Dagur - 16.04.1992, Blaðsíða 19

Fimmtudagur 16. apríl 1992 - DAGUR - 19
Skotfélagið Ósmann í Skagafirði:
Stórkostleg byssusýning í Safnahúsinu
Áhugi fyrir byssum og skot-
veiði virðist fara vaxandi hér á
landi. Skotfélögum ýmiskonar
fer fjölgandi og á síðasta ári
leit eitt slíkt dagsins Ijós á
Sauðárkróki; Skotfélagið
Ósmann. Um síðustu helgi
réðust félagar í Ósmanni síðan
í viðamikla byssusýningu í
Safnahúsinu á Sauðárkróki,
þar sem sýnd voru skotvopn af
ýmsum gerðum og frá hinum
ýmsu tímum. Var það mat
þeirra er sýninguna sóttu, að
þarna væri um að ræða eina
stærstu byssusýningu sem
haldin hefur verið á Islandi.
Skotfélagið Ósmann var stofn-
að í maímánuði árið 1991 og
verður því bráðlega eins árs.
Félagið heitir eftir einum þekkt-
asta veiðimanni Skagafjarðar,
Jóni Magnússyni Ósmann, en
sagan segir að hann hafi verið
sérstakur veiðimaður og veitt
jafnt fisk, fugl sem sel. Aðallega
var hann samt þekktur fyrir sel-
veiðar sínar og sú selabyssa sem
Jón notaði hvað mest var hið
mesta vopn, nr. 4, í alskefti og
framhlaðin og var sú byssa meðal
sýningargripa á byssusýningu
skotfélagsins.
Meðlimir Skotfélagsins
Ósmanns koma víða að úr Skaga-
firði og eru á fjórða tug, þar af
tvær konur. Formaður er Smári
Haraldsson og segir hann helsta
markmið félagsins vera að koma
upp góðu æfingasvæði fyrir
skotmenn.
„Aðalmarkmiðið er að koma
upp góðu æfingasvæði með raf-
Jón Pálmason, framkvæmdastjóri
byssusýningarinnar.
Þýsk þríhleypa með tveimur hagla-
hlaupum og einu riffilhlaupi.
magnskastvélum o.fl. þar sem
menn geta æft sig og prófað skot.
Að hafa góða æfingaaðstöðu er
nefnilega mikilvægt siðferðislega
fyrir þá sem eru í skotveiði, því
ef þú tekur ekki í gikkinn milli
veiðitímabila, fara fyrstu skotin
alltaf í æfingu og þá er hætta á að
þú særir fuglinn,“ segir Smári.
Funda einu sinni í mánuði
Félagið er búið að fá svæði
undir æfingaaðstöðu sína og er
það í landi bæjarins Steins,
skammt fyrir utan Sauðárkrók.
Að sögn Smára er stefnan að
koma þar upp góðu æfingasvæði
fyrir skotæfingar með haglabyss-
um, en hann segir að trúlega
verði að leita annað með riffil-
braut. Að sögn Smára eru félags-
gjöldin helsta fjármögnun félags-
ins, en einnig segir hann, að ætl-
unin sé að hver sem er geti kom-
ið á æfingasvæðið hjá Ósmanni
og skotið þar gegn vægu gjaldi.
Auk þess segir hann að stefnt sé á
að taka upp samstarf við lögreglu
í sambandi við námskeið í með-
ferð skotvopna og hafa sýni-
kennslu fyrir þá er sitja þau
námskeið.
En félagar í Ósmanni hafa ekki
einungis hafist handa við upp-
byggingu æfingasvæðis, heldur er
félagsstarfið sjálft mjög líflegt og
einu sinni í mánuði koma menn
saman og ræða málin.
„Við hittumst fyrsta þriðjudag
hvers mánaðar og þá skoðum við
myndbönd og spjöllum um allt
sem viðkemur byssum og veið-
um. Ætli megi ekki segja að við
Smári Haraldsson formaður Skot-
félagsins Ósmanns.
„Eitt af því sem þessi félags-
skapur hefur gert að verkum, er
að menn hafa kynnst mjög vel og
það er næsta víst að nú verður
farið að hópa sig meira saman í
veiðiferðir en áður hefur verið
gert. Enda er ekkert gaman að
vera einn á veiðum, því það verð-
ur einhver að staðfesta sögurnar
manns,“ segir Smári.
Töluverð vinna
Jón Pálmason, stjórnarmaður í
Ósmanni, var einskonar fram-
kvæmdastjóri byssusýningarinnar
og segir hann að ágætlega hafi
gengið að virkja félagsmenn við
undirbúninginn.
„Undirbúningurinn hefur
kannski ekki verið svo ýkjalang-
ur, en vinnan hefur verið tölu-
verð. Það hefur samt tekist að
virkja mannskapinn nokkuð vel
og menn voru áhugasamir við að
snapa uppi gamla gripi og skrá
sögu þeirra ef hún var þekkt.
