Dagur - 19.12.1992, Síða 22

22 - DAGUR - Laugardagur 19. desember 1992
Stjörnuspá - eftir Athenu Lee Spáin gildir fyrír helgina
(Vatnsberi > \UÍSEs (20. jan.-18. feb.) J Haltu þig í félagsskap fólks meb aubugt ímyndunarafl því þab á ágætlega vib þig um helgina. Eitt- hvert ferbalag kann að vera í vændum. r^flóön yjrvnv (23. júií-22. ágúst) J Láttu abra rába ferbinni um helg- ina. Auk þess skaltu hlýba á ráb- leggingar annarra því þú munt græba á þeim ef þú hlustar vel.
(Fiskar 'N (19. feb.-20. mars) J f jtf Meyja 'N V (23. ágúst-22. sept.) J
Vertu ekki hræddur vib ab taka áskorun um ab prófa eitthvab nýtt. Tilbreyting er af hinu góba og þú kemur jafnvel sjálfum þér á óvart. Helgin byrjar rólega en verbur áhugasamari eftir því sem á hana líbur. Þú lendir í áhugaverbum samræbum sem koma þér vel í næstu viku.
fHrútur ^ (21. mars-19. apríl) J Helgin byrjar vel og endar vel en um miðbik hennar reynir mjög á þolinmæbina þegar ágreiningur rís. Reyndu samt ab halda ró þinni. rMv°6 ^ \W w- (23. sept.-22. okt.) J Eitthvab óvænt kemur upp um helgina og hib óvænta verbur ab þessu sinni til ab auka ánægjuna. Vinarsambönd eru sterk um þess- ar mundir.
fNaut 'N yTv (20. apríl-20. mai) J Þab reynir á í einkalífinu en þú gætir hjálpab til meb því ab vænta ekki of mikils og taka gagnrýni ekki of nærri þér. (f uus? Sporðdreki^j 7|TC (23. okt.-21. nóv.) J Þú þarfnast stubnings og félags- skapar frá öbrum og samvinna verbur sérlega ánægjuleg. Gættu þess samt ab gleyma ekki ab vinna verk sem bíbur.
(/4vjk Tvíburar ^ \AJ\ (21. mai-20. júnl) J Ef þú skipuleggur helgina ekki vel lendir þú í vandræbum. Komdu sem mestu í verk strax ef þú vilt eiga tíma fyrir sjálfan þig. rBogmaður 'Á V (22. nóv.-21. des.) J Þú ert ekki í skapi til ab taka þátt í ágreiningi svo reyndu ab halda þig vib fólk sem kann ab meta vibhorf þín og vill frekar vera í ró- legu umhverfi.
f*ÆZ Krabbi 'Á (21. júní-22. júli) J Þetta er upplagbur tími til ab staldra vib og hugsa um eigin skuldbindingar. Taktu enga áhættu í peningamálum því pyngjan á eftir ab léttast. (Steingeit ^ VjTTl (22. des-19. jan.) J Þú færb ekki áreibanlegar upplýs- ingar frá slúburberum en þitt eig- ib hugbob hjálpar þér ab mynda þér skobanir á öbrum. Breyttu til um helgina.
Afmælisbam laugardagsins
Þér verður lítt ágengt í samskiptum vib abra. Þetta tímabil varir
þó ekki lengi og því er engin ástæba til ab breyta fyrri áformum.
I byrjun apríl fer ab ganga betur og áætlanir virbast þá ganga
upp. í heildina verbur árib ánægjulegt, sérst-aklega þegar vinátta
er annars vegar.
Afmælisbam sunnudagsins
Næstu mánubir einkennast af vandamálum í einkalífinu en tím-
inn og þolimæbin hjálpa þér ab leysa þau. Þab væri leitt ab láta
þetta hafa djúpstæb áhrif á sig því á öbrum svibum bíba tæki-
færin eftir þér. Einhverjar breytingar verba heimafyrir og þar
sem flest bendir til ferbalaga er ekki ólíklegt ab þú flytjir á nýjan
stab.
