Dagur - 27.11.1990, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - Þriðjudagur 27. nóvember 1990
Bjartsýni hjá
æðarræktendum
- útflutningur æðardúns 3.300 kg
á síðasta ári
4
fréttir
ii-
Bjartsýni ríkir nú hjá æðar-
ræktendum. Arferði hefur ver-
ið gott og eftirspurn eftir æðar-
dúni farið vaxandi á erlendum
mörkuðum. Dúntekja hefur
aukist jafnt og þétt á undan-
förnum árum og var útflutn-
ingur á æðardúni tæp 3.300
kíló á árinu 1989. Þetta kom
fram á aðalfundi Æðarræktar-
félags Islands sem haldinn var
nýlega í Viðey.
Aðalfundur Æðarræktarfélags-
ins lýsti áhyggjum sínum yfir
mengunarslysi því sem nýverið
varð við Laugamestanga í Reykja-
vík en talið er að um eitt þúsund
fuglar hafi farist í olíubrák af
þeim sökum. Æðarræktarfélagið
krafðist þess að komið verði á
tryggu eftirliti með olíulöndunar-
búnaði svo komið verði í veg fyr-
ir að slíkt endurtaki sig.
Þá fagnaði aðalfundur Æðar-
ræktarfélagsins tilkomu hins nýja
Myndlistarmenn
á Akureyri:
Boð um dvöl
í Finnlandi
Borist hefur boð frá Lathi í
Finnlandi, vinabæ Akureyrar
um að senda myndlistarmann
til dvalar þar í 2-4 vikur í ágúst
á næsta ári.
Boðið er upp á frítt uppihald
og dagpeninga meðan dvalið er.
Gert er ráð fyrir að viðkomandi
myndlistarmaður haldi sýningu á
verkum sínum meðan á dvölinni
stendur.
Nánari upplýsingar er að fá á
skrifstofu menningarmála,
Strandgötu 19b á Akureyri, sími
27245. Umsóknir um þetta boð
þurfa að berast fyrir 1. desember
nk.
DAGUR
Sauðárkróki
0 95-35960
Norðlenskt dagblað
umhverfismálaráðuneytis og
væntir góðs af störfum þess í
framtíðinni. Fundurinn skoraði á
hið nýja ráðuneyti að taka með-
ferð sorps og úrgangs við vinnslu-
stöðvar í sjávarútvegi og land-
búnaði föstum tökum. Haugar af
úrgangi séu væn forðabúr fyrir
vargfugla og benti fundurinn á að
samkvæmt nýlegum rannsóknum
hafi komið í ljós að um 70%
þessara fugla séu sýkt af salmon-
ellu.
Sigurlaug Bjarnadóttir, sem
verið hefur formaður Æðarrækt-
arfélagsins undanfarin sex ár, gaf
ekki kost á sér til endurkjörs og
var Davíð Gíslason á Mýrum
kjörinn formaður. PI
Nýútskrifaðir sveinar heimsækja félagið
Iðnsveinar í heimsókn hjá Félagi málmiðnaðarmanna Akureyri. F.v. efri röð: Jónas Jónasson, Hjalti
Bergur Pálsson, Guðmundur Hannesson, Stefán Á. Björgvinsson, Peter Jones. Neðri röð f.v.: Muggur
son, Anton Hallgrímsson, Þorgils Guðmundsson og Jón Norðfjörð. Á myndina vantar Jóhann Ingason
Stefánsson.
Dagsson,
Matthías-
og Ingvar
Félag málmiðnaðarmanna Akureyri:
Á föstudaginn komu nýútskrif-
aðir sveinar í málmiðnaðar-
greinum saman í skrifstofu
Félags málmiðnaðarmanna,
Akureyri. Tilefnið var að
heimsækja starfsmenn félags-
ins í húsakynnum þess, og
fræðast um ýmis mál sem
tengjast stéttarfélaginu. Einnig
hittu þeir forsvarsmenn atvinnu-
rekenda í málmiðnaði.
Níu sveinar fengu afhent
sveinsbréf sín á föstudag, en
auk þess komu nokkrir sem
höfðu útskrifast fyrr á árinu. Um
var að ræða menn með sveinspróf
í stálsmíði, vélsmíði eða bifvéla-
virkjun.
Hákon Hákonarson, formaður
Félags málmiðnaðarmanna
Akureyri, segir að hér sé um
nýbreytni að ræða í tengslum við
útskrift iðnnema, en tilgangurinn
sé að auka tengsl iðnsveina í
málmiðnaði við stéttarfélag sitt.
