Þjóðviljinn - 16.03.1975, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 16.03.1975, Blaðsíða 7
Sunnudagur 16. marz 1975. ÞJC^ÐVILJINN—SIÐA 7 Ég gerði vinstristjórninni grein fyrir þessum gerbreyttu viðhorf- um snemma á siðasta ári. Sú ó- umdeilanlega röksemd, að hag- kvæmt væri að koma upp iðnaði til þess að nýta orku sem enginn markaður væri ella fyrir, stóðst ekki lengur. Ég benti á að til þess að unnt væri að ráðast í slika verksmiðjuframkvæmd þyrfti þegar i stað að ákveða nýja stór- virkjun. Það þyrfti einnig að vega það og meta hvort við hefðum bolmagn til þess að ráðast i hvorttveggja i senn, fullnægja húshitunarmakaðnum og koma upp orkufrekum iðnaði, hvort við gætum *flað nægilegs fjármagns, hvort við hefðum nægan mann- afla til þess og aðra getu. Ef hér ætti hins vegar að vera um val að ræða, ef landsmenn ættu að gera það upp við sig hvort fullnægja ætti húshitunarmarkaðnum á ís- landi eða nota orkuna til nýrrar iðnaðarframleiðslu, teldi ég ein- sætt að húshitunarmarkaðurinn yrði að ganga fyrir; það væri i senn efnahagsleg og féiagsleg nauðsyn, auk þess sem islending- um bæri að styrkja sjálfstæði sitt með þvi að verða sem óháðastir innfluttum orkugjöfum. Ekki varð nein niðurstaða af þessari umræðu I vinstristjórn- inni, önnur en sú að ég neitaði að leggja fram frumvarp um járn- blendiverksmiðju i Hvalfirði. Þarfir landsmanna eiga að sitja á hakanum Þegar helmingaskiptastjórn Sjálfstæðisflokksins og Fram- sóknarflokksins var mynduð, stóð hún einnig frammi fyrir þessu vali: Hvernig á að nýta orkuna frá Sigölduvirkjun og Kröflu- virkjun — til húshitunar eða til nýrrar iðnaðarframleiðslu — eða er unnt að gera hvorttveggja i senn? Ekki fara neinar spurnir af umræðum stjórnarflokkanna um þetta efni, en niðurstaðan blasir við öllum; með flutningi frum- varpsins um járnblendiverk- smiðju er ákveðið að húshitunar- þarfir landsmanna sitji á hakan- um, að verulegur hluti þjóðarinn- ar verði að haida áfram að hita hfbýli sln með olíu iangt fram á næsta áratug. Þessi niðurstaða rikisstjórnarinnar birtist á fleiri sviðum. Um leið og Gunnar Thoroddsen tók við störfum iðn- aðárráðherra lét hann hætta allri áætlunargerð um nýtingu inn- lendra orkugjafa I stað oliu. Hann hefur þegar látið telja lagningu stofnlinu milli Suðurlands og Norðurlands um hálft ár. Ekkert hefur verið unnið að undirbúningi þess að tengja Vestfirði við stofn- linuna væntanlegu eða vinna að linulögn frá Kröflu til Austur- lands. Engin áætlun hefur verið gerð um að styrkja dreifikerfin hvarvetna um land til þess að gera húshitun framkvæmanlega. Jafnframt er nú þegar ljóst að fjáröflun til járnblendiverksmiðj- unnar leiðir til þess að rikis- stjórnin telur sig ekki geta tryggt næga fjármuni til hitaveitufram- kvæmda. Nýjar framkvæmdir i nágrannabyggðum Reykjavikur hafa nú þegar dregist alllengi, og frekari dráttur var boðaður einn- ig eftir að Hitaveita Reykjavikur fékk að hækka afnotagjöld sin i annað skipti á hálfu ári. Sveitar- félög á Suðurnesjum og annars- staðar hafa fengið mjög loðin svör þegar þau hafa leitað til iðn- aðarráðuneytis og fjármálaráðu- neytis um aðstoð við fjármagns- útvegun, enda er nú stefnt að þvi að skera niður allar opinberar framkvæmdir. Stefna helmingaskiptastjórnar- innar er skýr: Við eigum að nýta þá nýju orku sem okkur áskotnast næstu árin til verksmiðjufram- leiðslu en láta daglegar þarfir nær helmings landsmanna sitja á hakanum, einkanlega þeirra landshluta, Vestfjarða og Austur- lands, sem ekki eiga kost á nein- um umtalsverðum jarðhita. Helgi Austmann Sjá roðann í austri hann er ættaður þaðan frá fáskrúðsfirði síðan hefur hann liðið yfir landið með sólinni gegnum eld og brennivín skin og skúrir við áramótin kom Helgi að vestan en var tekinn til fanga saklaus í misgripum sem oft áður af jólasveinum lögreglunnar þeir hafa tekið