Dagblaðið Vísir - DV - 08.01.1993, Blaðsíða 12

12
Spumingin
Ert þú sammála vali á
. íþróttamanni ársins?
Elías Snorrason pitsugerðarmaður:
Nei, ég var það ekki, ég hefði viljað
Sigrúnu Huld Hrafnsdóttur.
Ósk Sigurðardóttir nemi: Nei, það er
ég ekki, Sigrún Huid átti tvímæla-
laust að verða valin.
Bryndís Berghreinsdóttir, atvinnu-
laus: Nei, ég hefði valið Sigrúnu
Huld Hrafnsdóttur.
Þröstur Sverrisson nemi: Sigrún
Huld átti þennan titil skilinn.
Grétar Grétarsson nemi: Já, ég var
sammála valinu.
Björn Guðbjömsson tæknifræðingur:
Já, Sigurður Einarsson átti þetta
skiiið.
Lesendur
Færeyingar:
Traustir bandamenn
í þorskastríðum
Bréfritari fagnar því að Færeyingar fá úthlutun til veiða hér við land.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Talið er að þeir séu náskyldir þjóð
vorri enda er færeyskan ekki ósvip-
uð okkar tungu. Hérlendir útgerðar-
aðilar nutu Færeyinga á árunum
milli 1950 og 1965 - ef til vill lengur
- meö því að senda hingað vana sjó-
menn til starfa á skipum okkar þegar
erfiðlega gekk að manna þau hér
heima. Færeyingar voru einnig
traustir þegar við stóðum í landhelg-
isstríðum. Mörgum er það í fersku
minni þegar færeyskar húsmæður
blésu í herlúðra í Þórshöfn og gengu
fylktu hði niður að höfn er spurðist
að bresk freigáta af íslandsmiðum
hefði lagst þar að bryggju.
Herbragð húsmæðranna var
reyndar býsna snjallt. Tóku þær ein-
faldlega höndum saman og slógu
hring um bryggjupollana. Hindruðu
þær þannig að freigátumenn kæmu
endum í land. Og þama stóðu þær
blessaðar - eða uns „breska ljóniö“
lagði niður rófuna og hélt sneypt á
brott. - Á svipuðum nótum var
reyndar afstaða landstjórnar Fær-
eyja í málinu í hnotskum. - Á þess-
um ámm var blómlegt um að htast
á eyjunum.
Það er svo ekki fyrr en á allra síð-
ustu árum sem haha tekur undan
fæti hjá Færeyingum. Og ef marka
má fréttir, blasir þjóðargjaldþrot við
þeim í dag. Eins og alþjóð veit hafa
þessir vinir okkar, er búa suðaustur
af landinu, stundað hér veiðiskap
ahlengi. 1976 var þeim t.a.m. heimilt
að veiða hér 17000 tonn. Sautján
árum síðar er talan komin niður í 6
þúsund tonn.
íslenskir útgerðarmenn hafa ítrek-
aö farið fram á það við stjórnvöld að
þessar veiðiheimildir verði afnumd-
ar hið fyrsta í skjóh minnkandi afla
eigin skipa. Og vissulega eru þetta
rök í máhnu. Eg er þó þeirrar skoð-
unar að það sé siðferðhega rangt af
okkur ef við réttum ekki fram hjálp-
arhönd nú. Þaö segi ég af þeirri ein-
foldu ástæðu að þjóð, er styður aðra
þjóð, sem á í réttlætisbaráttu, og það
gegn ofurefh, líkt og gerðist í okkar
tilfelh á árum landhelgisbaráttunn-
ar, á hiklaust að njóta þess sama
þegar og ef að þrengir hjá henni. En
það tel ég vera í dæmi Færeyinga.
Það er vissulega gott að vera þakk-
látur. En þakklætið sýna menn þó
best með verkunum. Af verkunum
er einnig meira gagn fyrir hinn aðh-
ann. Ég styð því hæstvirtan sjávarút-
vegsráðherra okkar í máhnu. - Og
feginn verð ég ef Færeyingum hlotn-
ast þau 3000 tonn af karfa sem EB-
gleypunum er ætlað með EES-sam-
þykktinni.
