Dagur - 17.09.1988, Blaðsíða 10
10 - DAGUR - 17. september 1988
17. september 1988 - DAGUR - 11
Jörundur
Guðmundsson
skemmtikraftur í
helgarviðtali
Jörundur Guðmundsson ásamt konu sinni Guðrúnu Kolbcinsdóttur.
„Hefekki mikla trúáís-
lenskum stjómmálamönnum “
J
örund Guðmundsson skemmtikraft þekkja
flestir landsmenn. Hann hefur verið í fremstu
röð skemmtikrafta síðustu 20 árin og jafnan
vakið mikla athygli fyrir túlkun sína á stjórn-
málamönnum landsins og eins í hinum ýmsu
kabarettum. Allra síðustu ár hefur farið
minna fyrir Jörundi á sviðinu en þess í stað hefur hann látið
meira að sér kveða á öðrum sviðum, eins og t.d. í útvarpi og
sjónvarpi. Þá hefur hann verið umboðsmaður þeirra sirkus-
hópa sem komið hafa hingað til lands á undanförnum árum.
Jörundur sem starfar um þessar mundir hjá innanlandsdeild
Arnarflugs, var á ferð á Akureyri fyrir skömmu með Circus
de Espana og þá náði blaðamaður Dags að plata hann í helg-
arviðtal.
„Ég er nú fæddur og uppaiinn
á Akureyri og bjó hér til 18 ára
aldurs. Eg fæddist í Oddeyrar-
götu 12 og bjó þar fyrstu 5 eða 6
árin. Þá flutti fjölskyldan niður í
Eyrarveg 17 þar sem móðir mín
býr enn og þar var ég þar til ég
flutti suður til Reykjavíkur.“
- Hvað voru þú og félagar þín-
ir helst að sýsla á þessum árum?
„Það var alltaf mikið að ske og
tíminn aldrei nægur. Ég var að
vísu mörg ár í sveit á sumrin á
mínum yngri árum og var því
framan af lítið í bænum á þeim
árstíma. Bærinn var miklu minni
en hann er í dag og hægt að þvæl-
ast um hann allan. Við djöfl-
uðumst mikið úti í slipp, í öllu
sem við komust í þar og svo feng-
um við að fara með trillunum út á
sjó en pabbi átti trillu lengi. Yfir
háveturinn vorum við helst á
skíðum og skautum en það var
alltaf búið til skautasvell á litla
vellinum neðan við Akureyrar-
völlinn."
- En hvað tók svo við þegar
þú varst orðinn of stór til að vera
í sveitinni?
„Mín fyrsta launaða vinna var
hjá Rafveitunni við að grafa
skurði. Þá voru engar gröfur og
því var okkur strákunum, allt
upp í 20, raðað í beina línu með
skóflur og við látnir grafa skurði.
Síðan fór ég að vinna hjá Raf-
magnsveitum ríkisins, hérna í
sveitunum í kring og í næstu bæj-
um og þorpum."
g svo varstu kominn
á sveitaballaaldurinn.
Hvernig voru sveita-
böllin í gamla daga?
„Þá voru aðal sveitaböllin í
Laugaborg og Freyvangi og við
skunduðum að sjálfsögðu þangað
um helgar. Sveitaböllin voru allt
öðruvísi hér áður fyrr. Menn
mættu á þau fínt klæddir, í jakka-
fötum og með bindi og það var
einnig áberandi miklu minna
drukkið á þessum böllum en í
dag og allt miklu rólegra.“
- Varst þú ekkert sjálfur í
hljómsveitabransanum á þessum
árum?
„Jú ég lék á trommur í hljóm-
sveit sem við strákarnir stofnuð-
um í Gagnfræðaskólanum og lék
með henni til 18 ára aldurs, eða
þangað til að ég fór á sjóinn. Þeir
voru með mér Bjarki Tryggva,
Örn Bjarnason og Garðar
Karlsson. Fyrst hét hljómsveitin
Pónik en síðan Taktar, þetta var
hörkugrúppa og við fórum víða
um og spiluðum á þessum tíma.“
venær ferðu svo frá
Akureyri?
„Ég fór á sjóinn 18
ára gamall og var í siglingum hjá
Sambandinu í tæp tvö ár. Fyrst á
Hamrafellinu, síðan á Jökulfell-
inu og síðast á Mælifellinu.
