Dagur - 12.11.1992, Blaðsíða 5

B
Fimmtudagur 12. nóvember 1992 - DAGUR - 5
Siðlaus innheimtuaðferð
Hitaveitu Akureyrar
- athugasemd frá Neytendafélagi Akureyrar og nágrennis
Vegna athugasemda hitaveitu-
stjóra í Degi í gær, vil ég upplýsa
eftirfarandi:
1. Hitaveitan hefur tekið á
móti greiðslum frá fjölskyldunum
tveim vegna notkunar þeirra á
kranavatni, þær greiðslur hafa
numið um 20% af heildarreikn-
ingnum. Með því hefur Hitaveit-
an viðurkennt áætlað notkunar-
hlutfall þeirra og tekið við
greiðslum í samræmi við það.
2. í sumar lokaði Hitaveitan
ekki fyrir kranavatnið hjá barna-
fjölskyldunum tveim, vegna þess
að hún taldi líkur á að hún næði
að innheimta skuld hjá þáverandi
eigendum íbúðarinnar sem hituð
var með hitaveituvatninu, en hún
notar um 80% vatnsins og var sú
eina sem ekki hafði staðið í
skilum. (Hinar tvær fjölskyldurn-
ar borguðu sinn hlut beint til
Hitaveitunnar eins og fyrr er
getið.) Síðan er íbúðin seld, þeg-
ar Hitaveitan fréttir að íbúðin
hafi komist í hendur manns sem
Farðu rétt með, Bjöm
Björn S. Stefánsson sendi mér
skeyti hér í Degi nú í vikunni og
raunar annað í Víkingnum í vik-
unni sem leið. Bæði skeytin taldi
Björn mig hafa verðskuldað
vegna pistla sem ég skrifa í Vík-
inginn undir heitinu Markaðs-
fréttir. Því miður fjallar hvorugt
skeytið um það sem mér lá á
hjarta í þessum skrifum, en ég
ætla samt að svara þeim nokkrum
orðum.
í Degi heldur Björn því fram
að það sé rangt hjá mér að aðild
íslands að Evrópsku efnahags-
svæði sé forsenda þess að fisk-
réttaverksmiðja sú sem verið er
að huga að á Dalvík geti orðið
samkeppnisfær á helsta markaðs-
svæðinu sem eru ríki Evrópu-
bandalagsins. Þetta er nú samt
rétt hjá mér.
Pað er vissulega rétt hjá Birni
að núverandi framleiðsla frysti-
hússins á Dalvík - svonefndar
smápakkningar sem fara beint til
neytenda - er tollfrjáls sam-
kvæmt samkomulagi Islands og
EB frá 1976. Það samkomulag
nær hins vegar ekki til þeirrar
framleiðslu sem fyrirhuguð er í
fiskréttaverksmiðjunni. Þar er
ætlunin að framleiða fiskrétti sem
innihalda fleira en fisk, svo sem
brauðrasp og sósur ýmiss konar.
Slíkir réttir bera nú tolla í EB-
ríkjum, komi þeir frá löndum
utan EB, en verða tollfrjálsir inn-
an EES. Enda er verksmiðjan
hugsuð sem svar Dalvíkinga við
EES.
í Víkingnum er Björn óánægð-
ur með skoðanir mínar á stóru
sölusamtökunum sem bera ægis-
hjálm yfir íslenskan sjávarútveg:
Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna,
Sölusamband íslenskra fiskfram-
leiðenda og íslenskar sjávaraf-
Þröstur Haraldsson.
urðir. Er á honum að skilja að
þessi samtök séu okkar eina von í
þeirri grimmu samkeppni sem
iðkuð er innnan EB og EES.
Raunar var ég ekki að ræða
þessa hlið á sölusamtökunum.
Það sem ég var að segja - og
margir aðrir hafa svo sem sagt á
undan mér - var að íslenskur
sjávarútvegur á við margan drag-
bítinn að etja. Þar fara fremstir
þeir sem ríghalda í óbreytt
ástand og skipulag á veiðum,
vinnslu og sölumálum íslenskra
sjávarafurða. Með því eru þeir
ekki að hugsa um þjóðarhag
heldur fyrst og fremst að verja
eigin skammtímahagsmuni. Þessi
öfl standa eins og þverbitar gegn
öllum nýjungum sem til framfara
horfa og boðberum þeirra. Því
miður hefur þeim í þeirri við-
leitni sinni liðist að beita fyrir sig
ýmsum valdapóstum, ekki síst
Ferð á Smithííeld-land-
búnaðarsýmnguna
Bændaferðir hjá Stéttarsambandi
bænda og Samvinnuferðir/Land-
sýn hafa með sér samstarf um
skipulagningu ferðar á Smithfield-
sýninguna í Lundúnum 30. nóv-
ember nk.
Ferðatilhögun verður eftirfar-
andi:
Flogið verður með leiguflugi til
Dyflinnar sunnudaginn 29. nóv-
ember, þar verður gist næstu
fjórar nætur á Burlington hótel-
inu. Snemma morguns mánudag-
inn 30. nóvember verður flogið
til Lundúna í áætlunarflugi frá
Dyfhnni með þann hóp, sem hef-
ur áhuga á að skoða sýninguna.