Afmælisbarn mánudagslns
Þú þarft ab búa þig undir breytingar á ýmsum svibum næsta ár-
ib, ekki síst í einkalífinu. Endir á einu sambandi og byrjun á öbru
er fyrirsjáanlegt og mun þab breyta vibhorfum þínum til muna
svo þú þarft ekki ab sjá eftir neinu. Eyddu ekki miklu þab sem
eftir er ársins en léttu af þér vissum hömlum strax á nýju ári.
Sálnarusk
Sagan segir að Pablo Picasso hafi eitt sinn verið
nýbúinn að mála mynd, sem lýsti stríðshörm-
ungum á einkar áhrifamikinn hátt. Liðsforingi
nokkur kom á vinnustofu meistarans. Hann
veitti hinni nýgerðu mynd strax athygli og stóð
agndofa fyrir framan hana. Eftir stutta stund
sagði hann: „Er þetta þitt verk?“
„Nei,“ svaraði Picasso, „nei, þetta er þitt
verk. “
Myndina gerði Sigurbjörg Gunnarsdóttir, nemandi á síðasta ári í málunardeild Myndlistaskólans á Akureyri.
Myndin er unnin undir þeim hughrifum sem sálnarusk sr. Svavars kallaði fram.
Ég viðurkenni fúslega að sumir dagar virðast
hrópa á mann að ekki sé til góður Guð. Við
getum til dæmis litið á hörmungar heimsins og
spurt: Léti góður Guð slíkt viðgangast? Og að
kvöldi slíkra daga bera andvörp okkar þær hugs-
anir upp í tómið, að annaðhvort sé Guð ekki
góður eða hann sé hreint ekki til.
Trúlega er þjáningin hvergi jafn áberandi í
trúarbrögðum og í kristindómnum. Þar er hún
svo miðlæg að tákn kristninnar, krossinn, er
jafnframt merki þjáningarinnar. Engu að síður
finnum við hvergi viðhlítandi skýringar á þján-
ingunni og því illa í kristinni kenningu. Þjáning-
in er ekki blekking og rætur hennar eru ekki
heldur í hinum efnislega veruleika, því hann er
skapaður af góðum Guði. Stundum verður krist-
inn maður, sem stendur andspænis mikilli kvöl
eða harmi, að viðurkenna að hann veit ekki allt
og getur ekki vitað það. Hann verður stundum
að vera það ærlegur við sjálfan sig að játa eigin
ráðleysi.
Og þá verður hann að taka á öllu sínu til að
finna, að það er tilgangur með öllu, sem á daga
manns drífur, hvort sem það verður manni
tilefni til sorgar eða gleði. Jafnvel þótt hann sjái
ekki tilganginn sjálfur.
Afstaða kristninnar til þjáningarinnar er samt
ekki fólgin í uppgjöf, þótt þar sé viðurkennt, að
stundum séu svör mannsins fá. Kristinn maður
lítur í ráðleysi sínu á krossinn. Þar er Guð, sá
Guð, sem þjáist með manninum og gengur inn í öll
hans kjör. Þar er sá Guð, sem hvetur hann til
þess að takast á við þjáninguna og það illa. Þar
er sá Guð, sem á mátt, öflugri öllum eyðandi
öflum og vill miðla mönnunum af þeim mætti.
Þjáningin er til og hún er staðreynd. Stundum
kennum við Guði um hana, til þess að firra okk-
ur sjálf allri ábyrgð.
Og getur ekki verið að við ættum að gera
meira af því að spyrja okkur sjálf: „Hvers
vegna?“
„Þannig lýsi ljós yðar meðal mannanna,
að þeir sjái góð verk yðar
og vegsami föður yðar,
sem er á himnum.“
(Matteus 5, 16)
Sr. Svavar A. Jónsson
Málverkið