Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.1995, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 3. JÚNÍ 1995
Sérstæð sakamál
Silfurbrúðkaupið
stóð fyrir dyrum
Tony og Noeleen Hendley voru
farin að búa sig undir að halda upp
á siifurbrúökaupið. Noeleen, sem
var fjörutíu og fimm ára, var á hin-
um erfiða breytingaaldri. Þau hjón
höfðu lifað frekar venjubundnu lífi,
allt síðan jjau hittust fyrst í
Dyflinni á Irlandi. Þau gengu í
hjónaband 1967 og bjuggu nú í
Derby á Englandi. Fátt viðburða-
ríkt hafði á daga þeirra drifið. En
nú urðu þáttaskil. Þeir atburðir
gerðust sem ekki varð séð fyrir
endann á. Þaö hófst með því að
sonur þeirra hjóna varð ástfang-
inn. Það var snemma árs 1991.
Nýr heimilisvinur
Kynni sonarins og ungu stúlk-
unnar leiddu til þess aö faðir henn-
ar, Terry Mclntosh, fór í heimsókn
til Hendley-fjölskyldunnar. Þar var
rætt um framtíð unga fólksins og
loks var ákveðið aö brúðkaupið
yrði haldið í júní. En áður en unga
fólkið var gefið saman var Terry
farinn að halda við Noeleen og það
nánast fyrir augunum á Tony og
syni þeirra. Þeir urðu hins vegar
einskis varir.
Eftir nokkurn tíma fór Terry þess
á leit við Noeleen að hún fengi
skilnað frá manni sínum. Hún upp-
lýsti þá að hún væri kaþólsk og því
kæmi skilnaður ekki til greina. Þau
yrðu að halda áfram að hittast á
laun. Var ekki að sjá að Noeleen
teldi framhjáhaldið ganga gegn
trúnni og reyndar kom bráðlega í
ljós að hún þóttist geta leyft sér
flest annað en að skilja.
Á einu stefnumótinu með Terry
kom skilnaðurinn aftur til um-
ræðu. Enn á ný lýsti Noeleen því
yfir að hann kæmi ekki til greina.
Ónnur lausn kom hins vegar til
umræðu.
Áætlunin
Þegar Terry spurði hvað hún
hefði í huga sagði hún að eina leið-
in væri að ryðja Tony, manni henn-
ar, úr vegi. Þau hjú tóku nú að
ræða hvemig koma mætti því í
verk. Lausnin lét ekki á sér standa.
Þau myndu ráöa til verksins leigu-
morðingja. Noeleen bauðst til að
borga honum því þau Tony ættu
sameiginlegan bankareikning og
gæti hún tekið fé út af honum. Hún
var því í raun að leggja til að Tony
borgaði sjálfur fyrir að láta ráða
sig af dögum.
Eftir nokkra umræðu ákváðu
þau Terry og Noeleen að láta til
skarar skríða 1. nóvember 1991 en
þá var komið fast að silfurbrúð-
kaupi þeirra Noeleen og Terrys.
Þennan dag bauð Terry Tony „vini
sínum“ upp á einn lítinn á krá.
Meöan þeir Terry og Tony sátu á
kránni kom maður í heimsókn til
Noeleen. Það var fjörutíu og eins
árs vélvirki, Paul Buxton. Hafði
Terry samið við hann um að myrða
Tony og skyldi Paul fá jafnvirði
fjögur hundruð þúsund króna eftir
morðið en fjórfalda þá upphæð
nokkru síðar. Noeleen hafði fyrri
greiðsluna tilbúna þegar Paul kom.
Gengið til verks
Paul Buxton fylgdi Noeleen upp
á efri hæð hússins þar sem hún
vísaði honum inn í herbergi. Þar
skyldi hann bíða þar til Tony kæmi
heim. Paul Buxton var með kylfu
Noeleen Hendley.
Tony Hendley.
Terry Mclntosh
með sér en hugmyndin var að hann
gengi frá Tony með henni.
Tony kom heim um miðnætur-
leytið eftir að hafa setið að sumbh
með Terry. Hann hélt rakleiðis upp
á efri hæðina en Noeleen var niðri
í eldhúsinu. Þar hugðist hún bíða
úrslitanna. Þegar Tony var á svefn-
herbergisganginum stökk Paul
Buxton skyndilega fram með kylfu
í hendinni og réðst á hann. Tony
var vel kenndur en reyndi engu að
síður að verjast. En Paul Buxton
lét engan bilbug á sér finna og barði
Tony hvað eftir annað uns andhtið
á honum var allt orðið afmyndað.
Hann var þó enn með meðvitund
og starði ákaft á manninn sem var
að reyna að drepa hann.
Greiðslan
Noeleen gat nú ekki beðið lengur
í eldhúsinu og kom upp á efri hæð-
ina tíl að sjá hvemig mál stæðu.
Hún horfði skelfd á mann sinn þar
sem hann lá deyjandi á gólfinu.
Hún hafði ekki átt von á að hann
yrði svona hla leikinn. Tony sá nú
að kona hans þekkti árásarmann-
inn og leit ekki af þeim.
Leigumorðinginn fékk fyrri
greiðsluna og samkvæmt sam-
komulagi gaf hann Noeleen einn
á’ann en það átti aö sýna að um
innbrotsþjóf hefði verið að ræða,
sem hefði ekki hlíft henni frekar
en eiginmanninum, þótt hún slyppi
betur.
