Dagblaðið Vísir - DV - 07.02.1992, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 7. FEBRÚAR 1992.
Spumingin
Eiga gamlar hefðir
rétt á sér?
(Spurt í MR)
Björg Jónsdóttir nemi: Hiklaust. Það
er mjög gaman að þeim.
Snjólaug Sveinsdóttir nemi: Já, þær
viðhalda ákveðnum anda og tiifinn-
ingu fyrir hinu foma.
Matthildur Sigurðardóttir nemi: Oft-
ast, þegar þær efla anda ákveðins
hóps en stundum era þær tóm della.
Halldór Skúlason nemi: Auðvitað, ég
er íhaldsmaður.
Reynir L. Guðmundsson nemi: Já,
auðvitað, hefðir eru hefðir.
Jóhann Jóhannsson nemi: Að sjálf-
sögðu en þær verða að breytast í takt
viö tímann.
Lesendur
Gervisnjór
í Bláfjöllum
Bréfritari leggur til að búinn verði til gervisnjór í Bláfjöllum.
Jón Jóhannesson skrifar:
í allri umræðunni um snjóleysið,
sem nú ríkir á flestum ef ekki öllum
skíðasvæöum landsins, hefur alveg
gleymst að benda á lausn vandans.
Það er nefnilega svo að veðurguðim-
ir láta ekki snjóa eftir pöntimum eða
bænum skíðaáhugamanna. Nei, eina
raunhæfa lausnin er að búa til
gervisnjó.
Ekki veit ég gjörla hvaö slíkt myndi
kosta en þjóð sem byggir ráðhús og
perlur, til hægri og vinstri, ætti ekki
að verða skotaskuld úr því að snara
fram þeim milljónum sem til verks-
ins þyrftu. Kostnaður vegna þessa
ætti ekki að þurfa að vera svo mikill
ef allir leggja hönd á plóginn og svo
er þetta nokkuð sem myndi skapa
skíðaaðstöðu árið um kring.
Fyrst í stað væri eðlilegast að skapa
þessa aðstöðu á suðvesturhominu,
þ.e.a.s. í Bláfjöllum. Og ef vel gengi
myndu Akureyringar, Isfirðingar og
aðrir fylgja í kjölfarið. Með tilkomu
gervisnjós þyrfti ekki lengur að hafa
áhyggjur af landsmótiun vegna snjó-
leysis og öll þessi dýru mannvirki í
Bláfjöllum og víðar stæðu ekki leng-
ur ónotuð lungann úr árinu.
En það era ekki bara innlendir
skíðamenn sem myndu njóta góðs
af. Ef af yrði væri hægt að auglýsa
skíðaferðir fyrir erlenda ferðamenn
áriö um kring og því næsta víst að
framkvæmdir sem þessar væru bún-
ar að borga sig upp á augabragði.
Með þessu væri verið að slá tvær
flugur í einu höggi: skapa heilsársað-
stöðu fyrir almenning í landinu og
gera ísland að enn meiri paradís fyr-
ir erlenda ferðamenn.
Þessi hugmynd er í raun ekki ný
af nálinni en einhverra hluta vegna
hefur farið htið fyrir henni í allri
umræðunni. Sjálfsagt finnst ein-
hverjum það fulllangt gengið að fara
að nýta gervisnjó hér á hjara veraldar
en staðreyndin er sú að snjórinn í
skíöabrekkum landsins er ekki nægj-
anlegur. Það er hka sjálfsagt að gefa
þessu gaum fyrst á annaö borð er ver-
ið að setja upp dýr mannvirki á áður-
nefndum stöðum. Mannvirkin eru
nefnilega ekki til þess að standa auð.
Sjálfur er ég mikill skíðaáhuga-
maður og það er bölvanlegt að vita
af skíðagræjunum ónotuðum úti í
bílskúr og svo hugsa miklu fleiri.
Þ.a.l. er réttmætt að allar hliðar
málsins verði skoðaðar og vonandi
að lausn finnst sem fyrst.
