Dagblaðið Vísir - DV - 03.10.1994, Blaðsíða 13

MÁNUDAGUR 3. OKTÓBER 1994
13
Vegur meðfram suður-
strönd Reykjanesskaga
Vorið 1988 samþykkti Alþingi
þingsályktun sem ég flutti sem vara-
þingmaður, ásamt Guðna Ágútssyni
um gerð kostnaðar- og fram-
kvæmdaáætlunar um gerð nýs vegar
frá Þrengslavegi að Grindavík.
Aukin viðskipti
Vegalengdin er um 70 km og þótt
þar sé akfær vegur er hann lítt
notaður. Góður vegur á þessari leið
mundi skapa nýja möguleika, ekki
aðeins fyrir íbúa næsta nágrennis
heldur einnig fyrir stóran hluta
landsmanna. Þá myndu margir er-
lendir ferðamenn, sem flestir
hverjir koma fyrst til landsins um
Keflavíkurflugvöll, vilja heíja ferð-
ir sínar á vit „Gullfoss og Geysis“
beint frá Keflavíkurflugvelli eða
hótelum á Suðurnesjum í stað
Reykjavíkur enda kynnisferð um
Reykjanesskaga áhugaverður kost-
ur. Sömuleiðis fer út- og innflutn-
ingur varnings meö flugvélum
fram um Keflavíkurflugvöll.
Styttri flutningaleið frá Suðurlandi
skapaði grundvöll fyrir auknum
viðskiptum af því tagi.
Brú yfir Ölfusárósa sem stytti til
muna leiðina milh útgerðarstað-
anna Stokkseyrar, Eyrarbakka og
Þorlákshafnar hefur leitt til auk-
innar samvinnu þessara staða.
Greiðfær vegur milh Þorlákshafn-
ar og Grindavíkur opnaði nýja
samgönguleið á svæðinu, vega-
lengdir styttust og myndu auövelda
hvers konar samvinnu þessara út-
gerðarstaða. Sem dæmi vil ég nefna
að leiðin frá Suðurlandsundirlendi
til Suðurnesja yrði um 30-50 km.
Styttri en nú er. Víst er að greiðfær
vegur af Suðurlandsvegi til Suður-
nesja yrði mikið notaður af þeim
sem erindi eiga mihi þessara
byggöalaga. Hann yrði styttri,
fljótfarnari og jafnvel greiðfærari á
vetrum en leiðin yfir Helhsheiði
um Reykjavík og til Suðurnesja
auk þess sem það yrði skemmtheg
tilbreytni fyrir þá sem hingað th
hafa tekið helgarrúntinn eitthvað
annað aö aka þessa leið.
„Greiðfær vegur milli Þorlákshafnar
og Grindavíkur opnaði nýja samgöngu-
leið á svæðinu, vegalengdir styttust og
myndu auðvelda hvers konar sam-
vinnu þessara útgerðarstaða.“
Kjallariim
Níels Árni Lund
1. varaþingmaður Framsóknar-
flokksins i Reykjaneskjördæmi
Aukið öryggi
Þá vh ég benda á aö draga úr
umferð sem nú er um Reykjanes-
braut og þegar er orðin mun meiri
en brautin getur þjónað með ör-
uggu móti. Með þessari vegalagn-
ingu yrði aukið öryggi á þeirri leið,
auk þess sem hún drægi úr umferð-
arþunga um Reykjavíkursvæðið
sem ekki er vanþörf á. Þá veitti
vegurinn öryggi ef til náttúruham-
fara kæmi á svæðinu og margir
þyrftu að fara til eða frá Suðumesj-
um á skömmum tíma og Reykja-
nesbraut væri jafnvel lokuð.
Til viðbótar gerð þessa vegar er
sjálfsagt að um leið verði lokið gerð
greiðfærs vegar milli Grindavíkur
og Hafna. Hluti leiðarinnar hefur
þegar tekið stakkaskiptum en svo
unnt verði aö nota hann sem skyldi
þarf að ljúka gerð hans.
