Þjóðviljinn - 24.12.1983, Page 27
Helgin 24.-25. desember 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 27
Veistu...
að úr Selvör í Vesturbænum í
Reykjavík mun hinn elsti
Reykjavíkurbóndi hafa
stundað útræði.
að Reykjavíkurbóndinn hafði í
seli þar sem nú er kallað
Stóra-Sel við Holtsgötu.
að árið 1930 vildu bæði Sjálfs-
tæðisflokkur og Framsóknar-
flokkur fá Hermann Jónas-
son, þáverandi lögreglustjóra
í Reykjavík, í efsta sæti á lista
sína til bæjarstjórnarkosn-
inga. Hermann valdi Fram-
sóknarflokkinn.
að á sama tíma og Héðinn
heitinn Valdimarsson var for-
maður Verkamannafélagsins
Dagsbrúnar var hann for-
stjóri tveggja stórra innflutn-
ingsfyritækja: Olíuverslunar
íslands og Tóbaksverslunar-
innar.
að sá stjórnmálamaður sem
lengst hefur setið á Alþingi
var Pétur Ottesen. Hann sat í
43 ár.
að Sigurjón Sigurðsson er búinn
að vera lögreglustjóri í
Reykjavík í 35 ár og enn eru 2
ár í að hann verði sjötugur.
að Guðbrandur Þorláksson bisk-
up á Hólum var biskup í
hvorki meira né minna en 55
ár.
að næstu jól verður aðfangadag-
ur á mánudegi og þar af
leiðandi fimm frídagar að
helginni á undan meðtalinni.
Um áramótin verða svo aðrir
fjórir frídagar.
að Snorri Sturluson átti Bessa-
staði, núverandi forsetasetur,
á Sturlungaöld.
að Grímur Thomsen skáld bæði
fæddist og dó í sama herberg-
inu í núverandi forsetabústað’
á Bessastöðum.
að Austur- og Vestur-Skafta-
fellssýsla eru ekki í sama kjör- •
dæmi. Sú fyrrtalda tilheyrir
Austurlandskjördæmi en sú
síðartalda Suðurlandskjör-'
dæmi.
að í Önundarfirði eru fjórir bæir
sem allir heita Kirkjuból.
bæjarrölt
Fyrsta
Á mánudagskvöld endurlifði
ég stemmningu sem löngu var
gleymd og grafin í minni mér eins
og gömul synd. Ég var viðstaddur
skólaskemmtun 13-15 ára gam-
alla barna í Ölduselsskóla í
Breiðholti, eins konar jólagleði.
Ég sá strax að hér voru saman
komnir prúðir og mannvænlegir
unglingar og ekki síðri að atgjörvi
en j afnaldrar mínir þegar ég var á
þessu reki. Reyndar eru krakkar
á þessum aldri kolvitlausir, sér-
staklega margir saman í hóp.
Náttúran er vöknuð fyrir al-
vöru og sjálfstæðisviðleitnin í al-
gleymingi með tilheyrandi foragt
á foreldrum og skóíayfirvöldum.
Skemmtunin í úlduselsskóla
fór fram með sóma næðan ég var
viðstaddur. Fyrst söfnuðust
\
sjónvarpskynslóðin
krakkarnir saman í skólastofu og
sungu dálítið til að hita sig upp.
Einn kennarinn leiddi sönginn og
spilaði undir á gítar. Hann varp-
aði söngvunum upp á tjald með
myndvarpa, tækni sem var
óþekkt í mínu ungdæmi.
Eitthvað var söngurinn dræmur á
köflum en náði sér þó upp undir
lokin.
Ég stóð aftast í hópnum eins og
hvert annað aðskotadýr og horfði
á krakkana með vökulum
augum. Þau minnstu voru eins og
hverjir aðrir smákrakkar og litu
greinilega upp til hinna sem voru
með allmikil mannalæti enda
komin á fullu í stælinn og með
allmiklum þóttasvip. Margar af
eldri stelpunum gjóuðu augunum
á eldri strákana eða fífluðust svo-
lítið með þá og það var sláttur á
þeim.
