Dagblaðið Vísir - DV - 25.05.1992, Qupperneq 4

4
MÁNUDAGUR 25. MAÍ 1992.
Fréttir
Hátt verð á veiðileyfum - erlendir veiðimenn fara frekar til Rússlands en íslands:
Oseld veiðileyf i fyrir
hundruð milljóna króna
- veiðileyfamarkaðurinn er að springa, segir formaður Landssambands stangaveiðifélaga
Það eru ekki nema nokkrir
klukkutímar þangað til laxveiðiám-
ar verða opnaðar fyrir veiðimönn-
um. Laxinn er á leiðinni eða mættur
en kreppa hefur verið í sölu veiöi-
leyfa og eru nú óseld veiðileyfi fyrir
100-120 milljónir. En veiðileyfamark-
aðurinn veltir á ári á milli 600 og 700
milijónum.
Veiðileyfi í veiðiánum hafa mikið
verið auglýst í vor og nú í byijun
sumars. Elstu menn rekur ekki
minni til að veiðileyfi hafi verið til í
veiðiám eins og Hítará, Straumfjarö-
ará, Laxá í Dölum og Laxá á Asum
á þessum tíma árs. En þau eru til
núna. Þaö er kreppa í veiðileyfasöl-
unni og á þetta sérstaklega við dýr-
ustu veiðiámar.
„Veiðileyfamarkaðurinn er að
springa, verð á veiðiieyfum er orðið
ailtof hátt, þetta hefur verið að geij-
ast í tvö ár. í fyrra fundum viö fyrir
tregðu í veiðleyfasölunni og núna er
þetta miklu, miklu verra,“ sagði
Grettir Gunnlaugsson, formaður
I^ndssambands Stangaveiðifélaga, í
gær.
„Það er greinilegt að við erum með
dýmstu veiðileyfi í heimi og útlend-
ingamir era að segja stopp í hópum.
Þeir borga ekki hærra verð og fara
því til Rússland. Þó aö veiðiámar séu
góðar geta leyfin ekki hækkað ár eft-
ir ár. Það gengur ekki lengur. Mark-
aöurinn hefur sagt stopp. Mér sýnist
fjöldi veiðimanna vera að fara í sil-
ungsveiðina og ódýra veiðiámar þar
sem hægt er að elda sjálfur. Fæðið
kostar orðið frá 7 til 9 þúsund fyrir
manninn í stóru veiðiánum. Þetta
gengur bara ekki lengur, þetta gekk
fyrir þremur, fjórum áram, ekki
núna,“ sagði Grettir ennfremur.
„Auðvitað er veröiö orðið alltof
hátt í veiöiánum, það sést best í Laxá
á Ásum,“ sagði Ámi Baldursson,
leigutaki Laxár í Kjós og einn af þeim
sem hafa selt útlendingum veiðileyfi
í ýmsar veiðiár hin síðari árin.
„Ég keypti fyrir útlendinga 20 daga
í fyrra en núna verða það 3 dagar í
sumar í Laxá á Ásum. Utlendingam-
ir borga bara ekki lengur þetta háa
verð. Þeir koma ekki í veiðiá eins og
Laxá á Ásum í viku eins og í fyrra.
Með leiösögumanni, fæði og gistingu
í viku var þetta á aðra milljón. Þeir
Veiðimenn eiga örugglega eftir að vippa mörgum löxum á land í sumar.
Laxveiðin hefst eftir viku í Laxá á Ásum, Norðurá og Þverá. Mikið er þó
óselt enn af veiðileyfum. Erlendir veiðimenn fara nú til laxveiða { Rúss-
landi frekar en á íslandi. DV-mynd JJR
láta ekki féfletta sig lengur, hingað
og ekki lengra, era þeirra orö þessa
dagana. Veiðin minnkar stórlega en
verðiö lækkar ekkert á veiðileyfun-
um,“ sagði Ámi í lokin.
