Dagblaðið Vísir - DV - 28.11.1994, Page 12
12
MÁNUDAGUR 28. NÓVEMBER 1994
Spumingin
Býrð þú til
aðventukrans?
Ingigerður Gottskálsdóttir: Nei, ég
hef bara ljós í glugganum.
Sigríður Guðmundsdóttir: Já, geri
það alltaf.
Sigurður Óskarsson: Nei, ég læt kon-
una gera það.
Svanhildur Jónsdóttir: Nei, ég set
bara ný kerti í þann sem ég á.
Jón Halldórsson: Nei, hann er til á
heimilinu.
Sigríður Valdimarsdóttir: Nei,
mamma sér um það.
Lesendur
Enga samninga
við sjúkraliða
Margrét Kristjánsdóttir skrifar:
Afstða samninganefndar ríkisins
er sannarlega aumkunarverð. Hún
lætur sem hún vilji semja en það séu
bara aðrir sem standi í veginum. -
Sagt er að sjúkraliðum hafi verið
skýrt frá því (svona óopinberlega) að
það sé Vinnuveitendasambandið sem
standi í vegi fyrir því að gengið verði
að kröfum sjúkraliðanna.
Með þessum málatilbúnaði kemur
samninganefnd ríkisins því á fram-
færi að nú sé bara að ná fram-
kvæmdastjóra VSÍ að samninga-
boröinu svo að þjarma megi að hon-
um. VSÍ á vitanlega engan þátt í þess-
ari deilu. Hér er við ríkið eitt að eiga.
Hitt er svo annað að samningar við
sjúkraliða eina sér eru óhugsandi á
þessu stigi. Það eru allir kjarasamn-
ingar lausir og mál sjúkraliða á að
leysa um leið og annarra stétta í
landinu. Þar er ég sammála fjármála-
ráðherra sem hefur nánast einn
manna þorað að segja hið rétta í
málinu. - Margir þingmenn þykjast
t.d. vera sammála sjúkraliðum og
Er sjúkraliðum visað á VSÍ?
segja að við þá eigi að semja strax. -
Það er auðvelt að sýna samúð en
meina svo allt annað. Sjúkraliðadeil-
an verður bara að hafa sinn gang og
það bitnar mest á sjúkraliðum sjálf-
um ef þeir vilja ekki bíða þar til
launasamningur verður gerður við
alla launþega.
Þingmenn undir f ölsku f laggi
Kjósandi skrifar:
í lýðfijálsum ríkjum er vafalaust
að finna stjórnmálamenn og aðra
sem láta lítið sem ekkert aftra sér frá
því að komast til valda og áhrifa.
Metnaðargirnd og valdagræðgi ræð-
ur þar mestu. Hugsjónum og stefnu-
festu er ýtt til hliðar og skipta slíkt
fólk engu. Það þekkjum við íslend-
ingar af starfsháttum og flakki
ákveöinna stjórnmálamanna milli
íslensku stjórnmálaflokkanna.
Tveir úr hópi þessara manna eru
mér ofarlega í huga nú að gefnu til-
efni. Báðum hefur tekist að klóra sig
upp í kennarastöður við æðstu
menntastofnun þjóöarinnar. Þar
hafa þeir tekið laun sín en einatt tek-
ið laun annars staðar frá á sama tíma
vegna stjórnmálastarfa sinna. Þessir
menn eru formaður Alþýðubanda-
lagsins og alþýðuflokksmaður sem
nú er nýgenginn úr flokknum.
íeir eiga ýmislegt annað sameigin-
legt, svo sem eins og að vera, að því
er virðist, algjörlega prinsiplausir
menn, hugsandi um það eitt aö kom-
ast áfram í póhtík. Báðir hyggja á
framboð í Reykjaneskjördæmi í
komandi alþingiskosningum. Annar
væntanlega fyrir Alþýðubandalagið,
hinn fyrir framboð sem ekki hefur
hlotið nafn. Ferill þeirra er í opin-
beru lífi á þann veg að ég hlýt að
vara kjósendur við þessum fram-
bjóöendum alveg sérstaklega. Og
geri það sem íslendingur og kjósandi
í áöurnefndu kjördæmi.
