Dagblaðið Vísir - DV - 07.10.1993, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 7. OKTÓBER 1993
Spumingin
Fyigistu með einhverjum
íþróttum?
Anna Davíðsdóttir: Nei ég er leti-
haugur að upplagi.
Jóhanna Hjartardóttir: Mjög lítið.
Þórdís Friðfinnsdóttir: Já, aðallega
körfubolta.
Arnar Þór Bergþórsson: Já, fótbolta.
Aron Már Bergþórsson: Já, fótbolta.
Sigurður Guðmundsson. Já, öllu.
Lesendur
Hvað er til ráða
gegn agaleysi?
Er raunverulega annað viðhorf til þessara mála hér?
Guðjón Gíslason skrifar:
í ágætri grein í Morgunblaðinu eft-
ir Ingibjörgu Völu Kaldalóns og Þor-
stein Siglaugsson var m.a. fjallað um
nýja menntastefnu, námsmarkmið
og kröfur og skýrari uppeldis-
markmið. Ég staldraði lengst við þau
orð að margir grunnskólanemendur
teldu sjálfir agaleysi og skort á mark-
vissri kennslu vera alvarlegt vanda-
mál í skólunum. Þar var líka minnst
á þann þátt sem er mikið vandamál
og háir íslenskum nemendum og síð-
ar fullorðnu fólki hér - að það hefur
nær enga þjálfun í að tjá sig skýrt
jafnt í ræðu sem riti.
Og eins og segir í greininni, er hlut-
verk grunnskóla ekki aðeins að veita
þekkingu og þjálfun, heldur hefur
hann miklu uppeldishlutyerki að
gegna. Þessu sé varasamt að líta
framhjá þegar viö horfum á aukna
upplausn í samfélaginu, rótleysi
barna og unglinga og dvínandi virð-
ingu fyrir reglum samfélagsins og
almennu siðferði.
En nú vil ég bæta við þessa ágætu
grein frá eigin brjósti. - Eg tel þjóðfé-
lag - sem lætur það óátalið að ungt
fólk hafi engum skyldum að gegna
við land og þjóð - vera lítils virði.
Það er t.d. ekkert land í okkar heims-
hluta sem ekki skyldar unga menn
til starfa í ákveðinn tíma á ævinni.
Víðast hvar eru þetta nokkrir mán-
uðir en það veitir mönnum aðhald
og þjálfun og býr þá undir ábyrgð.
Auðvitaö verður aldrei öllum inn-
rætt ábyrgð en samt sem áður koma
flestir ungir menn í nágrannalönd-
um okkar betri menn frá herskyldu-
störfum heldur en þegar þeir hófu
þau. Auk þess sem í skólum þessara
landa er miklu meiri agi og betri
samskiptaregla en hér tíðkast. Ég er
ekki endilega aö fara fram á her-
skyldu í þessu fámenna þjóðfélagi -
þótt engum yrði meint af að kynnast
heimavarnarstörfum í raun í nokkra
mánuði. Hér mætti koma á skipu-
lagðri þegnskylduvinnu, t.d. í 8-10
mánuði á einhveiju æviskeiði ungs
fólks.
Hér er af nógu að taka; á ekki eftir
að ljúka vegakerfinu, þarf ekki að
taka til hendinni við umhverfismál
eða landvemd í formi uppgræðslu?
Væm hér vel skipulagðar vinnubúð-
ir með þjálfuðum og traustum leið-
beinendum er ég viss um að þessi
skylda yrði ekki þungbær nokkrum
manni. Greiða mætti hæfilega vasa-
peninga meðan á skyldustörfum
stæði og ódýrara væri með þessum
hætti að ljúka ýmsum verkefnum. -
Agaleysi er óumdeilanlega vandamál
íslenskra unghnga. Því veldur hins
vegar ábyrgðarleysi þings og stjórn-
valda að hér er ekki sama viðhorf til
þessara mála og í siðuðum löndum
sem við berum okkur þó saman við.
