Dagur - 06.11.1992, Blaðsíða 9

Föstudagur 6. nóvember 1992 - DAGUR - 9
Texti og myndir:
Sigríður Þorgrímsdóttir
Villa Nova, fallegt hús sem þó má muna sinn fífil fegri.
Gluggarnir á Galleríinu gefa skemmtilegan svip.
Séð inn í búðina - Hólmfríður og Þuríður bak við afgreiðsluborðið. Myndir: sþ
laugardaginn hringdi t.d. í mig
maður sem átti hér dót til að
athuga hvernig það seldist og ég
sagði honum að það hefði dálítið
selst og hann var lukkulegur yfir
því. Hann hringdi svo í mig aftur
og var með alls konar uppástung-
ur og hugmyndir. Okkur vantaði
líka prjónastokka sem eru notað-
ir við að búa til jólasveina, okkur
vantaði liti, þeir fengust bara í
rauðu og hvítu. Svo kom kona
sem á prjónavél og sagði „ég skal
bara gera þetta fyrir ykkur“. Og
þó við borgum eilítið meira fyrir
þetta en innflutt dót þá getum við
alla vega sagt að þetta sé héðan.
Það er stoltið okkar að geta sagt
að við séum með handunna vöru
og hún sé héðan. Þetta er
sérstakt, ekki fjöldaframleitt úr
verksmiðjum.“
Það verða líka námskeið
- Og hvað eruð þið með á boð-
stólum?
„Við erum með föndurvörur
og hannyrðir, listmuni og heim-
ilisiðnað. Svo verðum við með
námskeið, alla vega í því sem við
getum gert sjálfar. Svo ætlum við
að reyna að fá fólk til námskeiða-
halds. Það er ekkert gaman að
vera með vöru og geta svo ekki
sagt fólki hvað það á að gera við
hana.“
Þegar þarna var komið sögu
kom Þuríður og bað Hólmfríði
að aðstoða einn viðskiptavininn
og settist niður að spjalla í
staðinn. Þuríður er aðflutt, en
ættuð úr Skagafirði. Hún flutti
hingað 1987, en var þó í burtu
vegna skólagöngu, en hún lærði
auglýsingateiknun í Myndlista-
og handíðaskólanum og útskrif-
aðist þaðan 1990. Þá fór hún að
vinna hjá Sást á Sauðárkróki, en
hafði áður unnið fyrir þá á
sumrin. Að loknum þessum
persónulegu upplýsingum var
haldið áfram að ræða námskeið
sem þær stöllur ætla að standa
fyrir.
„Við ætlum okkur að vera með
námskeið í föndri og bæði tré-
málun og taumálun. Svo hef ég
verið með námskeið í skrautrit-
un.“
- Hvaðan fáið þið listmunina?
„Við fengum m.a. leirmuni frá
Önnu Siggu í Lundi í Varmahlíð
og muni frá Hauganesi á
Árskógsströnd. Við fengum líka
myndir frá tveimur mönnum.
Annar er útskrifaður úr Mynd-
listaskólanum og hefur haldið
sýningu en hinn hefur ekkert ver-
ið að koma sér á framfæri. Hann
hefur bara verið að þessu heima
hjá sér, aldrei haldið sýningu eða
verið í skóla. Við viljum helst fá
myndir frá fólki héðan af svæð-
inu. Við viljum koma þessu fólki
á framfæri. Það getur vel verið að
við leitum líka út fyrir svæðið
varðandi myndlistina, tökum
einn og einn inn að gamni, til að
fólk sjái líka frá öðrum.“
- Hvernig leist fólki á þetta
hjá ykkur?
„Það var skelfingu lostið í
fyrstu, hvað í ósköpunum við
værum að gera. Kjallarinn í Villa
Nova var eitthvað hræðilegt. En
fólki líst mjög vel á þetta tilbúið.
Þetta er öðru vísi, svona gamalt
með fallega glugga og húsið á
langa sögu, það eru margir sem
þekkja það.“
- Fer þetta ekki vel af stað?
„Jú, það eru allir mjög jákvæð-
ir og spenntir fyrir þessu.“
Búðin var nú full af viðskipta-
vinum og þær Hólmfríður og
Þuríður höfðu engan tíma lengur
til að sitja og spjalla. Fólk
streymdi inn glaðlegt á svip og
fékk ráðleggingar um jólaföndr-
ið, eða skoðaði listmuni eða þá
bara húsnæðið sjálft. sþ
Tvítugt athafnafólk
- opnaði pizzustað á Sauðárkróki
Þegar keyrt er í gegnum gamla
bæinn á Sauðárkróki í átt að
höfninni reka menn augun í lít-
ið veitingahús á hægri hönd.
Útlit þess og staðsetning minn-
ir vissulega nokkuð á Kaffí-
vagninn á Grandagarði í
Reykjavík. Þarna var áður
rekin veitingastofan Hressing-
arhúsið um nokkuð langt
skeið. Nú hefur kornungt
athafnafólk tekið sig til og leigt
húsnæðið og sett þar upp
matsölustað sem þau kalla
Pollann pizzahús.
Það eru þau hjónaleysin Eydís
Ármannsdóttir úr Grindavík og
Guðmundur Jónbjörnsson frá
Sauðárkróki sem opnuðu pizza-
húsið Pollann 8. okt. sl. Þau eru
bæði tvítug að aldri en samt
Pollinn pizzahús við hðfnina á Sauðárkróki.
Ungt athafnafólk, Guðmundur og Eydís, sem reka Pollann.
orðnir sjálfstæðir atvinnurekend-
ur. Eydís vann áður í fiski, en
Guðmundur hefur starfað við
matreiðslu í Keflavík þar sem
hann kynntist m.a. pizzugerð. Ég
spurði þau hvernig þeim hefði
dottið í hug að fara út í þetta.
Guðmundur varð fyrir svörum:
„Ég var að vinna á svona stað í
Keflavík og það gekk svo vel að
mér datt í hug að þetta væri
sniðugt."
„Maður lifir ekkert á því að
vera í fiski, við urðum að gera
eitthvað," bætti Eydís við.
Staðurinn tekur 18 manns í
sæti, en að sögn þeirra Eydísar
og Guðmundar er mest um að
fólk nýti sér heimsendingaþjón-
ustuna sem þau bjóða upp á, eða
taki pizzuna með sér heim. Þau
þurftu ekki að leggja út í mikinn
stofnkostnað, sennilega var
pizzuofninn það dýrasta að mati
þeirra. Þau töldu vöntun á stað
sem þessum og þetta færi ágæt-
lega af stað, „alla vega betur en
ég þorði að vona“, sagði Guð-
mundur. Á matseðlinum er um
að velja nokkrar tegundir af pizz-
um auk hamborgara. Auk þess
mátti sjá hráefnið í skálum í eld-
húsinu þannig að viðskiptavinirn-
ir geta sjálfir valið á pizzurnar
sínar. Pollinn er opinn alla virka
daga frá 11:30 til kl. 22 og til kl.
23:30 um helgar, svo og heim-
sendingaþjónustan. Þau sögðust
íhuga að hafa heimsendingaþjón-
ustuna lengur fram á nóttina um
helgar.
i