Hamrafellið var olíuskip og með
því þvældist ég um allan heim,
um Miðjarðarhafið, Karabíska-
hafið, Suður-Ameríku, Kyrra-
hafið gegnum Panamaskurðinn
og víðar. Þetta var ógurlegur
þvælingur og þegar maður hugsar
til baka, þá hafa þetta sennilega
verið skemmtilegustu árin. Þegar
ég hætti á sjónum fór ég til
Grímseyjar og vann þar í um
hálft ár, bæði í byggingavinnu og
í saltfiskverkun. Frá Grímsey fór
ég til Akureyrar stoppaði þar í 2-
3 daga en hélt síðan til Reykja-
víkur og fór að læra hárskurð. Ég
hafði að vísu byrjað að læra hár-
skurð á Akureyri þegar ég var 15
ára en hafði enga eirð í mér þá og
hætti fljótlega.“
- Það hefur ekki staðið til að
koma norður aftur að loknu
námi?
„Jú ég ætlaði alltaf að flytja til
Akureyrar og setja upp rakara-
stofu að loknu námi en var þá
kominn á fulla ferð í skemmtana-
bransanum og tímdi ekki að fara
úr því.“
innst þér Akureyri
hafa breyst frá því að
þú bjóst hér?
„Mér finnst mórallinn ekkert
hafa breyst, það eina sem hefur
breyst er að bærinn hefur stækk-
að og þanist út og fólk flutt hing-
að víðs vegar að. En mér finnst
engin drift vera hérna, það verð-
ur ekkert til, engin atvinnutæki-
færi og það má segja að hér hafi
orðið alger stöðnun. Þetta er
virkilega fallegur bær en það hef-
ur ekkert verið gert til þess að
skapa hér ný atvinnutækifæri og
þingmenn kjördæmisins hafa
ekkert gert til þess að hjálpa
þessum bæ að vaxa og dafna eðli-
lega. Alla vega er ekki hægt að
sjá það þegar maður kemur
hingað.
Framfarir og eitthvað nýtt, er
litið miklu hornauga hérna á
Akureyri og ef þú ætlar út í
eitthvað meira en einhvern bíl-
skúrabisnes, þá ertu talinn vera
með óhreint mjöl í pokahorninu.
KEA og Sambandsverksmiðjurn-
ar hafa haldið lífinu í fólkinu
hérna í mörg ár en nú er Sam-
bandið t.d. að draga saman seglin
en það hefur enginn gert ráð fyrir
því að sú staða gæti komið upp.
Þó má geta þess að strákarnir
sem eiga Samherja hafa verið að
gera hörkugóða hluti í útgerð að
undanförnu og eru gott dæmi um
að það er hægt að gera góða hluti
hérna.“
venær hófst þinn ferill
í skemmtanabransan-
um og hvernig?
„Ég byrjaði í þessu á námsár-
unum í Reykjavík haustið 1968
og á því 20 ára afmæli í bransan-
um nú í haust. Það var náungi á
rakarastofunni sem ég lærði á
sem hafði skrifað nokkra stutta
þætti fyrir þá Svavar Gests og Jón
B. Gunnlaugsson í Útvarpið og
einnig skrifað tónlistargagnrýni í
blöðin. Þetta var ansi sniðugur
strákur og hann fór að sýna mér
þetta og leyfa mér að spreyta mig
á því sem hann samdi. Ég hafði
að vísu aðeins prófað þetta á
meðan ég var á Akureyri, náð
nokkrum röddum og og fíflast
aðeins með félögunum. En þetta
byrjaði sem sé haustið ’68 og
jókst jafnt og þétt og endaði með
því að maður var kominn á fulla
ferð í þessu.
Strax sumarið eftir fór ég í ferð
um landið með Hljómsveit Ólafs
Gauks og Bessa Bjarnasyni og
fram til ársins ’83 fórum við nánast
á hverju sumri í slíkar ferðir. Á
þessum árum skemmtum við á
hverju sumri á héraðsmótum
Sjálfstæðisflokksins víðs vegar
um landið og á þeim voru allir
helstu forvígismenn flokksins og
maður hermdi eftir þeim og það
vakti mikla lukku. Einnig kom ég
í mörg ár fram á flestum þessara
útihátíða um verslunarmanna-
helgina. Nú á veturna skemmti
ég svo á árshátíðum, þorrablót-
um og öðrum slíkum skemmtun-
um.