„Lífið er allt með tilbrigðum og það
skiptast á skyn og skúrir í þessu eins
og öðra,“ sagöi Böðvar Sigvaldason
á Barði í Miðfirði, formaður Veiðifé-
lags Miðfjarðarár, í gær.
„Það verða færri útlendingar í Mið-
fjarðará í sumar en verið hefur. Það
er bara samdráttur í þjóðfélaginu og
líka úti í hinum stóra heimi. En þaö
er engin stórhætta á ferðum,“ sagði
Böðvar ennfremur.
„Þetta bjargast með útlendinga í
sumar en hvað gerist í haust, það
veit ég ekki, það verður líldega
sprenging og þaö stór,“ sagði einn
leigutaki veiðiár í gær.
Veiðimenn, sem DV ræddi við í
gær, sögðust margir halda að sér
höndum. Byijunin í laxveiðinni yrði
skoðuð og keypt veiðileyfi eftir því.
Þeir sögðu líka að veiðileyfi mættu
lækka verulega, þau væra of dýr.
-G.Bender
Þráinn Bertelson meðal kollega sinna á aðalfundi Rithöfundasambands
íslands á laugardaginn. DV-mynd S
Rithöfundasamband íslands:
Þráinn kosinn formaður
Á aöalfundi Rithöfundasambands
íslands, sem haldinn var á laugar-
daginn, var Þráinn Bertelsson kos-
inn formaður sambandsins en hann
var í kjöri ásamt Sigurði Pálssyni
sem hafði verið stfilt upp af fráfar-
andi stjórn.
Mikill fjöldi sótti aðalfundinn en
einnig hafði staðiö yfir kosning und-
anfarna daga og hafði þriöjungur af
rúmlega þrú hundrað félagsmönn-
um kosið utan kjörstaöar.
Aðspurður kvaðst Þráinn hafa allt
eins búist við að hann yrði kosinn.
„Það var búin aö vera ákveðin undir-
alda í sambandinu sem kvað á um
að það ættu að verða eðlfieg manna-
skipti en það er orðið mjög langt síð-
an kosningar hafa farið fram í Rit-
höfundasambandinu."
Aðeins var kosið um formann, aðr-
ir sem í stjóm vora kosnir vora sjálf-
kjömir. Um hvað væri framundan í
Rithöfundasambandinu sagði Þráinn
að það hefði komið fram í skýrslu
fráfarandi formanns að nokkur mál
lægju fyrir og hann hefði vitað af
þeim: „Ég kem til með að reyna að
vinna að málefnum sambandsins
eins vel og ég get og er glaður yfir
því trausti sem mér hefur verið sýnt
með kjöri mínu sem formanns."
-HK
Ástaratlot í þinglok
Dagfari vissi reyndar af afspum að
þingmennska er skemmtfiegt starf.
Bæði vegna þess að alltaf er nóg
af fólki sem sækist eftir þingsætum
og svo af hinu að þingmenn
skemmta sér hið besta yfir ræðum
hver annars og þó mest þegar þeir
tala sjálfir. Langflestum þing-
mönnum líður afar vel í ræðustóli
og enda þótt forsætisráöherra
kvarti undan málæði á alþingi er
þaö ekki vegna þess að þingmenn
séu að pirra forsætisráðherra held-
ur tfi að skemmta sjálfum sér.
Það kom því Dagfara gjörsamlega
á óvart hvað þingmenn kættust
mikið þegar þinginu var shtið i síð-
ustu viku. í því sambandi fór með-
fylgjandi mynd í Mogga ekki fram
hjá Dagfara. Þar má sjá þijá af
þingmönnum Sjálfstæðisflokksins
faðmast og kyssast í þinglok og
fjórði sjálfstæðismaðurinn, sjálfur
sjávarútvegsráðherra, á leiö í
faðmlögin.
