Dagur - 10.05.1985, Blaðsíða 11

10. maí 1985 - DAGUR — 11
„Nei, ég held að það sé ekki.
Fólk myndar sér sínar eigin
skoðanir og það er best þannig,
að hafa sitt lítið af hverju.
Ég held að stjórnmálaflokk-
arnir séu orðnir allt of margir, við
erum svo fáar hræður íslending-
ar. Það er hálfkindarlegt að vera
að bítast um t.d. frambjóðendur
hér í kjördæminu, þetta eru allt
sömu málin sem þessir menn eru
að berjast fyrir. Ef við hefðum
færri flokka þá myndu þeir nýtast
betur. Annars hef ég ekki vit á
pólitík. Og það kemur engum við
hvað ég kýs. Ég tel að ég komi
mínu til leiðar með mínu atkvæði
og þar við situr. Mér leiðist
óþarfa þras og pólitík er ekki til
umræðu innan fjölskyldunnar.
Ég kem úr sannkristinni sjálf-
stæðisfjölskyldu og giftist inn í
rótgróna framsóknarætt og sjálf-
sagt halda þau sitt á hvað að ég
kjósi Framsókn og Sjálfstæðis-
flokkinn og mér finnst það
ágætt.“
- Hefurðu eitthvað tekið þátt
í jafnréttisbaráttu og kvenna-
pólitík?
„Nei, það hef ég ekki gert. Ég
er ekki mikið í félagsmálum að
öðru leyti en því að ég syng með
Samkórnum Þristi og þykir það
óskaplega gaman. Ég vil heldur
starfa af alefli að því sem ég er að
gera en vasast í öllu. Það er betra
að bauka í fáu og reyna að gera
það skár.
En í sambandi við jafnréttis-
baráttu og annað slíkt þá veit ég
ekki betur en að ég standi full-
komlega jafnfætis mínum manni.
Það er minn hagur jafnt sem hans
að búskapurinn gangi vel og mér
hefur aldrei fundist að ég sé neitt
kúguð þó ég sé kona. Ég veit að
sumar konur eru eins og mýs
undir fjalaketti, en geta þær
kannski ekki bara sjálfum sér um
kennt að láta fara svona með sig.
Það er hins vegar ekki laun-
ungarmál að kvenfélögin hafa
víða látið gott af sér leiða og ég
man eftir því að kvenfélagasam-
bandið hér beitti sér fyrir því að
konurnar héðan úr sveitinni geta
nú komið með ungbörn í skoðun
inn á Heilsuverndarstöð og það
er alveg skínandi gott.“
Áður en ég kvaddi gengum við
niður í fjós og heilsuðum upp á
kýrnar auk þess sem við litum á
lamb sem fæðst hafði um morg-
uninn. Þá var ekkert annað eftir
en þakka góðar móttökur og
keyra í bæinn. Á heimleiðinni
síðasta lag fyrir fréttir, Vor og
haust. Einhver sat einn í bleikum
bjarkarlundi og það var lækjar-
niður og lóukvak. - mþþ
„Ég er alveg glæný.“ Þetta lamb sem Valgerður húsfreyja á Rifkelsstöðum heldur hér á í fanginu var nýfætt, en
engu að síður sprækt mjög. Móðurinni líkaði ekki alls kostar að Valgerður væri að kjassa lambið, svo það var látið
laust.
um við tali okkar að skólakerf-
inu.
„Skólakerfið er hugsað sem
barnfóstra fyrir útivinnandi fólk
í bæjunum, við þurfum ekki á
slíku að halda. Jú, jú, það verða
allir að læra og vera í skóla, en
mér finnst hæpið þegar verið er
að tala um að lengja skólaárið og
skólaskylduna. Börn hafa gott af
því að vera hluta úr degi í skólan-
um, eri öllu má ofgera. Ég man
þegar ég var í barnaskóla, þá fór-
um við annan hvern dag í skól-
ann og fórum yfir sama námsefni
og aðrir. Ég held því svo sem
ekkert fram að við höfum staðið
okkur afburðavel í gagnfræða- og
menntaskólum, en það er samt
mesta furða hvað fólk hefur
spjarað sig. Skólinn hér, Lauga-
landsskóli er góður skóli. Þessi
stærð af skóla er mjög ákjósan-
leg. Þetta er draumaskóli að því
leytinu til. Það eru yfirleitt 8-10
börn í hverjum árgangi og þá er
hægt að sinna hverjum og einum
mun betur en ef börnin eru 20-30
í bekk. Þau hljóta líka að fá betri
kennslu þegar þau eru svona fá.
