Þjóðviljinn - 30.09.1979, Blaðsíða 7

Sunnudagur 30. september 1979 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7
o mér /9\ Böðvar Guðmundsson skrifar:
datt það í hug | FYRIRBURÐUR
ik? VIÐ SUNDAHÖFN
Þaö er undarleg reynsla aö
finna sig staddan i köldum
norBangusti þessa haustnapra
árs viB Sundahöfnina i Reykja-
vik til aB mótmæla komu
NATOherskipa og þátttöku Is-
lands i hernaBarbrölti og svina-
rii. Reynslan er ekki undarleg
fyrir þá sök þaö sé ekki sjálfsagt
aö fara á þennan staö meö
beiskjuna i hjartanu, heldur
vegna þess sem var. Sá sem
man Þingvallafund og Hval-
fjarðargöngu trúir vart sinum
eigin augum. I Noröangustinum
fremst á bryggjunni hima
nokkrar sálir. Þær hafa þorsk-
hausa á prikum, kústsköftum,
einn er meö hrosshaus Ur plasti
á endanum á trönurá úr
skreiöarhjalli. Inni I bil ein-
hvers staöar i grenndinni er ein-
hver aö lesa ljóö. Ég sé hann
ekki, og hljóöiö er eins og vana-
lega, loöiö og matt. Ég heyri
ekki hvaöa ljóö þetta er, en mig
grunar aö þaö sé ættjaröarljóö,
sennilega ættaö Ur Borgarfiröi.
Nokkrar hetjur fyrri tiöa heilsa
mér, viö horfumst andartak I
augu, kannski brennur hjarta
okkar svipaö. Skömm, reiöi,
sorg. Svo lftum viö undan. Ráð-
herrafrú kemur á ská aftan aö
mér, fólk fer aö reyna aö syngja
fjöldasöngva. HUn tekur ekki,
undirsönginn. Ég heröi mig upp
og reyni aö skipta oröum viö
þetta fólk, einu sinni hélt ég aö
ljósiö landsins logaöi i hjörtum
þeirra. Skyldi þaö hafa slokknaö
þegar Mondale kom i heim-
sókn? Og fólk heldur áfram aö
reyna aö syngja, hjáróma og
dálitið feimiö, rokiö ber söng
þess undir stefniö á freigátunni
Karlsruhe. Hvaö erum viö
mörg? 70? Eöa kannski 150?
Þaö er erfitt aö átta sig á þvl.
Svo er spilaö lag af plötu inni I
bilnum meö hátalarann á þak-
inu. Fundi er slitiö. Gömlu
hetjurnar þreyttu draga sig i
hlé. Horfa niöur fyrir fætur sér,
færa sig nær bilum sinum. Geö-
veikur maöur er aö reyna aö
ausa rauöri málningu á fólk.
Þaö gengur illa, fólk er svo fátt.
Fræöimaöur fær á sig slettu,
gömul kona nokkra dropa. Svo
er maöurinn tuskaöur til, lam-
inn. Hann liggur óvigur efst á
bryggjunni eftir smástund.
Hann liggur þar áfram þegar ég
lít þangaö næst.
Krakkarnir I Fylkingunni eru
komin I ham. Þau stóöu fyrir aö-
förinni aö manninum meö
málninguna. „Útsendari Heim-
dellinga”, — heyri ég þau
segja: „helvitis löggan.”
„Djöfuls löggur,” — segir
annar, — „blóöhundar,” — segir
sá þriöji, „tökum skipin” - segir
sá fjóröi: „Djöfuls löggan.”
Löggan veröur órðleg. Oftustu
Fylkingarkrakkarnir ýta á þá
fremstu sem lenda á „varnar-
múr lögreglunnar.” Varnar-
múrinn brestur, djöfuls löggan,
tökum skipin.
Svo er farið aö lemja lögguna.
Enn ýta öftustu Fylkingar-
krakkarnir á þá fremstu.
Þorskhaus lendir á lögreglu-
haus. Kylfa fer á loft. Til hliðar
við kösina sem er aö myndast og
umbreytist senn I beöju handa
og fóta, blóös og tára, bölvs og
forbæna stendur Birna Þóröar-
dóttir. Gamla kempa, -liöur þér
likt og mér? Þannig er þá oröiö
allt okkar strit I sjöhundruð
sumur. En Birna lætur ekki þau
orö falla, hún lætur ekkert orö
falla. Nokkrir lögregluþjónar
koma grenjandi, hrinandi.