Ég ítreka að þaö eru mörg rök
sem liggja til grundvallar því að
hagkvæmt sé og eðlilegt að taka
þessa vegalagningu enn frekar til
skoðunar og berjast fyrir því að
hún verði sett á næstu vegaáætlun.
Níels Árni Lund
rengslin
Grindavík
Frá Þrengslavegi að Grindavík. - „Góður vegur á þessari leið myndi skapa nýja möguleika ... “ segir m.a.
í grein Níelsar Árna.
Boð blaðfest
Góðvinur minn, öryrki th
margra ára, leit inn á dögunum og
óskaði mér til hamingju með orð-
heldni stjórnmálamanna og minnti
mig um leið vel og vandlega á það
að þetta hlyti ég sem fyrrverandi
pólitíkus vel að meta.
Thefni þessara heihaóska voru
orð Friðriks íjármálaráðherra um
að staðfastlega yrði staðið við það
loforð að hátekjuskattur skyldi
ekki lengur lagður á.
Önnur saga af efndum
Þetta kvað góðvinur minn fagurt
til fordæmis sem fylgja bæri enda
auðséð nauðsyn þess að eira þeim
sem svo mikið ættu undir sér enda
vitað að lífsstaðall slíkra væri sá
að mikið þyrfti þar til og þarflaust
að skerða svo upphafmn lifsmáta.
Góðvinur minn er einn hinna
greindu alþýðumanna sem fylgist
íjarska vel með og er fær vel um
að draga þar af ýmsar glöggar
ályktanir.
Eftir hamingjuóskirnar fór hann
hins vegar að minna á mæt loforð
önnur sem flokkur Friðriks með
hann í fararbroddi fremst hafði
gefið fyrir síðustu kosningar um
mikla og góða skattalækkun th
handa almenningi í landinu enda
löngum til þess vitnað þar á bæ
þvílíkur óskaplegur skattskelfir
KjáUarinn
Helgi Seljan
félagsmálafulltrúi ÖBÍ
Ólafur Ragnar heíði verið og
skylda allra vel hugsandi manna
að breyta, bæta og laga eftir ódám
þann. En þar stendur hnífurinn í
minni annars skörpu skilningskú,
sagði svo góðvinurinn, því ég hef
einhvern veginn allt aðra sögu að
segja af þeim efnum öllum.
Dagljóst væri sitt dæmi um það
að á tíð Ólafs þessa Ragnars hefði
hann engan skatt greitt af sínum
aumu lífeyristekjum enda sér þótt
það sanngjarnt nokkuð.
Nú byrgði hins vegar svo við, al-
veg óvart og utan ahra loforða, að
hann fengi nú greitt Friðrik og
hans fólki skatt sem næmi nálægt
tveggja daga neyslu sinni og væri
hún þó auðvitað allfjarri þeirri sem
uppar hátekjuskattsins og aðrir
slíkir hefðu eðlilega efni á og þörf
fyrir - að sjálfsögðu.
Gild afsökun
Hann kvað Friðrik og félaga eiga
sér afsökun gilda því fallegu lof-
orðin um skattalækkun hefði verið
efnd einstaklega vel við aumingja,
bláblönku fyrirtækin okkar, enda
alkunna að forstjórar, stjórnarfor-
menn og aðrir dáindismenn þar
þyrftu að lepja dauðann úr dökkum
krákuskeljum allsleysisins.
Góðvinur minn sagði sig nefni-
lega muna mætavel að skattur
hefði veriö hríðlækkaður af gróöa
fyrirtækjanna fræknu og fengi
hann ekki ráðið í það af viti, hvers
vegna ekki mætti eitthvað taka af
því sem út af stæði þar þegar öllum
bókhaldskúnstarinnar undan-
dráttarliðum hefði verið beitt, alla
vega ætti hann enga slíka sér til
hads og trausts.
Nú þótti mér sem ljóminn af heið-
ríkju hamingjuóskanna í upphafi
væri farinn að fólskvast enda kom-
inn annar tónn og harðari þar sem
réttlæti og rangsleitni ráðandi
manna urðu umræðuefnið en hið
síðarnefnda kvað hann hamförum
fara á kostnað hins.
