Þjóðviljinn - 29.11.1979, Blaðsíða 4
4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 29. nóvember 1979
DJOWIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
tugelandi: tltgáfufélag ÞjóBviljans
Framkvemdastjóri: EiCiur Bergmann
Riutjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson.
FrétUstjórl: Vilborg HarBardóttir
UmajónarmaBur SunnudagablaBs: Ingólfur Margeirsson
Kekstrarstjóri: Olfar Þormóösson
Auglýsingastjóri: Rúnar Skarphéöinsson
Afgreiöslustjóri: Valþór HlöÖversson
Blaöamenn: Alfheiöur Ingadóttir, Einar örn Stefánsson, Guöjón Friöriks-
son, Ingibjörg Haraldsdóttir, Magnús H. Glslason, Sigurdór Sigurdórsson.
Erlendar fréttir: Jón Asgeir Sigurösson
iþróttafréttamaöur: Ingólfur Hannesson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Jón Ölafsson
Otlit og hönnun: Guöjón Sveinbjörnsson, Sævar Guöbjörnsson
Handiita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Ellas Mar.
Safnv öröur: Eyjólfur Arnason
Auglýsingar: Sigrlöur Hanna Sigurbjörnsdóttir, Þorgeir ölafsson.
Skrifstofa: Guörún Guövaröardóttir.
Afgreiösla: Einar Guöjónsson, GuÖmundur Steinsson, Kristln Péturs-
dóttir.
Slmavarsla: ölöf Halldórsdóttir, Sigrlöur Kristjónsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Báröardóttir
Hósmóöir: Jóna SigurÖardóttir
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Otkeyrsla: Sölvi Magnússon, Rafn Guömundsson.
Ritstjórn, afgreiösla og auglýsingar: Sföumúia 6. Reykjavík.slmi 8 13 33.
Prentun: Blaöaprent hf.
A tvinnuleysisstefnan
• Það er tímanna tákn að Sjálfstæðisf lokkurinn hef ur
horfið frá þeirri stefnu sinni að hér skuli vera full
atvinna. Auðvitað er slíkt markmið í hrópandi mótsögn
við leiftursóknina gegn lífskjörunum, 35 miljarða niður-
skurð á opinberum útgjöldum og tilheyrandi samdrætti í
framkvæmdum. Áhrifamiklir menn í Sjálfstæðisflokkn-
um svo sem Ellert Schram og Jónas Haralz, efnahags
sérfræðingur viðreisnaráranna og hugsuður ,,endur-
reisnar í anda frjálshyggju'^boða óhikað snögga kjara-
skerðinguog hæfilegt atvinnuleysi. Sjáf Istæðismenn tala
um tímamót fyrir kosningar. Og sannarlega eru það
tímamót þegar stærsti stjórnmálaf lokkur landsins
viðurkennir opinskátt að hann hafi kastað markmiðinu
um fulla atvinnu fyrir róða.
Verkbannsstefnan
• Síðustu misserin hefur ekki linnt árásum á samtök
launafólks og samtakafrelsi launafólks. Þannig hefur
jarðvegurinn verið undirbúinn undir tillögur um
breytingu á vinnulöggjöf inni atvinnurekendum í hag og
Sjálfstæðisf lokkurinn hef ur lagt fram hugmyndir um að
ákvæði verði sett í stjórnarskrá sem opnar möguleika
fyrir íhaldsstjórnir að takmarka samtakafrelsi launa-
fólks og svipta það verkfallsrétti. Vinnuveitendasam-
band Islands hefur undir nýrri forystu hótað hvað eftir
annað á þessu ári að beita verkbannsvopninu sem legið
hefuróhreyft í áraraðir. Leiftursókn íhaldsins, sem fela
mun í sér snögga kauplækkun, hyggst Vinnuveitenda-
sambandið síðan fylgja eftir með stofnun vinnudeilu-
sjóðs, sem einstakir atvinnurekendur og greinar eiga
að geta fengið styrk úr til þess að hef ja verkbann og til
þess að halda út verkbann er það hefur staðið í þrjár
vikureða meir. Greinilegt er á þessu að atvinnurekendur
eru að búa sig undir hörð átök á vinnumarkaði og að
koma áfram hinni snöggu kauplækkun íhaldsins með
fuilri hörku.
Vantrúarstefnan
• Undir stjórnarforystu Sjálfstæðisflokksins hefur
ávallt ríkt áhugaleysi og kyrrstaða á nær öllum sviðum
almenns iðnaðar í landinu. Samhliða hefur Sjálfstæðis-
flokkurinn jafnan viljað viðhalda sundurvirku skipulagi
í raforkumálum. Af skrifum forystumanna Sjálfstæðis-
flokksins og stefnuyfirlýsingum flokksins nú er Ijóst að
áfram ríkir sama vantrúin á möguleikum í f jölþættrar
iðnþróunar hérlendis. Jafnframt er Ijóst að íhaldið
hyggst áfram nota það öryggisleysi og ójöfnuð sem
heilir landshlutar búa við í orku- og húshitunarmálum til
að laða fram kapphlaup um virkjanir og stóriðjuver
útlendinga. öll hugsun Sjálfstæðisflokksins beinist að
erlendri stóriðjuá örfáum stöðum og þjónustustarfsemi
i tengslum við hana.
