Þjóðviljinn - 15.12.1981, Síða 20

20 SÍÐA — Jólablaö Þjóöviljans
Hver ber
að dyrum
Hver ber að dyrum í dögun,
er döggin grætur,
og sólin syngur af gleði
um sælu liðinnar nætur.
Hver ber að dyrum, er draumar
drukkna nærri
í birtunni og bláklukkan Ijómar
brosandi og skærri,
og hin blómin Ijóma líka
og Ijósatrafið
vekur í mýrinni mófugl
og merlar hafið,
oq loqnið fer undrandi um allar
álf ur.
Hver ber að dyrum í dögun —,
það er dagurinn sjálfur.
.IZr-. r'
Regndropinn
Regndropinn
rennur fram af
þakbrúninni,
reynir samt að halda sér
því fallið
er feykihátt,
það teygist og
tognar á honum
og takinu heldur hann
um stund.
Það er eins og hann
hangi
í lausu lofti
er hann loksins
sleppir takinu.
Var hann eftilvill
snöggvast
að hugsa um
að snúa við
upp á snarbratt þakið.
Svo fellur hann,
fellur
úr feykihæð
og sundrast á
stórum steini
ofan í poll
til allra hinna dropanna,
sem á undan fóru,
til þess síðan
að síga ofan í
síþyrstan jarðveginn
og —.
Érum við ekki öll
eins og þessi
ágæti regndrop.i.
Við þraukum um stund
á þakbrúninni,
þykjumst vera að lifa,
höngum, tognum,
teygjumst,
en hver tilraun
til afturhvarfs
er beinlínis
brosleg —,
upp á brúnina
kemst enginn
aftur —,
svo sígum við
ofan í
síþyrsta fósturjörðina
og — •
,r' V
-y' S
1*
' ÍfaiiJr ({

‘x;
n\( %/f
X!
f/
J/
\ \ir-A r
; / ,
//
i .*/
*{
;/