Hef ur launafólk verið greiðslumetið?
L.I.S. skrifar:
Það nýjasta frá ríkisstjóminni er
það að færa skattana af fyrirtækjun-
um yfir á einstakhngana. Ég sem eig-
andi fyrirtækis í sjávarútvegi sé enga
ástæðu til þessara aðgerða - nema
þá fyrir fyrirtæki sem vita ekki hvað
þau eiga að gera við gróðann.
Þau fyrirtæki sem eru í erfiðleikum
og sýna tap hafa enga þörf fyrir þessa
lækkun því það er ekki enn byijað
að skattleggja taprekstur. Svo er það
einnig spuming sem ég held að fjár-
málaráðherra ætti að spyrja sig og
hún er þessi: Hefur launafóík í þessu
landi verið greiðslumetið? Getur það
tekið á sig þessar byrðar vel stæðu
fyrirtækjanna? - Ég svara neitandi
og bendi á atvinnuástandið sem er
hranið vegna löglegra okurlána pen-
ingastofnana.
Það er sem sé hægt að afskrifa mik-
inn hluta af þessum skattahækkunum
á launafólk og þar með að lækka
skattatekjur ríkisins. Hvaða hags-
muni er ríkið þá að vinna fyrir, aðra
en vel stæðra fyrirtækja? Hefur verið
tekið tilht til ungs fólks sem er búið
að fara í greiðslumat vegna íbúðar-
kaupa? - Þetta gerir það greiðslumat
sem nú er búið að gera ómérkmeð öhu.
Endirinn verður ahtaf sá sami
hvemig sem þetta skattamál er hugs-
að. - Almennt launafólk getur ekki
borið þessar byrðar fyrirtækja sem
vel við þær ráöa. En þetta er fólkiö
búið að kjósa yfir sig.
Ég bið fólk að minnast þess hvem-
ig núverandi forsætisráðherra hegð-
aði sér sem borgarstjóri. Ég á fyrst
og fremst við ráðhúsið, sem kostaði
yfir 6 þús. mihjónir, svo Perluna er
var byggð fyrir yfirdráttarheimhd
borgarinnar sem hún varð að skuld-
breyta í erlent lán að upphæð 3 þús.
mhljónir. - Nú sfjómar þessi maður
hehu landi og kirkjan er byijuð að
útdeila súpu og brauði til manna.
Tveir styðja EES dyggast
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
EES-simningurinn mætir mikilh
andstöðu á Alþingi. Ekki aðeins hjá
stjómarandstöðu heldur líka meðal
stjómarsinna. Jafnvel þeir þing-
menn sem styðja samninginn era
hálfvolgir - að tveimur undanskhd-
um - þeim Jóni Baldvin Hannibals-
syni og Bimi Bjamasyni. Báðir krefj-
| ast þess að samningurinn verði und-
irritaöur sem fyrst og vísa öhum
annmörkum hans á bug.
Athygli vekur að feður þessara
tveggja manna vom andvígir nánum
tengslum okkar við EB á sínum tíma.
Vitnað hefur verið í ummæh þessara
látnu manna sem sýna það ljóslega. Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra og Bjöm Bjarnason, alþm. og
- Getum er að því leitt að þeir Jón form. utanríkismálanefndar Alþingis. - Bréfritari telur þá ötulstu talsmenn
EES-samningsins á þingi.
DV áskilur
til að stytta aðsend
Baldvin og Bjöm æth sér stóran hlut
í Bmssel í fyllingu tímans. Forveri
Jóns Baldvins, Kjartan Jóhannsson,
er þar þegar fyrir.
Það er snjaht af þeim félögum, Jóni
og Bimi, að tryggja sér sess í Brussel
samhliða aðhd okkar að EES. Hætt
er við að kaldir vindar kunni að blása
um þá hér þegar EB-ríkin fara að
fiska í landhelginni og íbúar þeirra
flykkjast hingað í leit að atvinnu ef
eitthvað raknar úr hjá okkur.