• Þegar menn eru haldnir svona magnaðri vantrú á
íslenska atvinnuvegi,hverju skiptir það þá þó upplýst sé
að fSAL flytji miljarða úr landi til þess að standa undir
tapi Alusuisse annarsstaðar í heiminum og þótt stóriðju-
stefna íhaldsins muni gera erlend stórfyrirtæki allsráð-
andi í íslensku efnahagslífi? Sem betur fer skiptir það
enn tugþúsundir íslendinga sem er annt um efnahags-
legt og pólitískt sjálfstæði þjóðarinnar miklu máli, og
þeir þurf a að svara íhaldinu rækilega í kosningunum um
helgina.
Hermagnsstefnan
• Inn í þá f ramtíðarmynd sem hér hef ur verið dregin
að framan fléttast hermálið og aðildin að NATÓ.
Herstöðvaandstæðingar þurfa að átta sig á því að f ram-
undan kann að vera í náinni framtíð að aronskusjónar-
miðin slái í gegn og ísland verði leigt Bandaríkjaher
undir herstöðvar í áratugi. Innan Sjálfstæðisflokksins
vex aronskusjónarmiðunum sífellt ásmegin og tíu ára
leiga hefur verið lögð til í íhaldsmálgagni. Undir
aronskuna hafa Framsóknarf lokkur og Alþýðuf lokkur
tekið með því að betla fé út úr bandarískum skattborg
urum í islenska flugstöð gegn mestu viðbót á aðstöðu
Bandaríkjahers hér í seinni tíð.
• Gegn kauplækkuninni sem boðuð er, gegn atvinnu-
leysinu sem vofir yfir, gegn erlendri stóriðjustefnu
íhaldsins og gegn aronskusjónarmiðun er aðeins eitt
svar. Svarið er að efla einn flokk gegn íhaldi og veita
Alþýðubanda laginu stöðvunarvald gegn þessum
áformum í kosningunum. —ekh.
fdippt-
Lœti eru þetta
ólafur Jóhannesson veröur
ekki sakaöur um hógværö og
hjartans litillæti I þessari kosn-
ingabaráttu. Komi hann fram i
eftir „sterkum” mönnum. Einn
slikur skrifar i Dagblaöiö i
fyrradag — hann er á þeim bux-
um að fela Magnúsi H. Magnús-
syni einskonar alræöisvald og
velji hann sér 3—5 af „þeim
mönnum sem hann treystir best
til aö starfa meö sér viö aö
merku niöurstööu, að flokkur
hans sé i senn „ankeri og plógur
islensks þjóðlifs” — og mætti
komast langt á þessari mynd-
auögi: þviekki aö kalla flokkinn
lika áburö og útsæöi þjóölifsins,
segl hans, árar og júne-
munktellmótor?
„Tilævarandiskammar...”:
OLAFUR JOHANNESSON
SNUPRAR FORSETANN
—f orsetar lýðveldisins ávallt faríö að vilja alþingis um skipun ráöherra
Úlalur Jóhannesson um hugsaniegt forselalramhoö'
MUN TAKA ÞANN KOSTINN
TIL ALVARLESRAR IHUOSJNM
Öll möguleg mál
Suðurland kann einnig góö
skil á ástandinu i helviti — en
sjónvarpi verður það strax aug-
ljóst, að það er ekki pláss á
skerminum eða i hljóöneman-
um fyrir annan Framsóknar-
mann viö hliö hans. Um leið og
þessu fer fram i þingkosninga-
slagnum lætur Clafur drjúgt
yfir möguleikum sinum á aö
veröa næsti forseti Islands.
Verður ólafur nú svo sjálfhverf-
ur i þessum vangaveltum, aö
hann talar rétt eins og forseti
landsins, Kristján Eldjárn, sé
ekki til.
Viö segjum nú eins og Steinn
Steinarr: hverslags læti eru
þetta?
Þjóöin og ég
Það lofar heldur ekki góðu, að
Ólafur er farinn aö smiöa sér
hegðunarreglur sem væri hann
forseti. Hann hefur látið mikiö
af þvi að hann heföi aldrei skrif-
að undir skipunarbréf Vil-
mundar Gylfasonar dómsmála-
ráöherra. Þar meö væri forseti
farinn út á þá háskalegu braut
aö láta persónulega óvild sina
ráöa embættisverkum en ekki
vilja alþingis.
Undarlegt er þetta tal allt.