Áskorun til stjómvalda:
Bgi skal lengi lítils biðja
Hilmar Þorbjörnsson skrifar:
Eftir hveija helgi berast válegar
fréttir af vaxandi ofbeldi í miðborg
Reykjavíkur þar sem lesa má um svo
og svo marga aðila sem fluttir hafa
verið á slysadeild stórslasaðir. Ég er
þeirrar skoðunar að fæstir borg-
arbúa geri sér fulla grein fyrir því
ófremdarástandi sem ríkir í raun og
veru í miðborginni um helgar þar
sem þúsundir hópast saman meira
og minna drukknir.
Hér hefur verið að þróast um lang-
an tíma vandamál sem fyrr eða síöar
verður að taka á og um það eru flest-
ir sammála. Að mínu mati hefur lög-
reglan tekiö skynsamlega á þessu
stóra vandamáli fram að þessu og
má líkja aðferðum hennar við bið-
stööuaðgerðir, þar sem aðeins er tek-
ið á alvarlegri tilfehum. Ofbeldið
heldur samt sem áður áfram og til-
fellum íjölgar þar sem ungt fólk verð-
ur fyrir alvarlegum áverkum.
Áverkum sem því miður leiða til
varanlegra örkumla og í enn alvar-
legri tilfellum til dauða.
Það er augljóst að frekari aðgerða
er þörf ef stöðva á þennan ófógnuð,
og stjómvöld verða að taka höndum
saman með lögreglu til að leysa
vandann. Það er löngu vitað að það
eru fáir ofbeldismenn í þessum stóra
hópi sem vandræðunum valda. Þá
þarf að stöðva með öllum ráðum og
þá kemur til kasta stjómvalda og
dómstóla. Hér má ekki bíða lengur,
menn verða að sameinast í aðgerðir
sem duga. Hér þurfa allir að taka
höndum saman með lögreglu og
stjórnvöldum og hreinsa miðborgina
af þessum ófognuði. - Um þetta stóra
vandamál er búið að tala allt of lengi,
nú er kominn tími til aðgerða.
Á að hlíta Rússum í Smugumálinu?
Jónas Jónsson skrifar:
í ferð sjávarútvegsráðherra til
Rússlands nýlega var honum gerð
grein fyrir því að við yrðum að hætta
öllum veiðum í Smugunni svoköll-
uðu, sem er hafsvæði utan lögsögu
Rússa jafnt sem annarra. Þetta gerðu
þeir ráðherra okkar ljóst á fyrsta
degi heimsóknar hans, svo mikið lá
Rússum á að sýna mátt sinn. Þaö
má virða þeim það til vorkunnar að
þeir stóðu í ströngu við að bæla nið-
ur óróaöflin frá kommúnistatímabil-
inu svo að ekki yrði úr algjör borg-
arastyijöld.
Ég tel það engu að síður óhæfu af
Rússum að setja slíka hótun fram við
okkur íslendinga. Ég get ekki séð að
Hringið í
sima
millikl. 14 og 16
~eða skrifíð
Niifn <>g sírnanr. vctðnr art lylgja brílum
við þurfum aö hlíta neinum reglum
sem settar eru fram í Rússlandi,
hvort sem þær varða sjávarútveg
okkar eða annað.
Leyfum við ekki löndun á flski úr
rússneskum togurum sem ekki eru
aufúsugestir annars staðar? Ég er
sammála Kristjáni Ragnarssyni hjá
LÍÚ að það sé ekki okkur til fram-
dráttar að fara eftir skilaboðunum
frá Moskvu í Smugumálinu.
Mest er um vert að halda höfði í
samskiptum okkar viö Rússa og hopa
hvergi í Smugumálinu. Samkomulag
um eftirlit með smáfiskaveiðum á
svæðinu á að nægja. Við eigum ekki
að kaupa fisk í misjöfnu ástandi úr
rússneskum togurum, heldur eiga
íslensku skipin að landa þeim afla
hér heima sem þama veiðist.
