Þjóðviljinn

Dagsetning
  • fyrri mánuðurfebrúar 1978næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    2930311234
    567891011
    12131415161718
    19202122232425
    2627281234
    567891011

Þjóðviljinn - 12.02.1978, Blaðsíða 14

Þjóðviljinn - 12.02.1978, Blaðsíða 14
14 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 12. febrúar 1978 Nú um helgina lauk í V- Berlín stærstu landbún- aðar- og matvælasýningu, sem haldin er árlega í V- Þýskalandi, „Die Griine Woche", eða Grænu vik- unni. 600 þús. gestir Græna vikan er alþjóðleg sýn- ing, sem er orðin fastur liður i skemmtana- og sýningarhaldi V- Berlinar og nýtur hún geysilegra vinsælda. I þetta sinn heimsóttu um 600 þús. gestir sýninguna, sem stóð i 10 daga, þar á meðal 50 þús. fulltrúar fyrirtækja á sviði framleiðslu og sölu landbúnaðar- afurða. Sýningingarsvæðið er mjög stórt, með 23 sýningarhöll- um, og eru þær flestar á stærð við Laugardalshöllina. Eins og skýrt hefur verið frá i Þjóðviljanum skartaði fáni Islands nú i fyrsta sinn við sýn- ingarsvæðið og i sérstökum tslandsbás kynnti Búvörudeild SIS islenskt dilkakjöt og aðrar kjötafurðir. Heima á tslandi þætti efalaust skritið að bjóða gestum að vera við opnun slikrar sýningar kl. 8 að morgni, eins og gert var föstu- daginn 27. janúar, þegar Græna vikan var opnuð. Meðal boðsgesta var Halldór E. Sigurðsson, landbúnaðarráð- herra, Agnar Tryggvason, h «Hi/ 'I ilsmu, y < ■L \ 1 hI ' í < ^ RSægaæar ' ff i ’ * W fiw I 1 *af* ■} í ■ i \ tláB&m M Lopapeysu^ frá Alafossi voru á sinum stað. ÍSLENSK ÞÁTTTAKA framkvæmdastjóri Búvöru- deildar StS, Sveinbjörn Dagfinns- son, ráðuneytisstjóri, Gunnlaug- ur Björnsson, aðstoðarfram- kvæmdastjóri Búvörudeildar SIS, Gylfi Sigurjónsson, fram- kvæmdastjóri SIS i Hamborg og Niels P. Sigurðsson, sendiherra i Bonn. Islenski básinn tslenski sýningarbásinn var ekki fyrirferðarmikill þar sem hann stóð milli tyrkneska, italska og indverska sýningarsvæðisins, en hann stakk skemmtilega i stúf við nánasta umhverfi og vakti verðskuldaða athygli. Básinn var bláleitur og bjartur, skreyttur stórum litmyndum af kindum og landslagi og á skermi var sýnd landkynningarmynd um islensku sauðkindina. Bakatil i básnum var litið eld- hús, þar sem Helgi Ingólfsson, matsveinn á Hótel Sögu, stóð frá morgni til kvölds og matreiddi is- lenskt lambakjöt, sem gestum var boðið að smakka á. Þjóðverj- ar kunnu greinilega að meta elda- mennskuna hjá Helga og næstu nágrannar á sýningunni, Tyrk- irnir, einnig. Ljúffengten full-dýrt Eins og fram kemur i viðtali við Gylfa Sigurjónsson hér i-blaðinu, er meðal-neysla á lambakjöti þre- falt meiri i V-Berlin en annars- staðar i V-Þýskalandi. 1 V-Berlin eru um 150 þús. Tyrkir, sem trúar sinnar vegna mega ekki borða svinakjöt,en kaupa kindur á fæti af Þjóðverjum, slátra þeim sjálf- ir og matreiða á sinn sérstæða hátt. Tyrkirnir gera miklar kröf- ur til bragðgæða lambakjötsins og voru þeir mjög hrifnir af islenska kjötinu, en þótti það heldur dýrt. Ullarvörur frá Álafossi Á sérstöku verslunarsvæði i sýningarhöll nr. 1 var sölubás frá umboðsmönnum Alafoss i V- Þýskalandi. Þar var fjölbreytt úrval af islenskum lopapeysum, handprjónuðum og vélprjón- uðum, húfum, jökkum, vettling- um og reflum. Undirritaðri leist þó ekki á verðlagninguna. Heilar, handprjónaðar peysur kostuðu 160 mörk eða 16 þús. kr.: hneppt- ar kostuðu 180 mörk. Vélþrjónuðu peysurnar voru nokkuð dýrari, fóðraðir jakkar kostuðu ailt ao 260 mo.'kum en ófóðraðar peysur um og yfir 200 mörk eða um 20 þús. kr. Grænu vikunni lauk með viðhöfn á sunnudagskvöld, og þá höfðu verið matreidd 150—200 kg. af lambakjöti i islenska sýningar- básnum. Viðtökurnar voru, eins og fyrr segir, mjög góðar. Þjóðverjar sýna íslandi mikinn áhuga og margir gerðu sér erindi i islenska básinn til að spyrjast fyrir um ferðalög og staðhætti á tslandi. ái/mhg tslendingar eru ekki einir um að hafa gaman af stórum iðnaöar- heimilis- eða landbúnaðarsýning- um; i \'-Þýskalandi njóta slikar sýningar mikilla vinsælda. Kannanir, sem gerðar hafa verið á viðbrögðum v-þyskra sýningargesta hafa leitt i ljós, að eitt vinsælasta skemmtiatriðið á landbúnaðarsýningum, bæði i Frankfurt og Miinchen, eru is- lensku hestarnir, „Islands- pferde”. Við undirbúning Grænu vikunn- ar i V-Berlin komi ljós, að ekki var áætlað að sýna þar islenska hesta og urðu það mönnum nokk- ur vonbrigði. Sýningarstjórnin greip þá til þess ráðs, að gera islenska hest- inn að sérstökum heiðursgesti sýningarinnar og sýndu fjögur ungmenni listir hestanna oft á dag, meðan sýningin stóð yfir. Hestarnir heita: Bragi, Dagur, Léttfeti og Svartskjóni, allir i eigu Othmars og Frauke Futh, sem búa á litilli eyju við strönd Norð- ursjávar, Spiekeroog. Othmar Futh sagði i samtali við blaðamann Þjóðviljans að alls ættu þau hjónin 35 hesta, alla is- lenska, og reka þau reiðskóla á eynni. Islenskir hestar kosta milli 5000 og 6000 mörk, en Othmar sagði að verðið gæti þó verið hærra, en færi eftir tamningu. Hestarnir fjórir, sem sýndu listir sinar á Grænu vikunni, eru allir tamdir heima á íslandi og hafa þeir unnið til verðlauna á góðhestakeppnum i V-Þýska- landi. Til dæmis er Dagur fyrr- verandi Evrópumeistari i töiti. Knaparnir, sem sátu hestana, ásamt Frauke og Othmar, heita Anke Strothman og Bruno Pod- lich. Þessir fjórir hestar voru einskonar heiðursgestir á vikunni. ALVEG I RUSLI ái/mhg

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað: 36. tölublað (12.02.1978)
https://timarit.is/issue/222175

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

36. tölublað (12.02.1978)

Aðgerðir: