Þjóðviljinn - 05.03.1978, Blaðsíða 17

Sunnudagur 5. mars 1978 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 17
Sköpun
Evu
— Það er ótrúlegt hve mikla orku er hægt aO fá
úr kjörnum!
— Má maður fá sér nokkrar döðlur?
— Ég held að það sé langt fyrir ofan okkar ráð.
— Sjáðu þessar finu plöntur; þær drekka gegn-
um strá!
hann ætlar að vaða.
garðinum
Skilgreining fundin
Ég get fallist á að kalla það
klám þegar tveir eiga aðild að
samförum. En samskipti manns
og konu kalla ég ekki klám.
Visir
Allt á réttri leiö
Ef Reykjavik væri i Ameriku
þá liti hún út eins og þúsundir
annarra ameriskra borgara.
Visir
Eigi skal filma
Snorri Sturluson yrði 800 ára á
þessu ári ef hann hefði lifað, en
ekki er nú vist, að hann kærði sig
mikið um þaö, ef hann vissi um
afmælisgjöfina sina.
Timinn
(um áform um að gera kvikmynd
um Snorra i samvinnu við Norð-
menn)
Komin heim í leit að ró...
Steinunn (Finnbogadóttir sem
hefur sagt sig úr Samtökum
frjálslyndra og vinstri manna)
var að þvi spurð, hvert hún
stefndi nú. Hló hún við og sagðist
fyrst og fremst vera með sjálfri
sér og stefndi ekkert annað.
Timinn
Skrýtið uppátæki
Frakkar hvattir til að kjósa
rétt.
Fyrirsögn i Timanum
Alfreð er horfinn
Framarar voru auðveld bráð.
Fyrirsögn i Timanum
Og Lasarus reis upp frá
dauðum
Hér þarf til að koma hugarfars-
breyting sem nái alla leið upp i
þingsali og hvoru tveggja til
stjórnar og stjórnarandstöðu.
Timinn
SÍS frændi þarf smugu
Við skulum horfast i augu við
skammtimalausn nú, en við
krefjumst aðgerða til að gera
skammtímalausnir óþarfar i
framtiðinni — eða þvi sem næst.
Timinn
Sá sem er með mér er á
móti mér
Framsóknarflokkurinn er
einnig hæfastur til forystu varð-
andi ákvarðanatöku um her-
stöðvamálið, landhelgismál og
utanrikismál.
Timinn
i hreinskilni sagt...
Fimmtug ekkja, heimsk, með
börn, óskar að kynnast hjú-
skaparsvindlara...
Badische Zeitung
Hefur hver sér til ágætis
nokkuð
Ihaldsmennirnir lofa okkur
allavega betri fortið.
Dagens Nyheter
Töfrar Alþýðubanda-
lagsins
1 hverju orði hefur Lúlli gamli
(talað er um Lúðvik Jósepsson)
skilið eftir sig gapandi hag-
fræðinga, heillaða rekstrar-
fræðinga. Hvarvetna er spurt: Er
þetta satt, fær kenningin staðist?
Tlminn

Adolf J. Petersen:
VÍSNAMÁL
Heilsar mjúklát
morgundís...
A þeim morgni er skrifari
Vísnamála sest við borð til að
rita á blöð samantindar
hugrenningar þeirra manna,
sem leikið hafa þá list að haga
orðum sinum þannig að þau
féllu vel i rim og stuðla, bjarm-
ar dagur yfir Reykjanesfjall-
garðinum og boðar birtu og sól-
aryl. Þá koma fram í hugann
nokkrar morgunvisur, eins og
þessi eftir Guttorm J. Gutt-
ormsson:
Himingjólu hærra knúð
heims úr skjóli lágu
klýfur sólar sigling prúð
sundin fjólubláu.
Konráð Vilhjálmsson frá Slla-
læk kvað:
Björt á fjalla bláum múr
breiðir allan ljóma.
Lind af hjalla hoppar úr
hjarns og mjallar dróma.
