendur
Fjármögnum frelsishermenn friðar og sátta:
Asmundur og Þörarinn til Persaflóa
Þórarinn V. Þórarinsson, framkvstj. VSÍ, og Ásmundur Stefánsson, forseti
ASÍ. - „Getur þjóðin leyft sér að einoka starfskrafta og sáttfýsi slíkra
manna," spyrja bréfritarar.
Hjördis Hjartardóttir og Salome
Kristinsdóttir skrifa:
Ekki undrar okkur jákvæð við-
brögð við bréfstúf okkar í DV á dög-
unum um farsæl störf forseta ASÍ,
Ásmundar Stefánssonar. - Þjóðin
vaknar senn til vitundar um gildi
sinna fremstu sona.
Getur íslenska þjóðin leyft sér þá
eigingirni að einoka starfskrafta og
sáttfýsi slíkra manna? Mörg dæmi
er um að þjóðir liðsinni hvor annarri
á neyðarstundum. Sem dæmi má
nefna aðstoð Bandaríkjanna við
Mið-Ameríku, aðstoð Rússa við Afg-
anistan og ekki síst aðstoð Dana við
ísland, Færeyjar og Grænland.
Þess vegna höfum við hugleitt hvað
lítil eyþjóð á noröurhjara, getur lagt
af mörkum til farsællar lausnar
þéssarar deilu, ekki síst til þess að
vernda þjóðarsáttina, sem nú steðjar
að vá og voði. - Hækkun bensínverðs
getur leitt til leiðréttingar á launum
og þá fyrst er voðinn vís. Slíka hugs-
un er ekki hægt að hugsa til enda!
Hvað yrði þá um sátt og samlyndi
manna og málleysingja í millum?
Öllum ætti að vera ljóst að það voru
farsæl störf og samhugur hins ástæla
forseta ASÍ, Asmundar Stefánssonar
og hins virta og skemmtilega fram-
kvæmdastjóra VSÍ, Þórarins Þórar-
inssonar, sem leiddu til sátta og sam-
lyndis íslensku þjóðarinnar, lands-
mönnum til heiUa og farsældar.
Hvað getum við lagt meira af mörk-
um í hinum aðsteðjandi alheims-
vanda en að fara fram á við fyrr-
greinda bestu syni þjóðarinnar,
„Hróa hött“ og „Litla Jón“ okkar
Islendinga, að þeir taki sér ferð á
hendur og sái fræi sáttar og samlynd-
is í kalt hjarta Saddams Husseins,
og komi ekki einungis á þjóðarsátt í
hans landi, heldur sátt og samlyndi
þjóða um heim allan? - Lágmarks-
krafa verður þó að vera sú að BHMR,
einkum kennarar sitji á strák sínum
svo að Ásmundi og Þórarni gæfist
tóm til að ljúka þessu verki.
Nú hefur ríkisstjórnin hugleittfjár-
hagsaðstoð til hernaðar vegna deil-
unnar við Persflóa. Við viljum
hvorki vopn né víg. Berum því klæði
á vopnin, ljármögnum ekki vopnaða
hermenn. - Fjármögnum frelsis-
hermenn friðar, vonar og sátta. Við
vitum að þjóðin leggur glöð sitt af
mörkum til að standa straum af
kostnaði við slíka sendiför enda
henni ætíð heiður, er ástælir forystu-
menn þjóðarinnar og tjölskyldur
þeirra gista í sölum erlendra kon-
unga og annarra höfðingja. - Bara
að BHMR-menn, aðallega kennarar,
slíðri sverð sín og taki í útrétta sátt-
arhönd þjóðarinnar og standi mark-
visst að þessu mikilvæga málefni.
Fordæmum vinnubrögð
Eggerts Haukdal
Haraldur Júlíusson og Snorri Þor- málefni í Vestúr-Landeyjum. flokksmönnum sínum friðarboð-
valdsson skrifa: Eggert Haukdal gerir mikið úr skap taka upp á því að níða niður
Að gefnu tilefni viljum við, full- því að H-Iistinn sé stöðugt með sveitunga sína lífs og hðna til að
trúar H-listans í hreppsnefnd Vest- kærur og árásir á sig. Við skorum vekja á sér athygli og koma sér á
ur-Landeyjahrepps, mótmæla á þingmanninn að upplýsa alþjóð framfæri viö fjölmiðla.
harðlega ummælum og árásum um hverjar þær eru. Við fordæmum slík vinnubrögö
Eggerts Haukdals, alþingismanns Það vekur athygli að þingmaður- og teljum þau ekki sæma oddvita
og oddvita, aö undanfbrnu í dreifi- inn skuli i upphafi prófkjorsbar- ogþmgmanm.
bréfum og fjölmiölum á menn og áttu og eftir að hafa sent sam-
Sambandið opnar hliðin
Arngrímur skrifar:
Nú gengur það glatt hjá SÍS. Það á
að opna hliðin, leggja af samvinnufé-
lagsformið, stofna hlutafélög um
rekstrareiningamar og hreiða út
faðminn mót öllum sem í hlað ríða
og bjóða þeim að kaupa hlutafé að
vild. - Eftir þetta mikla átak og trúar-
skipti á Sambandið að skapa sér
sögu, hvert félag með sínum hætti,
og vinna sér tilverurétt á þeim hluta-
bréfamarkaði sem hér er nú í upp-
siglingu. Þetta er haft eftir stjórnar-
formanni Sambandsins um þær
skipulagsbreytingar sem á döfinni
eru og eiga að breyta Sambandinu
úr samvinnuformi í óvininn sjálfan,
frjálshyggjuformið og sjálfstæð
hlutafélög.
