Þjóðviljinn - 12.02.1978, Blaðsíða 15

Sunnudagur 12. (ebrúar 1978 ; ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15
Viðtal við Gylfa Sigurjónsson
Dilkakjötinu
er vel tekið
Gylfi Sigurjónssori/
framkvæmdastjóri SIS-
skrifstofunnar í Ham-
borg/ stjórnaði kynningu
Búvörudeildarinnar á
dilkakjötinu í Grænu vik-
unni.
Bla6ama6ur Þjóðviljans
heimsótti islenska básinn og
spjallaði við Gylfa um tilgang
ög árangur þessarar kynningar.
útf lutningurinn
3000—4000 tonn
— Á undanförnum árum hafa
neysluvenjur tslendinga breyst
nokkuð, sagði Gylfi, — og neysla
lámbákjöts dregist saman um
leið og neysla á nautakjöti,
fuglakjöti og jafnvel svinakjöti
hefur aukist.
Framleiðsla dilkakjöts hefur
hinsvegar verið stöðug, eða um
12 þús. tonn á ári. betta hefur
orðið til þess að við höfum orðið
að leita nýrra markaða fyrir
umframmagnið og auka út-
flutning á kjöti. Árlega eru flutt
út á milli 3000 og 5000 tonnn, en
umframmagnið er óstöðugt og
gerir okkur þvi erfitt fyrir með
langtima áætlanir. Stærstu við-
skiptavinir okkar eru Norð-
menn, sem keyptu á siðasta ári
2900 tonn, en útlit er fyrir að sá
markaður dragist saman á
næstu árum. Norðmenn hafa
gert átak til að efla eigin fram-
leiðslu á nauta- og svinakjöti og
eru nú sjálfum sér nægir um þá
framleiðslu. Nú eru þeir að hefj-
ast handa i sama skyni með
dilkakjötið og búast við að geta
fullnægt þörfum sinum á nokkr-
um árum. Skandinaviski mark-
aðurinn tekur ekki við nema
takmörkuðu magni og þvi var á-
kveðið að þreifa fyrir sér á V-
Þýskalandsmarkaðinum, þar
sem verðiðhér er hærra en t.d. i
Bretlandi.
V-Þjóðverjar flytja árlega inn
18000 tonn af frystu lambakjöti,
aðallega frá Nýja-Sjálandi. Ar-
leg kjötneysla V-Þjóöverja er
um 81 kg. á mann, þar af aðeins
um 600 gr. af lambakjöti.
1 V-Berlin er lambakjöts-
neyslan hinsvegar talin þreföld
eða nær 2 kg. á mann, og þvi er
V-Berlin mjög áhugaverður
staður að byrja slika kynningu
á. Við álitum einnig að það sé
nauðsynlegt fyrir okkur, stærð-
arinnar vegna, að gera átak á á-
kveðnu og takmörkuðu svæði,
frekar en að reyna við stærri
markað i upphafi.
Kjörið tækifæri
A þessari landbúnaðar- og
matvælasýningu, Grænu
vikunni, gefst okkur sérstakt
tækifæri, enda eru gestir sýn-
ingarinnar milli 50 og 60 þús.
daglega. Við erum ánægðir með
árangurinn, eins langt og hann
nær. Kjötinu hefur verið mjög
vel tekið, við höfum fengið
mikla og góða auglýsingu, sér-
staklega i sjónvarpinu og einnig
i blöðum.
Ný-Sjálendingar eru meðal
stærstu framleiðenda lamba-
kjöts.i heiminum og eru allsráð-
andi á Evrópumarkaðinum. Cif-
verð á ný-sjálensku lambakjöti,
komnu til Hamborgar, er
1300—1400 dollarar á tonnið. Til
að byrja með getum við ekki
vænst þess að fá hærra verð fyr-
ir okkar kjöt, en vissulega stefn-
um við að þvi með tið og tima.
Villibráð
Til þess að svo megi verða,
verðum við að leggja áherslu á
gæði islenska dilkakjötsins. Við
auglýsum þaðuppsem kjöt af ó-
venju ungum skepnum, sem
ganga sjálfala og villtar frá
fæðingu til slátrunar. Við leggj-
um áherslu á að kjötið á is-
lensku dilkunum sé náttúruaf-
urð, sem framleidd er án efna-
fræðilegrar meðhöndlunar, sem
verður æ algengari i matvæla-
iðnaði.
Ef við getum sannfært kaup-
endur um að dilkakjötið sé eins-
konar villibráð, sem nærst hefur
á hreinu vatni i hreinu lofti, get-
um við um leið vænst hærra
verðs fyrir vöruna. Slikar aug-
lýsingar hafa hingað til gefist
vel, t.d. i Danmörku.
Við munum halda kynningar-
starfseminni áfram hér i V-
Berlin.og i vor eða siðar á þessu
ári munum við gangast fyrir is-
lenskri viku með islenskum
réttum á stærsta hóteli V-Berl-
inar, „Hótel Kempinski” og i
stærsta kauphúsinu
„KaDeWe”. Þar að auki höfum
við náð sambandi við tvo stóra
verslunarhringi, „Bolle”, sem
rekur 90 matvöruverslanir i V-
Berlin, og „Wertheim”, sem
rekur fimm stór kauphús hér.
ái/mhg
Drekkið
ekki meira
en 3-4
bolla af
kaffi á dag
Bandariskir læknar, sem hafa
athugað áhrif kaffidrykkj á
heilsufar manna, ráðleggja fólki
að drekka ekki meira en þrjá eða
fjóra bolla af kaffi á degi hverj-
um.