Morgunsólin hefur glatt Þor-
leif Jónsson frá Skálateigi, svo
hann kvað:
Morgunsólar geislaglóð
gyllti njólu hvarma;
grundir, hól og Græðis slóð
gullnum fól I bjarma.
Við sólarupprás kvað Vilhelm
Guðmundsson:
Sól af blundi svifin hljótt
saklaus undan litur,
meðan grund við glæsta nótt
gleðifundum slitur.
Sól i fangi sveipar grund
sær við dranga hrærist,
eftir langan, bliðan blund
bros á vanga færist.
Kunn er morgunvisa Höllu
Eyjólfsdóttur á Laugabóli:
Kastið drunga! Kætist þið!
Kafnar þungur hagur:
Fjallabungum blasir við
bjartur ungur dagur.
Páll Guðmundsson á Hjálms-
stööum kvað aö morgni dags:
Lof þér hátt um lög og ból
Ijóða sáttir munnar,
dýrðarmáttug mikla sól,
móðir nátturunnar.
Hreiöar Eyjólfsson Geirdal sá
morgungyðjuna guða á fjalla-
brúnir og kvað:
Sólin vorsins sæludraum
sveipar logabrúnum,
lætur gullinn geislastraum
guða á fjallabrúnum.
Morgundisin kyssti Stein K.
Steindórsson frá Irafelli, svo
hann kvað:
Ris i austri röðull skær,
rökkurguðinn völdin missir.
Morgundisin muna kær
móðurlega fjöllin kyssir.
Viö sólarupprás kvað Helgi
Jónsson á Hólum i Eyjafirði:
Sólin steig á himin há,
húmið seig af láöi,
ljóss úr veigum liljan smá
lifsafl teyga náði.
Himins brunnu björt við ský
blessuð sunnu ljósin.
Vafin þunnan úða i
opnaði munninn rósin.
Sigurður Breiðfjörð hefur
sennilega verið á hafi, þegar
hann orti þessa visu:
Sólin klár á hveli heiða
hvarma gljár við baugunum,
á sér hár hún er að greiða
upp úr bárulaugunum.
En timinn liður, svo sagt
verður:
AUir dagar eiga kvöld,
unaðs liða stundir.
Roðageisla rósatjöld
rennur sólin undir.
A.J.P
Þá kemur sólarlagið sem Sig-
urjón Friðjónsson frá Silalæk
kvað um:
Vakir drós við draum og þrá,
Dagur rósvef tjaldar.
Lygnir ós, og bára blá
blæju ljósri faldar.
Timinn hlýtur alltaf að hlýða
sinu kalli, um það kvaö Jón M.
Melsted:
Heyrum timans háu raust
hér má ekki biða.
AUir dagar endalaust
út i geiminn liða.
Ekkert lif i stendur staö
sterkum heims i glaumi.
Fjarar út og fellur að,
fylgir timans straumi.
Heims ei gæðum hafna ber,
hér skal starfa og iðja,
meðan timi til þó er,
treysta guði og biðja.
Fagurt kvöld mig friðar best,
flýr burt rauna kifið.
Skýin roðna, sólin sest.
Svona endar lifið.
Ritari Visnamála, sendir hér
meö Opið bréf til allra hagyrð-
inga, hvers og eins þeirra, og
væntir góðs árangurs:
Bréfið mitt er bón til þin,
bragavinur kæri,
að sendiröu visna safn til min
sjáir þú tækifæri.
Það skal verða vel um hirt,
varla máttu efast.
1 Þjóðviljanum þaö mun birt
þegar færi gefast.
Ef lánar þú mér litla stund
lausavisur þinar,
aö launum færðu litið pund,
að lokum þakkir minar.
Veit ég eftir valiö þitt
á visum ei mér kunnar,
að mörgum geta stundir stytt
stökur alþýðunnar.
Þvi að':
Hrærir strengi, gleður geö
gigjan slynga og sanna.
Ljóðið tengir töfrum með
tilfinningar manna.