Ég hætti að klippa um leið og
ég var búinn að læra og vann við
sölumennsku í nokkur ár með
skemmtikraftastarfinu en 1980
sneri ég mér eingöngu að því að
skemmta fólki.“
itt aðalsmerki hefur
verið að herma eft-
ir stjórnmálamönnum,
hver af þeim varð nú fyrst fyrir
valinu?
»Ég var aðeins byrjaður að
herma eftir Bjarna Benediktssyni
þegar ég bjó á Akureyri en svo
dó hann þegar ég var að byrja í
bransanum og þá hætti ég með
hann. Það var einnig gott að
herma eftir Haraldi Bjömssyni
leikara en þegar ég var rétt búinn
að ná honum, þá dó hann og því
var eins varið með Jón Magnús-
son fyrrum fréttastjóra Útvarps-
ins, ég var rétt búinn að ná hon-
um þegar hann dó. Þetta var því
frekar erfitt í byrjun, því menn
dóu alltaf þegar ég ætlaði að fara
að herma eftir þeim.“
- Eftir hverjum fannst þér
mest gaman að herma?
„Það var alltaf skemmtilegast
að herma eftir Geir Hallgríms-
syni en það var einnig mjög gam-
an að herma eftir Gunnari Thor-
oddsen. Gunnar var einn af þeim
sem báðu mig að herma eftir sér.
Það var á einu héraðsmótinu
vestur í Dölum að Gunnar rölti
með mér út á hlað og spurði mig
þar af hverju ég hermdi ekki eftir
sér. Ég sagði að það væri bara
ekki komið að því ennþá, ég væri
tiltölulega nýbyrjaður í þessu en
það kæmi að honum, eins og kom
á daginn. Nú ég var með Sjálf-
stæðisflokknum á þessum héraðs-
mótum til ársins ’79 og síðustu
árin var ég farinn að skipuleggja
þessar skemmtanir fyrir flokkinn.
Þarna voru samankomnir alþing-
ismenn og ráðherrar flokksins og
á milli þess sem þeir héldu ræður,
fór ég upp á svið og hermdi eftir
þeim.“
kki hefur þú bara gert
grín að sjálfstæðis-
I mönnum?
„Nei ekki aldeilis, ég hermdi
eftir mönnum úr öllum flokkum.
Ólafur Jóhannesson var vinsæll
hjá mér og eins Halldór E. Sig-
urðsson. Ég var einu sinni að
skemmta á árshátíð Framsóknar-
félaganna í Árnessýslu á Selfossi
og hermdi þar m.a. eftir Halldóri
E. Ég náði honum mjög vel að
því mér er sagt og þetta vakti gíf-
urlega lukku. Svo þegar ég hafði
lokið minni dagskrá og var að
fara að keyra heim, kom lögregl-
an hlaupandi að bílnum og stopp-
aði mig. Ég hélt fyrst að eitthvað
væri að bílnum, ljósin ekki í lagi
eða eitthvað slíkt en þá segir lög-
regluþjónn að Halldór E. Sig-
urðsson ráðherra vilji hitta mig.
Þá skildi ég af hverju þessi mikla
stemmning hafði verið þarna inni
en ég vissi ekki að hann hefði
verið viðstaddur. Ég hélt að hann
ætlaði að taka mig í gegn fyrir að
herma eftir sér en það var nú
eitthvað annað. Hann klappaði
mér í bak og fyrir og var mjög
ánægður með frammistöðu mína.
í framhaldi af því bauð hann mér
heim og vildi lána mér gamlar
ræður sem hann átti svo ég gæti
gert enn betur. Það var svo einu
sinni þegar ég var að skemmta á
árshátíð Borgfirðingafélagsins,
að hann kom með mér upp á svið
og við fífluðumst saman og það
vakti stormandi lukku. Nú svo
hermdi ég mikið eftir Olafi
Jóhannessyni.
Ég man einnig eftir því að árið
’78 þvældist ég um eina kosninga-
helgi um Austfirði með Lúðvík
Jósepssyni. Þá hélt hann fyrst
ræðu en síðan kom ég upp á svið
á eftir og hermdi eftir honum.
Þetta var virkilega gaman og við
Lúðvík spjölluðum mikið saman
í þessari ferð.“
- Hafa allir þeir sem þú hefur
hermt eftir tekið því vel?
