Dagur - 23.12.1986, Blaðsíða 11

23. desember 1986 - DAGUR - 11
» skyldi taka upp því þá verður örugglega skroppið og teknar nokkrar holur. Og auð-
ga.
Hreinn Óskarsson:
„Skemmtilegur
náungi“
„Ég er búinn að þekkja
Marra síðan hann var strákur
og mér hefur alltaf líkað mjög
vel við hann,“ sagði Hreinn
Óskarsson forstöðumaður
íþróttavallarins og íþrótta-
skemmunnar á Akureyri er
við spurðum hann um álit
hans á Marra.
„Hann er ákaflega skemmti-
legur náungi, kátur og hress og
eftir því vinsæll. f>á veit ég fyrir
víst að hann vill hvers manns
vanda leysa sem hann getur í
gegn um starf sitt.
Ég er búinn að fylgjast lengi
með honum á æfingum í
Iþróttaskemmunni og keppnis-
skapið er í lagi. Hann á það til
að reiðast þegar illa gengur á
æfingum og lætur þá menn
heyra það. En þegar inn í bún-
ingsklefann er komið er allt
gleymt og bara hlegið að öllu
Hreinn Oskarsson.
saman og Marri hlær ákaflega
háum og skemmtilegum hlátri.
Það er óhætt að segja að hann
sé skemmtilegur félagi, enda er
hann vinmargur og maður sem
menn vilja hafa með í leik,"
sagði Hreinn Óskarsson.
ég mæti fyrstur manna hjá David
Barnwell golfkennara þegar hann
kemur í febrúar. Það er alveg
ómetanlegt að fá svona kennslu
og sennilega hefði ég gefist upp
ef ég hefði ekki notið handleiðslu
hans.“
„Tillitssemi áberandi“
- Nú ert þú gamall íþrótta-
maður sem hefur keppt í flokka-
íþróttum. Hvernig finnst þér að
vera í golfklúbbi og keppa við
fólk á öllum aldri af báðum kynj-
um en ekki við karlmenn jafn-
aldra þína eingöngu eins og í
knattspyrnunni?
„Allar íþróttir sameina þá sem
þær stunda. Mér finnst ekkert
einkennilegt að keppa við fólk á
öllum aldri. Hins vegar finnst
mér það einkenna golfið hvað
það laðar fram mikla kurteisi hjá
fólki. Ýmislegt annað er áber-
andi á golfvelli eins og tillitssemi,
enda strangar reglur þar um. Þó
það komi þessu máli ekki beint
við, þá reyni ég að fara ekki
öðruvísi á golfvöllinn en nýrak-
aður og nýþveginn, þetta tilheyr-
ir að mínu mati og sýnir hversu
óútreiknanleg íþrótt golfið er.“
- En það eru fleiri boltar til en
golfboltar og Marri var ekki hár í
loftinu þegar hann hóf að trítla á
eftir fótbolta í Fjólugötunni á
Oddeyri.
„Nei maður byrjaði strax að
sparka þegar maður var smápolli
og fótboltinn átti allan hug
manns. Annars fór það nú þannig
hjá mér að ég fór ungur að vinna,
ég varð sendill hjá Kaupfélagi
verkamanna þegar ég var 11 ára
og var í því starfi í 5 ár. Þetta
þýddi auðvitað að ég gat ekki
verið í fótboltanum á daginn með
strákunum, bara á kvöldin. En ég
hélt áfram af krafti og var ekki
nema 15 ára þegar ég var farinn
að keppa með meistaraflokki
Þórs. Svo tók ÍBA-liðið við og ég
spilaði með því.
„Myndi stefna á
atvinnumennsku“
Þegar ég var rúmlega tvítugur
hætti ég hins vegar alveg vegna
meiðsla og fór ekki í fótboltann
aftur fyrr en ég var um þrítugt.
Þá var þetta nú ekki eins mikil
alvara en skemmtilegur félags-
skapur við marga stráka sem
maður var búinn að þekkja lengi.
Síðan er þetta búið að vera á
hverju ári, ég er í skalltennis,
innanhússknattspyrnu og í um 20
ár hefur aldrei liðið sú vika að
maður hafi ekki sparkað bolta
eða skallað. Það tekur sjálfsagt
enda og þá er ekki ónýtt að hafa
golfið næstu áratugina.“
- Það er greinilegt að þú sérð
ekki eftir þeim tíma sem hefur
farið í íþróttirnar. Myndir þú
fara eins að ef þú værir orðinn 10
ára aftur og gætir lifað upp á
nýtt?
„Alveg örugglega. Ég sé mest
eftir því í dag að hafa ekki tekið
þetta með meiri krafti og vildi
óska þess að ég gæti lifað þetta
upp aftur. Ef ég væri 10 ára í dag
þá myndi ég setja stefnuna
ákveðið á atvinnumennsku í
knattspyrnu, það er alveg
pottþétt. Breytingin sem hefur
orðið á allri aðstöðu er alveg
ólýsanleg. Þegar ég var 10 var
ekki til neitt til neins og manni
datt ekki í hug að hlaupa til
pabba ef eitthvað vantaði.
Mér er það afar minnisstætt
þegar ég átti að keppa í fyrsta
skipti í fótbolta í 4. flokki. Þá átti
ég ekki fótboltaskó en pabbi
kunningja míns í næsta húsi átti
svoleiðis skó og lánaði mér. Ég
mætti svo í skónum sent voru
skiljanlega allt of stórir. En mót-
tökurnar voru ekki glæsilegar,
það var hlegið að mér í allt of
stórum skónum og í stað þess að
keppa fékk ég ekki að vera með
og fór skælandi heim. Pabbi var
úti á lóð þegar ég kom heim og ég
sagði honum hvað hafði gerst.
Hann sagði að ég yrði þá bara að
tkur ÍBA í knattspyrnu 1953. Marri er fjórði frá hægri en myndin var tekin er gengið var til leiks gegn Val.
Ámi Jónsson:
„Leggur sig
allan fram“
„Marri er einn af þessum
toppmönnum sent mætti vera
meira til af,“ segir Árni Jóns-
son framkvæmdastjóri Golf-
klúbbs Akureyrar, en Árni er
búinn að þekkja Marra lengi.
„Hann er einn af þeim mönn-
um sem taka hverju starfi sem
þeir ganga að með eldlegum
áhuga og leysir þau í samræmi
við það. Á golfvellinum er hann
ákaflega skemmtilegur félagi,
hann er í golfinu af lífi og sál og
gefur sig allan í það að ná ár-
angri. Hann er því ákaflega
skemmtilegur félagi og það er
mjög skemmtilegt að spila golf
með honum. Þeir eru ekki
margir sern leggja sig jafn mikið
Árni Jónsson.
frant og Marri og það er ljóst að
hann hefur ákaflega gaman af
því að spila golf,“ sagði Árni.