Stundum finnst manni að Ólafur
Jóhannesson sé farinn aö hugsa
um sjálfan sig og þjóöina i ein-
hverju sérstöku hjúskaparbandi
— rétt eins og de Gaulle hugsaði
til Frakka meöan hann var og
hét.
Magnús slökkti
eldinn
Annars veröa ýmsar uppá-
komur furöulegar þegar menn
taka sig til og fara aö svipast
stjórna þessu litla landi okkar”.
Þessi höfundur færir nánari
rök fyrir mati sinu: „Þið munið
hvernig Magnús barðist viö eld-
inn i Eyjum og hann sigraði eins
og kunnugt er.”
Þótt Framsóknarmenn séu
hrifnir af ólafi sinum hafa þeir
stillt sig um þaö til þessa að
telja hann ofjarl elds og annarra
höfuðskepna. En maöur veit
vist aldrei á hverju maður á von
næst.
Kerra plógur
hestur
En þegar litiö er á malgögn í
heilu lagi er þaö kannski Sjálf-
stæöismannablaöiö Suðurland
sem stendur sig glæsilegast i þvi
aö draga upp hinar einföldu og
skýru andstæður sem einkenndu
hugmyndaheim miöalda en
hafa orðið æ sjaldgæfari i nú-
i þaö er náttúrlega i skólunum
hjá kommunum. Blaöinu farast
svo orð um þá skelfilegu hluti:
Rauöar kennarastofur
Nokkrar kennarastofur i
sunnlenskum skólum hafa þessa
dagan tekið á sig svip Marx-
iskra áróðursdeilda heims-
kommúnismans. Myndir af lög-
fræðingunum Lenin og Kastró
prýða veggi og áróöursbækl-
ingar Alþýðubandalagsins eru
þar meir til umfjöllunar en
skólaverkefni nemenda. 1 staö
þjóölegra gamalla kvæöa eru
sunnlensk börn nú látin kyrja
„ísland úr Nató” og i landa-
fræöinni er innrás Rússa i Finn-
land kölluð frelsunaraöferð. 1
kosningabaráttunni klæöast svo
starfsmenn þessara
kommúnistanýlenda snjáöum
gallabuxum og lopapeysum og
rölta innan um vinnandi fólk
megnið af sinum langa fritima
bullandi um verkalýösmál, at-
vinnumál og stjórnmál og öll
möguleg mál sem i þá hafa ver-
iö pumpuð til framdráttar hinni
íslensku deild Rússneska
kommúnistaflokksins.”
Þetta er bráöskemmtilegt:
hugsiö ykkur þá makalausu ’
ósvifni kommanna aö vera aö
„pumpa” i menn „verkalýös-
málum, atvinnumálum og
stjórnmálum og öllum mögu-
legum málum”. Viö höfum
aldrei séð annað eins! Svona
kalla veröur aö rista sundur
meö plógnum hans Arna
Sudurland
\ XXVII. .r, r.muJj^u, II. luu.iulv. I'»
1 Sjálfstæðisflokkurinn ) - ankeri og plógur íslensks þjóðlífs \ í_j
timanum. Um daginn birtist þar johnsens — og rota þá meö
forsíðugrein um ágæti Sjálf- ankerinu i leiöinni, þaö er
stæöisflokksins eftir Árna augljóst mál.
Johnsen, sem kemst aö þeirri ab
,oa skorið
Ritgerðarsafn Kristins
E. Andréssonar
Mál og menning hefur gefið út
siöara bindi ritgeröarsafns Krist-
ins E. Andréssonar, Um islenskar
bókmenntir II. Sigfús Daöason
annaðist útgáfuna. 1 þessu bindi
er úrval ritgeröa og greina sem
samdar voru á timabilinu 1949-
1973. Þar er meðal annars aö
finna nokkrar mestu ritgeröir
Kristins þar sem hann leitaöist
m.a. við að skýra og greina stööu
og verðandi islenskra bókmennta
á þessum aldarfjóröungi og tekur
enn til athugunar suma þá höf-
unda sem hann mat mest. Má þar
nefna ritgerö um Gerplu, um
kjarnann i verkum Gunnars
Gunnarssonar og um islenska
ljóöagerö 1966. Ein eftirminnileg-
asta ritgerö bókarinnar, þó á ööru
sviöi sé, er Hetjusaga frá átjándu
öld, um Ævisögu Jóns Stein-
grimssonar, og mun höfundur
raunar i fyrstu hafa ætlað henni
sess i stærra verki.
Kristinn E. Andrésson var einn
fremsti bókmenntafræöingur og
bókmenntafrömuöur þessarar
aldar.
Ritgeröasafn hans Um
islenskar bókmenntirer þvi mik-
ill fengur öllum þeim sem leggja
stund á bókmentir og hafa yndi af
þeim.
Um íslenskar bókmenntir
II er 335 bls. og I bókarlok er
nafnaskrá beggja bindanna. Bók-
in er prentuð i Prentsmiöjunni
Hólum hf.