Dagblaðið Vísir - DV - 15.03.1995, Page 15

MIÐVIKUDAGUR 15. MARS 1995
15
Skálkurinn, ESB og
frjáls viðskipti
„Seint mun skapast samstaða um það innan ESB að slíta þessi nánu
tengsl við ísland og Noreg.“
Fyrir nokkrum misserum rædd-
um við Jónas Kristjánsson ritstjóri
við erlenda blaða- og fréttamenn á
fundi í Norræna húsinu. Þar hélt
Jónas fram þeirri skoðun að rétt
væri fyrir okkur íslendinga að
ganga í Evrópusambandið (ESB).
Hann komst að þessari niðurstöðu
á þeirri forsendu að ESB væri eins
konar mafla og almennt séð væri
betra að standa með mafíunni en á
móti.
Hinn 9. mars birtist forystugrein
um Evrópumál eftir Jónas undir
fyrirsögninni: Þeir þora ekki í Evr-
ópu. Þar víkur hann að sömu hugs-
un um mafíuna með þessum orð-
um: „Til þess að hindra, að skálk-
urinn skaði okkur, þurfum við að
vera aðilar." Með öðrum orðum,
um leið og Jónas sakar íslenska
stjórnmálamenn um að hafa ekki
kjark til að leiða okkur inn í Evr-
ópusambandið hefur hann ekki
kjark til að standa utan þess.
Varanlegur samningur
Þessi röksemdarfærsla Jónasar
Kristjánssonar sýnir að margar
leiðir er unnt að fara inn í Evrópu-
sambandið. Hræðsluáróður Jónas-
ar verður þó líklega seint notaður
í almennum pólitískum umræðum.
Fyrir utan að heiðra skálkinn,
svo að hann skaði ekki, telur rit-
KjaHariim
Björn Bjarnason
alþingismaður, skipar 3. sæti
á lista Sjálfstæðisflokksins
í Reykjavík
stjóri DV að samningurinn um evr-
ópska efnahagssvæðið (EES) sé
ekki varanlegur. Hann segir að al-
þjóðlegir fjárfestar séu þeirrar
skoðunar, að evrópska efnahags-
svæðið sé „tímabundið fyrirbæri"
eins og hann orðar það.
Þessar fullyrðingar um evrópska
efnahagssvæðið eiga ekki við nein
rök að styðjast. Þvert á móti hafa
ekki aðeins verið teknar ákvarðan-
ir, sem festa það í sessi, heldur
hefur Evrópusambandið einnig
samþykkt meira pólitiskt samráð
við Noreg og ísland, en unnt var
að vænta á grundvelli samningsins
um evrópska efnahagssvæðið.
EES-samningurinn er staðfestur
af þingi Evrópusambandsins og
þjóðþingum einstakra aðildarríkja
ESB. Allir þessir aðilar þurfa að
standa að því að rifta samningnum.
Hvergi er það á döfinni. Seint mun
skapast samstaða um það innan
ESB að slíta þessi nánu tengsl við
ísland og Noreg.
Fátæklegar rökræður
Nú fyrir alþingiskosningarnar og
á komandi kjörtímabili verður
mjög mikilvægt fyrir okkur íslend-
inga aö halda áfram rökræðum um
stöðu okkar í Evrópu og samskiptin
við Evrópusambandiö. Aðildin aö
EES er ekki endapunktur, þvert á
móti kann hún að vera upphaf að
nánari tengslum.
Til þess að þessar rökræður verði
til gagns þarf að viðra öll sjónar-
mið. Sama dag og Jónas Kristjáns-
son birti fyrrnefnda forystugrein
lýsti Birgir R. Jónsson, fráfarandi
formaður Félags íslenskra stór-
kaupmanna, yfir andstöðu við
ESB-aðild, af því að hún bryti í
bága við frjálsa verslun. Því hefðu
Finnar kynnst á undanfömum vik-
um.