Svo var tilkynnt að leikritið
ætti að hefjast í samkomusalnum
og óðar þustu allir út og ruddust
hver um annan þveran. Ég
hrökklaðist upp að vegg.
Reyndar var næstum búið að
troða mig undir. Þegar „fíla-
hjörðin“ var komin fram hjá
gekk ég í humátt á eftir. Leikritið
var um hörmungar Skaftárelda
og persónurnar töluðu með málf-
ari eldklerksins, séra Jóns
Steingrímssonar. Það féll nú í
svona og svona jarðveg hjá æsku
Seljahverfis, fyrstu sjónvarps-
kynslóðinni. Nokkrir kennarar
voru á stjákli og litu stundum
strangt þar sem ókyrrt var og
voru dálítið á nálum um að þetta
yrði einhver skandall. Svo varð
nú samt ekki.
U.þ.b. helmingur krakkanna
fylgdist gjörla með hvort sem þau
hafa nú skilið almennilega 18.
aldar málið. Hjá hinum var at-
hyglin dreifðari og virtust þau
hafa meiri áhuga hvert á öðru:
flissuðu, krunkuðu saman nefj-
um og sum voru á flakki um sal-
inn. Kennararnir færðu sig til
eftir því hvar ástandið var krítísk-
ast. Ég sá sjálfan mig eins og í
skuggsjá þegar ég var 14 ára - sá
mig íþessum krökkum, lifði sjálf-
an mig upp.
Skyndilega var leikritið búið
eða því sem næst. Allir spruttu
upp og þustu út með látum og
ærslum. Það var nefnilega tískus-
ýning og diskó í örðum sal.
-Guðjón.
sunnuda gsKrossgátan
Nr. 403
/ 2 3 X / ¥ T ó y 7 1 <9 10 //
77" ¥ /3 /V S /s V /0 II /l /8 /o
2 e /3 2 S? 2 /s~ 2 ¥ /4 2D 2/ C, /s
n (P 22 2 21 23 V /S 2S s? 2¥ 2% TT~ V
2<P 23 // 9 18 2/ 2S 2S fs? 20 2. /* T~ V 10
V /4 /t /4' T~ V 'm % % V (=> 21
V 20 2 H 28 S? II /¥ s 18 ¥ / ¥ s ¥
I* S 28 QS 2 / Fi 2 /s V /0 /3 2 23
i> T IS 2°) 28 W l G /9 Zó 7 8 /S 6>
! /S 2/ 28 V /4 3o 21 SP z ¥~ (? 21 ¥? Z2
V € /t 2 /s s? ¥ 2 /I V ¥ 2 9 2
/3 2 /9 29 /s I S? ll 2S /D ¥ ¥ '3/ ¥
32 S2. )l 2S JD S? 32 // 2 /9 24 // 2
AÁBDDEÉFGHIÍ JKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá nafn á þekktu
skáldi erlendu. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðvilj-
ans, Síðumúla 6, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 403“. Skilafrestur
er þrjár vikur. Verðlaunin verða send til vinningshafa.
Stafirnir mynda íslensk orð eða mjög kunnugleg erlend heiti
hvort sem lesið er lá- eða lóðrétt.
Hver stafur hefur sitt númer og galdurinn við lausn gátunnar er
sá að finna staflykilinn. Eitt orð er gefið og á það að vera næg hjálp
því með því eru gefnir stafir í allmörgum orðum. Það eru því
eðlilegustu vinnubrögðin að setja þessa stafi hvern í sinn reit eftir
því sem tölurnar segja til um. Einnig er rétt að taka fram, að í
þessari krossgátu er gerður skýr greinarmunur á grönnum sér-
hljóða og breiðum t.d. getur a aldrei komið í stað á og öfugt.
Verðlaunin
Verðlaun fyrir krossgátu nr.
399 hlaut Sigrún Gunnars-
dóttir, Hjaítabakka 22, 109
Rvík. Þau eru Poppbókin
eftir Jens Guðmundsson.
Lausnarorðið var Krist-
björg.
Verðlaunin að þessu sinni
eru bókin Faðir minn skóla-
stjórinn.
SKUOCSi.'