Mér eru minnisstæð fyrstu kynni
Suðurnesjamanna af núverandi
formanni Alþýðubandalagsins á
framboðsfundi í Keflavík árið 1971
en hann var þar þá ekki í framboði.
Var hann með síendurtekin framí-
köll um EFTA-málin. Er þau mál bar
á góma gullu sífellt frá þessum fram-
tíöarprinsi í stjórnmálum sem sat
aftast í salnum: „Gylfi Þ., Gylfi Þ.“
Þetta hrópaði hann hálffalinn á bak
við fundarmenn og enginn botnaði
neitt í neinu. - Og þetta vorú líka
hans málefnarök í því málinu!
Nokkrum árum áður haföi núver-
andi formaður Alþýðubandalagsins
starfað í Framsóknarflokknum en
farið þaðan í burtu ásamt nokkrum
öðrum og stofnaði hina svonefndu
Möðruvallahreyfingu. Hún hföi stutt
og þá leitaði hann fyrir sér um pláss
í Alþýðuflokknum eða aftur í Fram-
sóknarflokknum. En kommar tóku
honum loks opnum örmum og gerðu
hann að formanni sinum.
Hinn prófessorinn og flokkaflakk-
arinn er sonur mikils íhaldsmanns
og kapítahsta. Af einhverjum ástæð-
um sóttist þessi prófessor eftir bitl-
ingum í Alþýðuflokknum með góð-
um árangri. Ekki undi hann lengi,
fór úr flokknum og stofnaði Banda-
lag jafnaðarmanna ásamt fleirum.
Tókst síðan aftur að næla sér í há-
launaða bitlingastöðu hjá Alþýðu-
flokknum eftir uppgjöf Bandalags-
ins. Og nú er hann aftur kominn á
flokkaflakk eftir að hafa skipulagt
níðherferð gegn varaformani flokks-
ins. - Eru þetta menn, kjósendur,
sem þiö getið treyst? Ég segi nei. -
Burt meö slíka flokkaflakkara og af-
siðara úr íslenskum stjórnmálum!
Tæknibrellur við tamningar
Einar Sigurðsson skrifar:
Mig langar til að segja stutta sögu
af íslenska hestinum sem ílentist á
erlendri grundu. Hún á að vísu ekki
við alla hesta íslenska á þeim vett-
vangi en lýsir vel ástandinu hjá þess-
um málllausu vinum okkar sem ör-
lögin færa þeim við eigendaskiptin
oft og tíðum.
Ég hitti erlendis þýskan hesta-
mann sem hingað kom árið 1992, og
keypti 3 hesta hvern af sínum selj-
anda og prófaði þá alla vandlega og
var allánægöur með útkomuna. Þeg-
ar hestamir voru komnir til síns
heima og byrjað var að nota þá kom
í ljós að eiginleikar tveggja hestanna
hurfu eftir ekki langan tíma.
Málið var einfalt að hans mati.
Þessir hestar hefðu hreinlega ekki
Margur hestamaðurinn hefur lent í hremmingum vegna tæknibrellna við
tamningu hests sins.
Hringid í síma
63 27 00
milli kl. 14 og 16
-eða skriíió
Nafn og simanr. verður að fylgja bréfum
verið tamdir á heiðarlegan hátt. Með
því að nota svokallaðar „þyngingar"
og aðrar tæknibrellur við tamningu
hestanna, en þær voru nú ekki leng-
ur til staðar á hans heimavelli, sýndu
nú hestamir sína réttu eiginleika.
Með öðmm orðum, hestarnir höfðu
einfaldlega ekki hæfileika reiöhesta.
Þriðji hesturinn, hvernig svo sem
hann hafði verið taminn, var hins
vegar augnayndi og eftirlæti eigand-
ans.
Það sem mig furðar mjög er aö
hvorki dýralæknar né tamninga-
menn skuli láta í sér heyra um þetta
mál. Ekki síst vegna þess að ég hef
áður séð skrifað um þessi mál í DV
og þaö ekki fyrir löngu.
