Þjóðviljinn - 03.11.1985, Blaðsíða 2

FLOSI
V
\iku
skammtur
af meginmarkmiði
Eitt er taliö ööru brýnna í þeim
heimshornum þar sem verið er aö
baxa viö að halda uppi menningar-
samfélagi, en þaö er aö hafa mennta-
málin í sæmilegu lagi. Snarasti þáttur-
inn í menntamálum hverrar þjóöar eru
víst skólamálin (sumir halda víst meira
aö segja að skólamál og menntamál
séu þaö sama) en margur hyggur aö í
þeim efnum sé það vænlegast til far-
sældar aö hafa góöa kennara við
störf. Og enginn efast víst um að „far-
sælast er að góðir kennarar séu vel
menntaðir I forbífarten”, svo ég vitni
nú orörétt í orö Runka snikkara, sem
kenndi mér smíöi í tíuárabekk.
Fákænir menn og fátækir í andan-
um eru haldnir þeirri áráttu aö þurfa
alltaf og einlægt aö einfalda alla hluti
og satt aö segja var talsvert gert af því
þegar ég var aö alast upp hérna vest-
ur í bæ og í Kvosinni, þar sem Miöbæj-
arskólinn stendur raunar enn.
Mér er nær aö halda aö þá hafi verið
álitiö að aöeins væru til tvennskonar
barnakennarar: vondir barnakennarar
og góðir barnakennarar. Hjá góöum
barnakennurum voru börnin þæg og
prúð og læröu mikið á stuttum tíma, en
hjá vondum barnakennurum voru
börnin óþæg og uppivöðslusöm og
■ LIU^JIIJIJIU
UWVWSTY OF ICU_\ND
FACXÍLTY OF SOCIAL SCXENCT
HYKJAVIK, ICELaND
lo.o3.16 Skóli og samfélag (5e)
Hauat 1984
Staður: atofa 2ol f Xrnagarði
TíblI: þri.17-19 og fi. 16-19
Jteglnmaxkmið náaskeiðaina er að fá verðandi kennara tll að átta aij
á því flfikna áhxifaLBamhengi aea reynt er að gera sýnilegt aem
almennt ráðstafanlegu með þrí að koma reglu á og tjá akipulega þau
aamhangandi þýðlngarfullu atriði aem hugtakið "aenntapólitík" felui
1 aár.
Það aaahengi hlutanna aem hárerlagt til gxundyallar má nefna
íáhrlf£aámhengiímann^élagelegrar uppeldiayiðleltni'', oem er,hugaað
WéBTjþró^ÍB&bundnaróg llfandi fjrlrkomulag áhrifa, aem virðáat ~
ráðs&fi?l'eða‘ belna þröun einataklinga lnn á ákveðna braut
"mannfélagsmyndunar", >•■*«■■ þelr lmra sögulega afstmtt að gera
aér grein fyxir og ná tökua á þýðingarfullum atriðum lífsbjargar/
-fyllingar "fullvalda mannfélagsaðlla".
Almennt beinist athygll okkar að "viðlt tni mannfélaga til aö setja
og marka uppeldisviðleltnlj sinnl sérstakt keppimark". f huga margra
er "skðli" árangur slíkrar sameinaðrar viðleitni. öðrum er ljóst
að "Bkólaformið" og "BkólaT»ðlngln" er engan veginn afrakstur
■beinnar" sameiningar um "iannfélagslegt uppeldisfyrirkonmiag",
heldur er nær sanni að segja, að það mótist "að ofan" sem mótsagna-
kennd málamiðlun undir forrmði "rlkis" sem tímabúndias handhafa
pólitÍBkrar samhmflngarviðleitnl í nokkuð sundurvirku og sundur-1
leitu "mannfélagi".
Efni námakeiðeins má því skilja sem tilraun til að koroa avolítilli
reglu á mótaagnakennda framvindu hins "mannfélagslega uppeldis-
fyrirkomulaga", sem geri verðandi kennurum kleift að átta sig
örlltið á "áatandi mála" sem eins konar árangri af mót3agna- og
tilviljunarkenndua viðbrögíum við tímabundinni áskorun um að ná
vísvituðum tökum "almennrar ráðatöfunar" á þýðingarfullum atriðum
"mannfélagslegrar uppeldiBTÍðleitni".
lærðu lítið á löngum tíma.
Ég býst viö að allir hafi veriö á einu
máli um þaö aö æskilegt væri aö
kennarar væru læsir og skrifandi, ef
þeir áttu aö kenna lestur og skrift og ef
til viil hefur sumum dottið í hug að
menntun yrði kennurum tæplega að
fótakefli í starfi.
Ég man ekki lengur hvort kennarar
skiptust þá þegar í kennara meö rétt-
indi og réttindalausa kennara.
Meö aukinni menningu er hins-
vegar nú svo komið að kennarar skipt-
ast ekki lengur í góöa kennara og
vonda, heldur í réttindakennara og
réttindalausa kennara og drjúgur hluti
kennarastabbans er, eftir því sem
næst verður komist, réttindalaus.