Skólinn er frjálslegur, börnum er
boðið upp á valtíma, þ.e. þau
geta valið í hvaða röð þau taka
ákveðið námsefni og þau eru lát-
in bera ábyrgð á sér sjálf. Þau
verða að skila verkefnum sínum
þó svo þau velji um í hvaða röð
þau taka þau. Með þessu rækta
þau með sér ábyrgðartilfinningu
og ég held að heilt yfir hafi þetta
gefist vel. Það eru að vísu til ein-
staklingar sem ekki þola svona
kerfi, en ég held að ef þetta er við
lýði frá byrjun þá læri þau og hafi
gott af þessu.“
- Þú hefur eitthvað fengist við
kennslu, Valgerður?
„Ég er varaskeifa, í vetur
kenndi ég íslensku. Það er gott
að grípa í þetta starf, en ég
myndi ekki vilja leggja það fyrir
mig. Þetta er afskaplega slítandi.
Ég dáist að því fólki sem verið
hefur við kennslu ár eftir ár og
lætur ekki bugast. Það hlýtur að
hafa taugar úr einhverju öðru en
ég hef.
í fyrra kenndi ég 8 ára
krökkum. Mér finnst meira gam-
an að kenna þessum litlu. Maður
nær betra sambandi við þau.
Þessi eldri eru lífsreyndari og
stundum dálítið kjaftfor. Og
sambandið við þau er allt öðru-
vísi.“
Leiðist óþarfa þras
- Hvernig er með pólitíkina í
sveitinni, allir framsóknarmenn?
þegar við vorum að fara frá
Reykjavík: Það er alveg maka-
laust hvað mikið af ágætis fólki
getur búið á þessum eymdar-
stað!“
Mjólkað
á aðfangadagskvöld
- Hvað um togstreituna á milli
höfuðborgarsvæðisins og lands-
byggðarinnar?
„Fyrir, ja, tuttugu, þrjátíu
árum þá áttu höfuðborgarbúar
flestir hverjir einhver tengsl við
landsbyggðina en nú er svo kom-
ið að það er sægur af fólki sem
enga ættingja á aðra en á mal-
bikssvæðinu. Þetta fólk er komið
úr tengslum við uppruna sinn og
það leggur ekki leið sína út á
landsbyggðina, það fer frekar til
útlanda og þekkir kannski betur
til erlendis en úti í sveitum
landsins. Þetta fólk vantar upp-
lýsingar um það sem er að gerast
út til sveita, það kynnir sér málin
ekki áður en það fer að láta
gamminn geysa. Það les greinar í
blöðum um hvernig landsbyggðin
rænir höfuðborgarsvæðið, mér
finnst það sárgrætilegt hvernig
fólk Iætur mata sig á alls konar
hlutum sem engin rök eiga við að
styðjast og enn verra er þegar
fólk fer að stinga niður penna og
skrifa um þessi mál, margir af al-
gjörri vanþekkingu.“
- Hvað á að gera?
„Senda þetta fólk í sveit. Eða
þá á sjó. Það eru fá börnin sem
komast í sveit nú orðið. En ég
held að þau sem kynnast sveita-
störfum sjái hlutina í öðru ljósi
en þeir sem aldrei fara í sveit.“
- Eru bændur ríkir?
„Það er stundum talað um að
bændur eigi nóga peninga og það
getur svo sem vel verið að það
séu til vel stæðir bændur. En það
verður að athuga það að bændur
vinna afskaplega mikið, fólk
tekur það yfirleitt ekki með í
reikninginn. Það þarf að mjólka
á aðfangadagskvöld, rétt eins og
önnur kvöld. Við setjumst ekki
niður við steikina kl. 6 á aðfanga-
dagskvöld. Nei, ég held að þeir
séu fleiri bændurnir sem ekki
hafa úr miklu að moða.“
- Þið eruð hér með kúabú,
hvað eruð þið með margar kýr?
„Við erum með rúmlega fjöru-
tíu kýr.“
- Ferðu í fjós?
„Já, ég fer í fjós og fyrst við
vorum að tala um aðfangadags-
kvöld áðan, þá skal ég segja þér
sögu frá síðasta aðfangadags-
kvöldi. Ég greip með mér útvarp
í fjósið og við hlustuðum á jóla-
messuna þar og það er ekki síður
hátíðlegt að hlusta á jólamessuna
í fjósinu en heima í stofu. Kýrnar
höfðu lítið til málanna að leggja,
virtust ekki hlusta á boðskapinn,
en kötturinn aftur á móti stökk
að útvarpstækinu og skoðaði það
í krók og kring, en sneri svo í það
rassinum og sýndi jólasálmunum
lítilsvirðingu!"
Öllu má ofgera
í tilefni af því að börnin voru að
hætta í skólanum nýlega, beind-