Þetta verða þungbær skref fyrir
margan samvinnumanninn. En hvað
verður ekki að leggja á sig þegar
þetta er hið eina kórrétta svar við
kalli tímans og losna þannig við flest-
ar ef ekki allar hremmingar síðustu
ára. - En það eru ljón á veginum og
þau eru öll stór, svöng og gráðug.
Þau eru líka að opna hhðin hjá sér
og bjóða faðminn þeim sem eiga pen-
inga á lausu. Þetta eru hin fyrirtækin
sem ekki eru samvinnufyrirtæki,
heldur hlutafélög. - Þau eru að bjóöa
út hlutafé og það mikið.
Eitt þeirra er að bjóða út hlutafé
beinlínis í þeim tilgangi að greiða
niður skuldir sínar. Önnur eru ein-
faldlega að bjóða út hlutafé til að
geta haldið áfram rekstri, sum vegna
þess að þau sjá ekki fram á að geta
komist hjá gjaldþroti án hlutafjárút-
boðs og önnur tÚ að ná meiri mark-
Skrifstofubygging Sambandsins við Kirkjusand. -
Mörg Ijón fyrir utan hliðin?
DV-mynd Brynjar Gauti
aðsaðild sem er þó eina réttlætanlega
ástæðan.
En það er hætta á ferð. Hún er sú
að fólk hafi ekki meiri fjárráð í bili
og svo hitt að áhuginn minnki snar-
lega þegar flestöll fyrirtæki fara að
bjóða út hlutafé. Sannleikurinn er
nefnilega sá að fólk hér á landi, óvant
hlutafjármarkaði og transaksjónum
á verðbréfum, vill frekar eiga hluta-
bréf í litlum og vel stæðum fyrirtækj-
um en stórum og oft illa reknum fyr-
irtækjum sem ýmist böðlast um á
markaðinum eða eru nánast að fahi
komin vegna rekstrarörðugleika sem
svo á að lagfæra með söfnunarfé frá
fáfróðum almenningi. - En vonandi
kemst Sambandið út úr erfiðleikum
sínum þegar það hefur opnað hliðin
til fuhs og fjármunirnir streyma inn.
En þá er líka betra að sparifjáreig-
endur og aðrir fjármagnshafar þurfi
ekki að ganga upp í móti þegar þeir
streyma að hliðunum. Ég meina, að
hliðin séu höfð „á jafnsléttu".
Flugfargjöldin:
Viðbragða
erþörf
Þorsteinn Sigurðsson skrifar:
Ég ætla að byija að þakka þeim
Guðmundi Magnússyni og Sveini
Torfa Sveinssyni fyrir skrif um far-
gjaldamál Flugleiða og ósamræmi í
þjónustu á „Saga Class“ miðað við
önnur flugfélög sem bjóða sambæri-
legt farrými. - Einnig má fyllilega
taka undir gagnrýni E.A. sem skrifar
í Velvakanda Morgunblaðsins nýlega
um þreifingar Flugleiða við SAS um
eignaraðild hins síðarnefnda í ís-
lensku flugfélagi. - Þetta eru allt orð
í tíma töluð og einmitt núna þegar
svo virðist sem aðeins eitt íslenskt
flugfélag eigi að annast samkeppnis-
lausa þjónustu í utanlandsílugi
landsmanna.
Það eru þó flugfargjöldin th út-
landa, sérstaklega til Ameríku, sem
valda fólki hér ómældum kostnaði
umfram það sem aðrar þjóðir eiga
kost á og það þótt þeir fljúgi miklu
lengri leið vestur um haf. Sveinn
Torfi segir réttilega að Flugleiðir hf.
beiti sérstöku misrétti gagnvart ís-
lenskum almenningi. Ef það er svo
rétt í þokkabót, sem hann ýjar að,
að auglýsingar félagsins í íjölmiðlum
og greiðvikni um afslátt á farmiðum
fyrir blaða- og fréttamenn vegi það
þungt í hagsmunagæslu þessara að-
ila að þeir steinþegi fyrir vikið þá er
það hrein staðfesting á einu mesta
bananalýðveldi á norðurhveli jarðar.
Ég hefi hvergi heyrt um að fjölmiðl-
ar séu ekki himinlifandi að fá mál til
að upplýsa - nema þá hér á landi og
í þessu sérstaka tilfelli. Og ef far-
gjaldamisréttið gagnvart íslenskum
flugfarþegum, sem feröast til út-
landa, er ekki rannsóknar vert þá
veit ég ekki hvað er rannsóknar vert.
- í auglýsingunni sem fylgir með
skrifum Sveins Torfa Sveinssonar 1
DV, 2. þ.m., kemur það misrétti hvað
varðar íslendinga og útlendinga sem
fljúga milli Ameríku og Lúxemborg-
ar svo ljóslega fram að það beinlínis
æpir á rannsókn opinberra yfir-
valda. Úr því að Flugleiðir sjálfar
hafa ekki .frumk'væði að tafarlausri
leiðréttingu sem hefði að sjálfsögðu
fyrir löngu átt aö framkvæma.
Já... en ég nota nú
yfirleitt beltið!
KlX™'"