Eins þurfti náttúrlega að vinna
sýningarskrá og athuga sérstak-
lega hverjar af eldri byssunum
byggju yfir skemmtilegum sögum
og finna myndir tengdar þeim,“
segir Jón.
Byssusmiður á staðnum
Að sögn Jóns voru flestar byss-
ur sýningarinnar úr Skagafirði og
meirihluti þeirra sem fengnar
voru að, ættaðar úr firðinum.
Það var þó ekki nóg með að ein-
ungis væru sýndar byssur á sýn-
ingunni, því á fyrri degi byssu-
sýningarinnar var Agnar Guð-
jónsson, byssusmiður, á staðnum
og ræddi við fólk.
„Agnar var með faglega ráð-
gjöf hvað snertir meðferð skot-
vopna, en tók einnig á móti
pöntunum á varahlutum og við-
gerðum. Auk þess kom hann
með mikið magn af skammbyss-
um með sér sem fólk hafði gaman
af að skoða og sérsmíðaðar
haglabyssur, metnar á hundruð
þúsunda,“ segir Jón.
Ánægðir með aðsókn
Jón segist vera ánægður með
aðsóknina á sýninguna, en á
þriðja hundrað manns komu,
skoðuðu og ræddu saman um
skotvopn og skotveiðar. Meiri-
hluti sýningargesta var úr Skaga-
firði, en þó komu áhugasamir
menn alla leið sunnan úr Reykja-
vík og víðar að, til að skoða sýn-
inguna.
„Við erum mjög ánægðir með
aðsóknina og ég hef ekki heyrt
sagt neitt neikvætt um sýninguna
sem slíka, enda held ég að segja
megi að nokkuð myndarlega hafi
verið að þessu staðið, þrátt fyrir
að þetta hafi auðvitað engan veg-
inn verið tæmandi hvað varðar
fjölbreytileika.
Merkustu byssurnar í augum
Skagfirðinga, eru náttúrlega
byssurnar sem Jón Ósmann átti,
en að auki vorum við með stærstu
haglabyssu landsins, sem er núm-
er tvö og afmælisútgáfu af Rem-
ington, metna á um hálfa milljón
króna svo nokkuð sé nefnt. Ann-
ars ræddu sýningargestir mikið
saman og við fengum að heyra
bæði gamlar og nýjar sögur af
mörgum byssum sýningarinnar,"
segir Jón.
Gaman að hafa staðið
í þessu
Sýningargripir í Safnahúsinu
þessa helgina, voru vel á annað
hundrað. Ekki bara venjulegar
haglabyssur og rifflar, heldur á
annan tug framhlaðninga, ein
fallbyssa, nokkrar skammbyssur
og sambyggð vopn fyrir hagla-
skot og riffilskot. Einnig var sýnt
hvernig gamlar byssur líta gjarn-
an út þegar þær finnast.
Það má því segja að byssu-
menningin hafi blómstrað á
Sauðárkróki um síðustu helgi, en
væru félagar í Ósmanni til í að
leggja í slíka framkvæmd aftur?
„Eg hugsa að það gæti bara
verið gaman að prófa þetta aftur
að nokkrum árum liðnum. Þó
hugsa ég að alveg megi eiga von
á, að einhverjir aðrir muni fara af
stað með byssusýningu í kjölfar
þessarar annars staðar á landinu,
enda var þetta engan veginn
tæmandi sýning. Hvort við hengj-
urn aftur upp í Safnahúsinu í
framtíðinni verður tíminn bara
að leiða í ljós, en altént er gaman
að hafa staðið í þessu," segir Jón
Pálmason. SBG
Afmælisútgáfa af hálfsjálfvirkri
Remington, metin á hálfa milljón.
Dæmi um hvernig byssur geta litið
út þegar þær finnast.
ræðum um byssur eins og hesta-
mennirnir um hestana.
Meðal þess sem rætt hefur ver-
ið um, er að félagið komi sér upp
veiðisvæðum til að vernda hags-
muni félagsmanna, m.a. vegna
þess að Sunnlendingar ollu umtals-
verðum búsifjum hér í firðinum
á síðasta hausti og skyldu eftir sig
sviðna jörð og óánægða bændur.
Slíkt bitnar náttúrlega á okkur
heimamönnunum og algerlega
óhæft að menn séu að skilja eftir
sig tómar bjór- og brennivíns-
flöskur ofan í skurðum auk skot-
hylkja," segir Smári.
Dagfarsprúðir menn
Smári segir að á hverju ári
megi búast við einhverri uppá-
komu hjá Skotfélaginu Ósmanni
og segir hann það nauðsynlegan
þátt í að minna á tilvist félagsins.
Með uppákomum eins og byssu-
sýningunni, segir hann að félags-
menn sýni einnig fram á, að þeir
séu ekki bara einhverjir skot-
brjálæðingar, heldur dagfars-
prúðir menn.