Fáir menn hafa verið ákafari tals-
menn frjálsra viðskipta en einmitt
Jónas Kristjánsson. Það væri mik-
ill fengur að því að hann kynnti
lesendum sínum viðskiptastefnu
ESB og afstöðu til frjálsrar verslun-
ar. Umræður af því tagi yrðu til
þess fallnar að upplýsa lesendur.
Hitt er til lítils gagns að saka aðra
um hræðslu og þjást í raun af henni
sjálfur. Svo ekki sé talaö um það,
aö boða andlát evrópska efnahags-
svæðisins þegar allir keppast við
að auka þvUífsandann.
Björn Bjarnason
„EES-samningurinn er staðfestur af
þingi Evrópusambandsins og þjóðþing-
um einstakra aðildarríkja ESB. Allir
þessir aðilar þurfa að standa að því að
rifta samningnum. Hvergi er það á döf-
inni.“
AðildLögmannafélags-
insað Mannrétlinda-
skrifstofunni
„Lög veita
lögmönnum
ýmis forrétt-
indi, t.d,
einkarett til-
málílutnings
fyrir dómstól-
unum og
sjálfstjórn
eigin mála. Ragnar Aðalsteinason
Stjórn LÖg- hwslaréttarlögmaður.
mannafélags-
ins hefur dómsvald í ágreinings-
málum um málflutningsþóknun
og um ósæmilegt framferði lög-
manna í starfi. Réttindum þess-
um fylgja skyldm-.
Réttlæfíng forréttindanna eraö
borgurunum sé nauðsynlegt aö
éiga aðgang að sjálfst;«ðri lög-
mannastétt þegar brotið er gegn
mannréttindum þeirra. Sjálfstæð
lögmannastétt á að tryggja að lög-
menn njóti vemdar félags síns ef
ríkisvaldið vegur að persónu,
frelsi eða lífi lögmanns vegna
starfa hans. Þessi trygging er
ekki lögmannanna vegna heldur
borgaranna. Þaö er skylda lög-
manna aö verja manm'éttmdi
borgaranna fyrir oíbeldi vald-
hafa. Miklu skiptir að lögmenn
hafa styrkleika til að sinna þessu
verki og njóti stuðnings félags
síns ef 1 harðbákkann slær. Meg-
insiðaregla lögmanna er að efla
rétt og hrinda órétti.
Með þeirri ákvörðun að banna
afskipti af manméttindamálum
hefur félagið brugðist siðferði-
legri og lagalegri skyldu sirnú og
forscndur sérréttinda félagsins
eru brostnar. Hið siðferðilega
gjaldþrot er staðfest með úrgöngu
úr Manméttindskrifstofunni sem
vinnur að eflingu mannréttinda.
0 tempora, o mores!"
Kjarkur eða kjarkleysi
kvennalistakvenna?
Eftir ágætar kosningar árið 1987
ræddu kvennalistakonur við Al-
þýðuflokk og Sjálfstæöisflokk um
ríkisstjórnarmyndun. Kvennalist-
inn lagði megináherslu á að tryggja
öllum þegnum þjóðfélagsins tekjm
sem dygðu til framfærslu. Þær
vildu líka að unnið væri markvisst
að því að efla og styrkja fjölskyld-
una, bæta kjör kvenna og barna
og auka áhrif kvenna á öllum svið-
um þjóðlífs. Kvennalistakonur
lögðu megináherslu á að þessi ríka
þjóð jafnaði kjörin og byggi í hag-
inn fyrir framtíðina.
Hálfdrættlngar í launum
Þessar viðræðursigldu í strand -
áherslumar þóttu ekki merkilegar
- og Kvennafistinn fékk að heyra
að hann hefði ekki kjark til stjórn-
arsamstarfs - konurnar þar væru
ekki tilbúnar að axla ábyrgð.
„Kjarkleysi" kvennalistakvenna
í þessu sambandi fólst m.a. í því
að þær voru ekki tilbúnar að fóma
meginmarkmiðum sínum í kosn-
ingabaráttunni, baráttunni fyrir
bættum kjörum, heildinni til
handa.