Helga skrifar:
Það er ekkert grín að búa við
núverandi ástand. Uppsagnir
fólks víðs vegar um land i öllum
greinum atvinnulífsins þýðir
varla annað en það að þjóðfélagið
sé nánast að velta um koll. - Hvaö
verður til bjargar? Er nokkuð
annað framundan en að leita
ásjár undir öðrum þjóöfána og
öðrum stjórnendum?
Heimavamarlið
gegn miðbæjar-
vanda
Hrefna Pétursd. hringdi:
Hér er tillaga varðandi hinn
ógnvæglega vanda sem þróast
hefur i miðborg Reykjavikur um
helgar. - Væri ekki kjörið að feð-
ur þessara barna sem mest sækja
í miðbæinn um helgar og feður
annarra barna fæm í miðbæinn
um helgar og reyndu að sporna
gegn þessu ofbeldi? Á þetta mætti
líta sem eins konar heimavarn-
arlið. Önnur tillaga: Beita á harð-
ara eftirliti við komu farþega til
landsins, t.d. með því að nota hina
svokölluðu hasshunda við leit hjá
hverjum farþega sem kemur til
landsins, Hvort tveggja eru fyrh-
byggjandi og raunhæfar aðgerðir.
Munalán
J.S. skrifar:
Menn skyldu athuga vel skil-
málana á munalánum hjá fyrir-
tækinu Féfangi hf. Þar gilda allt
aðrir skilmálar en á venjulegum
bankalánum. Sé ekki greitt af
láninu á gjalddaga kemur á það
360 kr. ítrekunargjald sjö dögum
síðar. Þarrn 21. sama mánaöar
leggst enn 460 kr. ítrekunargjald
á upphæðina. Um mánaðamót
kemur enn eitt ítrekunargjaldið,
540 krónur. Þetta eru samtals
1360 krónur innan mánaðar sem
fyrirtækið rukkar í innheimtu-
gjöld af einu litlu láni þar sem
afborgunin er innan við 10 þús.
kr. Þarna gilda þvi allt aörar og
miklu stífari reglur en hjá bönk-
unum sem láta duga að leggja á
dráttarvexti, a.m.k, íyrsta mán-
uðinn. - Það er fyllsta ástæða til
að hvetja fólk til að kynna sér
innheimtufyrirkomulag á muna-
lánunum.
Dýrarkerrurog
barnavagnar
Nanna skrifar:
Mér finnst ótrúlega dýrt aö
kaupa nauðsynlegustu hluti fyrir
ungböm. Ég var t.d. að leita að
heppilegri kerru fyrir barn mitt
og sá aúglýsta eina tegund sem
mér leist vel á. Hún kostaöi þó á
fullu veröí talsvert yflr 20 þúsund
krónur en meö svokölluðum af-
slætti rúmar 18 þúsund. - Þetta
nær auövitað ekki nokkurri átt.
Þetta er þó ekki nema einfóld
kerra úr járni og með þunnum
botni og hlíf. Svona kerrur sá ég
í Ameríku fyrr á áiinu og kostuðu
rúma 120 dollara. Ég hefði betur
keypt kerruna þá en hér er verð-
lagið á bamavörum hrein óhæfa.
Hvimleiðar leiðrétl-
Sæmundur hringdi:
Það er hvimleitt að sjá og lesa
leiðréttingar í Morgunblaðinu
nánast dag hvern á síöunni sem
lesendur blaðsins hafa aðgang aö.
Þetta eru leiöréttingar, állt frá
röngum mannanöfnum til venju-
legra prentvillna í texta sem að
öllu jöfnu ætti að vera búið að
leiðrétta af blaðamönnum og
próforkalesurum - nema blaðið
hafi enga prófarkaiesara. En þá
eru vinnubrögð blaðamanna
blaðsins heldur ekki nógu vönd-
uð.