Þessi mynd minnir mann á faðm-
lög knattspymumanna eftir að
hafa skorað mark. Það era trylling-
legustu fagnaðarlæti sem um getur
en nú er ljóst að þingmenn gera
betur í slíkum faðmlögum. Þeir
bókstaflega knúsa og kjassa hver
annan eins og þeir eigi lífið að leysa
og skiptir þar engu máli hvort um
er að ræða karla eöa konur. Af
myndinni má tfi dæmis sjá að þar
hafa tvær þingkonur íhaldsins fall-
ist í innfiegt faðmlag og era meira
en reiðubúnar tfi að bjóða karl-
þingmanninum í faöm sinn. Hann
virðist sjálfur vera í þann mund
að taka utan um konumar báöar
og getur ekki leynt tfihlökkun
sinni. Einlæg bros og ástúðlegt við-
mót era einkenni þessarar myndar
og fer ekki á milli mála að þetta er
mikil hamingjustund í lífi þing-
mannanna.
Nú kann einhver að spyija hvert
tilefnið sé. Að vísu er gaman að
vera laus úr prísundinni niður á
þingi og komast út á meðal almenn-
ings. En ekki vora þeir búnir aö
skora mark í þinginu og ekki hafa
kjósendur orðið varir við þessa
þingmenn á hðnum vetri eða afrek
þeirra. Kannske hefur þeim verið
haldið í gíshngu í þingflokknum og
era allshugar fegnir að vera lausir.
Kannske era þeir að fagna því að
þeir sluppu lifandi frá fyrsta heila
þingvetrinum. Kannske era þeir að
hrósa sigri í einhveiju leyndarmáh
sem enginn veit um. Hvað á maður
aö halda? Önnur eins gleði hefur
ekki brotist út síðan friði var lýst
yfir að lokinni síðustu heimsstyij-
öld. Ef frá era talin fagnaðarlætin
á Selfossi þegar Selfoss tapaði fyrir
FH í handboltanum!
Nú verður að játa að Dagfari
þekkir ekki þau sambönd og þau
tengsl sem myndast milh þing-
manna á löngum og erfisömum
fundum. Myndin getur þess vegna
verið prívatmál þeirra þriggja sem
á myndinni sjást, enda er fjórði
maðurinn, Þorsteinn Pálsson, hálf-
afskiptur og ahs ekki ljóst hvort
hann fær að vera með í faðmlag-
inu.
Þá getur þaö meira en verið aö
þingflokkur sjálfstæðismanna sé
svo hrútleiöinleg stofnun aö það
brjótist út fagnaðarlæti þegar þeim
samkomum lýkur. Og þingmenn
geti gefið ttifinningum sínum laus-
an tauminn þegar þeir þurfa ekki
lengur að vera með samanbitnar
varir og kokgleypa allar tfiskipan-
imar frá ráðherrunum sínum.
Þetta er vel hugsanlegt, enda verð-
ur ekki 1 fljótu bragði séð hvað er
svona sniðugt við það þegar alþingi
íslendinga er frestaö.
Áður fyrr vora þingmenn ábúð-
armikhr og alvöragefnir. Þegar
þinghaldi lauk tókust þeir þétt í
hendur og fóra hver tfi síns heima.
Þeir foðmuðust hvorki rié kysstust,
enda höfðu þeir ekki séð neina
knattspymukappleiki í sjónvarp-
inu og vissu ekki tfi að fólk faðmað-
ist nema þegar sorg eða gleði var
að yfirbuga það. Slíkar tilfinningar
tilheyrðu ekki þingshtum, enda
gengu menn tfi þeirrar vinnu eins
og aö hveiju öðra verki.
Nú hefur þetta greintiega breyst
tfi batnaðar að því leyti að þhig-
menn geta látið gleði sína í Ijós með
ástaratlotum og innfiegum faðm-
lögum þegar þeir komast í fri og
vissi þó enginn tfi annars en þing-
hald hefði verið með venjulegu
móti í vetur nema þá að því leyti
að sumir hafa þar talað meira held-
ur en aðrir. Ekki þó þeir sem sjást
á myndinni í Mogga og vera kann
að það sé tfiefhið. Þau þurftu ekki
að tala en lifðu þó þingið af. Það
er afrek út af fyrir sig.
Dagfari