Dagur - 06.03.1990, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Þriðjudagur 6. mars 1990
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 1000 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 90 KR.
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 660 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI: EGILL H. BRAGASON
BLAÐAMENN:
JÓNÍ HAUKUR BRYNJÓLFSSON (íþróttir),
KÁRI GUNNARSSON (Sauðárkróki vs. 95-35960),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
LJÓSMYNDARI: KRISTJÁN LOGASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RlKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
Aukið eftirlit í
vaxta- og verðlagsmálum
Miklar umræður hafa átt sér stað um verðlag
á vörum og þjónustu í kjölfar nýgerðra kjara-
samninga. Launþegar gera sér öðrum betur
grein fyrir því að til þess að kjarasamningarn-
ir skili tilætluðum árangri þarf almennt
aðhald í verðlagsmálum að aukast til muna.
Það dugir skammt að treysta á verðlagseftir-
lit hins opinbera, þótt starfsmenn á þeim bæ
vinni að jafnaði ötullega í þágu neytenda.
Vakandi auga neytenda sjálfra er tvímæla-
laust sá þáttur verðlagseftirlitsins sem mun
skila mestum og bestum árangri.
Með hliðsjón af framansögðu er ánægjulegt
hversu föstum tökum verkalýðshreyfingin
hefur tekið verðlagsmálin að undanförnu.
Hún hefur komið á fót sérstöku verðlagseftir-
liti á sínum vegum og mun það starfa í nánu
samráði við samtök neytenda. Þessi nýi eftir-
litsaðili hefur þegar krafist sérstakrar athug-
unar á tveimur þáttum sem snúa að bifreiða-
eigendum, þ.e. 18% hækkun iðgjalda bifreiða-
trygginga milli ára og ríflega 42ja prósenta
hækkun skoðunargjalds bifreiða hjá Bifreiða-
skoðun íslands hf. Sú ákvörðun bankanna að
lækka forvexti víxla um síðustu mánaðamót
mun minna en skuldabréfavexti, hefur einnig
vakið upp hörð viðbrögð úr herbúðum verka-
lýðshreyfingarinnar og vinnuveitendur hafa
tekið í sama streng. Talsmenn beggja aðila
telja að þetta sé brot á því samkomulagi, sem
gert var við bankana í tengslum við nýgerða
kjarasamninga. Talsmenn bankanna fullyrða
hins vegar að þeir hafi í einu og öllu staðið við
gefin loforð um framkvæmd vaxtalækkana og
jafnvel gert meira en þeir voru búnir að lofa.
Verslunarráð íslands hefur einnig blandað
sér í þessa deilu og bent á að að raunvextir
svonefndra viðskiptavíxla séu óheyrilega
háir, eða um það bil 20 af hundraði — umfram
verðtryggingu. Slíkt vaxtaokur nær auðvitað
ekki nokkurri átt. Enginn atvinnurekstur ber
slíka vexti, hversu arðbær sem hann er.
Þann ágreining, sem upp er kominn varð-
andi lækkun vaxta og hækkun bifreiða-
iðgjalda og skoðunargjaldsins, þarf að leysa.
Önnur ágreiningsmál, sem upp kunna að
koma, þarf einnig að leysa farsællega. Stað-
reyndin er sú að ekkert má út af bera, hvorki
í verðlags- né kaupgjaldsmálum, eigi nýgerð-
ir kjarasamningar að halda. Víki einhver aðili
út af því þrönga einstigi sem markað var með
samningunum eru forsendur þeirra brostnar.
Þá munu þau háleitu markmið sem sett voru
um hraðlækkandi verðbólgu hér á landi, ein-
faldlega ekki nást. BB.
Öskudagur á Húsavík:
Bráðum koma blessuð jólin
Þótt kalt væri, og renningur
med köflum, brugðu börnin á
Húsavík sér í ýmiss konar bún-
inga að venju á öskudaginn.
Kvöldið áður var haldið furðu-
fataball í Barnaskólanum, og
mátti þar sjá marga vandaða
og hugvitsamlega gerða bún-
inga.
Margir hópar barna gengu um
bæinn á sjálfan öskudaginn,
heimsóttu verslanir og fyrirtæki,
sungu og fengu nammi. Á skrif-
stofu Dags komu margir skemrriti-
legir krakkar, og sum svo ræki-
lega dulbúin að ekki var viðlit
fyrir rannsóknarblaðamenn að
þekkja vini sína, eða umboðs-
nienn að þekkja blaðbera.
Par ársins mætti og sögðust
skötuhjúin vera nýgift og kysstust
milli laga. Börnin sungu af krafti
í kuldanum, buðu upp á óskalög
og hikuðu ekki aúgnablik við að
syngja „Bráðum koma blessuð
jólin", ef sérvitringar óskuðu
þess.
Tvær ungar stúlkur sem voru
vel kunnugar í Ameríku koniu
með einurn hópnum. Þær kunnu
„hrekkjavökusöngva“ sem að
sjálfsögðu voru sungnir á ensku,
Ijómandi vel og fallega. Sumir
hóparnir voru fjölmennir og helj-
arlöng slanga var samferða ein-
um þeirra. Svo kom meira að
segja forsætisráðherra Bretlands
með fylgisvein en þau sungu nú
samt á íslensku. Það getur nefni-
lega allt gerst á öskudaginn. IM