hann föður sinn leppalúða eða frelsarann krossfestan dáinn og grafinn Helgi reis upp á þrettándanum og velti hverfissteininum frá gröfinni, og er nú að stíga fyrstu skrefin í barndóm fyrir nokkrum dögum heyrði ég þriggja ára dreng tala við Helga sem jafningja sinn svo hann á örugglega þrjú ár eftir Helgi varð sextugur 3. febrúar til að láta hann Ijóma sem tungl i fyllingu eru félagar hans beðnir að skjóta saman seðlum en ekki krónum til að létta honum sporin upp i sjöunda himin. Jónas E. Svafár. ÞORGEIR ÞORGEIRSSON SKRIFAR Um bindindispostula — Voðalegustu fylgifiskar áfengisins eru bindindispost- ularnir Þessa setningu heyrði ég gamlan drykkjumann segja fyrir nokkrum vikum. Og hann bætti við: — Maður verður svo andskoti þyrstur af þvi að lésa það sem þeir skrifa. Siðan hef ég verið að fylgjast með skriíum bindindispredik- aranna i dagblöðunum — og þetta er rétt. Eiginlega ættu þessir menn að flokkast undir áfengisauglýsingar. Málstaðurinn er svo fyrir- fram heilagur að boðendurnir þurfa ekki að kynna sér mála- vexti. Gamansemi er bannvara, andleysi dagskipun i skrifum þessum. Manneskja með tilfinningar sem les að staðaldri þessa predikara hlýtur að verða áfenginu að bráð. Þetta rif jar upp 125 ára gamla ritsmið UM VIN OG HASS eftir franska stórskáldið Charles Baudelaire. Hann segir: ,,Annars er vin ekki endilega neinn sigurviss fjandmaður, er svarið hefur að sýna hvorki náð né miskunn. Vinið er áþekkt manneskjunni: aldrei er hægt að vita hvort heldur ber að dá það ellegar fyrirlita, elska það ellegar hata, né veit maður heldur hver náðarverk eða hrottaleg illvirki þaö hefur i bigerð. En við ættum ekki að vera dómharðari um það en sjálf okkur, við ættum að með- höndla það eins og jafningja.” Og skáldið lætur vinið ávarpa manninn. Það segist vilja launa honum margfalt strit undir brennandi sólinni. Og það vill greiða skuldina með endalausri gleði. Vinið segir: ,,Ég skal kveikja ljóma i augum gamallar konu þinnar... Ég skal falla til botns i brjósti þinu sem guðaveig. Ég skal verða þar sáðkorn i plógfarið sem harmurinn gróf. Og einlægur samruni okkar verður að ljóði. Við búum til Guð handa okkur tveim og svifum út i óendanleikann eins og fuglar, fiðrildi, synir Heilagrar Meyjar, ilmurinn og hvaðeina sem vængi hefur”. Þannig lætur Baudelaire vinið kveða við manninn. Og segir svo i framhaldi af þvi: ,,Vei þeim sem af eigingirni hjarta sins og blindni á harma bræðra sinna loka eyrunum fyrir þeim söng! Oft er ég að hugleiða það, að sæti Kristur hér nú aftur á saka- bekknum þá yröi fyrir honum einhver saksóknarinn og sýndi fram á nauðsyn þess að þyngja hegninguna að þessu sinni vegna endurtekins brots. Eins er það með vinið, það er sifellt að endurtaka sig. Hvern einasta dag endurtekur það misk- unnarverk sin. Vafalaust er þetta skýringin á heift predik- aranna út I það. Þegar ég tala um predikara á ég við fals-pre- dikarana, fariseana”. Og seinna i þessum hugleiö- ingum segir Baudelaire: ,,A jarðarkringlunni er ótölu- legur, ósegjanlegur fjöldi sem aldrei fær þaggað kvöl sina nógsamlega með svefninum. Handa þeim semur viniö söngva og ljóð. Efalaust finnst mörgum ég vera ósvifinn. ,,Þér verjið drykkjuskap, þér lofsyngið sorann”. Ég skal fúslega játa að gagnvart velgjörðum vinsins þori ég ekki að stefna skaða þess. En ég var búinn að segja að vinið væri áþekkt mann- eskjunni og benda á það að glæpir þeirra jafngiltu kostunum Get ég betur gert? En nú dettur mér nokkuð annað i hug. Ef vinið hyrfi með öllu úr mannlegri framleiðslu hygg ég að i heilsufari og vitsmunum á jörðu hér yrði þónokkurt tóm, vöntun, misvisun stórum skelfi- legri en allir þeir öfgar og afvegir sem verið er. að kenna vininu um. Væri ekki nær að halda að menn sem aldrei bragða vin, einfeldningar eða reglumenn sem þeir eru, að þeir séu bara kjánar ellegar hræsn- arar; kjánar, það