Við þetta tækifæri komi þeir í
heimsókn í húsakynni félagsins,
hitti forsvarsmenn þess og for-
svarsmenn vinnuveitenda og fái
um leið ýmsar upplýsingar um
starfsemi þessara aðila í málm-
iðnaðargreinum.
„Allt tengist þetta hugleiðing-
um um starfsmenntun og sam-
starf málmiðnaðarmanna á
undanförnum árum, kannski
fyrst og fremst því að mörgum
iðnaðarmönnum finnst sinn hlut-
ur í samfélaginu rýr hvað snertir
aðstöðu og fjárveitingu til
menntunar, þótt margt hafi vissu-
lega lagast upp á síðkastið.
Sömuleiðis er opinber umfjöllun
um málefni iðnfræðslunnar held-
ur neikvæð. Iðnaðarmenn geta
lagt sitt af mörkum til að bæta úr
ýmsu, og umræður eru nú innan
raða margra fulltrúa iðngreina
um að auka menntunarkröfur og
gera iðnaðarmenn þannig ennþá
hæfari í greinum sínum,“ segir
Hákon.
í spjalli við Hákon kom hann
fram með þá hugmynd að útskrift
iðnaðarmanna úr löggiltum iðn-
greinum gæti farið fram á tiltekn-
um degi um land allt, og væri þá
haldinn e.k. hátíðisdagúr iðnað-
armanna ár hvert. Áhersla á
aukna menntun iðnaðarmanna
og vaxandi samstarf og tengsl
þeirra við stéttarfélögin gæfi
tilefni til að kanna hvort ekki
væri grundvöllur fyrir því að efna
til slíks hátíðardags. „Við iðnað-
armenn gætum átt okkar hátíðis-
dag einu sinni á ári við útskrift
iðnnema. í þessu sambandi gæti
merki iðnaðarmanna verið eins
konar sameiningartákn, afhent
öllum sem ljúka sveinsprófi,“
segir Hákon Hákonarson. EHB
1
bridds
i
Kauphallarmót Bridgesambandsins:
Jakob og Pétur í flórða sæti
— lífleg viðskipti á „hlutabréfamarkaðinum“
Mál Snorra á Skipalóni gegn Glæsibæjarhreppi:
Dómur féU steftianda í vU
- ákvörðun hreppsnefndar um að loka vegi felld úr gildi með dómi
' Hinir knáu briddsspilarar frá
Akureyri, Jakob Kristinsson
og Pétur Guöjónsson, geröu
það gott á „Kaupha!larmóti“
Bridgesambands Islands í
Reykjavík um helgina. Þeir
skutu mörgum þekktum bridds-
spilurum aftur fyrir sig og lentu
í fjórða sæti með 518 stig. Efst-
ir urðu þeir Jón Baldursson/
Aðalsteinn Jörgensen með
1355 stig, Björn Eysteinsson/
Guðmundur Hermannsson í
öðru með 783 stig og Símon
Símonarson/Örn Arnþórsson í
þriðja sæti með 666 stig.
„Kauphallarmótið“, sem nú
var haldið í fyrsta skipti, vakti
óskipta athygli, enda nýtt og sér-
stakt form á því. Samhliða spila-
mennskunni var rekin á staðnum
einskonar kauphöll, sem Verð-
bréfamarkaður íslandsbanka sá
um. Segja má að hver sem vildi
hafi keypt hlutabréf í briddsspil-
urunum og þannig tekið áhættu á
að ávaxta sitt pund í árangri spil-
aranna. Eins og í alvöru viðskipt-
um fóru sumir illa út úr viðskipt-
um sínum, aðrir græddu vel. Bréf
efstu manna seldust á 140 þúsund
en bréf þeirra Jakobs og Péturs
seldust á 35 þúsund. í samræmi
við góðan árangur þeirra félaga
var ávöxtun þessarar upphæðar
al|góð. óþh
Nýlega var kveðinn upp dómur
I aukadómþingi Eyjafjarðar-
sýslu, í máli Snorra Pétursson-
ar, Skipalóni, gegn hreppsnefnd
Glæsibæjarhrepps. Dómurinn
var á þá leið að Snorri fékk
viðurkennda kröfu sína til
umferðar um veg þann sem
liggur að landi hreppsins um
Gáseyri, en veginn nýtir hann
m.a. til sandtöku úr þeim hluta
Gáseyrar sem tilheyrir Skipa-
lóni.
Kjartan Porkelsson, skipaður
dómari, dæmdi í máli þessu sem
Snorri Pétursson höfðaði gegn
hreppsnefnd Glæsibæjarhrepps.
Málið var dómtekið 23. október.