Paul Buxton hvarf út í nóttina
um bakdymar. Noeleen beið í fimm
mínútur eða svo en hringdi síðan
á lögregluna. Jafnframt gerði hún
nágrönnum grein fyrir árásinni.
Þegar lögreglan kom á vettvang
sagði hún frá óþekktum innbrots-
þjófi og ofbeldismanni. Tony var í
skyndi fluttur á sjúkrahús en þar
andaðist hann án þess að geta sagt
frá því sem hann hafði séð th konu
sinnar og árásarmannsins.
Mistökin
Noeleen sagði rannsóknarlög-
reglumönnunum sömu söguna og
hún sagði lögregluþjónunum sem
fyrstir komu á vettvang. Síðan kom
hún fram í sjónvarpi þar sem hún
fór þess á leit við þá sem kynnu
aö þekkja th morðingja manns síns
að þeir segðu th hans.
Paul Buxton.
Myndin af Noeleen með húðflúr á
iærinu.
Alhangur tími leið nú án þess að
rannsóknarlögreglan yrði nokkurs
vísari. Munaði htlu að máhð yrði
lagt th hliöar en það hefði táknaö
að brátt kæmi að því að rannsókn
þess yrði hætt. Þá gerðist hins veg-
ar dálítið því þau þrjú sem að morð-
inu höfðu staðið höfðu látið sér
verða á mistök.
Þótt undarlegt megi virðast var
það sonur Tonys Hendleys, tengda-
sonur Terrys Mclntosh, sem kom
með fyrstu vísbendinguna. Hann
fann heima hjá tengdaföður sínum
ljósmynd af móður sinni. Hún var
klúr, syninum th mikillar undrun-
ar. Á myndinni sást langt upp eftir
læri Noeleen og í húðflúr sem son-
urinn hafði aldrei vitað um. Hvað
var þessi mynd að gera í setustofu
tengdaföðurins? Hann sagði móöur
sinni ekki frá því að hann hefði
fundið myndina en eftir að hafa
hugsað sig lengi um ákvað hann
að fara th Peters Hall fuhtrúa sem
fór með rannsókn morðsins á föður
hans.
Grunsemdir
styrkjast
Hall hafði aldrei veriö ánægður
með þær skýringar sem Noeleen
hafði gefið á morði manns síns.
Hann hafði hins vegar engar vís-
bendingar fundið sem neinu máli
skiptu. Myndin gat aftur veriö mik-
ilvægt gagn í máhnu og hann tók
við henni með þökkum. Jafnframt
bað hann um að fá að vita nákvæm-
lega hvar og hvenær myndin hefði
fundist og urðu þær upplýsingar til
þess aö rannsókn málsins hófst á
ný af krafti.
Peter Hall yfirheyrði nú Terry
Mclntosh. Hann gaf, eftir nokkurt
hik, þá skýringu að myndin hefði
verið tekin í boði nokkru áður.
Hann neitaði því hins vegar að vera
annað en góður vinur frú Noeleen
Hendley, enda væri hann tengda-
faðir sonar hennar. Og hann vísaði
því algerlega á bug að hann vissi
nokkuð um morðið á Tony Hend-
ley. Benti hann á að hann hefði
verið heima hjá sér þegar Tony var
myrtur. Hann sagðist hafa verið á
krá með honum fyrr um kvöldið
en farið heim fyrir lokunartíma.
Vísaði hann á ýmis vitni því til
staðfestingar.
Símtöl
Næsta visbending sem Peter Hall
fann kom frá símafélaginu. Skrá
þess sýndi að oft hafði verið hringt
frá heimili Hendley-hjóna til Pauls
Buxton fyrir morðið. Var nokkurn
veginn víst að það hafði veriö No-
eleen sem hringdi í hann því sím-
töhn höfðu farið fram á þeim tíma
dags þegar Tony var í vinnunni.
Noeleen neitaði því hins vegar
staðfastlega að þekkja nokkuö til
Pauls Buxton.
Það reyndist ekki erfitt fyrir Pet-
er Hall að sýna fram á að Noeleen
Hendley og Terry Mclntosh þekkt-
ust vel og höfðu víða farið saman.
Hann fór með myndir af þeim á
margar krár og mótel og könnuð-
ust ýmsir við að hafa séð þau og
leigt þeim herbergi. Voru vitnis-
burðir þessa fólks vandlega skráðir
svo nota mætti þá gegn hjúunum
þegar þau yrðu ákærð.
Játningin
Það var Paul Buxton, leigumorð-
inginn, sem gerði Peter Hall og fé-
lögum hans loks kleift að leysa
málið endanlega. Þeir tóku Paul til
yfirheyrslu og þar kom að hann
brotnaði saman og játaði allt. Það
sem gerði honum ljóst að hann
kæmist ekki hjá því að segja sann-
leikann var að hægt var að sýna
fram á að hann hefði skyndilega
eignast jafnvirði fiögur hundruð
þúsund króna en hann gat enga
skýringu gefið á því hvaðan féð var
komið.
Þegar Paul Buxton hafði játað að
hafa orðið Tony Hendley að bana
skýrði hann frá þætti þeirra Noele-
en og Terrys.
Þau höfðu haldið að þau hefðu
skipulagt hið fullkomna morð en
nú kom annað á daginn.
Héraðsréttur í Nottingham
dæmdi þau þijú, Paul Buxton,
Terry Mclntosh og Noeleen Hend-
ley, í ævilangt fangelsi.