er að segja fólk sem þekkir ekki mannkynið eða náttúruna, listamenn sem dekra við grónustu hefðir listar- innar; verkamenn sem bölva áhöldunum; — hræsnarar: það er að segja feimnir vinsvelgir, lúðurþeytarar bindindisins sem drekka i laumi og lúra á vininu sinu? Maður sem ekki drekkur annað en vatn hlýtur að vera að leyna hina einhverju.” Og skáldið skreytir hugleið- ingar sinar með dæmisögum sem ekki verða raktar hér, en i lokin segir hann: „Náttúrlega hef ég ekki verið að færa ykkur nein ný sannindi. Vin þekkja allir og elska það. Seinna þegar til verður veru- lega heimspekilega sinnaður læknir, fyrirbæri sem nú örlar hvergi á, snýr hann sér aö ein- beittri könnun á vininu, nokkurskonar tvifarasálfræði þar sem vinið og maðurinn eru undirstöðuþættirnir. Sá læknir mun útlista það hvernig á þvi stendur að sumir drykkir hafa þá náttúru að stækka svo ómælanlega persónuleika hugsandi veru, og nánast að segja skapa aðra veru, þriðju persónuna, dularfullt fyrirbæri þar náttúrumaðurinn og vinið, dýrguðinn og jurtaguðinn leika hlutverk Föðurins og Sonarins i Þrenningunni; geta af sér Heilagan Anda sem er hinn æðri maður. Það er til fólk sem vinneysla orkar svo sterkt á að göngulag þess styrkist og heyrnin skerp- istótrúlega. Þekkt hefi ég mann sem fékk aftur eggskarpa sjón sina á fyllerium þó hún væri annars að mestu glötuð... Einhver gamall og óþekktur höfundur hefur sagt: Ekkert jafnast á við gleði .drykkjumannsins nema það væri þá gleði vinsins sem drukkið er. I rauninni gegnir vinið miklu hlutverki i lifi mannkynsins, svo miklu og nákomnu hlutverki að það kæmi mér ekki á óvart þó skynugir andar á góðri stund tilreiknuðu þvi nokkurs konar persónuleika. Mér koma þau, vinið og maðurinn, fyrir sjónir eins og tveir f jandvinir sem eilift eru að slást og eilift eru að sættast. Það er sá yfirbugaði sem faðmar að sér sigurvegarann. Það eru til feikn vondir fylli- raftar; það eru menn sem eru feikn vondir i eðli sinu. Vondur maður er og verður forkastan legur rétt eins og góður maður er og verður frábær.” Allt þetta var skrifað fyrir 125 árum og verður trúi ég lesið enn eftir 125 ár þegar pistiarnir sem allir heimsins Halldórar á Kirkjubóli skrifa nú gegn áfenginu og vini þess manninum verða máske gefnir út af ein- hverri stúkunni en áreiðanlega ekki lesnir af neinum. Og við fögnum þessari staðreynd. Vegna þess, meðal annars, að mannkynið þyrstir ekki nándar nærri eins mikið af skrifum Baudelaires og af skrifum Hall- dórs á Kirkjubóli. Hvernig sem á þvi stendur. Þorgeir Þorgeirsson Dagar jafnrétti kvenna uppi í USA? Fyrir þrem árum var löggjöf um jafnrétti kvenna samþykkt af bandariska þinginu. Si'ðan þá hafa 34 af rikjum USA staðfest þessi lög, sem fela i sér viðbótar- ákvæði i stjórnarskránni, sem samþykki 38 rikja þarf til að þau taki gildi. Héldu menn að jafn- réttismálið mundi sigla heilt i höfn nú á þessu jafnréttisári. En nú i janúar og febrúar hafa eftirtalin riki hafnað löggjöfinni: Oklahoma, Arizona, Georgia. mormónarikið Utah, Nevada og Indiana skaut málinu á frest. Eitt af þvi sem veldur eru ákvæði þingnefndar um að breyt- ingar á stjórnarskránni þurfi 3/5 atkvæða á þingum einstakra rikja i stað einfalds meirihluta áður. Þetta er hluti af stærra máli sem kvenréttindi verða nú fyrir barð- inu á. Auk þess hafa kaþólskir menn, öfgafullir mótmælendur og mormónar sýnt kvenréttinda- málinu vaxandi andstöðu. Og deyfð hefur verið um það. sem leiðir til þess að fáir stjórnmála- menn telja sér hag af þvi að beita sér fyrir vagn kvenréttinda. Blaöið Newsweek telur, að viss deyfð af hálfu kvenna sjálfra sé tengd þvi, að nú i kreppunni áræði þær ekki að ráðast i neitt það sem haggar núverandi stöðu þeirra á vinnumarkaði — að jafnrétti þar mundi draga úr atvinnumögu- leikum þeirra.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.