Takiö þiö helvitiö, - segir sá
elsti. Ungu löggurnar ráöast á
Birnu, vööla henni saman I
hnút, troöa henni inn i bil, aka af
staö meö hana I steininn, —
burt. Hvaö geröi hún af sér? Af
hverju var ég ekki tekinn lika?
Og viö sem erum oröin sómakær
og dálitiö kulvis drögum okkur
ofar á bryggjuna, mjökum okk-
ur inn I bflana okkar, dokum þar
viö og horfum á, - æ, meö sorg I
hjarta. Kösin berst fram og aft-
ur um bryggjuna. 20 til 30
Fylkingarkrakkar tuskast viö 40
- 50 lögregluþjóna, sviviröa þá,
lemja þá meö jwrskhausum,
velta af þeim húfunum — og
finnst þeir vera aö gera bylt-
ingu. Lifi frelsiö. Nokkrar nasa-
æöar springa, lögreglunni er
sárt um húfurnar sinar, sárara
um mannorðiö. Blóöhundar
segja krakkarnir i Fylkingunni,
handleggur brotnar, nýra
springur. Lögreglan hefur feng-
iö sérþjálfun i aö bæla niöur
uppþot. Viö ökum burt og þorum
ekki aö horfast i augu.
Af hverju tók ráöherrafrúin
ekki undir fjöldasönginn?
Daginn eftir kemur Þjóövilj-
inn meö myndir og fréttir.
Voöalega er löggan vond, hún
lætur varnarmúr sinn bresta,
þvilik lögga. HUn lætur lika
beinin bresta, þeir handleggs-
brutu hana Veru litlu, djöfuls
blóöhundarnir, á forsiöu meö
fólsku þeirra, — seljum vel I
lausasölu i dag. Lika á morgun,
fleiri myndir, djöfuls löggan...
blaöiö rýkur Ut. Þaö sýnir sam-
stööu meö málstaönum, djarfa,
einaröa, flokkurinn vill ekki
hafa þennan her, hann vill hann
alls ekki, — lsland Ur NATO,
herinn burt! Næsta dag skal lika
koma ný mynd, — Ur þvi fer
þetta aö veröa leiöinlegt.
Heppni aö hafa þessa
Fylkingarkrakka, ekkert sýnir
betur einaröan vilja okkar I her-
málinu, — þau taka heldur eng-
in atkvæöi frá okkur, — svo til
engin. Nei, þaö hefur sýnt sig og
sannað, — einmitt þaö sem viö
þurftum á aö halda, — aö viö er-
um bæöi á móti ofbeldi lögregl-
unnar og aöild Islands aö
NATO. Stjórnarsáttmálinn var
náttúrlega helvitis vandræöa-
plagg, — en hvaö gerir maður
ekki, hverju fórnar maöur ekki,
þegar veriö er aö kveöa niöur
veröbólgudrauginn? Og I mörg-
um tilfellum hefur þessi stjórn
næstum þvi staöiö viö sumt sem
hún lofaöi, þvi getur enginn
neitaö. Viö bara gleymdum okk-
ur þegar hann Mondale var I
heimsókn.
Island Ur NATO og herinn
burt, eöa alla vega þannig....
Böövar Guömundsson
(Greinin hefur áöur birst I
NORÐURLANDl)
milljonir krona.
Þínar eftár 6 mánuöi.
Dæmi um rokkravalkDSti. af mDigum sem bjóöast.
SPARNAÐAR- TÍMABIL DÆMIUM MÁNAÐARLEGA INNBORGUN SPARNAÐUR í LOK TÍMABILS IÐNAÐARBANKINN LÁNARÞÉR RÁÐSTÖFUNAR- FÉ MEÐ VÖXTUM MÁNAÐARLEG ENDURGREIÐSLA ENDURGR. TÍMABIL

3 30.000 90.000 90.000 182.650 31.515
man. 70.000 210.000 210.000 425.850 73.536 ^ /
100.000 300.000 300.000 609.000 105.051 man.
40.000 240.000 240.000 495.000 43.579
70.000 420.000 420.000 866.375 76.264
inaii. 100.000 600.000 600.000 1.238.350 108.948 maii.
12. 50.000 600.000 600.000 1.272.750 58.510 12
70.000 840.000 840.000 1.781.950 81.914 ÍKJ ,
man. 100.000 1.200.000 1.200.000 2.545.500 117.020 man.
Gerum ekki einfalt dæmi flókið:
Það býður enginn annar IB-lán.
BaDMÞeirra sem iiyggja aö framtíöinni
Mnaðaibankinn
AöalbanM og útíbú
GciBEpnssofil