Maður heyrir því stundum fleygt aö
íslenskar menntastofnanir hafi ekki
brugðist sem skyldi við þessum
vanda, en vér fullyröum aö það er
rangt og því til staðfestingar birtum vér
hér plagg sem oss barst á dögunum
og er skilgreining á meginmarkmiðum
námskeiðs fyrir kennara, sem sjálf-
sagt eiga þá ósk heitasta aö vera frek-
ar góöir kennarar en vondir kennarar.
Vonandi hefur námskeiöiö „Skóli
og samfélag” stuölað að þeirri (Dróun.
Tapsárir
Nokkrar helgar í röð hefur
„Helgarpósturinn” orðið að
kúvenda og breyta aðalfrétt
sinni og skrifa nýja vegna
þess að Þjóðviljinn hefur verið
á undan með fréttirnar. Þann-
ig var með frétt Þjóðviljans
um að Eimskip eigi í við-
ræðum við forráðamenn Haf-
skips h.f. um að kaupa fyrir-
tækið. Sú frétt átti að verða
aðal frétt og uppsláttur „Helg-
arpóstsins” um þessa helgi.
Nú er ritstjórum HP greinilega
nóg boðið, því annar þeirra
hringdi í Þjóðviljann og spurði
hvar Þjóðviljinn hefði fengið
fréttirnar og hvar í helv... lek-
inn væri hjá HP... ■
Ég um mig
frá mér til...
í vikunni var smá viðtal við
Davíð borgarstjóra varðandi
hugsanleg kaup borgarinnar
á húsi Verndar. Þar sagði
borgarstjórinn og var þá að
tala fyrir hönd meirihluta borg-
arstjórnar: Ég bauðst til að
kaupa húsið... Ég kaupi ekki
hús nema...
Einhver annar hefði sagt I
borgin bauðst til og borgin I
kaupir ekki. Frægur maður I
sagði eitt sinn Þjóðin það er I
Salóme og frílð
Salóme Þorkelsdóttir alþing-
ismaður lætur sér ekki allt fyrir
brjósti brenna. Fyrir 24. októ-
ber var hún í hópi þeirra sem
hvöttu konu eindregið til að
leggja niður störf þann ágæta
kvennadag. Svo vildi til að
seinheppin bæjarstjórn í Kóp-
avogi hafði valið daginn til
kynningarfundar með þing-
mönnum Reykjaneskjör-
dæmis, og fór sá fundur fram
þannig að konur í bæjarstjórn-
inni mættu ekki og ekki heldur
Kristín Halldórsson þingmað-
ur fyrir Reykjaneskjördæmi.
Eina konan sem sinnti starfi
sínu með því að mæta á fund-
inn var kvennafríshvatamað-
urinn Salóme Þorkelsdóttir.
Raunar var þetta í dáfögru
samræmi við hittembættis-
verkiö sem Salóme stóð í
verkfallsdaginn: Um nóttina
stjórnaði hún þeim fundi efri
deildar sem endanlega sam-
þykkti verkfallslögin á
flugfreyjur.B
Óleysanlegur
vandi
Upp er komið hálfgert stríð á
milli sjávarútvegsráðherra
fyrir hönd ríkisstjórnarinnar og
Fiskveiðasjóðs. Ástæðan er
sú að Fiskveiðasjóður ætlar
ekki að verða við beiðni ríkis-
stjórnarinnar um að Fisk-
veiðasjóður láti þau byggð-
arlög sem eru og hafa misst
togara sína á nauðungarupp-
boðum, vegna dollaralána,
hafa forgang um að kaupa
skipin aftur þegar Fiskveiða-|
sjóður selur þau. Ætlun Fisk-|
veiðasjóðs er að selja skipin áj
sem hæstu verði og setja
fram bestu tryggingarnar, svo
tap sjóðsins verði sem minnst
en það nemur nú hundruðum
miljóna. Til að mynda tapar
sjóðurinn á Kolbeinsey einni
saman um 130 miljónum
króna. ■
Svanhildur
sterkust
Innan BSRB hafa menn haft
miklar áhyggjur af arftaka
Haraldar Steinþórssonar í
framkvæmdastjórastöðu
bandalagsins. Haraldur hefur
getið sér einstakt orð í stéttar-
samtökunum, og hefur notið
mikils trausts og virðingar
eins og allir vita.
Svanhildur Halidórsdótt-
ir hefur verið starfsmaður
BSRB í undanfarin ár, en hún
er landsþekkt m.a. fyrir að
hafa stjórnað kosningabar-
áttu Vigdísar forseta á sínum
tíma. Svanhildur nýtur því
einnig eins og Haraldur
trausts fólks úr öllum flokkum,
og er því hafin yfir alla flokka-
drætti sem stundum hafa
komið fram í stjórn BSRB.
Innan BSRB þykir þvi einsýnt
að Svanhildur sé langlík-
legust til að verða fram-
kvæmdastjóri á kvennaárinu
gefi hún kost á sér... ■
LH til Spánar
og Portúgals
( ágústlok sýndi Leikfélag
Hafnarfjarðar „Rokkhjart-
að” á alþjóðlegu leiklistarhá-
tíðinni í Mónakó og var það í
fyrsta sinn sem íslenskt
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 3. nóvember 1985