„Já það hefur yfirleitt verið og
allir stjórnmálamenn hafa tekið
því mjög vel. Það er aðeins einn
sem hefur ekki verið alveg sáttur
við að ég hermdi eftir sér en það
er Gísli Halldórsson leikari. Ég
leitaðist við að herma ekki eftir
sömu mönnum og aðrir. Ég var
mikið með Örnólf Thorlacius,
Bessa Bjarnason, Gísla Halldórs-
son og svo náttúrlega stjórnmála-
mennina.“
ú hefur þú gert mikið
af því að skemmta á
I_______I þessum svokölluðu úti-
hátíðum á sumrin og oftast kom-
ið fram á fleiri en einum stað
sömu helgina. Menn hafa haft
mjög skiptar skoðanir á þessum
hátíðum en hvað finnst þér?
„Já, ég er búinn að skemmta á
mörgum útihátíðum í gegnum
tíðina og slíkar skemmtanir eru
þær ömurlegustu sem hægt er að
hugsa sér. Þarna safnast saman
nokkur þúsund manns á hinum
ýmsu stöðum á landinu, borga sig
inn á eitthvert svæði fyrir nokkur
þúsund krónur og hamast þar svo
í fylleríi í tvo til þrjá daga. Ég sé
ekki ánægjuna sem fólk fær út úr
þessu. Þetta eru oftast fjáröfl-
unarleiðir fyrir íþróttafélögin og
þarna er fólki safnað saman þar
sem það getur hellt í sig ómældu
brennivíni. Þetta finnst mér ekki
vera íþróttamannslegt og ég er á
móti þessum útiskemmtunum. í
Galtalæk hefur þetta verið í lagi,
þar fer fram bindindismót þar
sem saman kemur fjölskyldufólk
og það er allt annað að skemmta
þar en á öðrum útihátíðum, þar
sem mest er um drukkna ungl-
inga.
að eina sem getur sleg-
ið út þessar útihátíðir
um verslunarmanna-
helgina eru hestamannamót en
það eru hryllilegustu skemmtanir
Myndir og texti: KK
sem ég hef komið nálægt. Þar
dansa menn um í klofstígvélun-
um og með hnakkinn og allt á
bakinu og hestarnir þess vegna
með í fjörinu. Ég hef séð menn
koma ríðandi blindfulla inn í
danshúsin.
Ég var einu sinni að skemmta á
hestamannamóti í Miðgarði í
Skagafirði. Þetta var að degi til á
miðju mótinu og menn voru
margir hverjir vel fullir frá kvöld-
inu áður og frekar illa til reika.
Ég stóð uppi á sviði og reyndi að
ná til fólksins sem sat úti í sal og
blaðraði hvert upp í annað og
hafði ekki minnsta áhuga á því
sem ég var að gera. Beint fyrir
framan sviðið hjá mér stóð stór
og feitur maður og reif bara
kjaft. Ég var í miðju prógrammi
og var ekkert á því að láta trufla
mig en hann gaf sig ekki og hélt
áfram að láta eins og fífl. Eg var
orðinn hundleiður á manninum
sneri mér því og sagði við hann
að við skyldum hafa eitt á hreinu
á milli okkar, að munurinn á mér
og honum væri sá að ég fengi
borgað fyrir að leika fíflið. Það
skipti engum togum að hann tók
af mér hljóðnemann, stöngina og
allt saman og fór með það í burtu
en ég stóð gapandi eftir.
Svona var þetta oft og það
komu mörg skondin atvik upp á
eins og t.d. í kabarettunum, þar
sem menn vildu oft ólmir koma
upp á svið og taka þátt í sýning-
unni.“
ú ert þú búinn að
herma eftir mörgum
stj órnmálamanninum
og þekkir þá orðið flesta en hvað
með þig sjálfan í pólitíkinni?
„Ég hef mjög gaman af pólitík
og get alveg hugað mér að skipta
mér meira af henni í framtíðinni
Ég hef látið pólitíkina vera á
meðan ég hef verið að skemmta
fólki í hinum ýmsu flokkum og á
árshátíðum flokkanna en ég þyk-
ist alveg geta farið að snúa mér
að henni í dag. Ég er frekar hægri
sinnaður en er þó mjög ósam-
mála Sjálfstæðisflokknum í dag
og allt sem þeir hafa verið að
gera undanfarið er mjög dapurt,
svona hálfkák. Það er komið víða
Sjá nœstu síðu