Vantar jákvæðar fréttir
J.M. skrifar:
Hlutverk fjölmiðlanna í nútíma-
þjóðfélagi er gríðarlega mikið og
áhrifin, sem þeir hafa, era meiri en
margan grunar. Sjónvarp, útvarp og
blöð era nokkuð sem fyrirfinnst á
hverju heimili og fiölskyldumeðlimir
nota þessa miðla frá morgni til
kvölds. Það er kveikt að morgni og
slökkt að kveldi og „inntekið rnagn"
frá fiölmiðlum á hvern einstakling
hlýtur að vera ótrúlega hátt. Að vísu
hef ég ekki handbærar töliu* í þessum
efnum en það væri gaman ef einhver
beitti sér fyrir rannsóknum á þessu
sviöi.
Þ.a.l. gefur það augaleið að fiöl-
miðlamir hafa geysileg áhrif á sálar-
lif fólks. Allt vonleysistal og barlóm-
ur, sem hefur tröllriðið öhum fiöl-
miðlum, hlýtur að þröngva sér inn í
heilabú móttakandans og draga úr
jákvæðni hans til samfélagsins. Nei-
kvæðar fréttir eru ekki til þess gerð-
ar að lyfta brúninni á fólki svo því
hlaupi kapp í kinn. Nei, þær draga
úr vhjastyrknum því sá sem tekur á
móti efni fiölmiðlanna fer að trúa því
smátt og smátt að aht tahð um von-
leysið eigi við rök að styðjast.
Þá kem ég aftur að mikilvægi fiöl-
miðlanna. Vegna áhrifamáttarins
verður líka að greina frá þessu já-
kvæða og í rauninni ætti að skikka
þá th að vera með fréttir í þá vera á
hveijum einasta degi. Mér vitanlega
hefur aldrei verið gerð um það ná-
kvæm skoðanakönnun hvað fólk vhl
fá í fréttum dagsins. Harmleikir og
gjaldþrot era vissulega fréttaefni en
ekki svo fram úr hófi að aht annað
gleymist.
Hérlendis og úti í heimi er fuht af
fólki sem lætur gott af sér leiða á
ýmsum sviðum en það fær ekki
mikla umfiöhun. Það er helst ef ein-
hver gerir óskunda aö rokið er upp
th handa og fóta og tekið viðtal. Þessa
jákvæðu þarf líka að tala við og fiaUa
um, ekki síst núna þegar búið er að
innprenta þjóðinni að aUt sé að fara
th fiandans.
Við að lesa blöð, horfa á sjónvarp
og hlusta á útvarp hef ég ennfremur
veitt því athygh að þessir punktar,
sem ég minntist á hér á undan, eiga
við um aha fiölmiðla. Enginn einn
sker sig úr og það er engu líkara en
þeir hermi hver eftir öðrum. Sá sem
breytti út af venjunni og færi að
sinna þessu jákvæða fengi öragglega
meiri athygh og er það ekki það sem
sóst er eftir.
Heimsmeistarakeppnin í handbolta
Karl Björnsson skrifar:
Nú virðist þaö loksins hggja fyrir
að ekkert verði af byggingu hand-
boltahaUar hérlendis vegna heims-
meistarakeppninnar 1995. Grænt Ijós
er komiö frá tækninefnd alþjóða
handknattleikssambandsins um að
Laugardalshöllin sé brúklegur
möguleiki í stöðunni. Frá þessu var
greint í fiölmiðliun og nú geta menn
andað léttar.
Bygging handboltahaUarinnar hér-
lendis er búin að vera slíkur skrípa-
leikur ráðamanna aö með ólíkindum
þykir og er þá mikið sagt. Mest var
Hringið í síma
63 27 00
milli kl. 14 og 16
-eða skriflð
Nafn osslmam. verður aó fylsja bréfum
Nú virðist Ijóst að ekki þarf að
byggja sérstaka handboltahöll ef
HM1995 verður haldin hér á landi.
rætt um Kópavog, þá Hafnarfiörð og
Reykjavík en í raun komu alhr stað-
ir th greina. Meira að segja kom th
greina að spha úrshtaleikinn í flug-
skýh suður í Keflavík.
En frá þessu öUu hefur nú verið
horfið og ef íslendingar halda keppn-
ina verður úrshtaleikurinn sphaður
í LaugardalshöU. Eina breytingin
verður sú að bætt verður við þúsund
sætiun eða svo og því ljóst að fiár-
austur í þessa keppni verður minni
en eUa og er það vel.