FÖSTUDAGUR 8. JANÚAR 1993.
E.A., P.S., A.B. og K.H. skrifa:
Við eram yfir okkur hneykslað-
ir á vah „íþróttamanns ársins".
Þetta finnst okkur algjört virð-
ingarleysi við íþróttafólk, ekki
síst við Sigrúnu Huld sem vann
th 9 guhverðlauna. Enginn
íþróttamaður sló henni við. - Th-
nefiidur og valinn „íþróttamaöur
ársins" var í 5. sæti í spjótkasti á
ólympíuleikunum. - Ætium við
að sætta okkur við slíkan árang-
ur í framtíöinni við val íþrótta-
manns ársins?
Sigurður Árnason hringdi:
Með breyttum reglum um gjald-
eyrísviöskipti sýnist mér aö
menn gcti án nokkurra skhyrða
tekiö út gjaldeyri með nokkurra
daga millibhi og safnað sér ef
þeim býður svo við að horfa. -
Hingað th hefur þurft aö sýna
farmiða gegn gjaldeyrisaf-
greiðslu en þess þarf nú ekki
lengur. - Vilji ég hins vegar
kaupa gjaldeyri th að skipta á
honum og vita gagnslausum ís-
lenskum krónum er þaö ekki
leyfhegt. - Ferðamenn virðast því
í sérstöku uppáhaldi.
Sigfús skrifar:
A tímum spamaðar og sam-
dráttar hlýtur að vera keppikefh
fyrir þjóðina að hún hafa for-
dæmi um sparnaö og aðhalds-
semi. Þetta ætti að koma ofan frá
hkt og gerist með öðrum þjóðum.
Mér sýnist ráðherrarnir ekki
gefa slíkt fordæmi, utan hvað
sumir jæirra virðast síöur berast
á en aðrir. - Ráðamenn mættu að
skaðlausu að hafa í heiðri mál-
tækið „Enginn er keimdur þar
sem hann elcki kemur“ og eins
mætti takmarka umsvif bhaflota
þeirra - Þetta m.a. myndi auö-
velda samskipti viö þjóðina sem
finnur ekki þá leiðsögn og for-
dæmi sem henni eru svo brýn nu.
Enginkreppa,
ekkert kvabb
Páh ólafsson skrifar:
Hvað sannar betur en sú stað-
reynd að við íslendingar erum í
9. sæti hvað varðar mestu lífs-
gæði aö hér er engin kreppa? Hvi
ættu landsmenn þá að ganga um
í volæöi ogverameð sífellt kvabb
um betri kjör? - Er þetta okki
bara landlægt hér að vera sífellt
aðheimta eitthvað af ríkinu? Það
sér ekki á neinum hér aö hann
líði skort eða hafi ekki nóg til ahs.
Viö hefðum, íslendingar, ef eitt-
hvað er, bara gott af því að þola
dáhtið mótlæti sem ekki þætti þó
mótlæli neins staöar annars stað-
ar. - Okkur er t.d. ekki nokkur
vorkunn aö greiða þau erlendu
lán sem við höfúm tekiö til að
byggja upp þá velferð sem við
búum við.
Gróft pylsubrauð
íAuðbrekku
Sigurður hringdi:
I tilefni lesendabréfe í DV 4. jan.
þar sem kvartað er yfir því að
ekki fáist gróft pylsubrauð hjá
pylsusölunum, vh ég taka fram
að hjá mér i Söluskáianum í Auð-
brekku hef ég boðið viðskiptavin-
um mínum gróft og hvítt pylsu-
brauð jafnhhða um margra mán-
aðaskeið.
Ég hef einnig boðið viöskipta-
vinum upp á svokallaöar léttpyls-
ur frá SS síðan í nóvember á síð-
asta ári. Þannig hef ég reynt að
koma th móts viö alla viðskipta-
vdni mína með þeim hætti sem
ég hef heyrt óskir þeirra standi
th og mun svo verða áfram.