Lokaorðin voru þau að biðja mig
að blaðfesta eitthvað af eldmess-
unni en efndir ekki sem skyldi.
Aðeins þetta: Almenningur fær að
blæða fyrir það sem fyrirtækin fá
að sleppa við. Og nú á til viðbótar
aö friðlýsa hátekjuskattinn. Hvað
næst? HelgiSeljan
„Almenningur fær að blæða fyrir það
sem fyrirtækin fá að sleppa. við. Og nú
á til viðbótar að friðlýsa hátekjuskatt-
inn. Hvað næst?“
Meðog
ámóli
Óbein eignaraðild útlend-
inga í sjávarútvegi
Ódýraraað
fáerlent
áhættufé
„í fyrsta
lagi er það
tæknilega
mjög erfitt að
koma í veg
fyrir óbcina
eignaraðild
útlendinga í
sjávarútvegi.
Hlutabréfa-
markaðUTÍnn GuðlaugurÞórHórSar.
er Sem betur *on,(ormaðurSUS.
fer orðinn það þróaður að allir
eiga í öllum, ef svo má segja, og
það yröi ekki hægt að koma í veg
fyrir að fyrirtæki sem eiga í sjáv-
arútvegsfyrirtækjum væru á ein-
hvern hátt í eigu útlendinga.
í öðru lagi er sjávarútvegurinn
mjög skuldsettur og það er ódýr-
ara fyrir greinina að fá inn erlent
áhættufé heldur en að taka lán.
Það vantar tilfinnanlega erlent
íjármagn í íslenskt atvinnulif.
Áhyggjur manna af því aö út-
lendingar geti eignast auðlindina
eru að sumu leyti skiljanlegar.
Það eru hins vegar margar aðrar
leiðir færar til að koma í veg fyr-
ir að svo veröi en að banna óbeina
eignaraöild útlendinga í grein-
inni.
Þaö er vel að sjávarútvegsráð-
herra hafi tekið á þessu máli að
undanfornu. Þetta er mjög mikil-
vægt mál fyrir sjávarútveginn og
þjóðina í heild.“
Hægt að leita
lausna
innanlands
„Fiskveiði-
lögsagan er
okkar auð-
lind. Barátta
þessarar litlu
þjóðar bygg-
ist á því sem
auðlindin gef-
ur okkur. Við
höfum ekki
ráö á þvl að MatthiasBjamasonal-
skipta á henni Þinvismaður.
við útlendinga eða gera þá hlut- ,
genga og við eigum að varast það
að láta þá fara of langt.
Að mínum dómi eru það ekki
góðir íslendingar sem halda því
fram að það sé alveg sjálfsagt að
hleypa útlendingum í sjávarúí-
veginn.
Það lætur enginn útlendingur
fiármagn inn í íslenskan sjávar-
útveg nema fá fiármagnið aftur
út. Þannig að peningamir verða
ekki eftir hér á landi.
Ef útgerðin i landinu fengi að
vera í friöi og fengi sjálf aö skipu-
leggja sig væri ekki þessi halli á
sjávarútveginum. Hallinn er
heldur ekki alls staðar. Hann er
fyrst og fremst þar sem aðgerðir
stjómvalda hafa bitnað harðast,
bæöi nú og fyrr, á stöðum sem
byggja á bolfiskveiðum. Þeir stað-
ir sem era háðir vinnslu og veið-
um bolfisks verða verst úti.
Ef menn fengju aö vera í friði
myndi þetta allt saman ganga.
Svo þyrftum viö auðvitað aö hafa
banka sem skilja atvinnulifið og
eru ekki alltaf með einhvern
sjálfsbirgingshátt. Það er hægt aö
leita lausnanna innanlands. Það
þarf ekki aö leita lausna út fyrir
landsteinana. Starf margra út-
flutningsfyrirtæKja hefur verið í
góðu lagi og viö höfum haft af
mikinn hag.