Það koffein sem er i tveim eða
þrem bollum af kaffi nægir til að
snarauka blóðþrýsting. Það hæg-
ir fyrst á hjartanu en herðir siðan
á þvi. Það örvar andardrátt. Það
neyðir hina veigamiklu kirtla
sem senda frá sér adrenalin til að
framleiða hormóna sem herða á
starfsemi taugakerfisins.
Þetta kemur allt fram i athug-
unsem visindamenn viðVander-
biltháskóla hafa gert á áhrifum
kaffis, og er hún sú ýtarlegasta
sem fram hefur farið til þessa.
Samt hafa þeir ekki gengið úr
skugga um það enn hvort kaffi-
þambarar séu i meiri hættu en
aðrir að þvi er varðar hjartasjúk-
dóma, en rannsóknum á þvi verð-
ur haldið áfram.
Má vera að reglulegir kaffi-
neytendur séu að þvi leyti i minni
hættu en skýrslan gæti bent til, að
þeir þroska með sér visst ónæmi
gagnvart koffeini.
En læknar telja, að 5—10 bollar
af kaffi á dag geti leitt til höfuð-
verkjar og taugaveiklunar. Um
þriðjungur kaffiþambara hefur
meltingartruflanir sem rekja má
til kaffineyslu þeirra.
Kynblendings-
jurt í staðinn
fyrir olíu
Starfsmenn háskólans i San Ju-
an á Puerto Rico hafa komið sér
upp kynblendingi tveggja al-
gengra afriskra jurta, sem lik-
legar eru taldar til að geta gefið
af sér verulega orku.
Miklar rannsóknir fara nú fram
á plöntum, sem hægt er að nota til
orkuframleiðslu og spara þar
með oliu og kol, sem myndast á
miljónum ára. Þessi „breyting
lifræns massa” i t.d. metangas,
er leið til að ná sólarorku sem
fyrst til brúks úr plönturikinu, án
þess að þurfa að biða óratima
eftir að hún fergist i kol og oliu
undir þugna jarðlaga.
Kynblendingurinn er fenginn úr
svonefndu „Sætu Sourghum” og
Súdangrasi. Þessi nýja planta
getur gefið af sér mikinn „lifræn-
an massa” á tveggja til fjögurra
mánaða fresti. Hægt er að hvila
ræktað land með þvi að sá i það til
skiptis hinni nýju orkuplöntu og
matjurtum.
Tyrkneskur kokkur býr sig til að gera kebab úr fslensku dilkakjöti.
Páll Bergþórsson:
Þingmannatrómet
Þið þekkið hann Lúðvík í þingræðuham.
Þá þarf ekki að kvarta um neitt hik eða stam,
er röddina byrsta hann brýnir,
því röksemdum baunar hann andstæðing á
og upp fyrir gleraugun lítur á ská
og hneykslun á heimskunni sýnir.
Svo söngvinn er Helgi að unun er að,
og ekki má gleymast að tíunda það,
að hófsemin hans er til sóma,
því þegar hann drekkur þá dreypir hann vel
i dauðhreinsað blávatn úr austfirskri skel,
en örsjaldan islenskan rjóma.
Þið kannist við Stefán og kosti þess manns,
en kunnugir sjá varla gallana hans
og úr þeim sem allra minnst gera,
því skáldmenna blóð honum ólgar í æð
og augað er glettið og tungan er skæð,
og tryggast hans vinur að vera.
Þið þekkið hann Magnús og málfimi hans,
og mikið er þor eða blindni þess manns,
sem undir hans vopn kýs að æða,
en honum er sjaldgæfa listin sú lén
að líta yfir skóginn og einnig á trén
og horfa til lægða sem hæða.
Þið vitið að Garðar er vitur og knár
og vel hefur skaparinn farvað hans hár
og liðað í skreytingarskyni.
Og frábitinn er hann að fara með tál
og fáum er léttara um hugsun og mál
en þeim Eyjanna sæbarða syni.
Þið þekkið hann Gils og hans þjóðfræga róm
svo þungan og skýran sem dómklukku hljóm,
er brýst gegnum hávaða bylja.
Svo Ijós eru rökin og meitlað hans mál,
að mönnum, sem rétt hafa vitund af sál
er ógerlegt annað en skilja.
Þið þekkið hann Rangar og ráðsnilli hans,
en rafmagn úr Kröflu hann vinnur með glans.
Það tekur hann enginn á taugum.
Er jörðin i hamförum hnigur og rís
og hraunið úr djúpinu bálandi gýs
þá deplar hann ógjarnan augum.
Þið þekkið hann Geir og hans einkenni öll,
því eins er hann metinn í koti sem höll
sá heiðvirði hreinskilni drengur.
Hann þrælar og puðar sem þingmanni ber,
og þegar hann klæddur og vaknaður er
hann dyggur að dagsverki gengur.
Þið munið hann Jónas og handaverk hans
í hríðum og kyrrum til sjós og til lands
og snilld hans í leikjum og Ijóðum,
en sá hefur ófáa hildina háð
og hamrað á þursum af lítilli náð
á breskum og borgfirskum slóðum.
Þið þekkið hann Eðvarð að háttprýði og hægð,
um háreysti sinnir hann lltt eða frægð
og seint mun hann böðlast og berja,
en þungt er hvert orð hans og þaulhugsuð rök/
og þá sýnir hann engin vettlingatök,
er verkamanns rétt þarf að verja.
Þið kannist við Svövu, hún sannar það enn,
að síst eru konurnar lakari menn
en karlar — þótt séu þær svona.
Og því skal nú hvenær sem þingsæti vinnst
uns þau verða tíu, þess heilræðis minnst,
að í hverju einu sé kona.