Dómkröfur stefnanda voru að
viðurkenndur yrði réttur hans til
nauðsynlegrar umferðar í landi
Glæsibæjarhrepps á Gáseyri, til
að nýta eignarhluta sinn í eyr-
inni, aðallega sandtöku og æðar-
varp. Krafa var gerð um að
stefndi bæri málskostnað. Við
munnlegan málflutning gerði
hann þá varakröfu að ákvörðun
hreppsnefndar yrði ógilt með
dómi. Stefndi gerði þær kröfur að
hann yrði sýknaður og stefnanda
gert að greiða málskostnað. Við
munnlegan málflutning kom
fram krafa hans um að málinu
yrði vísað frá dómnum.
Stefnandi lýsir málsatvikum á
þá leið að í júní 1988 hafi vegi
þeim er liggur um Gáseyri verið
lokað með þeim hætti að keðja
var strengd milli tveggja staura
og henni læst með hengilás. Til-
raunir stefnanda til að fá stefnda
til að fjarlægja þennan farartálma
báru ekki árangur.
Efri hluti Gáseyrar er í eigu
Skipalóns, en syðri hlutinn í eigu
Glæsibæjarhrepps. Eini vegurinn
um eyrina liggur að þeim hluta
sem er í eigu hreppsins. Sand-
námið á Gáseyri hefur verið nýtt
jöfnum höndum af báðum eig-
endunum, en nýting þess hófst
árið 1941. Stefnandi hefur nýtt
æðarvarp í landi sínu, og notað
akveginn m.a. í því skyni.
Vörubifreiðastjórar höfðu um
alllangt árabil tekið sand úr eyr-
inn, og var málsaðilum greitt eftir
því hvar sandurinn var tekinn
hverju sinni. Samningurinn féll
úr gildi 15. júní 1988, og var ekki
framlengdur af hálfu hreppsins.
Snorri á Skipalóni vildi þó fram-
lengja hann fyrir sitt leyti, en
vegna þessa ágreinings lét sveit-
arfélagið loka veginum með
áðurnefndri keðju og lás.
í málflutningi hreppsins kom
fram að Þorsteinn Kristjánsson
hafi lagt veg niður á Gáseyri árið
1957. Sá vegur hafi verið lagður í
landi Gása og hafi eigendur jarð-
arinnar séð um allt viðhald hans
til í 19 ár, til ársins 1976. Pá var
Glæsibæjarhreppi seldur hluti
Gása í Gáseyri. Eigendur Skipa-
lóns hafi ekki komið nærri við-
haldi vegarins eða gerð hans.
Kröfur stefnanda eru að hann
hafi unnið hefð á umferðarrétti
samkvæmt lögum nr. 46 frá 1905.
Sýknukröfur stefnda eru byggðar
á því að stefnandi hafi aldrei haft
þau afnot af veginum sem leitt
gætu til eignar- eða afnotahefðar,
en ef svo teldist að skilyrðum
hefðar væri fullnægt þá væri langt
frá að sá hefðartími væri fullnað-
ur sem krafist er vegna hefðar-
halds á ósýnilegum ítökum.
Við vettvangskönnun kom í
ljós að miklir annmarkar eru á að
leggja annan veg niður á Gáseyri
í Iandi Skipalóns, og yerði slíkt
ekki gert nema með mjög kostn-
aðarsömum aðgerðum.
„Þegar ofangreint er virt þykir
með vísan til meginreglna hefð-
arlaga nr. 46 frá 1905, eðli máls-
ins og þeirra þjóðhagslegu hags-
muna sem búa að baki ákvæðum
hefðarlaga, verða að viðurkenna
rétt stefnanda til umferðar um
veg niður að Gáseyrinni í landi
stefnda sem og að afnotaréttur-
inn taki til alls þess sem stefn-
anda er nauðsynlegt til að nýta
sinn eignarhluta í landi Gáseyrar,
svo sem sandnám og æðarvarp.
Þó svo í stefnu sé gerð krafa um
viðurkenningu til umferðar um
land stefnda á Gáseyrinni þykir
hafa komið fram við rekstur
málsins að krafa stefnanda snúi
að afnotarétti að nefndum vegi
niður að Gáseyrinni.
Krafa stefnanda um ógildingu
á ákvæðum hreppsnefndar þykir
vera of seint fram komin og er
því hafnað af þeim sökum. Sama
gildir um frávísunarkröfu stefnda
enda þykir mál þetta ekki sæta
frávísun án kröfu. Samkvæmt
þessari niðurstöðu ber að dæma
stefnda til að greiða stefnanda kr.
180.000.- í málskostnað. EHB