Kvennalistakonur hafa síðan þá
flutt fjöldamörg þingmál, fram-
Kjállariim
Hansína B. Einarsdóttir
skipar 1. sæti Kvennalistans á
Vesturlandi
vörp, tillögur til þingsályktunar og
fyrirspumir sem lúta að þessum
málum en fátt eitt hefur verið um
svör, hvað þá um framkvæmdir.
Samkvæmt nýútkominni saman-
tekt frá Félagsvísindastofnun er
staðfest að konur eru enn til færri
fiska metnar en karlar. Ríflega 80%
kvenna eru á vinnumarkaði, þær
hafa að meðaltali meiri menntun
en karlar en eru aðeins hálfdrætt-
ingar í launum. Samkvæmt upplýs-
ingum frá Hagstofu íslands eru
laun kvenna einungis um 50% af
launum karla.
Grunneining samfélagsins
Og fjölskyldan - hún er ekki,
þrátt fyrir nýliðið ár fjölskyldunn-
ar, komin á dagskrá gömlu flokk-
anna, að minnsta kosti ekki hingað
til. Allir þessir flokkar hafa haft
góða aðstöðu til þess að efla og
styrkja fjölskylduna, sem er grunn-
eining samfélagsins, en önnur mál
hafa vegið þyngra.
Vandamál fjölskyldunnar hafa
aðeins vaxið. Aukið atvinnuleysi,
greiðsluerfiðleikar og gjaldþrot
blasa við fjölmörgum fjölskyldum.
Gífurleg ásókn er í alla félagslega
þjónustu og fjölmargar fiölskyldur
hafa sundrast vegna þeirra miklu
erfiðleika sem að steðja. Umrætt
„kjarkleysi" kvennalistakvenna
fólst í því að vita - að ef ekkert
yrði að gert - þá myndi þessi staða
blasa við.
í vor kjósum við aftur - og aftur
eru atvinnu-, kjara- og fiölskyldu-
mál efst á stefnuskrá Kvennalist-
ans - verður þá aftur spurt um
kjarkleysi okkar til stjórnarsam-
starfs? Hansína B. Einarsdóttir
„„Kjarkleysi“ kvennalistakvenna í
þessu sambandi fólst m.a. 1 þvi að þær
voru ekki tilbúnar að fórna megin-
markmiðum sínum í kosningabarátt-
unni, baráttunni fyrir bættum kjörum,
heildinni til handa.“
Oheimil
„Að und-
anförnu hef-
ur Mannrétt-
indaskrifstof-
an tekið þátt í
andófi gegir
frumvarpi
íörmanna um
nýjan mann- Jón Slelnar Gura*nig»-
réttindakafla son haistaréttarlögmað.
stjórnar- ur'
skrárinnar. Andófið hefur meöal
annars snúist um það að skrif-
stofan hefur viljað taka inn í
frumvarpið mikið af svokölluð-
um félagslegum og efnahagsleg-
um réttindum, hefur viljað að
Jafnréttisregla væri ekki bara
bundin við jafnrétti fyrir lögum
heldur líka efnaliagslegt jafnrétti
og hefur þar aö auki lagst gegn
frelsi manna til að standa utan
félaga. Með þessum hætti hefur
skrifstofan tekið pólitiska afstöðu
gegn framvarpinu. Lögmannafé-
lag íslands, sem er skyldufélag
allra lögmanna í landinu, hvar
sem þeir standa í pólitík, hefur
ekkert leyfi til aö leggja stjórn-
málabaráttu af þessu tagi lið.
Geri félagið þaö er með þvi brot-
inn réttur á félagsmönnúm. Þess
vegna er félaginu það óheimilt.
Andófið gegn tillögunni á aðal-
fundi Lögmannafélagsins fólst í
útúrsnúmngi á þessum einföldu
staðreyndum. Allmargir lög-
menn, sem gi'eiddu atkvæöi gegn
tillögunni, lýstu sig henni sam-
málaaöefni til.“ -pp