Þar verður dvalið allan daginn en
um kvöldið verður flogið til baka
til Dyflinnar. Ef einhverjir hafa
áhuga á að dvelja lengur í
Lundúnum en þennan eina dag,
þá verður útveguð gisting í
Lundúnum eina eða tvær nætur
og flogið til baka til Dyflinnar á
þriðjudegi eða miðvikudegi. Far-
ið verður til baka til íslands frá
Dyflinni fimmtudaginn 3. des-
ember.
Heildarkostnaður á mann fyrir
þá sem ætla á sýninguna er kr.
35.000 ef gist er allar nætur í
Dyflinni. Inni í þessari upphæð
eru allir skattar og gjöld.
Þeir þátttakendur sem ætla að
dvelja allan tímann í Dyflinni
greiða kr. 8.000 minna.
Fararstjóri á Smithfieldsýning-
una verður Agnar Guðnason.
Nánari upplýsingar veita Agn-
ar og Halldóra hjá Stéttarsam-
bandi bænda í síma 19200 eða
starfsfólk á skrifstofu Samvinnu-
ferða.
stóru sölusamtökunum. Með
þessu er ég ekki að segja að það
beri að leggja þau niður. Þau
geta starfað áfram, en aðrir verða
líka að fá að spreyta sig.
. Það er mín skoðun að því fyrr
sem við losum um þau tök sem
þessi fámenni en valdamikli hóp-
ur hefur á íslensku þjóðlífi, þeim
mun betra. Og ef hjálpin til þess
kemur að utan í formi EES eða
annarra tíðinda - þá er það bara
hið besta mál.
Að öðru leyti ætla ég hvorki að
taka afstöðu með né á móti aðild
íslands að EES. Vil bara hvetja
til þess að menn skoði þann
samning sem fyrir liggur af öfga-
og óttaleysi. Trúboð hefur alltaf
farið í taugarnar á mér.
Þröstur Haraldsson.
Höfundur er blaðamaöur á Dalvík.
Vilhjálmur Ingi Arnason.
þekktur er af öðru en að greiða
skilmerkilega skuldir sínar, snýr
hún skyndilega við blaðinu og
byrjar að beita barnafjölskyldun-
um fyrir sig með því að loka fyrir
kranavatnið til þeirra og láta þær
þrýsta á nýja íbúðareigandann
vegna hans skulda.
Þessi maður borgar ekkert eins
og Hitaveituna grunaði, og lætur
íbúðina bara standa ónotaða.
3. Hitaveitan bauð barnafjöl-
skyldunum að útvega þeim
skuldabréf til að þær gætu greitt
upp skuld óreiðumannsins. Þetta
var engin gjöf eða vinargreiði,
því fjölskyldurnar áttu sjálfar að
bera alla áhættu og kostnað af
skuldinni og þeim fjárnáms- og
uppboðsaðgerðum sem í kjölfar-
ið þurftu að fylgja. (Allir vita
hvað það kostar að fá sér lög-
fræðing til að reka slík mál fyrir
sig, mánuðum eða árum saman.)
Ef fjölskyldurnar gengju að þess-
um skilyrðum fengju þær aftur
kranavatnið sem þær höfðu allan
tímann borgað fyrir samkvæmt
áætlun Hitaveitunnar sjálfrar.
4. Barnafjölskyldurnar eru í
dag búnar að vera kranavatns-
lausar í einn mánuð, þær voru
búnar að leita til opinberra aðila
um hjálp í vanda sínum, en án
árangurs. Neytendafélagið hafði
samband við Hitaveituna, en þar
voru fyrir lagabókstafurinn og
stálin stinn og engin tilhliðrun í
sjónmáli, þess vegna ákvað ég að
gera málið opinbert.
5. Þegar hitaveitustjóri hafði
veður af því að ég ætlaði að beita
mér í þessu máli, hótaði hann
fólkinu því, að ef þetta yrði gert
opinbert þá myndu þau sjálf fá að
kenna á því með enn harðari að-
gerðum. Þau komu að sjálfsögðu
óttaslegin til mín og vildu að mál-
ið yrði stöðvað, en það var orðið
of seint, greinin var farin til fjöl-
miðla.
Ég bjóst ekki við því að hita-
veitustjóri myndi staðfesta hót-
anir sínar opinberlega, en sið-
ferðið ríður greinilega við ein-
teyming hjá honum, því í Degi í
gær skrifar hann um að Neyt-
endafélagið eigi að vinna neyt-
endum raunverulegt gagn „/ stað
þess að hleypa málinu í enn harð-
ari hnút en fyrir var“.
Þarna leggur hann það skýrt og
skorinort á borðið, að málið sé
komið í enn harðari hnút en fyrir
var, og þeir sem líða fyrir það eru
að sjálfsögðu barnafjölskyldurn-
ar.
Ég ítreka áskorun mína til
bæjarstjórnarinnar, um að stöðva
siðleysið, og ávíta hitaveitustjóra
fyrir að vera að ógna saklausu
fólki. Látið barnafjölskyldurnar
fá aftur kranavatnið sitt sem þær
hafa alltaf borgað fyrir, á meðan
verið er að innheimta hjá hinum
raunverulega skuldara.
Fyrir hönd Neytendafélags
Akureyrar og nágrennis,
Vilhjálmur Ingi Árnason.
ssf.x. * «•"“ Br'° pr.m_,-----------------fyrirtskja til aí panta tiraanlega