Geirfinnsmálið
tekiðupp?
Friðjón hringdi:
Ég ætlaði ekki að trúa mínum
eigin augum og eyrum þegar ég
horfði á fréttina um að fyrrv. sak-
borningur í Geirfinnsmálinu
væri búinn að leggja þykkan
bunka af gögnum inn til dóms-
málaráðuneytisins með beiðni
um að mál hans yrði tekiö fyrir
að nýju til að afsanna sekt hans.
- Ef málið verður tekið upp og
sakleysi mannsins sannast bið ég
guð að hjálpa þessari þjóð. En
verður málið tekið upp að nýju?
„Þjóðarsálin“
þynnist
Bjarni Sigurðsson skrifar:
Mér finnst Þjóðarsálin á RÚV
vera orðin þunn, a.m.k. á annan
vangann. Mest um innskot, t.d.
um launamál, félagslegar bætur,
sjúkraliöastuðning og svo karp
um allt og ekkert, t.d. hvort alda-
mótin byiji árið 2000 eða 2001.
Þárna koma inn „langlokulákar"
og kverúlantar og oft i annarlegu
ástandi að því er manni heyrist.
En þá dregur nú umsjónarmaður
niður i viðkomandi sem er ágætt.
En ég er nú farinn að hlusta frek-
ar á Hallgrím þar sem fólk tekur
fastar á málunum en Þjóðarsálin
leyfir.
Skipulagðuráróð-
urfrá Hafnarfirði?
Guðmundur Guðmundsson skrif-
ar:
Fólk hefur tekið eftir því að
undaförnu, t.d. í blööum með les-
endaefni og svo í útvarpsþáttum
sem taka á móti innhringingum,
að það er eins og skipulagður
áróður sé hafmn fyrir uppgangi
fyrrverandi félagsmálaráöherra,
Guðmundar Áma Stefánssonar.
Ég hef t.d. lesið eftir menn er lýsa
því hve erfitt sé að búa í Hafhar-
flrði eftir að hin nýja bæjarstjórn
tók við og hve gott hafi verið að
leita tíl Guðmundar sem bæjar-
stjóra og þess er við tók er Guð-
mundur gerðist ráöherra. - Það
verður fróðlegt að sjá hvort svona
sjónarspil heldur áfram.
Verslunarferðirtil
útlanda
Jón hriugdi:
í viðtali viö formann Kaup-
mannasmtakanna á rás 2 sl. mið-
vikudag, var m.a. komið inn á
verslunarferöir íslendinga til
Bretíands. í samtalinu komst
formaður Kaupmannasamtak-
anna svo að orði að þessar ferðir
væru nú orðnar meira skemmtí-
ferðir en verslunarferðir. -
Skrýtíð að maður í þessari stöðu
skuli tala gegn betri vitund. Hann
veit fullvel að þessar feröir eru
fyrst og fremst verslunarferöir,
þótt látíð sé liggja að því t.d. af
ferðaskrifstofum og Flugleiðum
að sá þáttur sé meira og minna
úr sögunni, Ég hygg að þessi
ummæli formannnsins hafi hitt
margan kaupmanninn heldur
illa.
íslenskasælgætið
Jón Kristjánsson skrifar:
Ég las pistil um íslenskt sæl-
gæti og erlent í DV 22. þ.m. Ég tek
undir með bréfritara aö þvi er
varðar verðið sem er oröiö ís-
lenskum framleiðendum i óhag,
einkum á smærri pakkningum.
Og það er einnig athygli vert, aö
þessar rainni pakkningar, t.d.
með súkkulaði og fleira svipuðu
sælgæti hafa minnkað aö undan-
fórnu eða þá að pakkningin er sú
sama, en innihaldið hefur minnk-
að. Já, þessu taka neytendur eftir
og þetta hefur fljótt áhrif í nei-
kvæðum viðbrögðum þeirra. Þeir
bara kaupa ekki lengur viðkom-
andi tegundir.