Aðalatriðiö í þessu öUu saman er
sú staðreynd að þaö era engir pen-
ingar th að reisa svona minnis-
merki. Það hefði svo sem verið htið
mál að taka erlent lán fyrir fram-
kvæmdunum en þau lán, eins og
önnur, þarf að borga th baka. Þrátt
fyrir að við áhtum okkur í fremstu
röð í handboltanum þá er enginn
grundvöUur fyrir svona vitleysu að
henda mörg hundrað mhljónum í
íþróttahús svo hægt sé að spha þar
eitt stykki úrshtaleik.
DV
Hvaðankom
Suðurnesjamaður hringdi:
Forystugrein í Timanum ný-
lega fiallaði um „sigurgöngu
auðsins" og þann auð sem klifað
er á að kominn sé frá Kananum
á Keflavikurflugvelh. Þeir Tíma-
menn ættu nú ekki að tala hátt
um auðsöfhun og fjármagnseig-
endur. - Þar er kastað steinum
úr glerhúsi.
Tíminn, og þó einkanlega
Framsóknarfiokkurinn, er ekki
hvítþvegjmi af fiármagnsbraski
með auðinn frá Keflavíkurflug-
velh. Hver man ekki ohumáhö
sáluga og fleiri? Við skulum
minnast þess, íslendingar, að vel-
megmún kom ekki th landsins
fyrr en með framkvæmdum áog
fyrir Kellavíkurflugvöll. Hehnar
hafa allir notið, jafht aðstandend-
ur Timans sem aðrir íslendingar.
Umgengiiiílðné
Tómas Zoega, framkvæmdastjóri
LR, skrifar:
Aö ómaklega gefhu thefni fær
undirritaður ekki orða bundist
vegna ummæla sem höfð erueftir
: Óttari Vngvasyni, sfiómarfor-
manni Alþýöuhúss Reykjavíkur
hf., í DV nýlega.
Leikfélag Reykjavíkur leigði
húseignina við Vonarstræti 3,
Iðnó, undir starísemi sína th júní-
loka 1989. Viðhald fasteignarinn-
ar var ekki í verkahring leigu-
taka. Leigusáhnn, eigandi fast-
eignarinnar, annaðist aht það
viðhald sem framkvæmt var þá
sem nú. Því tel ég augljóst aö
Óttar hafi misskihð þau ummæh
Þorgeirs Þorgeirssonar og ann-
arra hstamanna sem hann vitnar
th. Þar er ekki verið að svívirða
Leikfélag Reykjavíkur.
Leilcfélagsmenn bera mikla
umhyggju fyrir Iðnó af augljós-
um ástæðum og umgengust hana
aha tíð af nærgætni og virðingu.
Vona ég aö samstarfsmenn okkar
um langan aldur, starfsmenn
Iðnó, geti borið þvi vítni. Eigend-
um óska ég ahs hins besta og
vona að finnist fær leíð til endur-
reisnar hússins.
ÓdýrÓskastund
Guðríður Þorsteinsdðttir hringdi:
Mikið finnst mér hún ódýr,
Óskastundin þeirra á Stöð 2. Ég
hélt aö þeir staðir sem sjá um
þáttinn hverju sinni ættu að
leggja th skemmtiatriði en það
virðist vera öðru nær.
Aðkomnir skemmtikraftar era
í meirihluta og heimamenn siija
á hakanum. Þetta finnst mér
slæmt og meö sama áframhaldi
væri réttast aö skipta um nafn á
þættinum.
ÞakkirtilSjón-
varpsins
Egvil koraa á framfæri þakk-
læti th Sjónvarpsins fyrir þáttinn
„Fegurðin kostar sitt“ sem sýnd-
ur var sl. mánudag. Þama var á
ferð gagnleg umfiöhun um hluti
sem margir era forvitnir um og
óskuðu frekari upplýsinga um.
Sjómaður á Ísafirði hringdi:
Ég get ekki orða bundist eftir
að hafa ætlað að koma á fram-
feri kveðju í þættinum Landið
og miðin hjá Ríkisútvarpinu. Kft-
ir samtal við skiptiborðið varmér
gefið samband við karlmann sem
hreytti í mig ónotum og skehti
svo á. Þetta varverra en nokkurt ;
kjaftshögg og ég hef aldrei lent í
öðru eins.
Þátturinn Landið og miðin er
skemmtilegur og þulurinn stend-
ur fyrir sinu en aðrir starfsmenn
stofunarinnar þurfa að temja sér
aðra og betri framkomu við hlust-
endur.